Areti2 έγραψε:

Marianna50 έγραψε:Καλά σίγουρα έχετε δίκιο.. Εξάλλου δεν είμαστε και άτομα που μας νοιάζουν οι άλλοι.. Όσο για το νομικό ζήτημα του γάμου, εκεί είναι και οι ενστάσεις μου, δηλαδή τι εννοώ.. Είμαστε 2 άνθρωποι πολιτισμένοι, γνωριζόμαστε τόσο καλά, γιατί δηλαδή πρέπει να παντρευτείς για να είσαι σίγουρος στο οτιδήποτε;; Δεν θα πρεπε όλα να είναι θέμα εμπιστοσύνης;; Καταλάβατε πως το λέω;; Ή μήπως είμαι ρομαντική;;;   

Όλα αυτά τα ζευγάρια που παντρεύονται και μετά από 1, 2, 10 χρόνια χωρίζουν, πολλές φορές καθόλου πολιτισμένα και αφού έχουν κάνει παιδιά, κάποτε πίστευαν ότι γνωρίζονται "τόσο καλά" και ήταν "σίγουροι" ο ένας για τον άλλο. Δεν είναι λίγα τα ζευγάρια που ήταν μαζί τα διπλάσια χρόνια απ' ό,τι είσαστε εσείς και στο τέλος χώρισαν.

Όχι, ο γάμος δεν σκοτώνει τον έρωτα, η ζωή και η ρουτίνα τον σκοτώνουν και ζωή/ρουτίνα έχουμε όλοι μας, είτε είμαστε παντρεμένοι είτε όχι.

Προσωπικά ξέρω αρκετές περιπτώσεις ζευγαριών που δεν τους ενδιέφερε να παντρευτούν, ήταν μια χαρά όπως ήταν κλπ κλπ και όταν κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο πίεσε για γάμο χώρισαν με συνοπτικές - και αυτός που δεν ήθελε το γάμο παντρεύτηκε με άλλο πρόσωπο μέσα στον επόμενο χρόνο. Οπότε μην είσαστε 100% σίγουρες ότι ο σύντροφος που δεν θέλει να παντρευτεί, δεν το θέλει για τους ίδιους λόγους που δεν το θέλετε κι εσείς. Οι άντρες συνήθως γραμμένη την έχουν την κοινωνία...

Προφανώς ο κάθε ένας είναι διαφορετικός και δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι δεν θέλουν να παντρευτούν είναι υποψήφιοι γαμο-φυγάδες, αλλά όταν παίρνετε αποφάσεις όχι μόνο για σας αλλά και για το παιδί σας, καλό είναι να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και να μην νομίζετε ότι εσείς και ο αγαπητικός σας είσαστε οι εξαιρέσεις του κανόνα. Προσέχουμε για να έχουμε.

Έχεις δίκιο σε αυτά που λες και συμφωνώ.. Στην περίπτωσή μας εγώ είμαι αυτή που δε θέλω γάμο! Όχι αυτός!! Δε ξέρω γιατί αλλά η ιδέα του γάμου μου προκαλεί ένα άγχος!!

Κάνε το. Θα έχει και καλύτερη τύχη το παιδί σε εγγραφές σε σχολεία κλπ κλπ μιας και θα θεωρείται από άγαμη μητέρα τέκνο.

Ειμαι γενικα πολυ κατα του γαμου ΑΝ ΔΕΝ υπαρχει λογος. Ο πιο σημαντικος λογος ειναι το ΠΑΙΔΙ. Τοτε και μονο θα παντρευομουν. Δεν θα εκανα τιποτα που να βαλει σε κινδυνο την ψυχολογια του παιδιου μου και δυστυχως αυτο συμβαινει σε παιδια εκτος γαμου.
Οποτε προφανως και θα εκανα πισω στα δικα μου "θελω" και "δεν θελω" για να ειναι καλα το παιδακι μου.
Στην τελικη μια υπογραφη βαζεις, δεν δινεις και νεφρο.

