Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
851
Απ: ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΙΟΥΝΙΟΥ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010 #3 Τετ Φεβ 15, 2012 3:25 pm
crazymommy
Πρωταγωνιστής!!
Μια καλησπέρα κι από μένα! Δεν πρόλαβα το πρωί και μάλλον δε θα προλάβω ούτε κι αύριο γιατί έχω δουλίτσες! Ορκίζεται και η αδερφή μου οπότε πήρα άδεια να την καμαρώσω, αλλά ταυτοχρόνως θα κάνω και δουλειές που είχα μαζεμένες. Έτσι η μικρή μάλλον θα τη βγάλει στα πεθερικά... (ω ναι, θα τους ξαναδώ!)
Σήμερα που λέτε μόλις έφυγα για τη δουλειά ανάγκασε τη μαμά μου να τη βγάλει βόλτα και τους έπιασε εκεί η βροχή. Καλέ να την τραβάει η μαμά να γυρίσουν σπίτι και να μην θέλει η μικρή! Είχε ξετρελαθεί. Αααααα και το άλλο κορυφαίο, τις προάλλες πήγαν στην πλατεία να ταΐσουν τα περιστέρια που τρελαίνουν τη μικρή, με λίγο μπαγιάτικο ψωμάκι που μας είχε περισσέψει. Ε, έδινε η μαμά μου το ψωμάκι στη μικρή να το πετάξει στα περιστέρια, και η μικρή τι έκανε; Το έτρωγε φυσικά!!!
Γεωργία μου σ' ευχαριστώ για την παράθεση από το mommy, ήταν πολύ κατατοπιστική! Βασικά ήταν ακριβώς η περίπτωσή μας, αλλά γέλασα που έλεγε "ακόμα και κουβέρτα". Πάντα των άκρων εμείς!!! Από ΙΚΕΑ είναι αυτό το κουβερτάκι, βρε να πάμε καμιά βόλτα από εκεί (να φάμε κιόλας που μας αρέσει χιχι) να πάρουμε καμιά 10αριά κουβερτάκια να έχουμε;
Ομολογώ πιο βολικά τα πανάκια ή το νάνι... 
Όσο για τους αντρούληδες μας όταν αρρωσταίνουν (περαστικά στους αρρωστούληδες!), έχω να πω ότι ο δικός μου ανήκει στην αντίθετη περίπτωση! Για την ακρίβεια συνήθως δε μου λέει τίποτα, το πολύ να μου πει με τα 1000 ζόρια πως έχει λίιιιιγο πονοκέφαλο, αλλά φαίνεται κομμένος και πεσμένος γενικά. Έτσι και τον ακουμπήσω ζεματάει. Τον κυνηγάω όμως να του βάλω θερμόμετρο γιατί λέει πως δεν έχει τίποτα και στο τέλος το θερμόμετρο δείχνει και κανα 39άρι! Αλλά γενικά δεν υπερβάλλει με το θέμα, χιχι! Νομίζω πάντως ότι οι αντρούληδες μας όταν υπερβάλλουν έτσι το κάνουν γιατί διεκδικούν λίγη από τη φροντίδα και τρυφερότητα που έτσι κι αλλιώς δίνουμε στα παιδάκια μας. Και το βρίσκω πολύ λογικό μια στο τόσο! Για εμάς βέβαια είναι δύσκολο να έχουμε +1 παιδί να φροντίσουμε!!!
Βιβή για άλλη μια φορά έγραψες! Ή μάλλον... ο Διονυσάκος σου έγραψε ιστορία! Πέθανα... Αλλά πέθανα και από τη συμπεθερούλα που μιλούσε στη σκούπα! Χιχιχιχ (μα πόσες φορές θα πεθάνω τεσπά Εμένα τρομάζει με το μούλτι, αλλά τη σκούπα τη λατρεύει...
Αλικάκι πόσο δίκιο έχεις, τελικά ταιριάζουνε τα καμάρια μας, χιχιχι!!!! Αυτά είναι...!!!
