Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
Η δικιά μας εμπειρία Τετ Ιαν 23, 2013 7:07 am
tonia_veri
Σιωπηλή δύναμη
Θα μοιραστώ μαζί σας και την δική μου ιστορία !
Θα αρχίσω από λίγο πιο παλιά… Το 2010, το Δεκέμβρη, είχα κολλήσει την γρίπη τον χοίρων «Η1Ν1». Είχα υπερβολικά έντονο βήχα και μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο όπου και έγινε η διάγνωση του ιού. Μέσα στις όλες εξετάσεις μου έκαναν και Β Χορειακή, με θετικό αποτέλεσμα. Ήμουν έγκυος στον 2ο μήνα !!!
Μου ζήτησαν ούρα και στην τουαλέτα άρχισα να αιμορραγώ . Ενημερώθηκαν αμέσως οι γυναικολόγοι ! Με πήγαν στον υπέρηχο και ο σάκος ήταν άδειος !!!Αποβολή !!!Μου είπαν ότι έπρεπε να μπω χειρουργείο για να με καθαρίσουν. Την αποβολή την απέδωσαν στον έντονο βήχα (ξέχασα να σας αναφέρω ότι οι παθολόγοι διέγνωσαν και βρογχοπνευμονία ).
Την επόμενη μέρα άρχισα να έχω πόνους στη μήτρα . Από το βήχα μου έλεγαν(οι γυναικολόγοι) . Για να μην μακρηγορώ στο νοσοκομείο έμεινα 20 μέρες με οξυγόνο, αντιβιώσεις και τον πόνο να παραμένει. Πήρα εξιτήριο , πήγα σπίτι, και ο γυναικολόγος μου έδωσε παυσίπονα και μου είπε ότι μετά από 2 μήνες θα είμαι και πάλι σε ενδιαφέρουσα . Ο πόνος υποχώρησε αλλά κάτι με ενοχλούσε. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά…
Τον Οκτώβρη του 2011 άλλαξα γυναικολόγο, ήθελα μια δεύτερη γνώμη γιατί δεν έμενα έγκυος. Στην πρώτη εξέταση μου είπε ότι έχω έναν πολύποδα, ο οποίος δεν βοηθάει στην σύλληψη ,και πρέπει να αφαιρεθεί . Μπαίνω χειρουργείο στις 19/10/11. Μετά από 20 μέρες πήρα την ιστολογική στην οποία αναφέρεται ότι υπήρχαν υπολείμματα από εμβρυακό σάκο . Ο γιατρός είπε πως αυτά τα υπολείμματα έκαναν φλεγμονές οι οποίες δεν ήταν ορατές από τον υπέρηχο και δημιουργούσαν τα ενοχλήματα στη μήτρα .
Μάρτη 2012 έχω θετικό τεστ . Επιβεβαιώνουμε την κύηση και με χορειακή . Όλα ήταν τέλεια !!! Σαν να μην ήμουν έγκυος !!! Αυχενική άψογη !!! Β Επιπέδου πολύ καλή !!!
ΠΗΤ 19/11/2012
Στις 04/10/2012 ξυπνάω από το μεσημεριανό ύπνο και νιώθω ιδρωμένη… βάζω το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια μου, κοιτάω τις παλάμες μου και βλέπω αίμα… Το κινητό πέφτει κάτω από το κρεβάτι και δεν θέλω να σκύψω… Παίρνω τον φάκελο με τις εξετάσεις μου και φεύγω απ το σπίτι . Μόλις βγαίνω έξω βλέπω έναν περαστικό να μιλάει στο κινητό . Του λέω πως πρέπει να επικοινωνήσω με το ΕΚΑΒ.
Ενημερώνει ότι είμαι στην 33η εβδομάδα και πως αιμορραγώ… μια κυρία φέρνει ένα μαξιλάρι και με ξαπλώνουν στο πεζοδρόμιο… με ρωτάνε τι θέλω και τους δίνω το τηλ του άντρα μου να τον ενημερώσουν.
