Κορίτσια καλησπέρα σας.Χρόνια πολλά,καλή χρονιά με υγεία,αγάπη,ευημερία και ο νέος χρόνος να φέρει σε όλους ότι επιθυμεί.Θα ήθελα, μετά από 3 μήνες πλέον που λίγο συνήλθα να σας πω όσο μπορώ πιο σύντομα τη δική μου ιστορία.Έχω ήδη ένα αγοράκι 2 ετών.Τον Απρίλιο έμεινα έγκυος.Όλα πήγαιναν καλά ώσπου ξαφνικά όταν πήγαμε να κάνουμε την Β Επιπέδου τον Σεπτέμβρη είδαν οτι η μπεμπούλα μας είχε ήπιο υπερηχογενές έντερο και είχε μείνει πίσω σε ανάπτυξη σχεδόν 2 εβδομάδες.Οπως καταλαβαίνετε έφυγε η γη κάτω απ τα πόδια μου.Ο γυναικολόγος μου μας καθησύχασε λέγοντας μας να μην πούμε τπτ στις οικογένειές μας και οτι αυτό είναι σύνηθες.Να ξεκουραστώ και να πάμε στο ιατρείο του σε 12 μέρες και όλα θα ναι μια χαρά.Όταν πήγαμε η κατάσταση ήταν τραγική!Ο γιατρός είχε γίνει κάτασπρος και δε του βγαινε λέξη.Οχι μόνο υφίστατω τα ήδη προβλήματα αλλά έχανα αμνιακό υγρό χωρίς όμως εγώ να δω πχ υγρά στο εσώρουχο μου.Οπως καταλαβαίνετε,έχασα την εμπιστοσύνη μου στο πρόσωπό του και ευτυχώς η κουμπάρα μου με έστειλε κατευθείαν στον δικό της γιατρό.Τι να σας πω...παρόλο που ο άνθρωπος δε με ήξερε με αντιμετώπισε σαν πελάτισσά του και πολύ ανθρώπινα.Δυστυχώς,έγινε αναγκαστική διακοπή κύησης και έγινε κανονικός τοκετος αφού ήμουν ήδη 6 μηνών.Αυτή την δυσάρεστη εμπειρία εύχομαι να μη την βιώσει καμία γυναίκα.Είναι πολύ σημαντικό ένας γιατρός να είναι και ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!!Ηταν συνέχεια δίπλα μου και φρόντισε ως και την παραμικρή λεπτομέρεια.Ο Θεός να τον έχει καλά.Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να πω το όνομά του,αλλά είμαι στη διάθεση όποιας κοπέλας θέλει περισσότερες πληροφορίες.Σας ευχαριστώ που ακούσατε την ιστορία μου.