ΕΧΩ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ. ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΑ - ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ-ΓΕΛΑΣΑ- ΔΙΑΦΩΝΗΣΑ. ΕΙΠΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΡΙΑ . ΔΕΝ ΜΕ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΕΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΕΣ.ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΠΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΝΥΦΗ ΜΟΥ... ΖΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΧΩΡΙΟ ΑΡΚΕΤΑ ΑΠΟΜΑΚΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ.ΑΠΛΑ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΝ ΧΕΙΡΙΣΤΗΚΑ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΟΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ( 3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ) ΠΡΙΝ 5-6 ΧΡΟΝΙΑ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΚΟΠΕΛΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΓΛΥΚΗΤΑΤΗ- ΕΥΓΕΝΙΚΟΤΑΤΗ- ΠΡΟΣΧΑΡΗ. ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΟΛΥΛΟΓΩ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙΡΟΣ ΕΜΕΙΝΕ ΕΓΓΥΟΣ - ΕΧΩ ΞΕΤΡΕΛΑΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΙΨΙΟ- ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑ ΣΥΧΝΑ ΑΘΗΝΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΑΩ( ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ Η ΚΟΠΕΛΑ ΟΣΟ ΗΤΑΝ ΕΓΓΥΟΣ). ΟΚ ΩΣ ΕΔΩ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΕΝΝΗΣΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΕΞΩ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΜΟΥ ΛΕΙ ΩΜΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΝΙΕΣ ΟΤΙ ΟΣΟ ΗΜΟΥΝ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΑΩ ΑΝΟΙΓΑ ΤΑ ΣΥΡΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΣΟΥΤΙΕΝ ΤΗΣ. ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΩ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΕΝΝΟΕΙ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΗΡΑ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΑ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΟ ΕΚΛΕΨΕΣ. ΕΜΕΙΝΑ. ΠΑΓΩΣΑ. ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΟΤΙ ΚΑΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΠΕΣΕΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΕΔΩ.ΜΑΘΑΙΝΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΟΤΙ ΕΠΙΑΣΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΩΤΟΥΣΕ ΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΜΕ ΞΕΡΟΥΝ ( ΠΑΝΩ ΑΠΟ 30 ΧΡΟΝΙΑ) ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΛΕΙΨΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΟΝΤΟΣ ΤΟ ΠΗΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΕΒΡΙΖΑ.ΕΚΕΙ ΕΓΙΝΑ ΝΤΟΥΡΜΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΗΡΕΜΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΥΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ.ΕΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ Η ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΟΧΙΚΗ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ . ΟΤΙ ΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΜΑΘΕΥΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΗ ΣΧΕΣΗ ΘΑ ΠΛΗΓΩΘΟΥΝ - ΟΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΧΑΛΗΝΑΡΙΑ. ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΣΧΟΙΝΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΗ ΚΑΛΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΜΕ ΠΗΔΗΞΕΙ ΚΑΙ ΟΛΑΣ- ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΝΟ. ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΕΓΙΝΕ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ. ΤΑ ΗΞΕΡΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΘΗΣ ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΠΕ ΑΠΛΑ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΒΡΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ. ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΣΕ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ Η ΙΔΙΑ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΣΤΗΘΟΣ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΛΩΣΟΥΝ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑ ΘΕΛΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΤΟ ΣΟΥΤΙΕΝ ΤΗΣ.ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΑΩ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΣΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ.ΜΕ ΜΙΣΗ
ΚΑΡΔΙΑ- ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗΝ ΤΟ ΚΛΕΨΩ?ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΝΙΩΘΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΝΑ ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ -ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΤΩ ΚΑΙ ΟΛΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΚΛΕΒΩ.

Θα σου πω τι σκέφτομαι εγώ έτσι όπως διάβασα την ιστορία σου. Δύο είναι τα ενδεχόμενα...ή εσύ κάτι πείραξες στο σπίτι κ η νύφη σου θεώρησε ότι της έκλεψες κάτι (θεωρώ δεδομένο ότι δεν της πήρες το σουτιέν, ήμαρτον) ή έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Θα σου εξηγήσω τι εννοώ.
Μήπως εσύ τον καιρό που πήγαινες στο σπίτι τους, έψαξες κανένα συρτάρι της για κάποιο λόγο; Ίσως όχι το συρτάρι με τα εσώρουχα αλλά κάποιο άλλο που αυτή θεώρησε ότι δεν είχες δικαίωμα να ψάξεις. Δεν σου είπε τίποτα αλλά θύμωσε. Και αργότερα, όταν έχασε το σουτιέν της, το οποίο λογικά, αν δεν μπαίνει άλλος άνθρωπος στο σπίτι τους (εννοώ κάποια κυρία που καθαρίζει π.χ.) θα το βρει, θεώρησε ότι της το πήρες εσύ. Αν είναι αυτή η περίπτωση κανονικά θα πρέπει όταν το βρει να έρθει να σου ζητήσει συγγνώμη και να εξηγηθεί.

Η άλλη περίπτωση είναι να έχει ψυχολογικά. Όταν λες ότι ήταν μια κοπέλα πρόσχαρη κτλ. κτλ., την βοηθάς, τα πάτε μια χαρά και ξαφνικά ενω εσύ δεν έχεις κάνει κάτι σε κατηγορεί ότι την κλέβεις...μόνο αυτή η εξήγηση υπάρχει.

Και για να απαντήσω και σε αυτο που ρωτάς...νομίζω ότι αντέδρασες μια χαρά. Έδειξες χαρακτήρα και επίπεδο. Η αλήθεια θα λάμψει κάποια στιγμή και τότε θα φανεί ποιος έχει δίκιο και προς όχι. Εγώ μπορεί να της έστελνα και ένα γράμμα, όπου θα της έλεγα ό,τι είχα να της πω και πιο συγκροτημένα. Εννοείται χωρίς κατηγορίες ή παρακαλητά. Απλά θα της ξεκαθάριζα την θέση μου, ως προς τον αδερφό μου και θα της έγραφα ότι περιμένω την συγγνώμη της όταν ανγνωρίσει το λάθος της.

Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται, έτσι δεν είναι;