Νιώθω πίεση χαμηλά … δεν νιώθω το παιδί μου… κουνήσου μπέμπα μου, κουνήσου κοριτσάκι μου να δω ότι είσαι καλά , μην μου πάθεις κακό σε παρακαλώ …. Μείνε με την μανούλα…. Μην με εγκαταλείπεις…. έλα μπεμπούλα δώσε μια κλωτσιά στη μαμά… το παιδί όμως δεν το νιώθω… κοιτάζω όσους είναι γύρω μου και τους λέω ότι δεν νιώθω το παιδί … βοηθήστε με να την νιώσω…. τους έβλεπα σαν γιατρούς… έχω αρχίσει και μουδιάζω...
Επιτέλους το ασθενοφόρο φτάνει ….ήρθε σε 10 λεπτά …. Εμένα μου φάνηκε αιώνας …..
Με πάνε στα επείγοντα… μου βάζουν κατευθείαν ορό και μου λένε : “δεν μπορούμε να σε εξετάσουμε εμείς , φοβόμαστε μην σου κάνουμε ζημιά “
Τρέχουν δυο τραυματιοφορείς και με ανεβάζουν στον 4ο στην Μαιευτική .
Οι μαίες με ρωτούν αν νιώθω το μωρό ….Όχι δεν το νιώθω…. Με βάζουν στον τοκογράφο … Ηρεμήστε πρέπει να ακούσουμε το παιδί ! Λέει η μια στην άλλη «Δεν πιάνω τίποτα» ! Γρήγορα ενημέρωσε τον (…….) παίρνω ανάσα ανακούφισης που δεν άκουσα το όνομα του γιατρού που μου είχε αφήσει τα υπολείμματα.
Έρχεται ο γιατρός. Την ίδια στιγμή φτάνει και ο άντρας μου… τον κοιτάζω για να πάρω κουράγιο και ακούω την φωνή του γιατρού : «Γρήγορα, γρήγορα ετοιμάστε την για χειρουργείου , τις χάνουμε !» Τα ρούχα δεν έβγαιναν …από το αίμα είχαν κολλήσει πάνω μου… άρχισαν να τα κόβουν με ψαλίδι …όλα ήταν πολύ γρήγορα…
Ενημερώνει τον άντρα μου ότι δεν προλαβαίνουν για διακομιδή στη Λάρισα .
Είχα χάσει αρκετό αίμα. Μου έκαναν μετάγγιση 2 μπουκάλες στο χειρουργείο και μια στο δωμάτιο .
Μόλις ξύπνησα, έψαχνα γύρω μου να δω το παιδί μου.
Έβλεπα τις άλλες μανούλες να κρατάνε τα παιδάκια τους στην αγκαλιά τους και η δικιά μου ήταν άδεια. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί .
Με ενημέρωσε ο άντρας μου ότι όλα πήγαν καλά ! 17:15 μπήκα χειρουργείο ,18:45 γέννησα ! Το κοριτσάκι μας είχε :Βάρος 1960 Kgr και ύψος 44cm.Μεταφέρθηκε στη νεογνολογική στη Λάρισα . Ο γιατρός που με ξεγέννησε μου είπε έπαθα ολική αποκόλληση πλακούντα και ρήξη εμβρυικών υμένων. Είπε ότι φτάσαμε μέχρι τον θάνατο και τον νικήσαμε , μου είπε πως αν έσκυβα να πιάσω το τηλ θα σκότωνα το παιδί μου , εάν περίμενα στο σπίτι θα πεθαίναμε από ακατάσχετη αιμορραγία. Με είπαν ηρωίδα… μου είπαν ότι είχαμε την δύναμη της καρδιάς και όχι της λογικής, γι αυτό τα καταφέραμε και οι δυο μας !!!
