Γεια σας κουκλιτσες!!!
Κοιμαται ο θησαυρουλης μου ....
Ας γραψω οτι προλαβω...
Ειχα μεινει στο οτι με χωρισε γιατι βρηκε μια κοπελα απο εκει κοντα
και γω του ειπα οτι θα τον περιμενω για παντα....
δεν τον περιμενα ομως...μετα απο λιγο καιρο γνωρισα ενα παιδι, πολυ καλο, πολυ ομορφο, ολα τα ειχε σε υπερθετικο βαθμο...εγω ομως δεν τον γουσταρα, γιατι ημουν κολλημενη με τον Γιαννη, ειπα ομως να κανω μια προσπαθεια μαζι του μηπως και ξεκολλησω... ειχα φαει ασχημο κολλημα με τον Γιαννη, βγαιναμε με τις φιλες μου και γω αντι να περναω καλα...ελεγα τον πονο μου στους μπαρμαν
, του εγραφα γραμματα που ποτε δεν εστειλα, οι νυχτες μακρια του δεν περνουσανε με τιποτα, πολυ κλαμα η κυρια.... ειπα λοιπον να κανω μια προσπαθεια μηπως και αλλαξει κατι... η καψουρα ομως αντι να φευγει ολο και φουντωνε... ολη την ωρα ειχα τα ματια μου στο κινητο μηπως και με παρει ο Γιαννης, ο οποιος κατα διαστηματα επαιρνε τηλεφωνο ή εστελνε μηνυμα ή επαιρνε απο αποκρυψη και γω ενοιωθα οτι ηταν αυτος... κοντευα να λαλησω... ενοιωθα οτι θα με παρει τηλεφωνο πριν με παρει, ενοιωθα οταν με σκεφτοταν, ενοιωθα ποτε δεν ηταν καλα, ειχα περασει σε μεταφυσικο επιπεδο...κοινως ειχα καψει φλατζα.... για να μην τα πολυλεω ετσι περασε περιπου ενας χρονος.. το παιδι που ειχαμε σχεση, τρελος και παλαβος μαζι μου, αλλα εγω κολλημενη με τον Γιαννη... το επομενο καλοκαιρι λοιπον σκαει μυτη ο Γιαννης, χωρισε με την καλη του και ηταν απογοητευμενος γιατι του φερθηκε ασχημα....αρχισαμε λοιπον παλι να μιλαμε....να μιλαμε....να μιλαμε....και τα ξαναβρηκαμε, χωρισα τον αλλο με συνοπτικες διαδικασιες (πολυ μαλακισμενα του φερθηκα
) αλλα δεν μπορουσα να κανω αλλιως, οσο καιρο ημουν μαζι του ετρεμα την ωρα και την στιγμη που θα μεναμε μονοι μας...εκει καταλαβα την αξια του να εισαι με ενα ανθρωπο που εισαι ερωτευμενη μαζι του, σιχαινεσαι τον ευατο σου οταν σε ακουμπαει ο αλλος και δεν τον θελεις.... Δυσκολος ο χωρισμος, στην αρχη με εβρισε, μετα εκλαιγε και μετα φυλουσε κατω απο το σπιτι μου μερα νυχτα... Τελικα ξεπεραστηκε και αυτη η δυσκολια και τωρα μπορουσα να ειμαι παλι με τον Γιαννη μου, μονο που ημασταν παλι μακρια....πηγαμε εμεις το καλοκαιρι οπως καθε χρονο στην Κρητη να δουμε τους παππουδες..... και τον ξαναειδα...... 2 Αυγουστου 2002..... Πανσεληνος..... και γω ολη νυχτα να ευχομαι να μην ξημερωσει ποτε... να ειμαι για παντα στην αγκαλια του, να τον φιλαω, να τον αγγιζω, να τον μυριζω..... τοσο καιρο μακρυα του ενοιωθα μιση, οτι μου ελειπε ενα κομματι μου.. και ξαφνικα το βρηκα...το ειχα αγκαλια και αυτη την φορα δε θα το αφηνα με τιποτα....
Δυστυχως ξημερωσε και επρεπε να γυρισω σπιτι ...στο γυρισμο σταματησαμε σε ενα εκκλησακι, μεσα σε ενα βραχο, που εχει μια εικονα θαυματουργη και εκανα ταμα να παντευτω με τον Γιαννη μου σ αυτην την εκκλησια... χωρις να το εχουμε πει ο ενας στον αλλο εκανε και ο Γιαννης μου το ιδιο ταμα...
