grammatiki έγραψε:

ααα οκ γιατι καπως ετσι το καταλαβα.τι σου κανει αυτος ο γραπτος λογος ρε παιδι μου παρερμηνευεται.

chicken έγραψε:

Nena έγραψε:

litsakos έγραψε:

Nena έγραψε:Επίσης, όσες ακους να σου λενει οτι ειναι πανευκολο, οτι εχουν προσαρμοστει μια χαρα, οτι το βρισκουν παιχνιδακι και οτι δεν χρειαζονται προσωπικο χρονο διοτι τι να ειναι μανουλες τις γεμιζει οσο τίποτα στον κόσμο

Α. ειτε λενε ψεμματα για να κανουν επιδειξη
Β. ειτε ειναι λεφταδες κ εχουν ντανταδες για τα παιδια, κηπουρο για τον κηπο, καμαριερα για τις δουλειες και μαγειρισσα για το φαγητο
Γ. είτε απλα δεν ασχολουνται κ ιδιαιτερα κ το μονο που κανουν ειναι ενα ταισμα κ ενα άλλαγμα. Ουτε βολτες, ουτε παιχνιδια, ουτε στιγμές με τα παιδια τους.

Σε αυτες απλα κλεισε τα αυτια. Και την πορτα.

να σε συμπληρωσω φιλεναδα?
Δ. ειτε δεν θεωρουν βοηθεια την μια ωρα που θα ερθει η γιαγια στο σπιτι.
Το "μονη μου" ειναι σχετικο τελικα,αλλο πιστευει η μια και αλλο η αλλη

Ελα ντε.
Προσωπικά το θεωρω αθλο να μεγαλωσεις 1-2-3 παιδια οταν δεν εχεις βοηθεια απο κανενα. Αλλά αυτο το "εγω θα μεγαλωσω τα παιδια μου μόνη μου" και το να αρνεισαι τη βοηθεια οταν σου προσφερεται, το θεωρω ανοησία.
Και δεν εχει και καλες συνεπειες.

Έι!
Μα τι διαβάζω πάλι μεσημεριάτικα η γυναίκα...
Ρε συ Νένα με λές ανόητη επειδή επιλέγω να μεγαλώσω μόνη μου το παιδί μου χωρίς καμμιά παρέμβαση απο κανέναν τα πρώτα χρόνια της ζωής του?
Ναι, έχω κουραστεί τρομερά, αλλά επέλεξα να γίνω μαμά και να μεγαλώσω το παιδί μου.
Είναι κρίμα όοοοοολη την ώρα να δείχνουμε με το δάχτυλο η μία την άλλη και να λέμε ότι να ναι απλά για να το πούμε.
Εσύ μπορεί να θεωρείς εμένα ανόητη που αρνούμαι βοήθεια που θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ στο έπακρο, αλλά εγώ θεωρώ τις μαμάδες που δεν μεγαλώνουν οι ίδιες τα παιδιά τους πολλά πράγματα (όχι κακά απαραίτητα).
Αυτό θα κάνουμε πάλι? Θα ξεκινήσουμε με το ποιά είναι καλύτερη? Όλες είμαστε οι καλύτερες, χωρίς να χρειάζεται να συμφωνούν οι μέθοδοι διαπαιδαγώγησής μας.

chicken έγραψε:
Ρε συ Νένα με λές ανόητη επειδή επιλέγω να μεγαλώσω μόνη μου το παιδί μου χωρίς καμμιά παρέμβαση απο κανέναν τα πρώτα χρόνια της ζωής του?
Ναι, έχω κουραστεί τρομερά, αλλά επέλεξα να γίνω μαμά και να μεγαλώσω το παιδί μου.

Nena έγραψε:

chicken έγραψε:
Ρε συ Νένα με λές ανόητη επειδή επιλέγω να μεγαλώσω μόνη μου το παιδί μου χωρίς καμμιά παρέμβαση απο κανέναν τα πρώτα χρόνια της ζωής του?
Ναι, έχω κουραστεί τρομερά, αλλά επέλεξα να γίνω μαμά και να μεγαλώσω το παιδί μου.

