451 Απ: Ας μαζευτούμε εδώ όσες προσπαθούμε για μωράκι #133 Σαβ Μάης 24, 2014 12:28 pm
anabela
Πανταχού παρούσα!
Titino έγραψε:anabela έγραψε:Titino έγραψε:anabela έγραψε:Γεια σας κορίτσια,
Τι κάνετε? Έπιασε ζέστη ε? Σήμερα είχα πάει στην γιατρό μου. Είναι κατενθουσιασμένη με το ενδομήτριο που φτιάξαμε λέει με τα αντισυλληπτικά που έπαιρνα. Πήρε καπάκι τηλέφωνο έναν συνεργάτη της ειδικό γεννετιστή. Με έχει δει κι αυτός. Του τα πε κι αυτού και θα πάω στο ΜΗΤΕΡΑ να με δει την Τετάρτη. Έχω όμως ένα άγχος!!!!! Δεν λέγεται . Το φαρμακείο που πάω έχει κλειστά το Σ/Κ. Και θα πρέπει να κάνω μόνη μου τις ενέσεις Averkap αλλά σε μισή δόση. Και ξεκινάω τις Altermon από αύριο βράδυ. Θα πρέπει να πηγαίνω κάθε μέρα νοσοκομείο όταν δεν θα προλαβαίνω ανοιχτά το φαρμακείο λόγω του ότι σχολάω αργά το βράδυ.
Όμως την είδα πολύ χαρούμενη την γιατρό μου και νομίζω είμαστε σε καλό δρόμο. Μακάρι βρε κορίτσια γιατί δεν υποφέρεται όλο αυτό
Με το καλό να πάμε όλα καλά!
Αλήθεια αν βρίσκεις εφημερεύον φαρμακείο δεν θα μπορεί να σου κανει ο καθε φαρμακοποιός; (Απλή απορία)
Titino μου γεια σου,
Φυσικά και θα υπάρχει κάποιο εφημερεύον φαρμακείο. ΟΜΩΣ ζω σε μικρή κλειστή κοινωνία. Προσπαθώ να αποφύγω πως και τι να δώσω το παραμικρό δικαίωμα να πουν. Έτσι πηγαίνω σε ένα φαρμακείο πιο μακριά που δεν με ξέρουν. Άσε που στα φαρμακεία μπαινοβγαίνει κόσμος κάθε μέρα. Και γω πάω κάθε μέρα για τις ενέσεις (σήμερα έκανα την μια μόνη μου ωωωωω ναι!!!!) αλλά το βράδυ θα πάω Κέντρο Υγείας για την άλλη την πιο δύσκολη που δεν μπορώ να την κάνω κιόλας καθώς γίνεται πίσω. Το φαντάζεσαι πχ να πήγαινα σε ένα φαρμακείο εδώ που μένω και να με έβλεπαν γνωστοί κάθε μέρα????Βούκινο την άλλη μέρα γιατί θα υποψιάζονταν. Και όταν εγώ πχ δεν λέω τίποτα ούτε στην μαμά μου να λείπει το βύσσινο. Το τελευταίο που θέλω είναι να έχω ερωτήσεις από κόσμο. Αρκούν τα όσα περνάμε μόνες μας.
ε οχι τότε εντάξει! Η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα οτι μένεις σε κλειστή κοινωνία... Φαντάζομαι και το άγχος σου κάθε φορα!
Όντως έχω άγχος. Πήγα νωρίτερα και την έκανα. Ευτυχώς πέτυχα μια μάνα πρώην μαθητών μου που είχε βάρδια. Νοσοκόμα πολύ καλή γυναίκα. 6 χρόνια πήγαινα σπίτι τους οπότε ένιωσα καλά. Πάλι καλά που ήταν αυτή.Δεν μπορώ να καταλάβω πως μερικές γυναίκες κάθονται πχ και τα λένε σε όλους τι περνάνε. Εγώ δεν μπορώ κάτι τέτοιο. Και σε μικρές κοινωνίες κορίτσια (όποια είναι σε τέτοια ξέρει τι εννοώ) γίνεται ο χαμός. Υπάρχει και μεγάλη κακία. Εδώ η αδερφή καλής μου φίλης απέβαλε συνέχεια. Και πήγε στο φαρμακείο μετά από 7 μήνες κιόλας και της έλεγε η φαρμακοποιός παρακαλώ ''τι κάνει το μωρό?'. Η φίλη μου μου είπε πως ήταν σίγουρη πως ήξερε ότι η αδερφή της είχε αποβάλει ωστόσο είδατε τι έλεγε. Ντροπή και αίσχος. Δεν παίζουν έτσι με τον πόνο του άλλου. Προς αποφυγή λοιπόν παρατράγουδων προσέχω.