Μαρινακι θα σου πω κατι απο προσωπικη εμπειρια. Ο αντρας μου ειναι στρατιωτικος και αυτο σημαινει τι αλλαζουμε πολη κατοικιας. Στη Σαμο εκανα παρεα στην αρχη με τις γυναικες συναδελφων κια σιγα σιγα γνωρισα μεσα απο τη δουλεια και αλλο κοσμο... Οταν γυρισα πισω στον τοπο μου πιστευα πως εδω θα ειχα τις φιλες μου, με τις οποιες δεν ειχα ξεκοψει, ειχαμε επικοινωνια. Με τη μια τα σπασαμε απο την αρχη....μονο η αλλη μου εμεινε αλλα κι εκεινη ειναι λιγο μουχλας .... Ετσι αρχησα να πηγαινω Ιταλικα στα ΚΕΕ. Δεν πληρωνα τιποτα και γνωρισα και κοσμο που δεν ηξερα... και μετα πηγα στα λατιν... κι εκει γνωρισα αλλες κοπελες... και μετα με πηραν σε κατι σεμιναρια... κι εκει επισης γνωρισα κοσμο... και για τελος γραφτηκα εθελοντρια στο κεντρο προληψης ναρκωτικων... εκει δεν εκανα παρεες αλλα ειναι ενας τροπος για να ξεφευγω... Να ασχολουμαι με κατι... Δε με νοιαζει να εχω φιλες γιατι εχω τον αντρα μου, που ειναι ο καλυτερος μου φιλος... ομως θελω την κοριτσο παρεα.... Αν θελεις μπορεις να πας στα ΚΕΠ και να ζητησεις να κανεις αιτηση για τα Κεντρα Εκμαθησης Ενηλικων εχει πολλες ειδικοτητες... θα χρειαστης μονο μια φωτοτυπια της ταυτοτητας σου....
Μαρινακι επιθεση... μην το βαζεις κατι... ξερω ποσο δυσκολο ειναι αλλα πρεπει να προσπαθησεις κι εσυ για να μην νιωθεις μονη
Οσο για τις φιλες σου συμφωνω με την προλαλησασα...

κουκλα μου,καλημερα!
οπως σου ειπαν και τα υπολοιπα κοριτσια, μην στεναχωριεσαι!! αφου σε ξεγραψαν ετσι οι φιλες σου, δεν νομιζω οτι αξιζει να ασχολεισαι παραπανω.. εχεις την δικη σου ζωη, σε νεο περιβαλλον, προσπαθησε να βρεις ασχολιες να γεμισεις την μερα σου και σιγουρα μεσα απο αυτες θα γνωρισεις ανθρωπους που να μπορεις να κανεις παρεα!
κι εγω ειμαι περιπου στην ιδια φαση με εσενα.. μετακομισαμε τον χειμωνα σε μια περιοχη που δεν γνωριζουμε κανεναν!! η μονη μου ασχολια ειναι τα παιδια μου- που δοξα τον θεο μου τρωνε ολο το 24ωρο.. η μια κ μοναδικη μου φιλη εχει κ αυτη οικογενεια,παιδι κ δουλεια, επομενως χαθηκαμε,-μονο στο τηλεφ μιλαμε.. εδω ομως σιγα σιγα γνωρισα καποιες μαμαδες απο το σχολειο του γιου, καποιες γειτονισσες, κι ετσι εχω να πω και μια κουβεντα με καποιον που κ που..
μου κακοφαινεται πολυ,δεν λεω,που αφησα ολους τους γνωστους κ φιλους κ ηρθα ξενη καπου αλλου.. θα μου παρει καιρο να συνηθισω, αλλα το παλευω!!
μην ανησυχεις, κι εσυ με τον καιρο θα αποκτησεις νεες φιλες, στο χερι σου ειναι!!

.