Το να εχεις κουραστει ψυχολογικά, το να μην αντεχεις, το να εισαι ενα ράκος λόγω των παιδιων, αλλά το να αρνεισαι τη βοηθεια που σου παρεχεται, ναι, εγω το θεωρω ανοησια.
Δεν εννοω το να μην εχεις βοηθεια απο κανενα, αναγκαστικα θα εισαι μονη σου σε αυτην την περιπτωση.
Εννοω το να αρνεισαι τη βοηθεια διοτι φοβασαι οτι θα θεωρηθεις κακη μανα, οτι παρκαρεις τα παιδια σου, οτι θα εμφανισεις ενα ειδος αδυναμιας που δεν ειναι αποδεκτο στις μερες μας. Μανα και να κουραζεσαι? ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟΝ!!!!!!
Αυτο το ειδος "ανοησίας" εννοω. Το ξαναειπα, οσες μεγαλωνουν τα παιδια τους μονες τους για μενα ειναι ηρωίδες. Ειδικα οταν τα παιδια ειναι περισσοτερα απο ενα.

Nena έγραψε:Λιτσακι, εγω εχω αρκετη βοηθεια απο παπουδογιαγιαδες, οποτε αν καποια στιγμη τα παιξω, ξερω οτι εστω και για ενα μισαωρο θα μπορεσω να τα αφησω καπου και απλα να κοιταξω το ταβανι βρε αδελφε. Ακομα κι ενα βραδυ που θα βγούμε με τον αντρα μου, οσο δυσκολο κι αν γινεται πλέον λόγω του οικονομικου.
Ακομα κι ετσι, ειναι φορες που πραγματικα σηκώνω τα χερια. Δεν θεωρω με το να αφηνω τον μικρο μιση ωρα στη μανα μου οτι δεν το μεγαλωνω εγω, ουτε οτι τον παρκαρω. Δεχομαι τη βοηθεια που μου παρεχεται γιατι με κραταει πιο ηρεμη (ναι, λεμε τωρα..).

Αυτο που ειπες Λιτσα με τα δυο παιδια ειναι αληθεια. Εισαι απειρως πιο ηρεμη και χαλαρη στο ενα παιδι. Δεν θελω να πεσω στο τριπακι του "ενα ισον κανενα" διοτι αυτο απαξιωνει εντελως το ρολο μας στο πρωτο παιδι. Αλλά με ενα δευτερο παιδι, δεν εχεις απλα τη διπλάσια δουλεια, εχεις τετραπλάσια.

Τι εννοεις τσικεν "δεν αρπαχτηκες"? Κι εγω που θέλω να μαλωσω τωρα??? Να σου πω κατι πιο βαρυ???????

Nena έγραψε:

chicken έγραψε:
Ρε συ Νένα με λές ανόητη επειδή επιλέγω να μεγαλώσω μόνη μου το παιδί μου χωρίς καμμιά παρέμβαση απο κανέναν τα πρώτα χρόνια της ζωής του?
Ναι, έχω κουραστεί τρομερά, αλλά επέλεξα να γίνω μαμά και να μεγαλώσω το παιδί μου.

Το να εχεις κουραστει ψυχολογικά, το να μην αντεχεις, το να εισαι ενα ράκος λόγω των παιδιων, αλλά το να αρνεισαι τη βοηθεια που σου παρεχεται, ναι, εγω το θεωρω ανοησια.
Δεν εννοω το να μην εχεις βοηθεια απο κανενα, αναγκαστικα θα εισαι μονη σου σε αυτην την περιπτωση.
Εννοω το να αρνεισαι τη βοηθεια διοτι φοβασαι οτι θα θεωρηθεις κακη μανα, οτι παρκαρεις τα παιδια σου, οτι θα εμφανισεις ενα ειδος αδυναμιας που δεν ειναι αποδεκτο στις μερες μας. Μανα και να κουραζεσαι? ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟΝ!!!!!!
Αυτο το ειδος "ανοησίας" εννοω. Το ξαναειπα, οσες μεγαλωνουν τα παιδια τους μονες τους για μενα ειναι ηρωίδες. Ειδικα οταν τα παιδια ειναι περισσοτερα απο ενα.