Σκέψου να κάνεις ένα πολιτικό πχ στο εξωτερικό ή έναν θρησκευτικό σε ένα νησί χωρίς κόσμο και πανηγύρια μετά. Εγώ τουλάχιστον αυτό σκεφτομαι

Marianna50 έγραψε:

γεωργια καρ έγραψε:Εμεις προς το παρων δεν εχουμε παντρευτει.Καναμε εναν αρραβωνα για τα ματια του κοσμου πιο πολυ.Το εχουμε συζητηση το θεμα.Οποτε παντρευτουμε θα ειναι ολοι οι γνωστοι και συγγενεις μας στον γαμο αλλα μεχρι εκει.Μετα θα κανουμε τραπεζι μονο στους πολυ δικους μας ανθρωπους.Δεν ειναι καιρος για εξοδα και οσοι μας αγαπουν θα το δεχτουν.Οι περισσοτεροι πανε σε γαμους μονο και μονο για το φαι και εξω απ'την πορτα.Δεν θα τους κανουμε την χαρη!Θα γινει τωρα μια αναγνωριση και βλεπουμε...Δεν ειμαι κατα του γαμου αλλα το εχουμε καταντησει ενα πανηγυρι,αυτη τουλαχιστον ειναι η γνωμη μου!

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!! Αυτό δε θέλω και εγώ, το πανηγύρι... Έρχεται ο κάθε άσχετος να σχολιάσει το ένα και το άλλο... Ο γάμος είναι για να έρθουν αυτοί που πραγματικά αγαπούν το ζευγάρι και θέλουν να του ευχηθούν!!

Όχι πως έχει σημασία το τι έκανα εγώ ή ο καθένας, αλλά αφού θέλεις γνώμες...
Εμείς ακριβώς επειδή ήμασταν κατά του γνωστού πανηγυριού, κάναμε έναν απλό πολιτικό χωρίς να καλέσουμε κανέναν, αν και κάποιοι ήρθαν από μόνοι τους και αυτό μου άρεσε γιατί πραγματικά ήθελαν να είναι κοντά μας.
Την επόμενη μέρα κάναμε ένα μεγάλο πάρτυ με πολύ ποτό και ελάχιστο φαγητό (χωρίς καν τραπέζια) για τους φίλους μας και μόνο. Καθόλου σόγια, καθόλου καλεσμένοι από υποχρέωση. Οι μόνο "μεγάλοι" ήταν οι 4 γονείς. Χορέψαμε τρελλά, περάσαμε φανταστικά και έχουμε να θυμόμαστε κάτι πολύ όμορφο!   

Τα παιδιά είναι ευλογία Θεού ,του κάθε Θεού,σε εκείνον που η κάθε μια και ο καθένας πιστεύει.
Εκτός γάμου παιδί δεν είναι ότι καλύτερο αλλά γίνεται.Τη ευθύνη τη παίρνει η μητέρα και ο πατέρας (αν τον βρεις) .Εκτός γάμου γιατί ; Φοβάσαι το γάμο , πιστεύεις ότι σκοτώνει τον έρωτα ; Τα παιδιά είναι ο δεύτερος σου έρωτας μετά τον άντρα σου.
Εγώ δεν θα έκανα ποτέ παιδί εκτός γάμου.Τα έκανα όλα εντός γάμου χωρίς άγχος.
Σεβαστείτε τη γνώμη μου όπως εγώ τη δική σας.

