126 Απ: ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΙΟΥΝΙΟΥ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010 #10 Τρι Σεπ 18, 2012 11:48 pm
crazymommy
Πρωταγωνιστής!!
Τις καλημέρες μου!!! Τι μου κάνετε;
Τιτικάκι για να την έστειλες σήμερα πάει να πει πως είναι πολύ καλά από βήχα, καλό αυτό! Για την προσαρμογή, όπως σου είπαν και τα κορίτσια, θέλει το χρόνο του. Στον από κάτω όροφο έχουμε άλλο ένα κοριτσάκι που ξεκίνησε το Σεπτέμβριο και την πετυχαίνουμε το πρωί μέσα στο κλάμα και τη γκρίνια. Είναι λογικό και θέλει πολλή υπομονή, χωρίς να δυσανασχετείς. Είναι μικρούλια μωρέ!
Τρελοντόκτορα μου είχε μελαγχολίες σήμερα το αντράκι σου; Δεν πειράζει, θα δει τη μανούλα του το μεσημέρι και θα τα ξεχάσει όλα!
Βιβήκο μπράβο σας που μαθαίνετε και την αλφαβήτα!!! (να υποθέσω από παιχνιδάκι της fisher-price το ακούτε Εμείς αλφαβήτα δε λέμε, αλλά ξέρει και μετράει εντελώς μόνη της από το 1-11, την άκουσα χτες που καθόταν μόνη της και τα έλεγε! Επίσης έχει μάθει και τραγουδάει (ο Θεός να το κάνει τραγούδι, χαχαχα) το φεγγαράκι μου λαμπρό και τη βαρκούλα του ψαρά, χαχαχα! Αυτά είναι!!!
Χτες βάλαμε μελάνι στον πωπάκο της μικρής (τελικά είχαν γίνει κανονικές πληγές! ), αλλά αυτό το μελάνι είναι έτοιμο σκεύασμα (αυτό που έπαιρνε η μαμά μου κάποτε το έφτιαχνε ο φαρμακοποιός και ήταν πολύ πιο πηχτό γιατί γέμιζαν μελάνι τα δάχτυλά της) φαίνεται κάπως αραιωμένο. Έκανε κάπως δουλειά, αλλά οι πληγές δεν πρόλαβαν να κλείσουν. Την άφησα πολλή ώρα χωρίς πάνα (και έτρεχε όλο στη λεκανίτσα του γιογιό της να κάνει τσίσα όπως έλεγε) αλλά σήμερα που την πήγα πάλι παιδικό τους έδωσα και sudocream να βάλουν, άντε να δούμε! Μου φαίνεται μία η λύση: να κόψουμε την πάνα τελείως! Βρε κορίτσια χτες όση ώρα την είχα γυμνούλα από κάτω όλο έτρεχε μόνη της και καθόταν στη λεκάνη της! Βέβαια τελικά δεν έκανε τίποτα, αλλά λέτε να τα καταφέρουμε σιγά-σιγά; Άντε γιατί αυτό το σύγκαμα πολύ μου την έδωσε!
Κόπηκε χτες βαθιά στο δάχτυλο και ο αντρούλης μου και τους έχω όλους τραυματισμένους να τους φροντίζω...
Τιτικάκι για να την έστειλες σήμερα πάει να πει πως είναι πολύ καλά από βήχα, καλό αυτό! Για την προσαρμογή, όπως σου είπαν και τα κορίτσια, θέλει το χρόνο του. Στον από κάτω όροφο έχουμε άλλο ένα κοριτσάκι που ξεκίνησε το Σεπτέμβριο και την πετυχαίνουμε το πρωί μέσα στο κλάμα και τη γκρίνια. Είναι λογικό και θέλει πολλή υπομονή, χωρίς να δυσανασχετείς. Είναι μικρούλια μωρέ!
Τρελοντόκτορα μου είχε μελαγχολίες σήμερα το αντράκι σου; Δεν πειράζει, θα δει τη μανούλα του το μεσημέρι και θα τα ξεχάσει όλα!
Βιβήκο μπράβο σας που μαθαίνετε και την αλφαβήτα!!! (να υποθέσω από παιχνιδάκι της fisher-price το ακούτε Εμείς αλφαβήτα δε λέμε, αλλά ξέρει και μετράει εντελώς μόνη της από το 1-11, την άκουσα χτες που καθόταν μόνη της και τα έλεγε! Επίσης έχει μάθει και τραγουδάει (ο Θεός να το κάνει τραγούδι, χαχαχα) το φεγγαράκι μου λαμπρό και τη βαρκούλα του ψαρά, χαχαχα! Αυτά είναι!!!
Χτες βάλαμε μελάνι στον πωπάκο της μικρής (τελικά είχαν γίνει κανονικές πληγές! ), αλλά αυτό το μελάνι είναι έτοιμο σκεύασμα (αυτό που έπαιρνε η μαμά μου κάποτε το έφτιαχνε ο φαρμακοποιός και ήταν πολύ πιο πηχτό γιατί γέμιζαν μελάνι τα δάχτυλά της) φαίνεται κάπως αραιωμένο. Έκανε κάπως δουλειά, αλλά οι πληγές δεν πρόλαβαν να κλείσουν. Την άφησα πολλή ώρα χωρίς πάνα (και έτρεχε όλο στη λεκανίτσα του γιογιό της να κάνει τσίσα όπως έλεγε) αλλά σήμερα που την πήγα πάλι παιδικό τους έδωσα και sudocream να βάλουν, άντε να δούμε! Μου φαίνεται μία η λύση: να κόψουμε την πάνα τελείως! Βρε κορίτσια χτες όση ώρα την είχα γυμνούλα από κάτω όλο έτρεχε μόνη της και καθόταν στη λεκάνη της! Βέβαια τελικά δεν έκανε τίποτα, αλλά λέτε να τα καταφέρουμε σιγά-σιγά; Άντε γιατί αυτό το σύγκαμα πολύ μου την έδωσε!
Κόπηκε χτες βαθιά στο δάχτυλο και ο αντρούλης μου και τους έχω όλους τραυματισμένους να τους φροντίζω...