Ετσι περασαν 20 μερες περιπου και γω εφυγα παλι για Θεσσαλονικη..... αυτη τη φορα ομως ημασταν σιγουροι οτι πρεπει να ειμαστε μαζι γιατι χωρια ημασταν μισοι.... ετσι ανεβοκατεβαιναμε με καθε ευκαιρια... και εκει αρχισαν τα προβληματα με τον μπαμπα μου.... καθε φορα που πηγαινα στο Ηρακλειο να δω τον Γιαννη θυμωνε και δεν μου μιλουσε... και μετα απο καιρο που το ψιλοξεχνουσε και μου μιλουσε πηγαινα εγω παλι να δω τον Γιαννη και ξανα τα ιδια.... Οποτε αποφασισαμε να αραβωνιαστουμε για να μην εχουμε προβληματα με τον μπαμπα μου.... Παω λοιπον μια μερα και του λεω οτι εχω σχεση με ενα παιδι απο την Κρητη και θελουμε να αραβωνιαστουμε και μου λεει ΟΧΙ! δεν ηθελε με τιποτα να σκεφτει οτι η μονακριβη κορουλα του θα φυγει μακρια του....μου ειπε οτι ειμαστε μικροι ακομα και να περιμενω να τελειωσω τη σχολη και πολλα αλλα.. αυτο γινοτανε καθε 2 μηνες, πηγαινα εγω του ελεγα : Μπαμπα να αραβωνιαστω, μου ελεγε ΟΧΙ και εφευγα
!
Καλοκαιρι του 2004 ... εχουμε νοικιασει με το Γιαννη μια γκαρσονιερα στο Ηρακλειο και ερχονται και οι δικοι μου στον παππου... Παω ενα ωραιο πρωι, (σιναμενη κουναμενη η δικια σου ) στο σπιτι του παππου και μου λεει ο μπαμπας μου ή μαζευεις τα πραγματακια σου και ερχεσαι εδω να μεινεις ή να μην ξαναπατησεις τα ποδια σου και γω φυσικα εφυγα...... πεσανε ολοι πανω του να τον φανε... η μανα μου , οι θειες μου, ολοι... τελικα τον πεισανε και με πηρε την επομενη μερα η μαμα μου και με λεει: κανονισε αυριο να συναντηθουμε με την οικογενεια του Γιαννη!!!! Η χαρα μου δεν περιγραφεται.....
Την επομενη μερα συναντηθηκαμε ολοι μαζι.. ο Γιαννης χεσμενος…..(με το δικιο του ο ανθρωπος) Τελικα ο μπαμπας μου τον λατρεψε!!! Σαν γιο του τον εχει!! Και μετα από 2 μερες δωσαμε λογο….. Πετουσα στα συννεφα!!!!! Ελαμπα ολοκληρη!!! Ειχα το χαμογελο της κρεστ!!!!!! Επιτελους μπορουσαμε να ειμαστε μαζι…… χωρις αγχος και στεναχωριες…..
Ετσι ζουσαμε τον ερωτα μας…. Τρελος ερωτας….τρελη καψουρα….. το μονο μας θεμα ηταν το που θα μεινουμε...θεσσαλονικη ή Ηρακλειο…… Το 2008 τον Απριλιο εμεινα εγκυος… στην αρχη πανικοβληθηκα αλλα μετα πετουσα στα συννεφα, ημασταν πανευτυχεις και οι δυο…. Με κοιτουσε ο Γιαννης και ελιωνε….. δυστυχως όμως το χασαμε το μωρακι μας…… εκει καταλαβα ποσο πολύ μ αγαπαει….. το μονο που τον ενοιαζε ηταν να ειμαι εγω καλα…μου σταθηκε οσο δεν μπορουσα ποτε να φανταστω, μου ελεγε ότι δε τον νοιαζει να κανουμε ποτε παιδια αρκει να εχει εμενα… ότι ειμαι η ζωη του , η καρδια του και το μονο που θελει είναι να ειμαι ευτυχισμενη..Τοτε καταλαβα ότι αυτος ο ανθρωπος με αγαπαει περισσοτερο από το εγω του… τοτε καταλαβα ότι για αυτόν τον ανθρωπο μπορω να κανω τα παντα…. Τοτε καταλαβα ποσο τυχερη ειμαι που τον γνωρισα….. τοτε καταλαβα ότι χωρις αυτόν δεν ζω….. ετσι αποφασισα να μεινω στην Κρητη ( και στον Βορειο Πολο να μου ελεγε θα πηγαινα)! Παντρευτηκαμε το 2009 , ενας παραμυθενιος γαμος με 1000 καλεσμενους (διαφωνουσα αλλα εδώ ετσι κανουν τους γαμους) και μαντεψτε που παντρευτηκαμε….. στο εκκλησακι που ειχαμε κανει το ταμα!!!! Στο εκκλησακι του Αγιου Ιωαννη!!! Εκει ταξαμε και τον γιο μας και θα τον βγαλουμε Γιαννη!!!
Ειμαι παρα πολύ τυχερη που εχω Τον Γιαννη μου…. Πιστευω ότι μονο με αυτόν θα ημουν ευτυχισμενη…..και ειμαι πολύ ευτυχισμενη…και ερωτευμενη…. Και φουλ καψουρα… και καμμια φορα που η καθημερινοτητα μας κανει να ξεχνιομαστε θυμαμαι ποσο προσπαθησαμε για να ειμαστε μαζι και νοιωθω την καρδουλα μου να φτερουγιζει ξανα…. Κάθε μερα προσπαθω να διατηρω την φλογα αναμμενη… είναι πολύ ευκολο να σβησει αλλα εγω εχω σκοπο να την κρατησω αναμμενη οσο ζω…. Τωρα που εχουμε και το μωρακι μας, τον θησαυρο μας…… μερα νυχτα ευχαριστω τον Θεο που με αξιωσε να ζησω τα ονειρα μου…..