Marianna50 έγραψε:Καλά σίγουρα έχετε δίκιο.. Εξάλλου δεν είμαστε και άτομα που μας νοιάζουν οι άλλοι.. Όσο για το νομικό ζήτημα του γάμου, εκεί είναι και οι ενστάσεις μου, δηλαδή τι εννοώ.. Είμαστε 2 άνθρωποι πολιτισμένοι, γνωριζόμαστε τόσο καλά, γιατί δηλαδή πρέπει να παντρευτείς για να είσαι σίγουρος στο οτιδήποτε;; Δεν θα πρεπε όλα να είναι θέμα εμπιστοσύνης;; Καταλάβατε πως το λέω;; Ή μήπως είμαι ρομαντική;;;   

Δες τορεαλιστικα. Πες οτι πεθαινει να εχεις να παρεις κατι , μια συνταξη , ενα εξοχικο, κατι βρε αδερφε για το παιδι σου.
Βρε κουκλα αφου στο τελος θα παντρευτεις τι μας πηλατευεις? Αυτη που ειναι κατα του γαμου πιστεψε με φαινεται απο το πως τα βλεπει τα πραγματα. και εσυ δεν .....το χεις.Δεν θα σε ενοιαζε το σοι και ο γνωστος τι λεει και δεν θα εκανες γκαλοπ για το θεμα. θα ειχες την σκεπτικη σου και τελος.
Αν μεινεις εγκυος θα παντρευτεις και σε παω στοιχημα.

ede37 έγραψε: Βρε κουκλα αφου στο τελος θα παντρευτεις τι μας πηλατευεις?

Η κοπέλα σταμάτησε να το συζητάει το θέμα εδώ και παραπάνω από ένα μήνα.... εσείς θυμηθήκατε στο άσχετο να το σχολιάσετε σήμερα, και της ζητάτε και τα ρέστα από πάνω?

Ποιος πηλατεύει ποιον, ήθελα να ήξερα!

Areti2 έγραψε:

ede37 έγραψε: Βρε κουκλα αφου στο τελος θα παντρευτεις τι μας πηλατευεις?

Η κοπέλα σταμάτησε να το συζητάει το θέμα εδώ και παραπάνω από ένα μήνα.... εσείς θυμηθήκατε στο άσχετο να το σχολιάσετε σήμερα, και της ζητάτε και τα ρέστα από πάνω?

Ποιος πηλατεύει ποιον, ήθελα να ήξερα!

Σε δουλειά να βρισκόμαστε...
Αφού ξέρεις πως λειτουργεί το φόρουμ!   

Μην κοιτάς που είχα σχολιάσει όταν πρωτοτέθηκε το θέμα και δεν πετάχτηκα και γω...  

Δεν καταλαβαίνω γιατί τα τόσο απλά πράγματα τα κάνουμε τόσο δύσκολα. Την στιγμή που θέλεις να κάνεις ένα παιδί μαζί με έναν άντρα σημαίνει πως θέλεις την υπόλοιπη ζωή σου να μεγαλώσετε μαζί αυτό το παιδί και να είστε μαζί. Αν δεν θέλεις να είσαι μαζί του, ποιος ο λόγος να κάνεις ένα παιδί που είτε θέλεις είτε όχι θα σας συνδέει για πάντα; Βρες κάποιον που να σε κάνει να νιώσεις έτσι. Τα "φοβάμαι το γάμο" , "δεν μ'αρέσουν τα πανηγύρια" "είναι γραφειοκρατικό τελείως το θέμα" δεν τα δέχομαι, μιας και είναι απλά δικαιολογίες για να αποφύγουν κάτι τόσο φυσιολογικό όσο είναι ο γάμος. Και αν θέλεις να αποφύγεις τον γάμο ίσως κάτι δεν πάει καλά με τον/την σύντροφο. Ίσως δεν είναι αυτό που ψάχνεις πραγματικά; Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος ο λόγος να μην βάλω μια υπογραφή που θα λέει πως είμαι παντρεμένη, με έναν άνθρωπο που θα έχουμε μαζί ένα παιδί. Δεν μπορώ να βρω ούτε έναν λόγο!

