ede έγραψε:

Ειχα απευθυνθει σε ειδικο απλιοτερα νομιζω οτι το απαιδι ή ειναι κουφο (εκανα και ακουγραμα) ή εχει προβλημα συννεονησης δεν μπορουσα να το εξηγησω. Τιποτα μια χαρα ειναι.

margdimitra έγραψε:Και αυτό που λέει η Lilly έχει βάση.


Ρε τι σίχαμα ξαφνικά?  Στα μπάνερ των διαφημίσεων έχει μια παντόφλα να πετύχει μια κατσαρίδα.
Αηδία.

Σου αρεσε περισσοτερο ο χοντρος που τρμουλιαζε την κοιλια του;;;;;          

Lillybell έγραψε:Καλημερα!
Γιωτα, μην αγχωνεσαι, ειπαμε...εσυ ξαφνικα θα κανεις το μπαμ και θα τους τρεξεις ολους εκει μεσα..   

ede κατα τη γνωμη μου ο μικρος...ζηλευει. Ειναι κολλημενος μαζι σου, δε μπορεσε να περασει τη φαση του οιδιποδειου με την ησυχια του, γιατι προεκυψε ενας ακομα ανταγωνιστης και μετα βεβαια και το μωρο και συνεχιζει να σε προκαλει, με τον τροπο που βλεπει οτι εσυ"ανταποκρινεσαι"..Τα παιδια δε μπορουν να σκεφτουν λογικα. Δεν τον κοβει να σκεφτει οτι η μαμα ειναι εδω για αγκαλιες και φιλια με ησυχια και ηρεμια..Αυτος βλεπει οτι μπορει να σε εχει για την παρτη του μονο στη φαση που τον μαλωνεις!Αυτον και αποκλειστικα αυτον.!
Ισως το κλειδι να βρισκεται σε αυτο που λες, οτι πας παντου και με τους 3...Ισως το παιδι εχει αναγκη να μεινετε λιιιγο οι 2 σας..Να κανετε πραγματα οι 2 σας..Εστω για λιγη ωρα....

Λιλι οτι ειμαστε συνεχως ολοι μαζι δεν ειναι επιλογη. Ειναι εξ αναγκης. Δεν εχω καποιον να τα αφησω. Σκεψου που περυσι που ημουν εγκυος πηγα σε ολους τους υπερηχους και γιατρους μαζι με τα αγορια. Δεν εχω να τα αφησω καπου. Προσπαθουμε να ειμαστε μαζι αλλα δεν μπορω κιολας. θελω λιγη ωρα για εμενα ρε γαμωτο. ποσο να παιζω τον Νιτζα, τον μακουιν , ουνο,σκακι και 500 ηλιθιοτητες . Οταν ηρθαν τα μωρα περισσοτερο ασχοληθηκα μαζι του παρα με αυτα για να μην νιωσει οτι παραγκωνίζεται. Ειδικα ο μικρος εχει μεγαλωσει μονος του σε σημείο τύψεων δηλαδή. Ουφ τι αλλα να του κανω. Εχθες τσακωθηκαμε γιατι ηθελε να παει στο σπιτι ενος που ειναι τωρα με την γκομενα του και δεν εχει ουτε παιδια ουτε τιποτα. Τελος παντων καποια στιγμη τον χανω. Αρχιζω να τον ψαχν , παω σε ολα τα σπιτι και δεν ειναι πουθενα. Αρχιζουν ολοι να τον ψαχνουν και εγω να κλαιω ,εμαφνιζεται μετα απο λιγο και μου λεει οτι ηταν πισω απο μια κολωνα με ακουγε αλλα δεν μου ελγε που ειναι γιατι δεν τν αφησα να παει εκει που ηθελε.    Μου ηρθε να τον πνιξω.

Lillybell έγραψε:

Σου αρεσε περισσοτερο ο χοντρος που τρμουλιαζε την κοιλια του;;;;;          

ede έγραψε:

margdimitra έγραψε:Είναι στο παιδί ede μου.
Μπας και είναι και αιγόκερος στο ζώδιο?  Από μικρό έτσι ήταν?
Γιατί αν ήταν έτσι και έκανες και άλλα 2 στη συνέχεια...τι να πω είσαι ηρωίδα.
Στο σχολείο και στις παρέες του πως είναι ο σπόρος?  Είναι κοινωνικός η θέλει να τον σπρώχνεις εσύ?

Μπας και του έχεις δώσει πολύ σημασία?  Τα λέω αυτά γιατί έχω δει από κοντά παρόμοια κατάσταση.

Πολύ εκνευριστικό το μπίρι μπίρι και να μην ακούνε τίποτα τελικά. Και εγώ στο τέλος της ημέρας έτσι νοιώθω κάπως με ένα. Φαντάσου εσύ.

