1 Θηλασμός: Λίγο πριν το τέλος; Δευ Ιουν 20, 2011 1:48 am
crazymommy
Πρωταγωνιστής!!
Κορίτσια καλημέρα! Χρειάζομαι τη βοήθειά σας!!!! Η μικρή μου είναι λίγο λιγότερο από 10 μηνών και μέχρι τώρα θηλάζουμε και δεν έχουμε πιει ξένο γάλα. Θα ήθελα να συνεχίσουμε μέχρι τουλάχιστον να γίνει 1 έτους (και μετά βλέπουμε) αλλά φαίνεται πως η μικρή μου εξαρχής έχει κάνει άλλα σχέδια... Το στόρυ έχει ως εξής:
Θηλάζαμε 6 μήνες αποκλειστικά και με μανία. Για όλα τα προβλήματά μας, τα νεύρα μας, τα πονάκια μας η λύση ήταν μία, το στήθος της μανούλας. Μάλιστα, θηλάζαμε κάθε 1-2 ώρες μέσα στη μέρα και 2-3 ώρες μέσα στη νύχτα. Ως εδώ καλά. Με το που κλείσαμε και τον 6ο μήνα ξεκινήσαμε και τις στερεές τροφές. Στην αρχή, πίναμε και το γαλατάκι μας (από στήθος πάντα είπαμε) σα συμπλήρωμα μετά από κάθε γευματάκι), μα στη συνέχεια, όταν οι μερίδες μας έγιναν αυτές που έπρεπε τελικά το κόψαμε πολύ γρήγορα το συμπλήρωμα. Προφανώς δεν πεινούσαμε. Κανένα πρόβλημα και πάλι, αν και αυτό έγινε ιδιαίτερα νωρίς σε εμάς (περίπου 7,5 μηνών). Δε ζητούσαμε γιατί δεν πεινούσαμε, όμως, όπως και να είχε, σε κάθε πόνο μας το στήθος της μανούλας μας ήταν και πάλι η παρηγοριά μας! Καταλήξαμε λοιπόν να πίνουμε στάνταρ γαλατάκι περίπου 3 φορές στο 24ωρο. Η 1η ήταν μετά το μπανάκι μας και πριν τον ύπνο (μεταξύ 9 και 10), η 2η περίπου 2-3πμ και η τελευταία περίπου 6-7πμ. Τώρα όμως που η μανούλα έχει 20 μέρες που γύρισε στη δουλειά (τυχαίο; δε γνωρίζω) έχουμε αρχίσει να κόβουμε κι άλλο τα γευματάκια θηλασμού. Για την ακρίβεια σπάνια ξυπνάμε για να φάμε το γεύμα των 6-7πμ (κι εδώ που τα λέμε είμαι τόσο κουρασμένη κι εγώ για να την ξυπνήσω να πιει με το ζόρι!) και τώρα έχουμε αρχίσει να αρνούμαστε και το γεύμα πριν τον ύπνο! Αυτό είναι που με πειράζει και περισσότερο γιατί προσπαθώ να τη βάλω στο στήθος και αρνείται πεισματικά. Μερικές φορές το πίανει, ίσα για να μου ρίξει μια δαγκωνιά (έχουμε πλεον και 2 δοντάκια κάτω οπότε πονάωωωω ) και μετά γυρίζει το κεφάλι, κάνει κοιλιακό και σηκώνεται, τέλος! Κανα δυο φορές που προσπάθησα να τη βάλω στο στήθος και αρνήθηκε, μετά της έδωσα το ποτηράκι με το νερό και ήπιε σαν τρελή (γιατί όμως να μη θέλει το στήθος, αφού ξεδιψάει και από εκεί!). Και γενικά, πλέον, όποτε έχει νεύρα δεν θέλει πια το στήθος μου για παρηγοριά
Έχει τώρα μερικές μέρες που μου το κάνει... Δεν ξέρω τι να κάνω, φταίει που γύρισα στη δουλειά και αντιδρά έτσι; Φταίνε τα δοντάκια που της έχουν κόψει την όρεξη; Την πιέζω χωρίς να πρέπει; Δεν της έχω αυξήσει τις ποσότητες στο φαγητό, το οποίο εξακολουθεί να τρώει κανονικά... Ρώτησα και την παιδίατρο από το τηλέφωνο αλλά μου είπε ότι μάλλον είναι ψυχολογικό, λόγω του ότι φεύγω για δουλειά.. Τι να κάνω, δεν θέλω να φεύγω αλλά πρέπει! Α, ξέχασα, από χτες έχουμε και κάποια αλλεργία που πιθανόν να οφείλεται στο ροδάκινο ή στο βερίκοκο που της ξεκίνησα από την Πέμπτη, αλλά μάλλον αυτό δεν παίζει ρόλο, ε; Φοβάμαι πως με αυτό τον τρόπο θα αποθηλάσουμε πολύ σύντομα... Και να πεις ότι δεν έχω γάλα...!
