Ada έγραψε:Τα περισσότερα απωθημένα τα χω με τη μάνα μου. Για να πάρετε μια γεύση:

Μια παραμονή πρωτοχρονιάς όταν ήμουν ακόμα μικρή από το πρωί μας είχε πει η μάνα μου ότι θα έφευγε για ρεβεγιόν μαζί με τις φίλες της.Φυσικά ο πατέρας μου είχε καταλάβει ότι μόνο "φίλες" δεν ήταν...Εγώ ήμουν μικρή χαμπάρι δεν πήρα τότε...

Όλη τη μέρα ήταν μες στα νεύρα από την αναμονή να φύγει.Στολίστηκε έφτιαξε κ το αγαπημένο μου γλυκό κ συνέχεια πετούσε ατάκες "ουφ οι άλλες θα ναι ήδη εκεί , μόνο εγώ θ αργήσω " κ τέτοια.

Όλη τη μέρα ξεσπούσε τα νεύρα της επάνω μου οπότε ο πατέρας μου της είπε ήρεμα να φύγει να πάει στις
φίλες της πριν την αλλαγή του χρόνου για να ηρεμήσει.

Κι εκείνη έφυγε.Μας παράτησε σύξυλους χρονιάρα μέρα κ πήγε στον άλλον.Όλο το βράδυ έκλαιγα στην αγκαλιά του μπαμπά μου (που είναι ο καλύτερος στον κόσμο).

Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου κ το τήρησα να μην ξανακάνω πρωτοχρονιά μαζί της.Βασικά δεν ήθελα να ξανακάνω καν γιορτές στην πρωτοχρονιά μετά από αυτό αλλά ευτυχώς με βοήθησε ο άνδρας μου σ'αυτό.

Ουφ το βγαλα από μέσα μου , συγνώμη αν σας κούρασα.

Υ.Γ αν ήμουν στη θέση του μπαμπά μου θα την είχα πιάσει απ το λαιμό!Πατέρα-ήρωα!!!

Ada έγραψε:Τα περισσότερα απωθημένα τα χω με τη μάνα μου. Για να πάρετε μια γεύση:

Μια παραμονή πρωτοχρονιάς όταν ήμουν ακόμα μικρή από το πρωί μας είχε πει η μάνα μου ότι θα έφευγε για ρεβεγιόν μαζί με τις φίλες της.Φυσικά ο πατέρας μου είχε καταλάβει ότι μόνο "φίλες" δεν ήταν...Εγώ ήμουν μικρή χαμπάρι δεν πήρα τότε...

Όλη τη μέρα ήταν μες στα νεύρα από την αναμονή να φύγει.Στολίστηκε έφτιαξε κ το αγαπημένο μου γλυκό κ συνέχεια πετούσε ατάκες "ουφ οι άλλες θα ναι ήδη εκεί , μόνο εγώ θ αργήσω " κ τέτοια.

Όλη τη μέρα ξεσπούσε τα νεύρα της επάνω μου οπότε ο πατέρας μου της είπε ήρεμα να φύγει να πάει στις
φίλες της πριν την αλλαγή του χρόνου για να ηρεμήσει.

Κι εκείνη έφυγε.Μας παράτησε σύξυλους χρονιάρα μέρα κ πήγε στον άλλον.Όλο το βράδυ έκλαιγα στην αγκαλιά του μπαμπά μου (που είναι ο καλύτερος στον κόσμο).

Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου κ το τήρησα να μην ξανακάνω πρωτοχρονιά μαζί της.Βασικά δεν ήθελα να ξανακάνω καν γιορτές στην πρωτοχρονιά μετά από αυτό αλλά ευτυχώς με βοήθησε ο άνδρας μου σ'αυτό.

Ουφ το βγαλα από μέσα μου , συγνώμη αν σας κούρασα.

Υ.Γ αν ήμουν στη θέση του μπαμπά μου θα την είχα πιάσει απ το λαιμό!Πατέρα-ήρωα!!!

Ada έγραψε:Τα περισσότερα απωθημένα τα χω με τη μάνα μου. Για να πάρετε μια γεύση:

Μια παραμονή πρωτοχρονιάς όταν ήμουν ακόμα μικρή από το πρωί μας είχε πει η μάνα μου ότι θα έφευγε για ρεβεγιόν μαζί με τις φίλες της.Φυσικά ο πατέρας μου είχε καταλάβει ότι μόνο "φίλες" δεν ήταν...Εγώ ήμουν μικρή χαμπάρι δεν πήρα τότε...