Ειναι κριος. Κερατας δηλαδη  Ναι απο μικρο ειχε φοβερο πεισμα αλλα ελεγα θα μεγαλωσει θα στρωσει. Στο σχολειο ειναι εκπληκτικος. Κοινωνικοτατος απο μικρός μα και για αυτο τσακωνομαστε που θελει να πηγαινει στα σπιτια ολου του κοσμου πρωι,μεσημερι ,βραδυ . Πολυ καλος μαθητης μεχρι στγμης χωρις να ασχοληθω με το θεμα διαβασμα κυριολεκτικα καθολου. Διαβζε μονος του στο γραφειο του κλπ. Αλλα ειναι πρηχτης ρε παιδι μου. Απιστευτος. Ειχα απευθυνθει σε ειδικο απλιοτερα νομιζω οτι το απαιδι ή ειναι κουφο (εκανα και ακουγραμα) ή εχει προβλημα συννεονησης δεν μπορουσα να το εξηγησω. Τιποτα μια χαρα ειναι. Αλλα ............νιωθω οτι θα με κανει να πηδηξω απο το μπαλκονι.

georgia78 έγραψε:ελεγα θα μεγαλωσει να ηρεμισω αλλα απο οταν μπηκε στην εφηβια ειναι χειροτερος και αρχισε να τον αντιγραφει και το εξαχρονο τωρα.

Catty έγραψε:Αγαπημένη μου φίλη ede, σιγουρα εγώ είμαι σε πολύ καλύτερη φάση από εσενα αλλα έχω και εγώ στιγμες που παθαίνω ντουβρουτζα με το νήπιο πάει να χώσει την καραμέλα στο στομα του βρέφους.
Τώρα το καλοκαίρι που τα σχολεία κλείνουν οι μαμάδες με παιδιά στην ηλικια των δικών σου έρχονται στα όρια τους.
Υπάρχουν ένα σωρό συμβουλές και βιβλία από ειδικούς για το πως να αντιμετωπίσεις την γκρίνια του παιδιού.
Όπως όμως θα ελεγε και η ede στην ede αυτή είναι η κατασταση και δεν αλλάζει. Είναι να μην σου τύχει το "δύσκολο" παιδί. Όσο και να το αγαπάς θα φάς σκατα. και ναι είναι άδικο να σου συμβαινει αυτό αφού τα κανείς όλα μόνη σου και τα κανεις με ψυχή όχι αγγαρεία και ναι είναι άδικο και για τα αλλα παιδιά σου που στερούνται την βόλτα χωρίς να φταίνε και ναι είναι εκνευριστικό να ακους άλλες μαμάδες όπως εγώ που έχουν δυο και αναστενάζουν ενώ εσύ υπομένεις τρία αγόγγυστα. Άδικο άδικο άδικο αλλα αν βρεις που είναι το Υπουργείο δικαιοσυνης της ζωής πες μου και εμένα γιατί και εγώ περιμένω δικαιοσυνη σε κάποια δικά μου θέματα.
Το μόνο που μπορείς να κανεις είναι να περιμενεις να περάσει ο καιρός, να μεστωσει το μυαλό του και να πρήζει τους φίλους και την γκόμενα του με τις ιδιοτροπίες του.
Μέχρι τότε υπομονή,επιμονή,κανένα ποτηράκι κρασί τα βραδιά,κανένα τραγουδάκι που πετάγεται από το ραδιο χωρίς να το περιμενεις και ελπίζεις ότι από αύριο θα ξημερώσει πιο εύκολη μέρα.
Στο κατω κατω εχεις και εμάς στο φόρουμ να πεις καμμια μαλκια, καμμια παπουδοαναμνηση ...
Σε φιλώ (μπλιαξ σμερνα)

κατυ την τελευται σου παραγραφο με το τραγουδακι και το κρασακι(εγω το γυρισα βεβαια σε χυμουλι-εγκυος γαρ)και ξεκινησα να την εφαρμοζω...και η αληθεια ειναι οτι αρεσει και στις μικρες.τρεχουν για να ακουσουν τα τραγουδια!!ολη την υπολοιπη μερα ομως γινεται χαμος στο αναστημα!!!!περημενω ποτε στο σπιτι θα βγουν συννεφα σκονης απο τα τσιμεντολιθα που θα πεφτουν!!   

margdimitra έγραψε:

georgia78 έγραψε:ελεγα θα μεγαλωσει να ηρεμισω αλλα απο οταν μπηκε στην εφηβια ειναι χειροτερος και αρχισε να τον αντιγραφει και το εξαχρονο τωρα.