Μετά από 3 μέρες πήγα να την δω . Μόλις την αντίκρισα ξέσπασα σε λυγμούς . Έβλεπα το παιδάκι μου μέσα στην θερμοκοιτίδα , το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ανασηκώσω τα παραθυράκια και να την ακουμπήσω στο χεράκι της… Ποσό ψυχρό Θεέ μου !!! Να μην μπορείς να αγκαλιάσεις το παιδί σου . Το παιδί που φτάσαμε μέχρι το θάνατο και βγήκαμε νικήτριες….
Εκεί μέσα ακούς τους ήχους από τα μηχανήματα και δεν ξέρεις τι συμβαίνει …. Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις το πλασματάκι σου καλωδιωμένο. Είναι πολύ απάνθρωπο να περιμένεις να σου πουν μια κουβέντα για την πορεία της υγείας του και να μην έρχεται κανείς να σε ενημερώσει . Δεν ήταν όλες έτσι, υπάρχουν και εξαιρέσεις !!! Το θέμα είναι ποια θα έχει βάρδια.(Δεν κατηγορώ την δουλειά τους , είναι εξαίρετες επιστήμονες, την συμπεριφορά κάποιων από αυτών κατακρίνω ).
Είναι άδικο το επισκεπτήριο να είναι μόνο 2 φορές την ημέρα .
Το πιο ειρωνικό ήταν όταν μου είπαν ότι όλα είναι καλά και την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν, πως την προηγούμενη είχε υποβληθεί σε πλύση στομάχου, γιατί είχε πιει πολύ από το αίμα μου, με αποτέλεσμα το γαλατάκι να επιπλέει στο στομαχάκι της, να μην το χωνεύει και να έχει αναγωγές.
Μετά από 15 μέρες την πήρα σπίτι 2 Kgr και 46cm…Δεν μου έδειξαν ούτε πώς να το κρατάω το παιδί…. Ευτυχώς ο παιδίατρος μας, με ενημέρωσε για τα βασικά . Σήμερα είναι 3,5 μηνών ,5 kgr και 57 cm.
Δώσαμε ζωή η μια στην άλλη ...!!!
Θα αρχίσω από λίγο πιο παλιά… Το 2010, το Δεκέμβρη, είχα κολλήσει την γρίπη τον χοίρων «Η1Ν1». Είχα υπερβολικά έντονο βήχα και μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο όπου και έγινε η διάγνωση του ιού. Μέσα στις όλες εξετάσεις μου έκαναν και Β Χορειακή, με θετικό αποτέλεσμα. Ήμουν έγκυος στον 2ο μήνα !!!
Μου ζήτησαν ούρα και στην τουαλέτα άρχισα να αιμορραγώ . Ενημερώθηκαν αμέσως οι γυναικολόγοι ! Με πήγαν στον υπέρηχο και ο σάκος ήταν άδειος !!!Αποβολή !!!Μου είπαν ότι έπρεπε να μπω χειρουργείο για να με καθαρίσουν. Την αποβολή την απέδωσαν στον έντονο βήχα (ξέχασα να σας αναφέρω ότι οι παθολόγοι διέγνωσαν και βρογχοπνευμονία ).
Την επόμενη μέρα άρχισα να έχω πόνους στη μήτρα . Από το βήχα μου έλεγαν(οι γυναικολόγοι) . Για να μην μακρηγορώ στο νοσοκομείο έμεινα 20 μέρες με οξυγόνο, αντιβιώσεις και τον πόνο να παραμένει. Πήρα εξιτήριο , πήγα σπίτι, και ο γυναικολόγος μου έδωσε παυσίπονα και μου είπε ότι μετά από 2 μήνες θα είμαι και πάλι σε ενδιαφέρουσα . Ο πόνος υποχώρησε αλλά κάτι με ενοχλούσε. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά…
Τον Οκτώβρη του 2011 άλλαξα γυναικολόγο, ήθελα μια δεύτερη γνώμη γιατί δεν έμενα έγκυος. Στην πρώτη εξέταση μου είπε ότι έχω έναν πολύποδα, ο οποίος δεν βοηθάει στην σύλληψη ,και πρέπει να αφαιρεθεί . Μπαίνω χειρουργείο στις 19/10/11. Μετά από 20 μέρες πήρα την ιστολογική στην οποία αναφέρεται ότι υπήρχαν υπολείμματα από εμβρυακό σάκο . Ο γιατρός είπε πως αυτά τα υπολείμματα έκαναν φλεγμονές οι οποίες δεν ήταν ορατές από τον υπέρηχο και δημιουργούσαν τα ενοχλήματα στη μήτρα .