μαρινακι εσύ καλά είσαι. έμένα με πήρε τηλέφωνο, μου είπε ένα σωρό παράλογα και ασυνάρτητα πράγματα, με ξεχ€σε και δεν μου είπε ούτε το λόγο. φιλία από κούνια. 27 χρόνια φίλες και δεν μου είπε ούτε τον λόγο.
κάποια στιγμή σε συζήτηση με την μητέρα της, μου είπε ότι της είπε ότι είναι μια βλακεία, μια παρεξήγηση και θα με έπαιρνε τηλ να την λύσουμε. δεν με πήρε ποτέ. αν και δεν ξέρω αν με πάρει ποτέ η άν βρεθούμε αν θα της μιλήσω. κάποιοι μου είπαν ότι ίσως αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα και απλώς ξέσπασε πάνω μου. εμένα πάλι μου φάνηκε παράλογο μετά από τόσα χρόνια να μη θέλει να με δει και να μου πει ότι μλκ της ήρθε από το τηλ. και επειδή εγώ είμαι χαζή και στενοχωριώμουν μια γνωστή μου μου είπε οτι ίσως ζήλεψε την ευτυχία που είχα τότε.
με πλήγωσε πολύ!

καταρχην σε καταλαιβενω πως νιωθεις μαρινακι.ειναι σημαντικο να εχεις καποιο ατομο να μοιρασεις καποια πραγματα και πιο πολυ τωρα που εχετε σε μερος που δεν γνωριζεις ατομα.για μενα τα ενδιαφεροντα των ατομων αλλαζουν ετσι και οι φιλες μπορει να περνανε φαση .δεν θα το μαθεις αν δεν ρωτησεις ντομπρα τι συμβαινει.για μενα βαεβαια ενα τηλεφωνο μπορει να σε επαιρνε να μαθαινουν τα νεα σου .μην στεναχωριεσαι υπαρχουν εδω πολλα κοριτσια και εγω με μια αγκαλια ανοιχτη για οτι θελεις .και εγω με την βανια δεν βλαπομαστε καθε μερα αλλα δεν υπαρχει μερα που δεν θα τηλεφωνηθουμε να μαθουμε τα νεα μας .αν κατι δεν αξιζε αστο καλυτερα να φυγει .και τωρα εχεις καινουργια παρεα και μαλιστα μεγαλη φιλια

mama katerina έγραψε:φιλια ειναι κατι που πρεπει να δουλευεις συνεχως γιαυτο....