Μην ακούω τέτοια...
Και εγώ περιμένω την εφηβεία μπας και βρει καμιά και φύγει από μένα και στρώσει.
Παρηγοριά στον άρρωστο είσαι εσύ κορίτσι μου...    

Catty έγραψε:Αγαπημένη μου φίλη ede, σιγουρα εγώ είμαι σε πολύ καλύτερη φάση από εσενα αλλα έχω και εγώ στιγμες που παθαίνω ντουβρουτζα με το νήπιο πάει να χώσει την καραμέλα στο στομα του βρέφους.
Τώρα το καλοκαίρι που τα σχολεία κλείνουν οι μαμάδες με παιδιά στην ηλικια των δικών σου έρχονται στα όρια τους.
Υπάρχουν ένα σωρό συμβουλές και βιβλία από ειδικούς για το πως να αντιμετωπίσεις την γκρίνια του παιδιού.
Όπως όμως θα ελεγε και η ede στην ede αυτή είναι η κατασταση και δεν αλλάζει. Είναι να μην σου τύχει το "δύσκολο" παιδί. Όσο και να το αγαπάς θα φάς σκατα. και ναι είναι άδικο να σου συμβαινει αυτό αφού τα κανείς όλα μόνη σου και τα κανεις με ψυχή όχι αγγαρεία και ναι είναι άδικο και για τα αλλα παιδιά σου που στερούνται την βόλτα χωρίς να φταίνε και ναι είναι εκνευριστικό να ακους άλλες μαμάδες όπως εγώ που έχουν δυο και αναστενάζουν ενώ εσύ υπομένεις τρία αγόγγυστα. Άδικο άδικο άδικο αλλα αν βρεις που είναι το Υπουργείο δικαιοσυνης της ζωής πες μου και εμένα γιατί και εγώ περιμένω δικαιοσυνη σε κάποια δικά μου θέματα.
Το μόνο που μπορείς να κανεις είναι να περιμενεις να περάσει ο καιρός, να μεστωσει το μυαλό του και να πρήζει τους φίλους και την γκόμενα του με τις ιδιοτροπίες του.
Μέχρι τότε υπομονή,επιμονή,κανένα ποτηράκι κρασί τα βραδιά,κανένα τραγουδάκι που πετάγεται από το ραδιο χωρίς να το περιμενεις και ελπίζεις ότι από αύριο θα ξημερώσει πιο εύκολη μέρα.
Στο κατω κατω εχεις και εμάς στο φόρουμ να πεις καμμια μαλκια, καμμια παπουδοαναμνηση ...
Σε φιλώ (μπλιαξ σμερνα)

Εμενα δεν με εντυπωσιαζει που το 2χρονο θελει να δωσει καραμελα στο μωρο? Ξερεις γιατι? Γιατι ε 7-8ρονος προσπαθει να της δωσει σουβλακι. Και μπορω να καταλαβω οτι το νηπιο ειναι νηπιο δεν καταβαινει αλλα ο 7-8 χρονος? Γαμω το κερατο μου δηλαδη. Υπομονη το ξερω. Αλλα δεν θελω οι αναμηνσεις του γιου μου και οι δικες μου απο τα παιδικα ΜΑΣ χρονια να εχουν εντασεις και φωνες. Θελω να εχουν χρώματα, γελια, εικονες. Για αυτο παλευω και προσπαθω. οσο για τα βιβλια...........αχ αυτα τα βιβλια. Ποσες φορες θελω να παω στον ψυχολογο-συγγραφεα- μαλ@κ@ που τα εγραψε αυτα να του δωσω τον γιο μου και να του πω΄΄ Αν καταφερεις να τον στρωσεις με τις π@πες που λες χωρις να τρελαθεις θα κατσω να με χ@σεις. ''.   

Lillybell έγραψε:Καταλαβαινω..... Αλλα συνεχιζω να πιστευω οτι θελει λιγη αποκλειστικοτητα..Ακομα και αυτο που περιεγραψες, αυτο δειχνει....Να τρεχεις μονο για την παρτη του! Δεν ξερω πως να καταφερεις να μεινεις λιγο μονη μαζι του.....Πισω απο εναν υπολογιστη ολοι μπορουμε να δινουμε συμβουλες...Η πραγματικοτητα τι λεει ομως...
Ισως το χειμωνα αν ο μικρος παει σε καπιια δραστηριοτητα το απογευμα και τη μπεμπα την κραταει λιγο καποιος και βγαινεις μονο με τον μεγαλο...

το μεγαλο θεμα το εχω εγω...........δεν εμπιστευομαι κανεναν να κρατησει τα παιδια μου. Ακομα και με το πατερα τους φοβαμαι. Ενταξει ειμαι υστερικη το ξερω. Μικρη ειμαι ακομα καταλαβαινεις.