1 ΜΙΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΗ ΘΕΙΑ... Σαβ Μαρ 09, 2013 7:53 am
kafedaki?
Η ψυχή της παρέας!
Ας γράψω και γω τον πόνο μου εδώ...
Εχω ένα αδερφό, οποίος απέκτησε πριν περίπου 2 χρόνια μια κόρη... Με τη νύφη μου ποτέ δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις, λόγο του ότι έχει ενα πολύ εγωκεντρικό χαρακτήρα(γνώμη μου πάντα) και είναι μια γυναίκα που για όλα έχει άποψη και φυσικά πάντα δίκιο... Αυτό το προσπερνούσα για χατίρι του αδερφού μου, προπαθούσα πάντα να κρατάω τα τυπικά για μην δημιούργουνται εντασεις...
Όταν έμεινε έγκυος όποτε μου ζήτησε βοήθεια ήμουν παρών...Οτάν γέννησε φρόντησα για το δώρο του μωρού, αν κ ήμουν άνεργη...
Το παράπονο μου είναι ότι όταν πάω σπίτι τους και έρθει η μικρή σε εμένα και αρχίσω να ασχολούμαι μαζί της πάντα θα βρει κάποιο τρόπο για να ης αποσπάσει την προσοχή και να την κάνει να φύγει... Πήγαμε μια μέρα και μόλις είχα κάτσει στο χαλί με τη μικρή κ μου έδειχνε μια κούκλα έβγαλε κάτι μπικοτάκια και της λέει "κοίτα μπέμπα τι έχει η μαμά έλα να σου τα δώσω" και κάτι παρόμοιο γίνεται κάθε φορά...
Αν πάλι ήμαστε όλοι μαζί στο χωριό και πω στη μικρη θα έρθεις να πάμε βόλτα πάντα θα μου πει "αχ δε γίνεται τώρα γιατί θα έχω κανονίσει να πάω για καφέ με μια φίλη ή θέλω να την κοιμήσω " ή και εγώ δεν ξέρω τι...
Η μικρή μου μοιάζει πολύ, εννοείται ότι δεν το έχει παραδεχτεί ποτέ...
Με πιάνει το παράπονο γιατί είναι το πρώτο μου ανίψι και βλέπω ότι προσπαθεί να μην έχω σχέση μαζί του...
Εχω ένα αδερφό, οποίος απέκτησε πριν περίπου 2 χρόνια μια κόρη... Με τη νύφη μου ποτέ δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις, λόγο του ότι έχει ενα πολύ εγωκεντρικό χαρακτήρα(γνώμη μου πάντα) και είναι μια γυναίκα που για όλα έχει άποψη και φυσικά πάντα δίκιο... Αυτό το προσπερνούσα για χατίρι του αδερφού μου, προπαθούσα πάντα να κρατάω τα τυπικά για μην δημιούργουνται εντασεις...
Όταν έμεινε έγκυος όποτε μου ζήτησε βοήθεια ήμουν παρών...Οτάν γέννησε φρόντησα για το δώρο του μωρού, αν κ ήμουν άνεργη...
Το παράπονο μου είναι ότι όταν πάω σπίτι τους και έρθει η μικρή σε εμένα και αρχίσω να ασχολούμαι μαζί της πάντα θα βρει κάποιο τρόπο για να ης αποσπάσει την προσοχή και να την κάνει να φύγει... Πήγαμε μια μέρα και μόλις είχα κάτσει στο χαλί με τη μικρή κ μου έδειχνε μια κούκλα έβγαλε κάτι μπικοτάκια και της λέει "κοίτα μπέμπα τι έχει η μαμά έλα να σου τα δώσω" και κάτι παρόμοιο γίνεται κάθε φορά...
Αν πάλι ήμαστε όλοι μαζί στο χωριό και πω στη μικρη θα έρθεις να πάμε βόλτα πάντα θα μου πει "αχ δε γίνεται τώρα γιατί θα έχω κανονίσει να πάω για καφέ με μια φίλη ή θέλω να την κοιμήσω " ή και εγώ δεν ξέρω τι...
Η μικρή μου μοιάζει πολύ, εννοείται ότι δεν το έχει παραδεχτεί ποτέ...
Με πιάνει το παράπονο γιατί είναι το πρώτο μου ανίψι και βλέπω ότι προσπαθεί να μην έχω σχέση μαζί του...