markella01 έγραψε:Ίσως να εμπεδώνεται κορίτσι μου... Οι συσπάσεις συνεχίζουν άλλα επειδή είμαι μόνη (γονείς και κόρη κοιμούνται, άντρας δουλεύει) δε θα το πάρω σήμερα, γιατί ξέρω τι άτιμο είναι, θέλω να έχω κόσμο γύρω μου όταν το πάρω...Θα με πιάσουν ταχυκαρδίες και θα φοβηθώ, και με το ιστορικό μου με διαταραχή πανικού που είχα, αποφεύγω να στρεσάρω τον εαυτό μου...

Ακανόνιστες είναι οι συσπάσεις και χωρίς πόνο... δεν πιστεύω να είναι κάτι ανησυχητικό... απλά θέλω να έχω το κεφάλι μου ήσυχο... Οπότε προς το παρόν ξάπλα μέχρι να με πάρει ο ύπνος και χαλάρωση...Δοκίμασε τις επόμενες μέρες να ξεκουραστείς να δεις αμα νιώθεις τις ίδιες ενοχλήσεις κάτω...

markella01 έγραψε:

Astarte έγραψε:Καλημέρα!

Με έχει πιάσει ψιλοπανικός για τους πόνους
Πώς να είναι άραγε; ΠΡΕΠΕΙ να αντέξω γιατί θα γεννήσω σπίτι!
Έχω κάνει βέβαια γιόγκες, αναπνοές, ανώδυνους και ότι βάζει ο νους σας, αλλά τώρα με έχει πιάσει τρομάρα!
Πόσες έχετε ζήσει αυτούς τους πόνους σε άλλο παιδάκι; Έχετε ακούσει τίποτα από φίλες / γνωστές;

Πόσο σε ζηλεύω! Ήθελα κι εγώ να γεννήσω σπίτι με μαία άλλα η μάνα μου μου λέει θέλεις να πεθάνω από το άγχος, κι επειδή πέρασε ένα ψιλοεγκεφαλικό πριν λιγα χρόνια είπα να της κανω το χατήρι....
Οι πόνοι είναι σαν δυνατοί πόνοι περιόδου... δυνατοί όμως... δεν είναι τόσο το μέγεθος του πόνου... άλλωστε με διαστολή 10 ο πόνος κρατάει ένα λεπτό , ένα λεπτό σταματάει, ένα λεπτό ξαναρχίζει κλπ. Πιο πολύ είναι η διάρκεια που επειδή πονάς κουράζεσαι και σου φαίνεται ο πόνος αβάσταχτος. Τουλάχιστο αυτό ένιωθα εγώ... Η κάθε γυναίκα έχει κι άλλη αντοχή. Πάντως οι αναπνοές βοηθάνε πάρα πολύ. Εγώ δεν έβγαλα κιχ στη γέννα μου λόγω των αναπνοών, με κράτησαν.
Εσύ που θα είσαι στο σπίτι θα έχεις την πολυτέλεια να περνάς τους πόνους είτε καθιστή, είτε ξαπλωμένη, είτε όρθια, είτε ακόμα μέσα στη μπανιέρα που είναι το καλύτερο. Θεωρώ πολύ καλύτερο να μπορείς να στέκεσαι παρά τους πόνους, σε συγκριση με το να είσαι καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι και να σε σφάζει η μέση.
Θα έχεις θάρρος, αισιοδοξία, θα κάνεις μια προσευχούλα, θα συγκεντωθείς στο σώμα σου και στις αναπνοές σου και όλα θα πάνε καλά... Εγώ τουλάχιστο έτσι προτίθεμαι να περάσω εκείνη τη στιγμή που λόγω νοσοκομείου φυσικά θα με αποσπούν πάρα πολύ.

Αυγολεμονη έγραψε:και εγω φοβαμαι παρασκευη 99.99999% ξεκινα η μετακομοιση εγω κουραζομαι να σιδερωσω και να πιασω γαλατα απο τον φουρνο φανταστητε αυτο φοβαμαι πολυ κοβετε η αναπνοη μου εχω αγχος πολυ κανω τις προσευχουλες μου να αντεξω οι ρουμανοι εχουν αφησει και απληρωτα την αηκ(ηλεκτρικη)και το νερο συνολο 1000 ισως παω στο σπιτι μου χωρις νερο και ρευμα παρασκευη - δευτερα θα μιλησουμε με αυτους δεν ξερω τι θα γινει ισως και να την φαμε εμεις οσο και να προσπαθω απελπιζομαι οταν τα σκεφτομαι ασε που καθε μερα θα πηγαινω το μωρο αποσταση μεγαλη σχολειο δεν θελω να την αλλαξω για 30 μερες που εμειναν. ειμαι πελαγομενη και επειδη το αγχος μου φαινεται και καποτε δεν συγκρατιεμαι ακουω και τις φωνες του αντρα μου που τον πιεζουν πολυ στην δουλεια να μην τα λεω και να μην αγχωνομε να μην παθει το μωρο και θα φταιω εγω.. και εγω που να τα πω?? παλι σκατα νιωθω γμτ φοβαμαι για ολα

μπεμπα2012 έγραψε:kalhmera τι κανετε?
λοιπον μολις τελειωσα της δουλειες μ εφορια οαεδ .πηγα ν ρωτησω ποτε ξεκινανε οι αιτησεις για το προγραμμα της εετα.πηγα και γιατρο . γενναμε 12 ιουλιου αυτα