76 Απ: Φέρθηκα λάθος;;; Σαβ Μάης 11, 2013 5:19 am
adorable
Σιωπηλή δύναμη
namh έγραψε:voukou έγραψε:Γειά σας κορίτσια. Θα ήθελα τη γνώμη σας... Όπως είχα γράψει σε άλλο θέμα, ο γιός μου έχει μεγάλη προσκόλλησα στην πεθερά μου, σε σημείο που με ενοχλεί, με πληγώνει και με στενοχωρεί αφάνταστα, και νιώθω πως επηρεάζει αρνητικά τη σχέση μου με το παιδί τόσο που με ρίχνει ψυχολογικά. Η πεθερά μου, παρόλο που της το έχω δείξει κάποιες φορές με τον τρόπο μου ότι ενοχλούμαι και είμαι σίγουρη ότι το ε΄χει καταλάβει, κολακεύεται από το ότι την θέλει τόσο πολύ το παιδί, και δεν "βοηθάει" την κατάσταση, αντίθετα γίνεται όλο και πιο εκδηλωτική μαζί του, αγάπες υπερβολικές, κ.λ.π. (αν και δεν πιστεύω ότι το κάνει επίτηδες γιατί δεν είναι κακός α΄νθρωπος). Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ και όσο πάει το βλέπω να χειροτερεύει, κι η ψυχολογία μου επίσης. Το συζητήσαμε με τον άντρα μου. Η άποψη του είναι ότι με καταλαβαίνει μεν ως ένα σημείο, αλλά είμαι υπερβολική που ενοχλούμαι τόσο. Τέλοσπαντων, επειδή το όλο σκηνικό μας "ταλαιπωρεί"¨συχνά, μια και είναι μάνα του και δε γίνεται να μην την βλέπουμε, πήγε σήμερα το πρωί και συζήτησε μαζί της. Της είπε ευγενικά και ήρεμα ότι καταλαβαίνει πως έχει μεγάλη αδυναμία στα παιδιά, και πολύ περισσότερο στον εγγονό της, αλλά ότι η κατάσταση για μας είναι λίγο "κάπως" και πως ίσως να ενοχλούμαστε λίγο με όλο το σκηνικό, και της ζήτησε να 'ρίξει' λίγο τους τόνους και να χαλαρώσει με το παιδί, όταν το κρατάει να δινει χρόνο και σε άλλους που είναι στο σπίτι να ασχολούνται μαζί του (παππού,θείους κ.λ.π.) για να ισορροπήσουν λίγο τα πράγματα.
Έχω όμως στενοχωρηθεί πολύ. Πρώτον γιατί, παρόλο που ο άντρας μου για να με βοηθήσει το έκανε, τον είδα ότι ήταν λυπημένος. Δεύτερον γιατί κι αυτή σίγουρα ενοχλήθηκε (αν και δεν είπε, λέει, τίποτα, μόνο ότι δεν το έκανε επίτηδες), τρίτον γιατί νιώθω αμήχανα πώς να φερθώ όταν βρεθούμε όλοι μαζί και θα με κοιτάνε με μισό μάτι, και τέταρτον γιατί δεν ξέρω αν τελικά όλο αυτό θα βοηθήσει, εφόσον το κλίμα μεταξύ γιαγιάς εγγονού είναι ήδη διαμορφωμένο και ίσως κι αυτή να μην ξέρει τι ακριβώς να κάνει ή να μην κάνει στην πράξη.
Φέρθηκα λάθος, άσχημα, άδικα; Τι να κάνω; Είμαι πολύ πιεσμένη...
kopela mou elpizw akomh na diavazeis to forum.den se rwthsame apthn arxh wste na mas peis hrema perissoteres leptomereies wste na xoume mia pio swsth eikona.
kata th gnwmh mou apo ti les noiwtheis asxhma me thn olh fash pou dhmiourghthike kai gia to pws to xeiristhkes opote den eisai kamia striggla nufh apla eisai mama kai oi mamades logiko einai pou kai pou na noiwthoun etsi.
kai den pisteuw oti an h mama sou ferotan me ton idio tropo kai pali den tha se enoxlouse.h diafora einai oti epeidh exeis safws megaluterh oikeiothta sth mama sou tha ta 'xwnes amesws kai xwris ekeinh na parekshghthei.kai tis petheres mas apth stigmh pou pragmatika tis agapame kai tis sevomaste prepei na tous leme oti mas peirazei anoixta alla pada me eugenia.ti thelw na pw.tha borouses na th piaseis esu otan tha ste mones kai na ths peis mama pethera h opws alliws thn apokaleis,thelw na suzhthsoume kati pou me kanei kai noiwthw ligo asxhma.thelw na ksereis oti sagapw oti eisai kai esu mama mou kai thelw na me noiwtheis paidi sou kai tha sou milhsw paragmatika opws tha milousa sth mama mou.noiwthw asxhma giauto kai giauto kai den to lew epeidh thelw na se paragonhsw kai tetoia apla etsi noiwthw. apo kei kai pera tha suzhtousate hrema kai den pisteuw oti an milhsei kapoios etsi tha uparksei parekshghsei eidika an prouparxei mia kalh sxesh me ton allon.kai an ksana ginotan kati pou senoxlei tha borouses na ths to peis amesws epitopou kai xwris parekshghsei afou tha to xate hdh suzhthsei.