Όλη τη μέρα ήταν μες στα νεύρα από την αναμονή να φύγει.Στολίστηκε έφτιαξε κ το αγαπημένο μου γλυκό κ συνέχεια πετούσε ατάκες "ουφ οι άλλες θα ναι ήδη εκεί , μόνο εγώ θ αργήσω " κ τέτοια.

Όλη τη μέρα ξεσπούσε τα νεύρα της επάνω μου οπότε ο πατέρας μου της είπε ήρεμα να φύγει να πάει στις
φίλες της πριν την αλλαγή του χρόνου για να ηρεμήσει.

Κι εκείνη έφυγε.Μας παράτησε σύξυλους χρονιάρα μέρα κ πήγε στον άλλον.Όλο το βράδυ έκλαιγα στην αγκαλιά του μπαμπά μου (που είναι ο καλύτερος στον κόσμο).

Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου κ το τήρησα να μην ξανακάνω πρωτοχρονιά μαζί της.Βασικά δεν ήθελα να ξανακάνω καν γιορτές στην πρωτοχρονιά μετά από αυτό αλλά ευτυχώς με βοήθησε ο άνδρας μου σ'αυτό.

Ουφ το βγαλα από μέσα μου , συγνώμη αν σας κούρασα.

Υ.Γ αν ήμουν στη θέση του μπαμπά μου θα την είχα πιάσει απ το λαιμό!Πατέρα-ήρωα!!!

florentiab έγραψε:

litsakos έγραψε:

ortikaki έγραψε:Το δικο μου ειναι τελειως διαφορετικο απο τα δικα σας.Οι γονεις μου ποτε δεν ειχαν την οικονομικη δυνατοτητα να μας προσφερουν το κατι παραπανο,βλεπετε φτωχοι ανθρωποι απο φτωχες οικογενειες,ποτε δεν ειχαμε αυτο που ειχαν τα αλλα παιδια πολλα ρουχα,πολλα παιχνιδια,μοντερνα επιπλα,τελος παντων ολα!!Για να μη παρεξηγηθω απωθημενο μου δεν ειναι τα πλουτη αλλα η ανετη ζωη δλδ να μη ζοριζομαι να αγορασω κατι σκεφτομενη πως δε θα εχω να πληρωσω τη δεη μου για παραδειγμα.Να θελω να παω μια εκδρομη και να μη σκεφτομαι πως δε θα μπορεσω να παρω τα τροφιμα του επομενου μηνα.
με καταλαβατε;;;;

Σαν παιδι ειχα μπολικα υλικα αγαθα,υπηρχε οικονομικη ανεση στο σπιτι.Με τα παιχνιδια μου και με τα ρουχα μου μεγαλωσαν αρκετα παιδια στην γειτονια μας.Αλλα ποτε δεν ειχα την μαμα μου αφου σκοτωθηκε σε τροχαιο οταν ημουν 7 μηνων,κ νηπια τα αδερφια μου. Ο μπαμπας μου δουλευε πολυ,ειχε αφοσιωθει στην καριερα του. Δεν θυμαμαι να χαιρομουν ιδιαιτερα ουτε τα παιχνιδια μου ουτε τα ρουχα μου,κ γενικως ηταν καπως ζορικα τα παιδικα μου χρονια. Το κενο δεν γεμιζει(ακριβως οπως λεει κ η mamavivo πιο πανω).Μενει εκει,κενο.
Τωρα που ειμαι ενηλικας,εχω οικογενεια κ δεν ειμαι στο πατρικο μου πια,ζοριζομαστε καπως οικονομικα τελευταια αφου δεν εργαζομαι ειλικρινα μπορει να θυμωνω ,κυριως με την κατασταση στην Ελλαδα, αλλα δεν με νοιαζει. Δυστυχως/ευτυχως ξερω οτι δεν μετρανε αυτα,καθολου.

έχεις τοοοοοοόσο δίκιο φιλενάδα!
μόνο οι άνθρωποι μετράνε.
δεν λέω καλές και οι ανέσεις και όντως διευκολύνουν τη ζωή μας, αλλά μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά.

