Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
Νευρική ανορεξία - Βουλιμία Σαβ Σεπ 17, 2011 3:46 am
βανια
Πρωταγωνιστής!!
Σκέφτηκα να ανοίξουμε μια ωραία συζήτηση για τις διατροφικές διαταραχές .
Σίγουρα όλες έχετε διαβάσει η έχετε δει σχετικές αναφορές επάνω στο θέμα .
Δεν ξέρω αν έχετε περάσει εσείς η κάποιο δικό σας άτομο από αυτές τις διαταραχές αλλά κάθε μαρτυρία θα ήταν πολύτιμη για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε ίσως κάποια άτομα τα οποία βρίσκονται σε ένα δρόμο πολύ δύσκολο.
Κάνοντας την αρχή να πω πρώτα από όλα ΝΕΥΡΟΓΕΝΗΣ ΑΝΟΡΕΞΊΑ είναι ο υποσιτισμός η άρνηση του ατόμου να πάρει τροφή και να διατηρήσει το φυσιολογικό βάρος .Είναι φαινόμενο που επηρεάζει πιο πολύ νεαρά κορίτσια 12-24 χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να παρουσιαστεί και σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας όπως εμείς αποκαλούμε είναι έντονο στρεσ , πτώση των μαλλιών , ανωμαλίες στη περίοδο , κυκλοθυμικές τάσεις και δυστυχώς μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα καινα οδηγήσει στο θάνατο.
Τα άτομα τα οποία είναι εθισμένα στην ανορεξία είναι υπερκινητικά συνήθως ασχολούνται ασχολούνται πολλές ώρες με γυμναστική και έχουν για τον εαυτό τους την εικόνα ότι είναι χοντρά.Κάποιες φορές ότι τρώνε πάνε και το κάνουν εμετό αν και αυτό είναι χαρακτηριστικό της βουλιμίας , στην νευρική ανορεξία μπορεί η ασθενής να προκαλέσει εμετό ακόμα και αν δεν έχει φάει είναι ένας συνεχής πόλεμος στον ίδιος τους το εαυτό.
Σήμερα είμαι 40 χρονών και ζυγίζω μια χαρά από 52-59 κιλά από τον γιατρό μου έχω εντολή να μην πέσω ποτέ κάτω από τα 50.
Η δική μου ιστορία με την ανορεξία ξεκίνησε κάπου στα 23 όταν παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα με το θυρεοειδή ανέκαθεν ήμουν αδύνατη από μικρό παιδί δυσκόλευα τους γονείς μου να με ταΐσουν στην εφηβεία εφηβεία δεν ξεπέρασα τα 35 κιλά αλλά τότε δεν ξέρανε για την ανορεξία . Κάπου στα 25 μετά από μια ερωτική απογοήτευση έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά μια εργασιομανής η οποία δούλευε από της 8-9 το βράδυ 7 μέρες την εβδομάδα πολλές φορές το βάρος μου τότε ήταν γύρω στα 40-45 . Στα 25 που αρραβωνιάστηκα με τον άντρα μου πλέον ο οργανισμός μου είχε συνηθίσει και δεν έτρωγε τίποτα περισσότερο από όσο εγώ πίστευα - χαρακτηριστικά θυμάμαι που έπειρνα χαρτοπέτσα να σκουπιστώ και έντυνα το φαΐ ήταν κάτι που το έκανα και μικρή.Στα 29 αφέρεσα το θυροειδής και απο 48-50 κιλά που ήμουν μετά έπεσα στα 38 . Τότε πλέον το σώμα μου άρχισε να διαμαρτύρεται διαμαρτύρεται το πρώι στη δουλειά το βράδυ στη σχολή επί 3 χρόνια ήθελα να απασχολώ τον εαυτό μου να μην σκέφτεται ήταν τότε ΄ που είχα μάθει ότι ο θυροειδής μου είχε παρουσιάσει κάποια κακοήθεια και θα έπρεπε να πάρω ραδιενεργό ιώδιο και θα έπρεπε να περιμένω 3 χρόνια για να κάνω παιδί . Αυτό ήταν που με έκανε χειρότερα τα κιλά έφευγαν το ένα μετά το άλλο και δνε μπορούσα να κάνω και τα πιο απλά πράγματα . Κατάρεα στη σχολή στο δρόμο στο σπίτι ήμουν νωχελική δεν ήμουν εγώ .
Μετά από μια μεγάλη κουβέντα με τον άντρα μου τότε κατάλαβα τη κακό έκανα στον εαυτό μου αλλά και στους δικούς μου ανθρώπους τότε ήταν που είδα τον άντρα μου φοβισμένο και θυμωμένο και τότε ήταν που πήρα την απόφαση να κάνω κάτι για μένα . Ο ενδοκρινολόγος μου απολύτως να ήθελα παιδί στην περίοδο που επιτρεπόταν θα έπρεπε να έφτανα στα 50 κιλά τουλάχιστον .Μέσα σε ένα χρόνο πήρα 16 κιλά , κατάφερα να αποκτήσω το γιο μου πέρσι κάποια στιγμή έχασα κάποια κιλά αλλά είχα πάρει απο εδω και στο εξής μπορώ και κανονίζω το βάρος μου χωρίς ακρότητες .
Σκοπός του θέματος αυτού είναι να μπορέσει να αφυπνίσει όλες μας να δούμε αν εμείς η κάποιο δικό μα άτομο χρειάζεστε βοήθεια .
Σε αυτό το δύσκολο δρόμο το άτομο θέλει δίπλα οικογένεια που να το στηρίζει υπομονή επιμονή και βέβαια καλό διατροφολόγο-γιατρό και ψυχολόγο .
