1 Ιστορίες με αίσιο τέλος για εμάς που προσπαθούμε για μωράκι πάνω απο ένα χόνο! Σαβ Ιαν 07, 2012 2:09 pm
rinamar
Η ψυχή της παρέας!
Με τον άντρα μου προσπαθούμε για μωράκι πάνω απο ένα χρόνο.
Μετά απο εξετάσεις και των δύο τελικά το πρόβλημα το έχω εγω στις σάλπιγγες καθώς έχω υδροσάλπιγγες.
Έχω γράψει την ιστορία μου στο θέμα "Διάγνωση υδροσάλπιγγας".
Σε λίγο θα μπώ για επέμβαση λαπαροσκοπικά και μετά θα δούμε τι θα γίνει και πως θα τα καταφέρω να μείνω έγκυος ή με εξωσωματική ή μου δίνουν και μία ελπίδα (πολύ μικρή) να τα καταφέρω και φυσιολογικά μετά την επέμβαση.
Κατα καιρούς σε όλο αυτό το διάστημα που προσπαθούσα, χωρίς να ξέρω ακόμα τι γίνεται με μένα, ρώταγα όλες τις φίλες και γνωστές που έχουν μωράκια να μου πούν την δική τους ιστορία για το ταξίδι αυτό. Πως φτάσανε στο πολυπόθητο αποτέλεσμα.
Άκουσα ιστορίες που κοπέλα προσπαθούσε 7 χρόνια(!!!!)και μόλις πείστικε οτι πάει τέλος εγώ δεν μπορώ να τα καταφέρω τσουπ! έμεινε στον γιό της και μετά απο 14 μήνες έμεινε στην κόρη της!
Ένας γιατρός (άσχετος με το θέμα παθολογος) μου είπε μία ιστορία για μία κοπέλα οτι "..οι γυναικολόγοι την είχαν ξεγραμμένη ότι δεν πρόκειται να μείνει φυσιολογικά και έμεινε!!"
Μια πολυ καλή οικογενιακή φίλη με γολγοθά μεγάλο έμεινε στην κόρη της-και με μεγαλύτερο γολγοθά την γέννησε- και μετα οι γιατροί της είπαν "..ξερεις κάτι; τελος τώρα το ξεχνάς το θέμα για δεύτερο παιδί", μετά απο 3 χρόνια νόμιζε οτι κάτι έπαθε γιατί καθυστερούσε η περίοδος της και τελικά τσούπ! εγκυος στον γιό της...
Και άλλες πολλές κοπέλες που ζούν ή έζησαν τον δικό τους γολγοθά και τα κατάφεραν.. με χαμόγελο, με δάκρυα, με απογοήτευση, με γέλιο, με πείσμα, με στήρηξη απο τον αντρούλη με αυτή τη λαχτάρα που νιώθεις όταν λές θέλω να γίνω μάνα και θα γίνω...!
Βρε κορίτσια πείτε μου και τη δική σας ιστορία.. πονεμένη ή όχι.. αξίζει τον κόπο να διηγηθείς το ταξίδι που έκανες μέχρι να νιώσεις μέσα σου και να αντικρίσεις το θαύμα της ζωής!
Μετά απο εξετάσεις και των δύο τελικά το πρόβλημα το έχω εγω στις σάλπιγγες καθώς έχω υδροσάλπιγγες.
Έχω γράψει την ιστορία μου στο θέμα "Διάγνωση υδροσάλπιγγας".
Σε λίγο θα μπώ για επέμβαση λαπαροσκοπικά και μετά θα δούμε τι θα γίνει και πως θα τα καταφέρω να μείνω έγκυος ή με εξωσωματική ή μου δίνουν και μία ελπίδα (πολύ μικρή) να τα καταφέρω και φυσιολογικά μετά την επέμβαση.
Κατα καιρούς σε όλο αυτό το διάστημα που προσπαθούσα, χωρίς να ξέρω ακόμα τι γίνεται με μένα, ρώταγα όλες τις φίλες και γνωστές που έχουν μωράκια να μου πούν την δική τους ιστορία για το ταξίδι αυτό. Πως φτάσανε στο πολυπόθητο αποτέλεσμα.
Άκουσα ιστορίες που κοπέλα προσπαθούσε 7 χρόνια(!!!!)και μόλις πείστικε οτι πάει τέλος εγώ δεν μπορώ να τα καταφέρω τσουπ! έμεινε στον γιό της και μετά απο 14 μήνες έμεινε στην κόρη της!
Ένας γιατρός (άσχετος με το θέμα παθολογος) μου είπε μία ιστορία για μία κοπέλα οτι "..οι γυναικολόγοι την είχαν ξεγραμμένη ότι δεν πρόκειται να μείνει φυσιολογικά και έμεινε!!"
Μια πολυ καλή οικογενιακή φίλη με γολγοθά μεγάλο έμεινε στην κόρη της-και με μεγαλύτερο γολγοθά την γέννησε- και μετα οι γιατροί της είπαν "..ξερεις κάτι; τελος τώρα το ξεχνάς το θέμα για δεύτερο παιδί", μετά απο 3 χρόνια νόμιζε οτι κάτι έπαθε γιατί καθυστερούσε η περίοδος της και τελικά τσούπ! εγκυος στον γιό της...
Και άλλες πολλές κοπέλες που ζούν ή έζησαν τον δικό τους γολγοθά και τα κατάφεραν.. με χαμόγελο, με δάκρυα, με απογοήτευση, με γέλιο, με πείσμα, με στήρηξη απο τον αντρούλη με αυτή τη λαχτάρα που νιώθεις όταν λές θέλω να γίνω μάνα και θα γίνω...!
Βρε κορίτσια πείτε μου και τη δική σας ιστορία.. πονεμένη ή όχι.. αξίζει τον κόπο να διηγηθείς το ταξίδι που έκανες μέχρι να νιώσεις μέσα σου και να αντικρίσεις το θαύμα της ζωής!