Kastallia έγραψε:

kaatrin έγραψε:γιατι δυστυχως η αδερφη μου (η οποια εμπλεξε με μια ψυχοθεραπευτρια)αναμοχλευοντας το παρελθον και την παιδικη της ηλικια τα βρηκε ολα σκαρτα και αμαυρωνει πια το παρελθον με αποτελεσμα να κατηγορει τους γονεις μου για κουφα πραγματα που οι ανθρωποι ως μεροκαματιαρηδες μας μεγαλωσαν χωρις να μας λειψει τιποτα απο τα βασικα!και τι εγινε δηλαδη που μεγαλωσα κ εγω με ρουχα που μας εδιναν αλλα παιδακια;δεν επαθα τιποτα απολυτως!κ αυτο γιατι στο σπιτι ειχαμε παντα αγκαλιες και γελια και ποτε τσακωμους!
ομως η αδερφη μου για ολα αυτα πια την κατηγορει την μαμα μου κυριως και εδω αναρωτιεμαι :
τελικα η ψυχοθεραπεια που κανουν ορισμενοι βοηθαει ή διογκωνει αυτα τα απωθημενα...
ξερω οτι ισως ανοιγω μεγααααααααλο θεμα τωρα και μαλιστα θα εχει σιγουρα διφωρουμενες αποψεις.εγω παντως κρινοντας απο 3περιστατικα ανθρωπων που εμπλεξαν με ψυχολογους και οι 3 ειναι δυστυχισμενοι(αν κ οι ιδιοι νομιζουν οτι εχουν ερθει πιο κοντα στον εαυτο τους και ξερουν πια τι θελουν κτλ).με αλλα λογια νομιζουν οτι ερμηνευοντας τα απωθημενα τους τα αντιμετωπιζουν και καλυτερα .τι να πω;δε ξερω;δεν εχω κανει ποτε ψυχοθεραπεια γιατι νιωθω μια χαρα με οσα εχω ζησει στη ζωη μου κι ας μην ειχα ολες τις ευκολιες!οκ!αν κοιταξω στο παρελθον μπορει να βρω απωθημενα αλλα προτιμω να τα αφησω στο παρελθον!

Oι ψυχολογοι ειναι πού θα πέσεις...σε ενα ατομο που εχει πολυ αναγκη να ανοιχτει καπου μπορει να εχουν φοβερη επιρροη και μπορουν να το κανουν να νιωσει απο καλυτερα εως πολυ χειροτερα οπως λες.Κατα τη γνωμη μου ενας ψυχολογος,ο,τι και αν εχεις ζησει, πρεπει να σε απαλλαξει απο ενοχες του παρελθοντος και να σε βοηθησει να φτιαξεις τις σχεσεις σου με τους κοντινους σου ανθρωπους,οχι να σε απομακρυνει περισσοτερο...εαν ομως θελει να σε αγκιστρωσει πανω του και να σε απομονωσει απο τους γυρω σου εχει τη δυναμη και την πειθω να το κανει!Συνηθως το κανουν καποιοι για να σε κρατησουν αιωνιο πελατη,να νιωσεις οτι μονο κανοντας τις συνεδρειες λυτρωνεσαι και να μην απαγκιστρωθεις ποτε απο αυτους.Ενας σωστος επαγγελματιας ομως,δεν καταφευγει σε τετοιες μεθοδους και θελει απλα να βοηθησει τον ανθρωπο που εχει απεναντι του οχι να τον κανει πιονι του.

Ada έγραψε:Τα περισσότερα απωθημένα τα χω με τη μάνα μου. Για να πάρετε μια γεύση:

Μια παραμονή πρωτοχρονιάς όταν ήμουν ακόμα μικρή από το πρωί μας είχε πει η μάνα μου ότι θα έφευγε για ρεβεγιόν μαζί με τις φίλες της.Φυσικά ο πατέρας μου είχε καταλάβει ότι μόνο "φίλες" δεν ήταν...Εγώ ήμουν μικρή χαμπάρι δεν πήρα τότε...

Όλη τη μέρα ήταν μες στα νεύρα από την αναμονή να φύγει.Στολίστηκε έφτιαξε κ το αγαπημένο μου γλυκό κ συνέχεια πετούσε ατάκες "ουφ οι άλλες θα ναι ήδη εκεί , μόνο εγώ θ αργήσω " κ τέτοια.

Όλη τη μέρα ξεσπούσε τα νεύρα της επάνω μου οπότε ο πατέρας μου της είπε ήρεμα να φύγει να πάει στις
φίλες της πριν την αλλαγή του χρόνου για να ηρεμήσει.