Λοιπόν περιμένω τα δικά σας μηνύματα
Σίγουρα όλες έχετε διαβάσει η έχετε δει σχετικές αναφορές επάνω στο θέμα .
Δεν ξέρω αν έχετε περάσει εσείς η κάποιο δικό σας άτομο από αυτές τις διαταραχές αλλά κάθε μαρτυρία θα ήταν πολύτιμη για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε ίσως κάποια άτομα τα οποία βρίσκονται σε ένα δρόμο πολύ δύσκολο.
Κάνοντας την αρχή να πω πρώτα από όλα ΝΕΥΡΟΓΕΝΗΣ ΑΝΟΡΕΞΊΑ είναι ο υποσιτισμός η άρνηση του ατόμου να πάρει τροφή και να διατηρήσει το φυσιολογικό βάρος .Είναι φαινόμενο που επηρεάζει πιο πολύ νεαρά κορίτσια 12-24 χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να παρουσιαστεί και σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας όπως εμείς αποκαλούμε είναι έντονο στρεσ , πτώση των μαλλιών , ανωμαλίες στη περίοδο , κυκλοθυμικές τάσεις και δυστυχώς μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα καινα οδηγήσει στο θάνατο.
Τα άτομα τα οποία είναι εθισμένα στην ανορεξία είναι υπερκινητικά συνήθως ασχολούνται ασχολούνται πολλές ώρες με γυμναστική και έχουν για τον εαυτό τους την εικόνα ότι είναι χοντρά.Κάποιες φορές ότι τρώνε πάνε και το κάνουν εμετό αν και αυτό είναι χαρακτηριστικό της βουλιμίας , στην νευρική ανορεξία μπορεί η ασθενής να προκαλέσει εμετό ακόμα και αν δεν έχει φάει είναι ένας συνεχής πόλεμος στον ίδιος τους το εαυτό.
Σήμερα είμαι 40 χρονών και ζυγίζω μια χαρά από 52-59 κιλά από τον γιατρό μου έχω εντολή να μην πέσω ποτέ κάτω από τα 50.
Η δική μου ιστορία με την ανορεξία ξεκίνησε κάπου στα 23 όταν παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα με το θυρεοειδή ανέκαθεν ήμουν αδύνατη από μικρό παιδί δυσκόλευα τους γονείς μου να με ταΐσουν στην εφηβεία εφηβεία δεν ξεπέρασα τα 35 κιλά αλλά τότε δεν ξέρανε για την ανορεξία . Κάπου στα 25 μετά από μια ερωτική απογοήτευση έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά μια εργασιομανής η οποία δούλευε από της 8-9 το βράδυ 7 μέρες την εβδομάδα πολλές φορές το βάρος μου τότε ήταν γύρω στα 40-45 . Στα 25 που αρραβωνιάστηκα με τον άντρα μου πλέον ο οργανισμός μου είχε συνηθίσει και δεν έτρωγε τίποτα περισσότερο από όσο εγώ πίστευα - χαρακτηριστικά θυμάμαι που έπειρνα χαρτοπέτσα να σκουπιστώ και έντυνα το φαΐ ήταν κάτι που το έκανα και μικρή.Στα 29 αφέρεσα το θυροειδής και απο 48-50 κιλά που ήμουν μετά έπεσα στα 38 . Τότε πλέον το σώμα μου άρχισε να διαμαρτύρεται διαμαρτύρεται το πρώι στη δουλειά το βράδυ στη σχολή επί 3 χρόνια ήθελα να απασχολώ τον εαυτό μου να μην σκέφτεται ήταν τότε ΄ που είχα μάθει ότι ο θυροειδής μου είχε παρουσιάσει κάποια κακοήθεια και θα έπρεπε να πάρω ραδιενεργό ιώδιο και θα έπρεπε να περιμένω 3 χρόνια για να κάνω παιδί . Αυτό ήταν που με έκανε χειρότερα τα κιλά έφευγαν το ένα μετά το άλλο και δνε μπορούσα να κάνω και τα πιο απλά πράγματα . Κατάρεα στη σχολή στο δρόμο στο σπίτι ήμουν νωχελική δεν ήμουν εγώ .
Μετά από μια μεγάλη κουβέντα με τον άντρα μου τότε κατάλαβα τη κακό έκανα στον εαυτό μου αλλά και στους δικούς μου ανθρώπους τότε ήταν που είδα τον άντρα μου φοβισμένο και θυμωμένο και τότε ήταν που πήρα την απόφαση να κάνω κάτι για μένα . Ο ενδοκρινολόγος μου απολύτως να ήθελα παιδί στην περίοδο που επιτρεπόταν θα έπρεπε να έφτανα στα 50 κιλά τουλάχιστον .Μέσα σε ένα χρόνο πήρα 16 κιλά , κατάφερα να αποκτήσω το γιο μου πέρσι κάποια στιγμή έχασα κάποια κιλά αλλά είχα πάρει απο εδω και στο εξής μπορώ και κανονίζω το βάρος μου χωρίς ακρότητες .
Σκοπός του θέματος αυτού είναι να μπορέσει να αφυπνίσει όλες μας να δούμε αν εμείς η κάποιο δικό μα άτομο χρειάζεστε βοήθεια .
Σε αυτό το δύσκολο δρόμο το άτομο θέλει δίπλα οικογένεια που να το στηρίζει υπομονή επιμονή και βέβαια καλό διατροφολόγο-γιατρό και ψυχολόγο .
Λοιπόν περιμένω τα δικά σας μηνύματα