Μάρτη 2012 έχω θετικό τεστ . Επιβεβαιώνουμε την κύηση και με χορειακή . Όλα ήταν τέλεια !!! Σαν να μην ήμουν έγκυος !!! Αυχενική άψογη !!! Β Επιπέδου πολύ καλή !!!
ΠΗΤ 19/11/2012
Στις 04/10/2012 ξυπνάω από το μεσημεριανό ύπνο και νιώθω ιδρωμένη… βάζω το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια μου, κοιτάω τις παλάμες μου και βλέπω αίμα… Το κινητό πέφτει κάτω από το κρεβάτι και δεν θέλω να σκύψω… Παίρνω τον φάκελο με τις εξετάσεις μου και φεύγω απ το σπίτι . Μόλις βγαίνω έξω βλέπω έναν περαστικό να μιλάει στο κινητό . Του λέω πως πρέπει να επικοινωνήσω με το ΕΚΑΒ.
Ενημερώνει ότι είμαι στην 33η εβδομάδα και πως αιμορραγώ… μια κυρία φέρνει ένα μαξιλάρι και με ξαπλώνουν στο πεζοδρόμιο… με ρωτάνε τι θέλω και τους δίνω το τηλ του άντρα μου να τον ενημερώσουν.
Νιώθω πίεση χαμηλά … δεν νιώθω το παιδί μου… κουνήσου μπέμπα μου, κουνήσου κοριτσάκι μου να δω ότι είσαι καλά , μην μου πάθεις κακό σε παρακαλώ …. Μείνε με την μανούλα…. Μην με εγκαταλείπεις…. έλα μπεμπούλα δώσε μια κλωτσιά στη μαμά… το παιδί όμως δεν το νιώθω… κοιτάζω όσους είναι γύρω μου και τους λέω ότι δεν νιώθω το παιδί … βοηθήστε με να την νιώσω…. τους έβλεπα σαν γιατρούς… έχω αρχίσει και μουδιάζω...
Επιτέλους το ασθενοφόρο φτάνει ….ήρθε σε 10 λεπτά …. Εμένα μου φάνηκε αιώνας …..
Με πάνε στα επείγοντα… μου βάζουν κατευθείαν ορό και μου λένε : “δεν μπορούμε να σε εξετάσουμε εμείς , φοβόμαστε μην σου κάνουμε ζημιά “
Τρέχουν δυο τραυματιοφορείς και με ανεβάζουν στον 4ο στην Μαιευτική .
Οι μαίες με ρωτούν αν νιώθω το μωρό ….Όχι δεν το νιώθω…. Με βάζουν στον τοκογράφο … Ηρεμήστε πρέπει να ακούσουμε το παιδί ! Λέει η μια στην άλλη «Δεν πιάνω τίποτα» ! Γρήγορα ενημέρωσε τον (…….) παίρνω ανάσα ανακούφισης που δεν άκουσα το όνομα του γιατρού που μου είχε αφήσει τα υπολείμματα.
Έρχεται ο γιατρός. Την ίδια στιγμή φτάνει και ο άντρας μου… τον κοιτάζω για να πάρω κουράγιο και ακούω την φωνή του γιατρού : «Γρήγορα, γρήγορα ετοιμάστε την για χειρουργείου , τις χάνουμε !» Τα ρούχα δεν έβγαιναν …από το αίμα είχαν κολλήσει πάνω μου… άρχισαν να τα κόβουν με ψαλίδι …όλα ήταν πολύ γρήγορα…
Ενημερώνει τον άντρα μου ότι δεν προλαβαίνουν για διακομιδή στη Λάρισα .