Κι εκείνη έφυγε.Μας παράτησε σύξυλους χρονιάρα μέρα κ πήγε στον άλλον.Όλο το βράδυ έκλαιγα στην αγκαλιά του μπαμπά μου (που είναι ο καλύτερος στον κόσμο).

Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου κ το τήρησα να μην ξανακάνω πρωτοχρονιά μαζί της.Βασικά δεν ήθελα να ξανακάνω καν γιορτές στην πρωτοχρονιά μετά από αυτό αλλά ευτυχώς με βοήθησε ο άνδρας μου σ'αυτό.

Ουφ το βγαλα από μέσα μου , συγνώμη αν σας κούρασα.

Υ.Γ αν ήμουν στη θέση του μπαμπά μου θα την είχα πιάσει απ το λαιμό!Πατέρα-ήρωα!!!

ortikaki έγραψε:

florentiab έγραψε:

litsakos έγραψε:

ortikaki έγραψε:Το δικο μου ειναι τελειως διαφορετικο απο τα δικα σας.Οι γονεις μου ποτε δεν ειχαν την οικονομικη δυνατοτητα να μας προσφερουν το κατι παραπανο,βλεπετε φτωχοι ανθρωποι απο φτωχες οικογενειες,ποτε δεν ειχαμε αυτο που ειχαν τα αλλα παιδια πολλα ρουχα,πολλα παιχνιδια,μοντερνα επιπλα,τελος παντων ολα!!Για να μη παρεξηγηθω απωθημενο μου δεν ειναι τα πλουτη αλλα η ανετη ζωη δλδ να μη ζοριζομαι να αγορασω κατι σκεφτομενη πως δε θα εχω να πληρωσω τη δεη μου για παραδειγμα.Να θελω να παω μια εκδρομη και να μη σκεφτομαι πως δε θα μπορεσω να παρω τα τροφιμα του επομενου μηνα.
με καταλαβατε;;;;

Σαν παιδι ειχα μπολικα υλικα αγαθα,υπηρχε οικονομικη ανεση στο σπιτι.Με τα παιχνιδια μου και με τα ρουχα μου μεγαλωσαν αρκετα παιδια στην γειτονια μας.Αλλα ποτε δεν ειχα την μαμα μου αφου σκοτωθηκε σε τροχαιο οταν ημουν 7 μηνων,κ νηπια τα αδερφια μου. Ο μπαμπας μου δουλευε πολυ,ειχε αφοσιωθει στην καριερα του. Δεν θυμαμαι να χαιρομουν ιδιαιτερα ουτε τα παιχνιδια μου ουτε τα ρουχα μου,κ γενικως ηταν καπως ζορικα τα παιδικα μου χρονια. Το κενο δεν γεμιζει(ακριβως οπως λεει κ η mamavivo πιο πανω).Μενει εκει,κενο.
Τωρα που ειμαι ενηλικας,εχω οικογενεια κ δεν ειμαι στο πατρικο μου πια,ζοριζομαστε καπως οικονομικα τελευταια αφου δεν εργαζομαι ειλικρινα μπορει να θυμωνω ,κυριως με την κατασταση στην Ελλαδα, αλλα δεν με νοιαζει. Δυστυχως/ευτυχως ξερω οτι δεν μετρανε αυτα,καθολου.

έχεις τοοοοοοόσο δίκιο φιλενάδα!
μόνο οι άνθρωποι μετράνε.
δεν λέω καλές και οι ανέσεις και όντως διευκολύνουν τη ζωή μας, αλλά μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά.

φυσικα και μπορουμε να ζουμε χωρις αυτα,αλλωστε τοσα χρονια ή μαλλον να το θεσω πιο σωστα ολη μου τη ζωη ζω χωρις αυτα.Εννοειτε πως δε φερνουν μονο αυτα την ευτυχια,αλλα αν θυμαμαι καλα λεμε τα απωθημενα μας και οχι τι ειναι ευτυχια και τι τη φερνει!!! ετσι ε;

ortikaki έγραψε:


φυσικα και μπορουμε να ζουμε χωρις αυτα,αλλωστε τοσα χρονια ή μαλλον να το θεσω πιο σωστα ολη μου τη ζωη ζω χωρις αυτα.Εννοειτε πως δε φερνουν μονο αυτα την ευτυχια,αλλα αν θυμαμαι καλα λεμε τα απωθημενα μας και οχι τι ειναι ευτυχια και τι τη φερνει!!! ετσι ε;