26 Απ: ΦΙΛΙΆ-ΠΡΟΔΟΣΊΑ-ΜΟΝΑΞΙΑ-ΧΑΛΙΑ Παρ Απρ 20, 2012 6:44 am
anastazia
Πανταχού παρούσα!
giouli73 έγραψε:Γεια σου μαρινάκι. Τεράστιο κεφάλαιο αυτό της φιλίας. Αν κατάλαβα καλά έμενες κέρκυρα και τώρα ήρθες πειραιά κανά χρόνο? Οι άλλες 2 ελεύθερες φίλες είναι ακόμα κέρκυρα? Καταρχήν να σου πω να ηρεμήσεις και άσε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους. Θα σου πω 2 περιπτώσεις δικές μου. Όταν ήμουν ελεύθερη παντρεύτηκαν 2 φίλες μου, η μία ειδικά πολύ μικρή και μετά από λίγο καιρό έκαναν και παιδί. Εγώ τότε ήμουν στον κόσμο μου δεν πολυπήγαινα σπίτι τους, δε μιλάγαμε πολύ, είχαμε άλλα ενδιαφέροντα γενικώς. Εγώ ήθελα να πηγαίνω για καφέ, ποτό κλπ εκείνες να προσέξουν την οικογένειά τους. Εκείνες μπορεί να βαριόντουσαν εμένα κι εγώ να βαριόμουν να ακούω για δουλειές του σπιτιού, παιδιά κλπ. Ποτέ όμως δεν χαθήκαμε. Ίσως να μην κάναμε τόσο πολύ παρέα, πάντα υπήρχε μια επικοινωνία. Δεν έκατσα ποτέ να ασχοληθώ ποια παίρνει τα περισσότερα τηλέφωνα. Και τι σημαίνει μόνο εγώ παίρνω? Άμα ο άλλος που τον παίρνεις χάιρεται όταν σε ακούει και δεν βιάζεται να στο κλείσει δεν τρέχει και τίποτα. Εντάξει σίγουρα μπορεί να νιώθεις ότι γίνεσαι κουραστική, αλλά σου μιλάει μια χαρά σιγά. 2η περίπτωση. Έχω μια κολλητή - αδερφή. Η οποία 4-5 χρόνια μετακόμισε μόνιμα στην Τρίπολη. Πριν φύγει έλεγε και θα φύγω και θα με ξεχάσετε δεν θα βλεπόμαστε κλπ. Όχι εμείς και είσαι τρελή 1 φορά το μήνα θα είμαστε Τρίπολη, θα έρχεσαι κι εσύ αθήνα όλα καλά. Φεύγει λοιπόν, στην αρχή μιλάγαμε πιο τακτικά. Όσο περνάει ο καιρός άρχισαν να αραιώνουν τα τηλ. Από τότε που έφυγε έρχεται στην αθήνα μέσο όρο 1 φορά το μήνα το δίμηνο. Την έχω δει στην αθήνα3-4 φορές. Στην αρχή της έλεγα εσύ έλεγες θα σε ξεχάσουμε και τώρα έρχεσαι αθήνα και μας γράφεις. Σιγά σιγά όμως άρχισα να το βγάζω αυτό από μέσα μου. Εντάξει και τι έγινε που δεν την είδα? Αν εκείνη θεωρεί ότι έχει να κάνει κάτι άλλο γιατί να την αναγκάσω να δει εμένα? Στην τρίπολη εγώ πήγα στο γάμο της και στα βαφτίσια. Όποτε όμως μιλάμε γίνεται ο χαμός στο τηλ. Σα να ήμασταν το βράδυ μαζί και να τα λέγαμε όπως παλιά. Τίποτα δεν έχει αλλάξει στα συναισθήματά μας. Κάποτε μπορεί να την έπαιρνα μόνο εγώ τηλ κι έλεγα όλο σε παίρνω πάρε κι εσύ κανά τηλ. Αλλά δεν αξίζει να χαλιέσαι για τέτοια. Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι φίλες δύσκολα κάνεις και ειδικά γυναίκες που είμαστε και περίεργες. Όταν αλλάζεις τρόπο ζωής, μεγαλώνεις λογικό να μην είναι ίδιες οι σχέσεις. Κι εγώ τώρα που παντρεύτηκα κι έχω και παιδιά με κάποιες έχουμε χαθεί. και δεν πιστεύω ότι είναι θέμα ζήλειας. Απλά έχουν άλλα ενδιαφέροντα όπως είχα κι εγώ παλιά. Δε νομίζω να μην είναι αληθινές σου φίλες. Είστε μαζί από το δημοτικό. Τώρα ξαφνικά έβγαλαν άσχημο χαρακτήρα? Δεν το πιστεύω αυτό. Εκτός αν έδειχναν από πριν σημάδια και δεν τα έβλεπες. Εγώ θα σου πρότεινα να κάτσετε να μιλήσετε να τους πεις πως νιώθεις, ότι θα ήθελες λίγο συμπαράσταση παραπάνω τον χρόνο που ήσουν μόνη σου εδώ κλπ κλπ. Λες για την φίλη σου που ήρθε εδώ και δε σε είδε. Μπορεί να ήρθε για τον ΑΒ λόγο και ήθελε να κάνει κάτι συγκεκριμένο, να μην προλάβαινε ή να μην ήθελε να σε δει. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε έχει γραμμένη και δεν σε αγαπάει. Κι όταν την βομβάρδισες με τις ερωτήσεις λογικό να άρχισε τα μισόλογα. Φαντάζομαι δεν θα της έδωσες και πολλά περιθώρια. Κράτησε τις φίλες σου κάνε και πράγματα για τον εαυτό σου κι όλα παίρνουν τον δρόμο τους από μόνα τους. Μην χαλιέσαι για τέτοια. Στο κάτω κάτω δεν έγινε και κάτι τραγικό, απλά δεν έχετε την ίδια επικοινωνία.
συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!!!!!!!