Αυτο καταλαβα οποτε σωστα καταλαβα και μιλησα εκ μερους σου. Ειμαι καλο κολαουζο τελικα

εσυ elena25 πηγαινε να διαβασεις παιδι μου

chicken έγραψε:Τι εννοείς τετραπλάσια δουλειά στο δεύτερο παιδί? Ήδη μερικές φορές θέλω να το κουτουλήσω το βλαστάρι μου να κάτσει 5 sec ακίνητο.
Οκ, με ένα θα μείνουμε να έχει και μεγάλη περιουσία

Θες να τσακωθούμε αύριο? Σήμερα νυστάζω λίγο

Σκεψου οτι αν το πρωτο παιδι ειναι 1 φορα ζωηρο, το δευτερο συνηθως βγαινει 2 φορες ζωηρο, διοτι εχει να μαθαινει απο το πρωτο, συν το οτι το βλεπει και το πρωτοπαιδι και διπλασιαζεται κι αυτουνου η ζωηρότητα, και μετα βλεπει το δυετρεο και ουτω καθεξης... Και ο ενας κολλαει ζωηροτητα απο τον άλλο.
Σκεψου να εχεις τριτο, τεταρτο κτλ..

Οταν ειναι μονα τους, το καθενα ειναι παλευable. Τη βγαζω καθαρη δηλαδη οταν εγω εχω τον εναν και ο πατερας τους εχει το αλλο. Οταν ειναι και τα δυο μαζι, κατι συμβαινει. Σαν βενζινη και σπιρτο.
Και ολη την ωρα τσιριζουν. Απο χαρα. Απο λυπη. Απο νευρα. Απο οτι να'ναι. Ο μικρος χτυπάει τον μεγαλο. Ο μεγαλος ανταποδιδει. Ο μικρος κλαιει. Ο μεγαλος του παιρνει το παιχνιδι. Ο μικρος τσιριζει και χτυπαει τον μεγαλο με ενα αρκουδακι. Ο μεγαλος ερχεται κλαιγοντας. Ο μικρος ακολουθει τσιριζοντας.
Μια απλη καθημερινη σκηνη...

Έλα να τσακωθούμε μαζί Νένα.

Ελενα, δωσμου αφορμη και στηνω καυγα σε κλασματα δευτερολεπτου! Θελω φυτιλι κι εγω καλε!

litsakos έγραψε:

Αυτο καταλαβα οποτε σωστα καταλαβα και μιλησα εκ μερους σου. Ειμαι καλο κολαουζο τελικα

εσυ elena25 πηγαινε να διαβασεις παιδι μου

Nena έγραψε:

chicken έγραψε:Τι εννοείς τετραπλάσια δουλειά στο δεύτερο παιδί? Ήδη μερικές φορές θέλω να το κουτουλήσω το βλαστάρι μου να κάτσει 5 sec ακίνητο.
Οκ, με ένα θα μείνουμε να έχει και μεγάλη περιουσία

Θες να τσακωθούμε αύριο? Σήμερα νυστάζω λίγο

Σκεψου οτι αν το πρωτο παιδι ειναι 1 φορα ζωηρο, το δευτερο συνηθως βγαινει 2 φορες ζωηρο, διοτι εχει να μαθαινει απο το πρωτο, συν το οτι το βλεπει και το πρωτοπαιδι και διπλασιαζεται κι αυτουνου η ζωηρότητα, και μετα βλεπει το δυετρεο και ουτω καθεξης... Και ο ενας κολλαει ζωηροτητα απο τον άλλο.
Σκεψου να εχεις τριτο, τεταρτο κτλ..

Οταν ειναι μονα τους, το καθενα ειναι παλευable. Τη βγαζω καθαρη δηλαδη οταν εγω εχω τον εναν και ο πατερας τους εχει το αλλο. Οταν ειναι και τα δυο μαζι, κατι συμβαινει. Σαν βενζινη και σπιρτο.
Και ολη την ωρα τσιριζουν. Απο χαρα. Απο λυπη. Απο νευρα. Απο οτι να'ναι. Ο μικρος χτυπάει τον μεγαλο. Ο μεγαλος ανταποδιδει. Ο μικρος κλαιει. Ο μεγαλος του παιρνει το παιχνιδι. Ο μικρος τσιριζει και χτυπαει τον μεγαλο με ενα αρκουδακι. Ο μεγαλος ερχεται κλαιγοντας. Ο μικρος ακολουθει τσιριζοντας.
Μια απλη καθημερινη σκηνη...

Έλα να τσακωθούμε μαζί Νένα.

Ελενα, δωσμου αφορμη και στηνω καυγα σε κλασματα δευτερολεπτου! Θελω φυτιλι κι εγω καλε!

chicken έγραψε:Α! Αν είναι να τσακωθείτε, πείτε μου να φτιάξω καφέ

Φαντασου τι καυγας μπορει να στηθει με μας... Όλο "συγγνωμη", "αν μου επιτρεπεις", "δεν το εννοουσα ετσι", κατά την ταπεινη μου γνώμη" και τετοια θα ειμαστε. Ουτε να μαλωσουμε δεν μπορουμε..