Σόρρυ για το σεντόνι, απλά ήθελα να είμαι αναλυτική...!
Θηλάζαμε 6 μήνες αποκλειστικά και με μανία. Για όλα τα προβλήματά μας, τα νεύρα μας, τα πονάκια μας η λύση ήταν μία, το στήθος της μανούλας. Μάλιστα, θηλάζαμε κάθε 1-2 ώρες μέσα στη μέρα και 2-3 ώρες μέσα στη νύχτα. Ως εδώ καλά. Με το που κλείσαμε και τον 6ο μήνα ξεκινήσαμε και τις στερεές τροφές. Στην αρχή, πίναμε και το γαλατάκι μας (από στήθος πάντα είπαμε) σα συμπλήρωμα μετά από κάθε γευματάκι), μα στη συνέχεια, όταν οι μερίδες μας έγιναν αυτές που έπρεπε τελικά το κόψαμε πολύ γρήγορα το συμπλήρωμα. Προφανώς δεν πεινούσαμε. Κανένα πρόβλημα και πάλι, αν και αυτό έγινε ιδιαίτερα νωρίς σε εμάς (περίπου 7,5 μηνών). Δε ζητούσαμε γιατί δεν πεινούσαμε, όμως, όπως και να είχε, σε κάθε πόνο μας το στήθος της μανούλας μας ήταν και πάλι η παρηγοριά μας! Καταλήξαμε λοιπόν να πίνουμε στάνταρ γαλατάκι περίπου 3 φορές στο 24ωρο. Η 1η ήταν μετά το μπανάκι μας και πριν τον ύπνο (μεταξύ 9 και 10), η 2η περίπου 2-3πμ και η τελευταία περίπου 6-7πμ. Τώρα όμως που η μανούλα έχει 20 μέρες που γύρισε στη δουλειά (τυχαίο; δε γνωρίζω) έχουμε αρχίσει να κόβουμε κι άλλο τα γευματάκια θηλασμού. Για την ακρίβεια σπάνια ξυπνάμε για να φάμε το γεύμα των 6-7πμ (κι εδώ που τα λέμε είμαι τόσο κουρασμένη κι εγώ για να την ξυπνήσω να πιει με το ζόρι!) και τώρα έχουμε αρχίσει να αρνούμαστε και το γεύμα πριν τον ύπνο! Αυτό είναι που με πειράζει και περισσότερο γιατί προσπαθώ να τη βάλω στο στήθος και αρνείται πεισματικά. Μερικές φορές το πίανει, ίσα για να μου ρίξει μια δαγκωνιά (έχουμε πλεον και 2 δοντάκια κάτω οπότε πονάωωωω ) και μετά γυρίζει το κεφάλι, κάνει κοιλιακό και σηκώνεται, τέλος! Κανα δυο φορές που προσπάθησα να τη βάλω στο στήθος και αρνήθηκε, μετά της έδωσα το ποτηράκι με το νερό και ήπιε σαν τρελή (γιατί όμως να μη θέλει το στήθος, αφού ξεδιψάει και από εκεί!). Και γενικά, πλέον, όποτε έχει νεύρα δεν θέλει πια το στήθος μου για παρηγοριά
Έχει τώρα μερικές μέρες που μου το κάνει... Δεν ξέρω τι να κάνω, φταίει που γύρισα στη δουλειά και αντιδρά έτσι; Φταίνε τα δοντάκια που της έχουν κόψει την όρεξη; Την πιέζω χωρίς να πρέπει; Δεν της έχω αυξήσει τις ποσότητες στο φαγητό, το οποίο εξακολουθεί να τρώει κανονικά... Ρώτησα και την παιδίατρο από το τηλέφωνο αλλά μου είπε ότι μάλλον είναι ψυχολογικό, λόγω του ότι φεύγω για δουλειά.. Τι να κάνω, δεν θέλω να φεύγω αλλά πρέπει! Α, ξέχασα, από χτες έχουμε και κάποια αλλεργία που πιθανόν να οφείλεται στο ροδάκινο ή στο βερίκοκο που της ξεκίνησα από την Πέμπτη, αλλά μάλλον αυτό δεν παίζει ρόλο, ε; Φοβάμαι πως με αυτό τον τρόπο θα αποθηλάσουμε πολύ σύντομα... Και να πεις ότι δεν έχω γάλα...!
Σόρρυ για το σεντόνι, απλά ήθελα να είμαι αναλυτική...!