Σήμερα φάγαμε ψαράκι και μπορώ να πω πως φάγαμε το περισσότερο, σε αντίθεση με χτες που δεν πολυφάγαμε τα γιουβαρλάκια, αν και ήταν αρκετά μαλακούλια θα έλεγα. Ποιος την ξέρει, είναι και με τις μέρες της! Προς το παρόν φαίνεται να έχει ηρεμήσει λίγο, άρα δεν περιμένουμε άμεσα κάποιο δοντάκι φαντάζομαι...
Αντζούλα μου πού είσαι εσύ βρε; Πέρασες μοναχούλα την επέτειο μωρέ συ; Τι να πω, και πάλι κουράγιο! Τουλάχιστον υπάρχει αγάπη, έστω και εξ' αποστάσεως! Τον σκέφτεσαι και σε σκέφτεται. Ξέρω, θα μου πεις τι να το κάνεις, αλλά σου χρειάζεται λίγη θετική σκέψη μέχρι να γυρίσει και πάλι και να τον χαρείς όπως πρέπει! Εμένα πάλι με εξέπληξε χτες (κλείναμε 2 χρόνια από την πρόταση γάμου) γιατί γύρισα σπίτι -εκείνος έλειπε με τη μικρή στα πεθερικά- και με το που μπαίνω στην κρεβατοκάμαρα βλέπω ένα μπουκέτο 30φυλλα και γύρω-γύρω σκορπισμένα love it τα καινούρια που είναι σαν κεικάκι σουφλέ μιαααααμ αλλά και τα σοκολατάκια καρδούλες που λατρεύω! Χιχιχι μου την έκανε την έκπληξή του και πάλι (όπως και τότε αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και να εξομολογηθώ πως όταν τα είδα όλα αυτά στο κρεβάτι αρχικά δεν κοίταξα καλά και λέω "μα καλά τι σκόρπισε πάλι η μικρή, βομβαρδισμένο τοπίο είναι πάλι το σπίτι" αλλά μετά που κοίταξα καλύτερα έμεινα κάγκελο... Χιχιχι! Με την ευκαιρία και πάλι γέλασα με την ιστορία γνωριμίας της Βιβίκας!
Τιτίκα μου για την ανεμοβλογιά το μόνο που θα σου πω είναι να τον αποφεύγετε. Κολλάει δεν κολλάει δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρετε! Και ισχύει και για τον άντρα σου ότι αν το περάσει τώρα μεγάλος μπορεί να το περάσει πιο βαριά... Δεν το θέλετε αυτό, όχι!!!
Α, Αντζούλα μου μαρκαδόρους να πάρεις αυτούς που ξεπλένονται! Γιατί ναι, είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα σου γράψει κανά τοίχο, καμιά πόρτα, κανά έπιπλο! Όλα τα παιδάκια το κάνουν αυτό και δεν θες να μη βγαίνει μετά, εεεε; Κατάλαβα ποιο πινακάκι λες, η μικρή μου νομίζω πως είναι ακόμα αδιάφορη γι' αυτό, αν και της αρέσουν γενικά τα μολύβια/στυλό/μαρκαδόροι!
Τέλος, μιας και το θυμήθηκα (μα πόσα θυμήθηκα τελικά απόψε ε Βιβή αν τον καταφέρεις να του διαβάσεις παραμύθι και να σε ακούσει να μας πεις κι εμάς! Εγώ το παράτησα το άθλημα γιατί όσο να 'ναι το να διαβάζω μόνη μου κι εκείνη να με γράφει κανονικά - φεύγει σε άλλα δωμάτια ή έρχεται μου κλείνει το βιβλίο και με τραβάει να πάμε για τραγουδάκια ή οτιδήποτε άλλο γενικότερα. Αφού δε σκίζεται το βιβλίο δε μας ενδιαφέρει! 
Αν πάλι σκίζεται...
Αυτά! Mangio που είσαι ωρέ; Αναστασία καιρό είχες κι εσύ αλλά θα έμπλεξες... Λείπουν κι άλλες μανούλες τελευταία... Ελπίζω όλα καλά και να ξαναμπούνε σύντομα! Κάτσε να δω στα γρήγορα μήπως ξέχασα κάτι γιατί πρέπει και να την πέσω!!!