kai den tha noiwthe asxhma kanenas sas oute esu oute o adras sou oute h mama tou.
to lathos sou loipon pisteuw einai oti den ths milhses h idia kai borei na nomizei twra ti eipes giauthn pisw ths kai oti den th thes kai tetoia.alla kai twra tha borouses na th piaseis kai na ths peis p.x mama sugnwmh de xeiristhka swsta to thema giati k gw agxwthika kai fusika se thelw kai se agapw kai se thelw dipla sto paidi (kai na sunexiseis me taparapanw pou grapsa)
kata th gnwmh mou ola ginode an 2 anthrwpoi exoun logikh arkei na xeirizesai me leptothta sevasmo kai eilikrineia to thema.borei kai pali sthn arxh na noiwseis k su kai o allos asxhma alla mesa apth suzhthsh kai otan o allos dei ta pragmatika kinhtra sou (kai oxi dld oti den th thes h noiwtheis etsi epeidh einai h "pethera" alla kai h mama sou na tan to idio tha leges) sigoura tha vrethei lush kai tha xtistei kai mia pio dunath sxesh anamesa sas.
fusika pada lew th gnwmh mou kai mias kai egw den eimai mama apla exw pethera den borw na bw akrivws sth thesh sas alla emeis pada etsi adimetwpizwoume h mia thn allh me agaph kai eilikrineia kai prospatheia kai aptis 2 pleures+pros to parwn douuleuei.
sugnwmh gia to large mnm alla prospathisa na apodwsw swsta auta pou skeftomoun kai pws tha to xeirizomoun egw.elpizw na vohthisa xixi.
elpizw na pan ola kala kai mh ksexnas bora einai tha perasei.etsi sou euxomai toulaxiston.
Συμφωνώ απόλυτα! Ίσως η κίνηση της κοπέλας να μην ήταν λάθος στην ουσία της, αλλά στο ότι θα έπρεπε να μιλήσει στην πεθερά της η ίδια για να της εξηγήσει πώς νιώθει με αγάπη και καλοσύνη. Δεν το βρίσκω παράλογο να ενοχλείται μια μητέρα από κάτι τέτοιο όταν νιώθει να παραγκωνίζεται συναισθηματικά. Είναι ανθρώπινο. Επίσης πιστεύω πως πιο σημαντική είναι η ψυχολογία της μητέρας για το μεγάλωμα του παιδιού, είναι επίσης πιο σημαντική η σχέση παιδιού-μάνας, παρά παιδιού-γιαγιάς. Κι αν η κατάσταση, όπως μας είπε η κοπέλα, έκανε κακό στη σχέση με το παιδί της, τότε σίγουρα ε΄πρεπε να βρεθεί μια μέση λύση. Αν στην όλη φάση κάποιος έπρεπε να κάνει πίσω, αυτή ήταν η γιαγιά. Η μαμά είναι το πιο καθοριστικό άτομο για το παιδί, κι αν νιώθει δυστυχισμένη από μία κατάσταση, πρ΄πει να ψάξει λύση, ώστε να είναι καλά και το παιδί. Οπότε, είναι μια λεπτή κατάσταση που δεν είναι εύκολο να δώσει κανείς δίκαιο ή άδικο. Εξάλλου, η αλη΄θεια είναι ότι ορισμένες γιαγιάδες (ή και παππούδες) 'ξεφεύγουν' λίγο εξαιτίας του ενθουσιασμού τους, χωρίς κακή πρόθεση φυσικά, και ναι, είναι σαν να έχουν κυριαρχικές τάσεις απέναντι στο παιδί, ειδικά αν αυτό είναι επιρρεπές σε αυτούς και τους έχει αδυναμία.Νομίζω πως οι γιαγιάδες, ναι μεν βοηθάνε και τους οφείλουμε ευγνωμοσύνη και σεβασμό γι' αυτό, όμως είναι κάποια όρια, κυρίως συναισθηματικά, τα οποία δεν πρέπει να ξεπερνάνε. Πρέπει από μόνες τους να το καταλαβαίνουν αυτό και να είναι διακριτικές, να μην τροφοδοτούν ακραίες συμπεριφορές του παιδιού, που μπορεί να βάζουν σε δεύτερη μοίρα τους γονείς ή να τους πληγώνουν. Πρωταρχικής σημασίας είναι η σχέση του παιδιού με τους γονείς. Οι απππούδες όσο καλοί και χρυσοί κι αν είναι, είναι παππούδες, όχι γονείς. Αυτό δεν αλλάζει, και όλοι πρ΄πει να αντιλαμβάνονται ποια είναι η θέση και τα όριά τους, είτε στο θέμα της διαπαιδαγώγησης του παιδιού, είτε στο θέμα της συναισθηματικής ανάπτυξης και διαμόρφωσής του.
Όσο για το "ξεκατίνιασμα΄", είναι προφανές ότι καί εδώ μέσα, όπως και παντού, θα βρει κανείς ανθρώπους διαφόρων επιπέδων. Δεν πρέπει η κοπέλα να επηρεάζεται από αυτό. Ούτε οι κακίες, ούτε οι γυναικουλίστικες συμπεριφορές τελειώνουν ποτέ. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, τον τρόπο που σκέφτεται και μιλάει.