Προσωπικά πιστεύω ότι άμα δεν θέλεις να κάνεις γάμο, δεν χρειάζεται να κάνεις.
Ο γάμος, κατ' εμέ, είναι κατά κάποιο τρόπο, ένα "συμβόλαιο" που σε καλύπτει νομικά.
Η αληθινή ουσία σε μια σχέση είναι η πραγματική αγάπη, η ειλικρίνεια, η κατανόηση και ο σεβασμός. Αν ο άλλος/η έχει σκοπό να "φύγει" μπορεί να το κάνει, είτε είσαι παντρεμένος/η, είτε όχι. Και σε ένα παιδί εκτός γάμου, μπορεί εύκολα να γίνει η πράξη της αναγνώρισης από τον πατέρα. Δεν είναι και καμία δύσκολη διαδικασία.
Και επίσης, οι καιροί πλέον (ευτυχώς) έχουν αλλάξει. Και το αυτονόητο: Ένα παιδί εκτός γάμου, δεν είναι κατώτερο, ούτε διαφέρει σε τίποτα από ένα παιδί εντός γάμου. (Ή μήπως υπάρχει κάποια εγγύηση στο γάμο ότι θα κρατήσει για πάντα; )

Yasmina έγραψε:Προσωπικά πιστεύω ότι άμα δεν θέλεις να κάνεις γάμο, δεν χρειάζεται να κάνεις.
Ο γάμος, κατ' εμέ, είναι κατά κάποιο τρόπο, ένα "συμβόλαιο" που σε καλύπτει νομικά.
Η αληθινή ουσία σε μια σχέση είναι η πραγματική αγάπη, η ειλικρίνεια, η κατανόηση και ο σεβασμός. Αν ο άλλος/η έχει σκοπό να "φύγει" μπορεί να το κάνει, είτε είσαι παντρεμένος/η, είτε όχι. Και σε ένα παιδί εκτός γάμου, μπορεί εύκολα να γίνει η πράξη της αναγνώρισης από τον πατέρα. Δεν είναι και καμία δύσκολη διαδικασία.
Και επίσης, οι καιροί πλέον (ευτυχώς) έχουν αλλάξει. Και το αυτονόητο: Ένα παιδί εκτός γάμου, δεν είναι κατώτερο, ούτε διαφέρει σε τίποτα από ένα παιδί εντός γάμου. (Ή μήπως υπάρχει κάποια εγγύηση στο γάμο ότι θα κρατήσει για πάντα; )