Υ.Γ.= Καλά στάνταρ έχει κανα πλανήτη ανάδρομο, δεν εξηγείται αλλιώς τόση ένταση και... ξεκατίνιασμα!
Σήμερα που λέτε μόλις έφυγα για τη δουλειά ανάγκασε τη μαμά μου να τη βγάλει βόλτα και τους έπιασε εκεί η βροχή. Καλέ να την τραβάει η μαμά να γυρίσουν σπίτι και να μην θέλει η μικρή! Είχε ξετρελαθεί. Αααααα και το άλλο κορυφαίο, τις προάλλες πήγαν στην πλατεία να ταΐσουν τα περιστέρια που τρελαίνουν τη μικρή, με λίγο μπαγιάτικο ψωμάκι που μας είχε περισσέψει. Ε, έδινε η μαμά μου το ψωμάκι στη μικρή να το πετάξει στα περιστέρια, και η μικρή τι έκανε; Το έτρωγε φυσικά!!!
Γεωργία μου σ' ευχαριστώ για την παράθεση από το mommy, ήταν πολύ κατατοπιστική! Βασικά ήταν ακριβώς η περίπτωσή μας, αλλά γέλασα που έλεγε "ακόμα και κουβέρτα". Πάντα των άκρων εμείς!!! Από ΙΚΕΑ είναι αυτό το κουβερτάκι, βρε να πάμε καμιά βόλτα από εκεί (να φάμε κιόλας που μας αρέσει χιχι) να πάρουμε καμιά 10αριά κουβερτάκια να έχουμε;
Ομολογώ πιο βολικά τα πανάκια ή το νάνι... Όσο για τους αντρούληδες μας όταν αρρωσταίνουν (περαστικά στους αρρωστούληδες!), έχω να πω ότι ο δικός μου ανήκει στην αντίθετη περίπτωση! Για την ακρίβεια συνήθως δε μου λέει τίποτα, το πολύ να μου πει με τα 1000 ζόρια πως έχει λίιιιιγο πονοκέφαλο, αλλά φαίνεται κομμένος και πεσμένος γενικά. Έτσι και τον ακουμπήσω ζεματάει. Τον κυνηγάω όμως να του βάλω θερμόμετρο γιατί λέει πως δεν έχει τίποτα και στο τέλος το θερμόμετρο δείχνει και κανα 39άρι! Αλλά γενικά δεν υπερβάλλει με το θέμα, χιχι! Νομίζω πάντως ότι οι αντρούληδες μας όταν υπερβάλλουν έτσι το κάνουν γιατί διεκδικούν λίγη από τη φροντίδα και τρυφερότητα που έτσι κι αλλιώς δίνουμε στα παιδάκια μας. Και το βρίσκω πολύ λογικό μια στο τόσο! Για εμάς βέβαια είναι δύσκολο να έχουμε +1 παιδί να φροντίσουμε!!!
Βιβή για άλλη μια φορά έγραψες! Ή μάλλον... ο Διονυσάκος σου έγραψε ιστορία! Πέθανα... Αλλά πέθανα και από τη συμπεθερούλα που μιλούσε στη σκούπα! Χιχιχιχ (μα πόσες φορές θα πεθάνω τεσπά
Εμένα τρομάζει με το μούλτι, αλλά τη σκούπα τη λατρεύει...Αλικάκι πόσο δίκιο έχεις, τελικά ταιριάζουνε τα καμάρια μας, χιχιχι!!!! Αυτά είναι...!!!
Σήμερα φάγαμε ψαράκι και μπορώ να πω πως φάγαμε το περισσότερο, σε αντίθεση με χτες που δεν πολυφάγαμε τα γιουβαρλάκια, αν και ήταν αρκετά μαλακούλια θα έλεγα. Ποιος την ξέρει, είναι και με τις μέρες της! Προς το παρόν φαίνεται να έχει ηρεμήσει λίγο, άρα δεν περιμένουμε άμεσα κάποιο δοντάκι φαντάζομαι...
