Όταν χρειάστηκε να πάω στην δουλειά και να φύγει και ο μπαμπάς μας για τη δική του μπήκαμε στο δίλημμα αν θα στέλναμε τον Απόστολο σχολείο ή αν θα τον κοίταζε κάποια γυναίκα. Θεωρήσαμε ότι ήταν μικρός (1,5 χρονών) για σχολείο και έτσι ψάξαμε για νταντά. Το πρώτο μας μέλημα ήταν να είναι Ελληνίδα και έμπειρη με παιδιά. Επίσης θέλαμε να ήταν όσο το δυνατόν πιο "γνωστη" γιατί στην Αθήνα που είσαι άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ποιον να εμπιστευτείς? Μετά από πολύ ψάξιμο καταλήξαμε στην αδελφή μιας συναδέλφου μου γύρω στα 50 με δύο εγγονούλες και πολλή μεγάλη ανάγκη για χρήματα. Για να σας πω την μαύρη αλήθεια ενώ την έβλεπα με συμπάθεια είχα και ένα περίεργο συναίσθημα μία κακιά αύρα που λέω και εγώ. Για να μην μακρυγορώ στους δύο περίπου μήνες άρχισα να βλέπω αλλαγή στην συμπεριφορά του μικρού. Τον έβαζα για ύπνο και ούρλιαζε ήταν γενικά ανήσυχος, είχε γίνει ένα άλλο παιδί. Στην αρχή άρχισα να τα βάζω με τον εαυτό μου ότι τον κακομάθαινα, ώσπου μία ημέρα χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν η κυρία που με βοηθούσε με τις δουλειές . Μου είπε ότι δεν της άρεσε η νταντά και ότι θα έπρεπε να την προσέξω. Οτι συμπεριφέρεται σαν το Χίτλερ και δεν μιλάει καθόλου καλά στο παιδί. Περιττο να σας πω ότι δεν με χώραγε ο τοπος , πώς να την έλεγχα? Η τοποθέτηση κάμερας ήταν δύσκολη και εγώ την επόμενη μέρα έπρεπε να ξέρω... Έτσι πήγα και πήρα ένα μικρό mp3 και της ζήτησα να έρθει το επόμενο βράδυ να τον κρατήσει για να πάω σε μία συναυλία. Εννοείται ότι θα πληρωνόταν εξτρά χρήματα. Πριν φύγω για τη συναυλία έβαλα το mp3 να γράφει και το έκρυψα στο πολύφωτο! Τί άκουσα? Μία τηλεόραση τέρμα συνέχεια, αυτή να μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο (με κάρτες γι' αυτό δεν το κατάλαβα!), να αφήνει τον Απόστολο να "οργώνει" και μετά να τον μαλώνει και το αποκορύφωμα? να προσπαθεί από πολύ νωρίς να τον ταΐσει για να κοιμηθεί (για να είναι μόνη) και όταν αυτός αντέδρασε αφού το παιδί ήταν ήδη χορτάτο, τον χτύπησε!!!!!! και θα μου πείτε πώς το κατάλαβα? Μετά από 5' μίλησε με μία φίλη της και της είπε "δεν καθόταν καλά και τον έδειρα, καλά δεν τον έκανα?" Μέχρι εκεί άκουσα, και τώρα που το σκέφτομαι πονάω ακόμη... Εγώ έβαλα αυτή τη γυναίκα να κοιτάει το παιδί μου, τί μανα είμαι? Την άλλη μέρα το πρωί πήγα στη δουλειά - η αδελφή της κάτι κατάλαβε - και έβαλα σε μία καλή μου φίλη-συνάδελφο στην ηλικία της μητέρας μου να ακούσει και αυτή για να με υπερασπιστεί. Γύρισα στο σπίτι, της έδωσα τα λεφτά που της αναλογούσαν μέχρι εκείνη την ημέρα, ούρλιαξα φώναξα κόντεψα να την πετάξω από το μπαλκόνι - αφού δεν παραδεχόταν τίποτα - μέχρι που της είπα ότι είναι όλα καταγεγραμμένα. Και ένας Αποστολάκος να με κοιτάζει ανήσυχος και να κλαίει. Δεν κινήθηκα νομικά εναντίον της, ούτε άκουσα ξανα την εγγραφή. Ίσως δεν έκανα το σωστό, αλλά πιστέψτε με ήθελα να φύγει και να μην την ξανασυνατήσω ποτέ. Είμαι ευγνώμων στην κυρία που καθάριζε και μου πήρε τηλέφωνο να μου ανοίξει τα μάτια. Από τότε ο Απόστολος πάει σχολείο και δεν μετάνιωσα ποτέ για αυτό. Αν έχετε ενδοιασμό για το ποια γυναίκα θα βάλετε σπίτι σας, στείλτε καλύτερα το παιδί σας στο σταθμό, υπάρχει πάντα ένας καλός στη γειτονιά μας. Ή αν έχετε βάλει γυναίκα βρείτε τρόπους να την ελέγχετε συχνά. Εγώ αποφάσισα να μετακομίσω από την Αθήνα που τόσο αγαπώ στην επαρχία για να μεγαλώσω τα παιδιά μου σε ένα πιο ήρεμο περιβάλλον κοντά στις γιαγιάδες. Ελπίζω να μη σας κούρασα, αλλά να βοήθησα ώστε κανένα παιδί και καμία μαμά να μην έρθει στη δική μας θέση

Πωπω κοπέλα μου.... Αν είναι ποτέ δυνατόν!!!!!! Τι να σχολιάσω τώρα...

Κορίτσια, πείτε με τρελή, αλλά νομίζω πως ποτέ δεν θα εμπιστευόμουν σε κανέναν άγνωστο το παιδί μου... Με έχει πιάσει ήδη τρελή φοβία με αυτό το πράγμα!

Olivia έγραψε: Πωπω κοπέλα μου.... Αν είναι ποτέ δυνατόν!!!!!! Τι να σχολιάσω τώρα...

Κορίτσια, πείτε με τρελή, αλλά νομίζω πως ποτέ δεν θα εμπιστευόμουν σε κανέναν άγνωστο το παιδί μου... Με έχει πιάσει ήδη τρελή φοβία με αυτό το πράγμα!

Βασικά μετά από αυτά που πέρασα δεν εμπιστεύομαι κανέναν πέρα από τους γονείς μας, και το ίδιο συμβουλεύω και σε όλους. Κανένας δεν είναι ποτέ γνωστός αρκετά...