εχω ενα αγορακι 11 μηνων κι εδω και 3 βδομαδες ξεκινησαμε βρεφικο σταθμο διοτι τον αλλο μηνα ξεκιναω δουλεια . Η αληθεια ειναι οτι η πρωτη βδομαδα ηταν πολυ οδυνηρη και για το μικρο αλλα και για μενα , κοριτσια σας λεω για πολυ κλαμα η μανα !!! ενιωθα φοβερες τυψεις που αφησα το μικρο μου σε " ξενα" χερια , τωρα ειανι λιγο καλυτερα αν και θα ηθελα παρα πολυ να μπορουσα να τον κρατησω στο σπιτι τουλαχιστον ως τα 3 του , εσεις πως νιωθετε που το μικρο σας παει σχολειο;;; υπαρχουν μαμαδες που τα παιδακια τους πανε στον 4 βρεφικο σταθμο βυρωνα ;;;

Κι εμεις την πηγαμε σε βρεφικο σταθμο απο 13,5 μηνων. Σχεδον ενα μηνα δηλαδη γιατι επρεπε να ξεκινησω κι εγω δουλεια. Ειμαι πολυ ευχαριστημενη. Δεν αντεχα αλλο να ειμαι ολη μερα στο σπιτι κλεισμενη μαζι της και να την κυνηγαω/να την ταιζω/να την παιζω να κανω τα παντα μονη μου καθως βοηθεια δεν υπαρχει απο πουθενα. Στον παιδικο ειναι με αλλα παιδακια, εκανα εφοδο μια μερα και την ειδα μεσα στην τρελη χαρα να παιζει στη μεση του δωματιου με τα αλλα παιδακια, εκανε σαν τρελη για τη δασκαλα να παει στην αγκαλια της, ουρλιαζε απο χαρα, την ταιζουν μια χαρα, ουτε εννοια για το φαγητο της εχω, ουτε για τα φρουτα της. Το απογευμα δε βαριεμαι να παιζω συνεχεια μαζι της και να πηγαινουμε βολτες γιατι μου εχει λειψει και παιρναμε ποιοτικο χρονο μαζι, ενω πριν την ειχα να περιφερεται στο δωματιο κι εγω εβλεπα τηλεοραση. Πιστευω πως και μια γιαγια δεν ειναι τοσο επαρκης γιατι κι αυτη ποσο να αντεξει να παιζει μαζι της και να την προσεχει καθε μερα τοσες ωρες? Την πρωτη μερα εκλαιγα ΕΓΩ και αυτη ΚΑΘΟΛΟΥ και τωρα που τη δινω στο σχολικο καθε πρωι απλωνει τα χερακια της να την παρει η κοπελα που ειναι μεσα, μεσα στην τρελη χαρα. Δεν εχω μετανιωσει καθολου και τωρα που ειμαι εγκυος και πηρα λιγη αδεια, εχω ξεκουραστει απιστευτα.
Τελος οσον αφορα τις ιωσεις, καποιες μερες εκανε λιγο μυξες, και ειχε και λιγο βηχα τα βραδια αλλα τιποτα το ιδιαιτερο. Επειδη θηλασε 14 μηνες και ακομα ψιλοθηλαζει, τη βλεπω πως ειναι αρκετα ανθεκτικη στις ασθενειες, ελπιζω να συνεχισει να ειναι και στο μελλον, παιδια ειναι, θα αρρωστησουν κιολας, αλλα μεχρι τοτε βλεπουμε. Ετσι κι αλλιως και στο σπιτι να την ειχα, θα αρρωσταινε..

Απο τωρα σκεφτομαι πως θα αντεξω να τον στειλω του χρονου για να βρω και εγω καμια δουλεια θα ειναι περιπου 1,5 χρονων,αλλα απο την αλλη δεν ξερω λεω μηπως ειναι μικρος,μηπως δεν περναει καλα,πολλα σκεφτομαι δεν ξερω ακομα πως θα παμε με τον θηλασμο μεχρι τοτε,και το αλλο που σκεφτομαι ειναι οτι τι θα τον κανω το καλοκαιρι που εγω θα δουλευω και οι βρεφικοι θα ειναι κλειστοι??

συμφωνω με την maya, εμας παει απο 11 μηνων. το πρωτο χρονο ομως τα ειδαμε ολα με αρρωστιες. σιγουρα αν υπηρχε δυνατοτητα να μεινει σπιτι δεν αρρωστενε τοσο αλλα καποια στιγμη θα πηγαινε οποτε τις αρρωστιες δεν τις γλυτωνουμε. τυψεις μπορει να αισθανθηκα καποιες φορες γιατι δεν δουλευω και οταν ο μικρος εφευγε στις 7 το πρωι εγω μετα επεφτα παλι για υπνο αλλα τα απογευματα και τα σκ ειναι πλεον πιο ποιοτικα. Και εγω και ο αντρας μου ειμαστε τις αποψης οτι οσα μπορουν να μαθουν στον σταθμο δεν τα μαθαινουν σπιτι και πανω απο ολα γινοντε πιο ανεξαρτητα και πιο κοινωνικα. Και γιαγια ευκαιρη να ειχα δεν θα ηθελα με τιποτα να μεινει σπιτι μαζι της. Πρωτα απο ολα δεν ειναι υποχρεωμενες και απο την αλλη προτιμω να τον αφησω για να παω μια εκδρομη η για μια βολτα μετον αντρα μου. Ειδικα τωρα που περιμενω το δευτερο ο σταθμος με εχει σωσει το μονο κακο ειναι οτι οταν γεννηθει το μωρο θα πρεπει να τον κοψουμε για καποιους μηνες. Κανεις πολυ σωστα που στελνεις το μικρο, μην βλεπεις το τωρα και το πως αισθανεσαι αλλα το ποσο καλο κανει στο παιδι ολο αυτο αν και στην αρχη καποια παιδακια δεν το παιρνουν τοσο θετικα