Αντζούλα μου πού είσαι εσύ βρε; Πέρασες μοναχούλα την επέτειο μωρέ συ; Τι να πω, και πάλι κουράγιο! Τουλάχιστον υπάρχει αγάπη, έστω και εξ' αποστάσεως! Τον σκέφτεσαι και σε σκέφτεται. Ξέρω, θα μου πεις τι να το κάνεις, αλλά σου χρειάζεται λίγη θετική σκέψη μέχρι να γυρίσει και πάλι και να τον χαρείς όπως πρέπει! Εμένα πάλι με εξέπληξε χτες (κλείναμε 2 χρόνια από την πρόταση γάμου) γιατί γύρισα σπίτι -εκείνος έλειπε με τη μικρή στα πεθερικά- και με το που μπαίνω στην κρεβατοκάμαρα βλέπω ένα μπουκέτο 30φυλλα και γύρω-γύρω σκορπισμένα love it τα καινούρια που είναι σαν κεικάκι σουφλέ μιαααααμ αλλά και τα σοκολατάκια καρδούλες που λατρεύω! Χιχιχι μου την έκανε την έκπληξή του και πάλι (όπως και τότε αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και να εξομολογηθώ πως όταν τα είδα όλα αυτά στο κρεβάτι αρχικά δεν κοίταξα καλά και λέω "μα καλά τι σκόρπισε πάλι η μικρή, βομβαρδισμένο τοπίο είναι πάλι το σπίτι" αλλά μετά που κοίταξα καλύτερα έμεινα κάγκελο... Χιχιχι! Με την ευκαιρία και πάλι γέλασα με την ιστορία γνωριμίας της Βιβίκας!
Τιτίκα μου για την ανεμοβλογιά το μόνο που θα σου πω είναι να τον αποφεύγετε. Κολλάει δεν κολλάει δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρετε! Και ισχύει και για τον άντρα σου ότι αν το περάσει τώρα μεγάλος μπορεί να το περάσει πιο βαριά... Δεν το θέλετε αυτό, όχι!!!
Α, Αντζούλα μου μαρκαδόρους να πάρεις αυτούς που ξεπλένονται! Γιατί ναι, είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα σου γράψει κανά τοίχο, καμιά πόρτα, κανά έπιπλο! Όλα τα παιδάκια το κάνουν αυτό και δεν θες να μη βγαίνει μετά, εεεε; Κατάλαβα ποιο πινακάκι λες, η μικρή μου νομίζω πως είναι ακόμα αδιάφορη γι' αυτό, αν και της αρέσουν γενικά τα μολύβια/στυλό/μαρκαδόροι!
Τέλος, μιας και το θυμήθηκα (μα πόσα θυμήθηκα τελικά απόψε ε
Βιβή αν τον καταφέρεις να του διαβάσεις παραμύθι και να σε ακούσει να μας πεις κι εμάς! Εγώ το παράτησα το άθλημα γιατί όσο να 'ναι το να διαβάζω μόνη μου κι εκείνη να με γράφει κανονικά - φεύγει σε άλλα δωμάτια ή έρχεται μου κλείνει το βιβλίο και με τραβάει να πάμε για τραγουδάκια ή οτιδήποτε άλλο γενικότερα. Αφού δε σκίζεται το βιβλίο δε μας ενδιαφέρει! Αν πάλι σκίζεται...Αυτά! Mangio που είσαι ωρέ; Αναστασία καιρό είχες κι εσύ αλλά θα έμπλεξες... Λείπουν κι άλλες μανούλες τελευταία...
Ελπίζω όλα καλά και να ξαναμπούνε σύντομα! Κάτσε να δω στα γρήγορα μήπως ξέχασα κάτι γιατί πρέπει και να την πέσω!!!Υ.Γ.= Καλά στάνταρ έχει κανα πλανήτη ανάδρομο, δεν εξηγείται αλλιώς τόση ένταση και... ξεκατίνιασμα!
)