Είχα χάσει αρκετό αίμα. Μου έκαναν μετάγγιση 2 μπουκάλες στο χειρουργείο και μια στο δωμάτιο .
Μόλις ξύπνησα, έψαχνα γύρω μου να δω το παιδί μου.
Έβλεπα τις άλλες μανούλες να κρατάνε τα παιδάκια τους στην αγκαλιά τους και η δικιά μου ήταν άδεια. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί .
Με ενημέρωσε ο άντρας μου ότι όλα πήγαν καλά ! 17:15 μπήκα χειρουργείο ,18:45 γέννησα ! Το κοριτσάκι μας είχε :Βάρος 1960 Kgr και ύψος 44cm.Μεταφέρθηκε στη νεογνολογική στη Λάρισα . Ο γιατρός που με ξεγέννησε μου είπε έπαθα ολική αποκόλληση πλακούντα και ρήξη εμβρυικών υμένων. Είπε ότι φτάσαμε μέχρι τον θάνατο και τον νικήσαμε , μου είπε πως αν έσκυβα να πιάσω το τηλ θα σκότωνα το παιδί μου , εάν περίμενα στο σπίτι θα πεθαίναμε από ακατάσχετη αιμορραγία. Με είπαν ηρωίδα… μου είπαν ότι είχαμε την δύναμη της καρδιάς και όχι της λογικής, γι αυτό τα καταφέραμε και οι δυο μας !!!
Μετά από 3 μέρες πήγα να την δω . Μόλις την αντίκρισα ξέσπασα σε λυγμούς . Έβλεπα το παιδάκι μου μέσα στην θερμοκοιτίδα , το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ανασηκώσω τα παραθυράκια και να την ακουμπήσω στο χεράκι της… Ποσό ψυχρό Θεέ μου !!! Να μην μπορείς να αγκαλιάσεις το παιδί σου . Το παιδί που φτάσαμε μέχρι το θάνατο και βγήκαμε νικήτριες….
Εκεί μέσα ακούς τους ήχους από τα μηχανήματα και δεν ξέρεις τι συμβαίνει …. Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις το πλασματάκι σου καλωδιωμένο. Είναι πολύ απάνθρωπο να περιμένεις να σου πουν μια κουβέντα για την πορεία της υγείας του και να μην έρχεται κανείς να σε ενημερώσει . Δεν ήταν όλες έτσι, υπάρχουν και εξαιρέσεις !!! Το θέμα είναι ποια θα έχει βάρδια.(Δεν κατηγορώ την δουλειά τους , είναι εξαίρετες επιστήμονες, την συμπεριφορά κάποιων από αυτών κατακρίνω ).
Είναι άδικο το επισκεπτήριο να είναι μόνο 2 φορές την ημέρα .
Το πιο ειρωνικό ήταν όταν μου είπαν ότι όλα είναι καλά και την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν, πως την προηγούμενη είχε υποβληθεί σε πλύση στομάχου, γιατί είχε πιει πολύ από το αίμα μου, με αποτέλεσμα το γαλατάκι να επιπλέει στο στομαχάκι της, να μην το χωνεύει και να έχει αναγωγές.
Μετά από 15 μέρες την πήρα σπίτι 2 Kgr και 46cm…Δεν μου έδειξαν ούτε πώς να το κρατάω το παιδί…. Ευτυχώς ο παιδίατρος μας, με ενημέρωσε για τα βασικά . Σήμερα είναι 3,5 μηνών ,5 kgr και 57 cm.
Δώσαμε ζωή η μια στην άλλη ...!!!
Έχει επεξεργασθεί από τον/την tonia_veri στις Τετ Ιαν 23, 2013 8:06 am, 1 φορά