Αναρωτιέμαι αν είσαι ορθόδοξη ή θρησκευόμενη γενικώς οποιοασδήποτε θρησκείας ή αν είσαι άθεη .Αυτά που λες δεν έχουν καμία βάση , γάμο κάνει κανείς για να λάβει την ευλογία του Θεού και ο γάμος γίνεται χιλιάδες χρόνια πριν.Δεν είναι μια υπογραφή όπως λες ή ένα συμβόλαιο που σε καλύπτει νομικά.
Η άποψη σου είναι σεβαστή με την οποία όμως διαφωνώ.Ένα παιδί εκτός γάμου δεν είναι σίγουρα κατώτερο από τα εντός γάμου μπορεί να αναγνωριστεί αν και μόνο αν ξέρεις τον πατέρα ή αν ο πατέρας έχει τη στοιχειώδη υπευθυνότητα να κάνει πράξη αναγνώρισης αλλά αν δεν θέλει να κάνει τι κάνεις ; Αν έχει πάει κάποια με δύο, με τρεις τι γίνεται τότε ;
Οι καιροί δεν έχουν αλλάξει καθόλου.Αυτοί που πασχίζουν να τους αλλάξουν θα πέσουν στο λάκκο με τα φίδια οι ίδιοι.Όχι όλοι οι υπόλοιποι.
Ούτε εντός γάμου ούτε εκτός γάμου υπάρχει η εγγύηση ότι δεν θα χωρίσεις ,ότι δεν θα κάνεις ή θα κάνεις παιδιά, η αγάπη,η ειλικρίνεια ,η κατανόηση και ο σεβασμός μπορεί να καταρρεύσει και εκτός γάμου και εντός γάμου.
Ο γάμος και αναφέρομαι στον θρησκευτικό έχει άλλα χαρακτηριστικά πολύ πιο βαθιά από τα επιφανειακά που ανέφερες.
Οι σωστές, οι ολοκληρωμένες οικογένειες,οι οικογένειες που ξέρουν γιατί έχουν παντρευτεί με Χριστιανικό ή άλλο γάμο , οι οικογένειες των οποίων τα δύο κύρια μέλη ξέρουν γιατί παντρεύτηκαν ως αποτέλεσμα σοβαρής απόφασης και όχι ως αποτέλεσμα μιας επιπόλαιης απόφασης ή μιας αναγκαστικής αν θέλεις απόφασης εξαιτίας μιας εγκυμοσύνης ,μιας μαμάς ή ενός μπαμπά ή πεθερικών να σου πρήζουν τα.......και διάφορα άλλα , μπορούν να κρατήσουν ένα γάμο μέχρι να τελειώσουν βιολογικά και όχι να χωρίζουν ,να ξαναπαντρεύονται ,να ξαναχωρίζουν, να ξαναπαντρεύονται και πάει λέγοντας και τα παιδιά να γίνονται μπαλάκια του τένις .
Αν δεν θέλεις να κάνεις γάμο , απλά δεν παντρεύεσαι .
Κάνεις τη ζωή σου και δεν έχεις ούτε παιδιά ούτε τίποτα να σε δεσμεύουν .
Ο γάμος είναι δέσμευση και κοινωνική και θρησκευτική - Θεϊκή - Μαγική και οικονομική και κοινωνική και συμβολική και όλα αυτά μαζί σαν σύνολο , δεν ξεχωρίζουμε το ένα από το άλλο.
Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο φοβούνται τη δέσμευση αλλά θέλουν να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα και τα θετικά της δέσμευσης αποποιούμενοι τα αρνητικά της αλλά τότε δεν μιλάμε για πραγματική δέσμευση ούτε για πραγματική απελευθερωμένη κοινωνία και άτομα απαλλαγμένα από τις "υπογραφές και τις δεσμεύσεις" όπως λες.Μιλάμε απλά για οπισθοδρομικό προοδευτισμό.

"Αναρωτιέμαι αν είσαι ορθόδοξη ή θρησκευόμενη γενικώς οποιοασδήποτε θρησκείας ή αν είσαι άθεη .Αυτά που λες δεν έχουν καμία βάση , γάμο κάνει κανείς για να λάβει την ευλογία του Θεού και ο γάμος γίνεται χιλιάδες χρόνια πριν.Δεν είναι μια υπογραφή όπως λες ή ένα συμβόλαιο που σε καλύπτει νομικά."

: Το ότι θεωρείς ότι αυτά που λέω δεν έχουν βάση, σε κάνουν να αναρωτιέσαι για το θρήσκευμά μου, ή το αντίστροφο;
Εν πάση περιπτώσει, αφού αναρωτιέσαι σου λέω ότι είμαι Χριστιανή Ορθόδοξη και σέβομαι τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Αλλά αυτό είναι άσχετο (το αν είμαι θρησκευόμενη ή όχι) με το θέμα. Έχω δει πολλά ζευγάρια να παντρεύτηκαν με την ευλογία του παπά, αλλά αυτό που επακολούθησε κάθε άλλο έδειχνε, παρά ότι σεβάστηκαν το ότι παντρεύτηκαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Και έχω δει και πολλά ζευγάρια που παντρεύτηκαν με πολιτικό χωρίς την ευλογία του παπά, ή ζευγάρια που δεν παντρεύτηκαν καθόλου και έχουν κάνει τις καλύτερες οικογένειες. Συνεπώς, η ουσία, όπως προ-είπα, είναι αυτό που μετράει σε μια ανθρώπινη σχέση. Το αν θα το "αποδείξεις" στην κοινωνία είναι στην απόφαση του κάθε ζευγαριού. Ο Θεός ξέρει τι έχει στην καρδιά του κάθε άνθρωπος . Δηλαδή, όσοι δεν είναι Χριστιανοί ή όσοι δεν παντρεύτηκαν, είναι ταυτόχρονα και αμαρτωλοί και καταδικαστέοι; Αυτό προσπαθείς να περάσεις;

