boubou έγραψε:Πωπω στεναχωριεμαι πολύ όταν ακούω τέτοιες καταστάσεις! αν θυμωσε κοπελα μου ο πεθερός σου ξύδι!! Μήπως να βρεις τρόπο να θυμώσεις και τη πεθερά σου μπας και βρεις την ησυχία σου??

Καλά έχεις κρητικό άντρα και δν τους έχει βάλει ακόμη στην θέση του? Τους είχα πιο δυναμικούς εκεί κάτω!! Μαλλον παντού τα αντράκια μαλάκωσαν!! Εγώ αν δν τους μιλούσε ο άντρας μου θα θύμωνα τόσο πολύ με τον άντρα μου που θα του έβαζα δίλημμα..ή αυτοί ή εγώ... γιατί απ΄ότι φαίνεται και οι δύο μαζί δν χωράτε!! ΕΛΕΟΣ με αυτά τα πεθερικά..

φοβαμαι μη μου βγουν κι εμένα ξινά όταν παντρευτούμε, γιατί για την ώρα είναι πολύ νορμαλ!

elena25 έγραψε:Μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο δύσκολο πρέπει να είναι αυτό για σένα. Ένα θετικό όμως είναι πως λατρεύουν το παιδί οπότε αν τελικά το αφήσεις σε εκείνους να το προσέχουν όταν γυρίσεις στη δουλειά σου θα ξέρεις πως το παιδάκι σου θα είναι σε καλά χέρια. Ξέρω πως αυτό δε λύνει τίποτα αλλά όσο να πεις είναι μια ανακούφιση.

Τώρα όσον αφορά τη μεταξύ σας σχέση, έχεις δοκιμάσει να μιλήσεις ανοιχτά στην πεθερά σου; Να της εξηγήσεις πώς νιώθεις; Ή πιστεύεις πως δε θα βγει τίποτα;

elena25 έγραψε:Το αν φταις ή όχι δεν μπορώ να το κρίνω εγώ ούτε κανένας καλή μου. Αν εσύ έχεις τη συνείδησή σου ήσυχη ότι από τη δική σου την πλευρά έκανες ό,τι μπορούσες, μόνο αυτό μετράει.

Εγώ στη θέση σου θα μιλούσα στον άντρα μου, θα του εξηγούσε πώς ακριβώς νιώθω και θα του ζητούσα να πάρει θέση. Είναι πολύ δύσκολο να μην περνάς καλά μέσα στο ίδιο σου το σπίτι και να πρέπει να ανέχεσαι καθημερινά καταστάσεις. Είναι μάνα του, ok, αλλά εσύ είσαι η γυναίκα του, σε επέλεξε και αν σε αγαπαέι πρέπει να βάλει κάποια όρια ανάμεσα στην οικογένειά του (εσένα και το παιδί σας) και τους γονείς του.

efoulitsa έγραψε:

Φερονται λες και ο γιος τους ειναι μονος του,δεν εχει γυναικα πχ ειμαστε μαζι και λενε γιωργο θες γλυκο??εγω δεν υπαρχω..ερχεται πανω και ρωταει τον αντρα μου αν εχει πιπερι ρωταει τον αντρα μου τη νοικοκυρα του σπιτιου δηλαδη..εγω τι ρολο παιζω εδω?παντα στον ενικο λες και ειναι μονος του..την εχω ακουσει που με θαβει απο πισω μου,μου κανονιζει να ερχονατι συγγενεις στο σπιτι χωρις να μας το λεει ασε μια κατασταση χαλια..ολα αυτα με πληγωνουν και με εχουν κανει πολυ ξινη απεναντι τους..και το καλυτερο ειναι οτι με το πεθερο μου δεν μιλαμε..καλο ε?του την ειπα μια μερα γιατι με το ειχα ερθει απο το μαιευτηριο,πονουσα ημουν αυπνη και ο μικρος εκλαιγε συνεχεια μου εφερε κοσμο χωρις να το ξερω και οταν του ειπα οτι δεν ειναι σωστο αυτο μου ειπε το καλυτερο..λυπαμαι το γιο μου που σε πηρε..Πως λοιπον να τους δω με καλο ματι?

Kastallia έγραψε:Εχεις δικιο,εχουν ειπωθει χοντραδες και ειδικα αυτο το "λυπαμαι το γιο μου που σε πηρε",δυσκολα ξεχνιεται...ομως σκεψου αυτο που λες οτι παιζουν και περνουν καλα με το παιδι σου...συμφωνω και γω σε ενα πραμα με τον ανδρα σου...αν το παιδι το προσεχουν και περνα καλα καλυτερα να το κρατουν αυτοι παρα μια baby sitter...οι δικες σας σχεσεις ειναι αλλο θεμα...οχι ασυνδετο,αλλα πρεπει να βρεις τον τροπο να το δουλεψεις μεσα σου και να το ξεχωρισεις απο τη φυλαξη του παιδιου...εκτος εαν καταλαβεις οτι δε θελουν και δυσανασχετουν.Ειναι εγγονι τους και εχουν δικαιωμα να το ζουν και το χαιρονται...τωρα οσον αφορα την αδιακρισια τους,μιλησε στον ανδρα σου να τους βαλει ορια...να δειξει και αυτος δυσαρεστημενος με τη συμπεριφορα αυτη και την εισβολη στη ζωη σας και να μη φαινεσαι μονο εσυ οτι δυσανασχετεις.

Kastallia έγραψε:Οχι,αμα το βλεπεις ως εκβιασμο τελειωνει το θεμα...εγω το βλεπω και ως δικο μας οφελος το να κρατα το παιδι καποιος που το αγαπα και που περνα καλα μαζι του...αμα παρει διαστασεις εκβιασμου και σου το κοπανανε με τροπο τοτε το θεμα ληγει και χωριζεις τα τσανακια σου.

dinaki88 έγραψε:Εγώ για να ελαφρύνω το κλίμα και για να σου βάλω και φυτιλιές,προτείνω να τις κάνεις ένα μήνα ό,τι σου κάνει, ακούς καζανάκι, οπ ξύπνησαν τράβα κάτω, μπαστακώσου και καλά για καφέ, το μεσημέρι:"αγάπη μου, τι λες να κάνουμε έκπληξη στη μαμά σου και να πάμε όλοι εκεί να φάμε σαν οικογένεια"? επίσης βρες μια φίλη σου εκεί να έρχεται συχνά οπότε να κομπλάρει λίγο η πεθερά όταν έρχεται, όταν αρχίζεις να δουλεύεις κάνε τον ψόφιο κοριό όταν επιστρέφεις αχ πεθερούλα μου δεν άκουσα που χτυπούσες σα βόδι κοιμόμουν, στέλνε και τον άντρα σου όλο εκεί να τον έχουν μέσα στα πόδια τους να μη σου ανεβαίνει πάνω και γενικά θέλω να πω άλλαζε τη δική της ζωή πριν αλλάζει αυτή τη δική σου, εξάλλου με κάτι τέτοιους ανθρώπους ισχύει πολύ το μία σου και μία μου, μόνο έτσι καταλαβαίνουν.(εχώ είχα τέτοιο θέμα με την ίδια μου τη μάνα, ευτυχώς όμως έγω δεν έχω τίποτα να με κρατάει κοντά της, εσένα σου έκατσε ατυχία)