Nena έγραψε:

chicken έγραψε:Α! Αν είναι να τσακωθείτε, πείτε μου να φτιάξω καφέ

Φαντασου τι καυγας μπορει να στηθει με μας... Όλο "συγγνωμη", "αν μου επιτρεπεις", "δεν το εννοουσα ετσι", κατά την ταπεινη μου γνώμη" και τετοια θα ειμαστε. Ουτε να μαλωσουμε δεν μπορουμε..

Φιλικα παντα ε?

Nena έγραψε:

chicken έγραψε:Α! Αν είναι να τσακωθείτε, πείτε μου να φτιάξω καφέ

Φαντασου τι καυγας μπορει να στηθει με μας... Όλο "συγγνωμη", "αν μου επιτρεπεις", "δεν το εννοουσα ετσι", κατά την ταπεινη μου γνώμη" και τετοια θα ειμαστε. Ουτε να μαλωσουμε δεν μπορουμε..

tatijana έγραψε:

Nena έγραψε:

chicken έγραψε:Α! Αν είναι να τσακωθείτε, πείτε μου να φτιάξω καφέ

Φαντασου τι καυγας μπορει να στηθει με μας... Όλο "συγγνωμη", "αν μου επιτρεπεις", "δεν το εννοουσα ετσι", κατά την ταπεινη μου γνώμη" και τετοια θα ειμαστε. Ουτε να μαλωσουμε δεν μπορουμε..

Φιλικα παντα ε?

Και χωρις παρεξηγηση!

Nena έγραψε:

tatijana έγραψε:

Nena έγραψε:

chicken έγραψε:Α! Αν είναι να τσακωθείτε, πείτε μου να φτιάξω καφέ

Φαντασου τι καυγας μπορει να στηθει με μας... Όλο "συγγνωμη", "αν μου επιτρεπεις", "δεν το εννοουσα ετσι", κατά την ταπεινη μου γνώμη" και τετοια θα ειμαστε. Ουτε να μαλωσουμε δεν μπορουμε..

Φιλικα παντα ε?

Και χωρις παρεξηγηση!

zoyzoynitsa moy έγραψε:ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ,ΑΥΤΟ ΦΤΑΙΕΙ ΔΟΘΗΚΑ ΕΚΑΤΟ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΖΩ ΥΠΑΡΧΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΩΤΑ ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ,ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΩ ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΑ ΖΩ ΜΙΑ ΡΟΥΤΙΝΑ

zoyzoynitsa moy έγραψε:ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ,ΚΑΙ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ?ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΗΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΗΣΑ ΕΧΩ ΟΜΟΡΦΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΙΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΚΑΘΩ ΜΕΓΑΩΝΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΙ,ΜΕ ΟΛΗ ΤΙΝ ΡΟΥΤΙΝΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ,ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΙΩΘΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΩΣΤΗ ΜΑΜΑ....ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΕΝ ΤΙΝ ΜΑΛΩΝΟ ΤΙΝ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΙΩΘΟ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΤΙΝ ΦΩΝΑΖΩ,ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΛΗΓΩΣΟ ΤΙΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΒΑΖΩ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΤΙΝ ΑΓΑΠΩ ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΣΤΙΝ ΖΩΗ ΜΟΥ...Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΙΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΒΟΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΥΤΕ ΜΑΝΑ ΟΥΤΕ ΠΑΘΕΡΑ,ΣΥΓΟΥΡΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΑ ΒΓΩ ΝΑ ΜΙΛΙΣΩ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΩ ΝΑ ΝΙΩΣΟ ΓΥΝΑΙΚΑ,ΝΙΩΘΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΠΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΡΟΥΤΙΝΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 16 ΜΗΝΕΣ ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ,ΕΑΝ ΕΒΓΕΝΑ ΘΑ ΕΙΧΑ ΠΙΟ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΘΕΜΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΧΑΝΩ ΤΙΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΜΟΥ ΙΣΩΣ ΕΑΝ ΔΟΥΛΕΥΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΑ ΕΒΛΕΠΑ ΜΕ ΑΛΛΟ ΜΑΤΙ.ΙΣΩΣ ΚΑΠΙΟΕ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ,ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΤΕ?ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΝ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ?ΕΙΜΑΙ ΣΩΣΤΗ ΜΑΜΑ ?