ασχετο σορρρυ μια κουκλα η κορουλα σου και ο γιος σου να σου ζησουν

Γεια σου μαρινάκι. Τεράστιο κεφάλαιο αυτό της φιλίας. Αν κατάλαβα καλά έμενες κέρκυρα και τώρα ήρθες πειραιά κανά χρόνο? Οι άλλες 2 ελεύθερες φίλες είναι ακόμα κέρκυρα? Καταρχήν να σου πω να ηρεμήσεις και άσε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους. Θα σου πω 2 περιπτώσεις δικές μου. Όταν ήμουν ελεύθερη παντρεύτηκαν 2 φίλες μου, η μία ειδικά πολύ μικρή και μετά από λίγο καιρό έκαναν και παιδί. Εγώ τότε ήμουν στον κόσμο μου δεν πολυπήγαινα σπίτι τους, δε μιλάγαμε πολύ, είχαμε άλλα ενδιαφέροντα γενικώς. Εγώ ήθελα να πηγαίνω για καφέ, ποτό κλπ εκείνες να προσέξουν την οικογένειά τους. Εκείνες μπορεί να βαριόντουσαν εμένα κι εγώ να βαριόμουν να ακούω για δουλειές του σπιτιού, παιδιά κλπ. Ποτέ όμως δεν χαθήκαμε. Ίσως να μην κάναμε τόσο πολύ παρέα, πάντα υπήρχε μια επικοινωνία. Δεν έκατσα ποτέ να ασχοληθώ ποια παίρνει τα περισσότερα τηλέφωνα. Και τι σημαίνει μόνο εγώ παίρνω? Άμα ο άλλος που τον παίρνεις χάιρεται όταν σε ακούει και δεν βιάζεται να στο κλείσει δεν τρέχει και τίποτα. Εντάξει σίγουρα μπορεί να νιώθεις ότι γίνεσαι κουραστική, αλλά σου μιλάει μια χαρά σιγά. 2η περίπτωση. Έχω μια κολλητή - αδερφή. Η οποία 4-5 χρόνια μετακόμισε μόνιμα στην Τρίπολη. Πριν φύγει έλεγε και θα φύγω και θα με ξεχάσετε δεν θα βλεπόμαστε κλπ. Όχι εμείς και είσαι τρελή 1 φορά το μήνα θα είμαστε Τρίπολη, θα έρχεσαι κι εσύ αθήνα όλα καλά. Φεύγει λοιπόν, στην αρχή μιλάγαμε πιο τακτικά. Όσο περνάει ο καιρός άρχισαν να αραιώνουν τα τηλ. Από τότε που έφυγε έρχεται στην αθήνα μέσο όρο 1 φορά το μήνα το δίμηνο. Την έχω δει στην αθήνα3-4 φορές. Στην αρχή της έλεγα εσύ έλεγες θα σε ξεχάσουμε και τώρα έρχεσαι αθήνα και μας γράφεις. Σιγά σιγά όμως άρχισα να το βγάζω αυτό από μέσα μου. Εντάξει και τι έγινε που δεν την είδα? Αν εκείνη θεωρεί ότι έχει να κάνει κάτι άλλο γιατί να την αναγκάσω να δει εμένα? Στην τρίπολη εγώ πήγα στο γάμο της και στα βαφτίσια. Όποτε όμως μιλάμε γίνεται ο χαμός στο τηλ. Σα να ήμασταν το βράδυ μαζί και να τα λέγαμε όπως παλιά. Τίποτα δεν έχει αλλάξει στα συναισθήματά μας. Κάποτε μπορεί να την έπαιρνα μόνο εγώ τηλ κι έλεγα όλο σε παίρνω πάρε κι εσύ κανά τηλ. Αλλά δεν αξίζει να χαλιέσαι για τέτοια. Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι φίλες δύσκολα κάνεις και ειδικά γυναίκες που είμαστε και περίεργες. Όταν αλλάζεις τρόπο ζωής, μεγαλώνεις λογικό να μην είναι ίδιες οι σχέσεις. Κι εγώ τώρα που παντρεύτηκα κι έχω και παιδιά με κάποιες έχουμε χαθεί. και δεν πιστεύω ότι είναι θέμα ζήλειας. Απλά έχουν άλλα ενδιαφέροντα όπως είχα κι εγώ παλιά. Δε νομίζω να μην είναι αληθινές σου φίλες. Είστε μαζί από το δημοτικό. Τώρα ξαφνικά έβγαλαν άσχημο χαρακτήρα? Δεν το πιστεύω αυτό. Εκτός αν έδειχναν από πριν σημάδια και δεν τα έβλεπες. Εγώ θα σου πρότεινα να κάτσετε να μιλήσετε να τους πεις πως νιώθεις, ότι θα ήθελες λίγο συμπαράσταση παραπάνω τον χρόνο που ήσουν μόνη σου εδώ κλπ κλπ. Λες για την φίλη σου που ήρθε εδώ και δε σε είδε. Μπορεί να ήρθε για τον ΑΒ λόγο και ήθελε να κάνει κάτι συγκεκριμένο, να μην προλάβαινε ή να μην ήθελε να σε δει. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε έχει γραμμένη και δεν σε αγαπάει. Κι όταν την βομβάρδισες με τις ερωτήσεις λογικό να άρχισε τα μισόλογα. Φαντάζομαι δεν θα της έδωσες και πολλά περιθώρια. Κράτησε τις φίλες σου κάνε και πράγματα για τον εαυτό σου κι όλα παίρνουν τον δρόμο τους από μόνα τους. Μην χαλιέσαι για τέτοια. Στο κάτω κάτω δεν έγινε και κάτι τραγικό, απλά δεν έχετε την ίδια επικοινωνία.

νιωθω τοσο χαλια..για χρονια πιστευα την φιλη μου αδερφη μου..ποσο λαθος εκανα..

τα ατομα αυτα ξερετε πως τα λέω εγω;;;
vampire!

μας πίνουν το αίμα...
ίσως εινα καλυτερα απλα να τα ξεχασουμε...

και εγώ ειχα αναλογη περίπτωση αλλα χαίρομαι που πια ειναι παρελθον ...
ενα vampire λιγοτερο...

οταν μοιραζεσαι τα παντα με εναν ανθρωπο οταν ανοιγεις την ψυχη σου κ της λες τα εσωψυχα σου ειναι πολυ δυσκολο να δεχτεις απο τη μια μερα στην αλλη πως ολα ηταν ψεμα κ μια εκμεταλλευση.