"Η άποψη σου είναι σεβαστή με την οποία όμως διαφωνώ.Ένα παιδί εκτός γάμου δεν είναι σίγουρα κατώτερο από τα εντός γάμου μπορεί να αναγνωριστεί αν και μόνο αν ξέρεις τον πατέρα ή αν ο πατέρας έχει τη στοιχειώδη υπευθυνότητα να κάνει πράξη αναγνώρισης αλλά αν δεν θέλει να κάνει τι κάνεις ; Αν έχει πάει κάποια με δύο, με τρεις τι γίνεται τότε ; "

:Ένα παιδί, όπως συμφωνείς κι εσύ, είτε είναι εντός γάμου, είτε εκτός, δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος. Αν ο πατέρας, δεν θέλει να το αναγνωρίσει, μπορεί να πάρει το όνομα της μητέρας του. Γιατί πιστεύεις ότι ήρθε το τέλος, αν δεν το αναγνωρίσει ο πατέρας και δεν πάρει το όνομά του; Θα είναι λιγότερο άνθρωπος από τα άλλα παιδιά; Επίσης, μπορεί η μητέρα να προβεί δικαστικώς και σε τεστ πατρότητας, ώστε να αναγνωριστεί.

"Οι καιροί δεν έχουν αλλάξει καθόλου.Αυτοί που πασχίζουν να τους αλλάξουν θα πέσουν στο λάκκο με τα φίδια οι ίδιοι.Όχι όλοι οι υπόλοιποι. "

: Όσο και να το λες, οι καιροί έχουν αλλάξει ευτυχώς και πλέον υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι σκεπτόμενοι και με ανοιχτό μυαλό. Στο λάκκο με τα φίδια να είσαι σίγουρη ότι θα πέσουν οι υποκριτές και αυτοί που προσπαθούν να ρίξουν τους άλλους στο λάκκο αυτό.

"Ο γάμος και αναφέρομαι στον θρησκευτικό έχει άλλα χαρακτηριστικά πολύ πιο βαθιά από τα επιφανειακά που ανέφερες."

: Εγώ πάλι αναφέρομαι γενικώς στο γάμο και όχι απαραιτήτως στον Θρησκευτικό.

"Οι σωστές, οι ολοκληρωμένες οικογένειες,οι οικογένειες που ξέρουν γιατί έχουν παντρευτεί με Χριστιανικό ή άλλο γάμο , οι οικογένειες των οποίων τα δύο κύρια μέλη ξέρουν γιατί παντρεύτηκαν ως αποτέλεσμα σοβαρής απόφασης και όχι ως αποτέλεσμα μιας επιπόλαιης απόφασης ή μιας αναγκαστικής αν θέλεις απόφασης εξαιτίας μιας εγκυμοσύνης ,μιας μαμάς ή ενός μπαμπά ή πεθερικών να σου πρήζουν τα.......και διάφορα άλλα , μπορούν να κρατήσουν ένα γάμο μέχρι να τελειώσουν βιολογικά και όχι να χωρίζουν ,να ξαναπαντρεύονται ,να ξαναχωρίζουν, να ξαναπαντρεύονται και πάει λέγοντας και τα παιδιά να γίνονται μπαλάκια του τένις ."

: Εδώ θα συμφωνήσω. Ο γάμος αλλά και η δέσμευση γενικότερα 2 ανθρώπων θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα σοβαρής απόφασης. Αλλά το να ξαναπαντρευτεί κάποιος, δεν το βρίσκω κακό, αρκεί να μην είναι απόφαση επιπόλαιη, ειδικά αν έχεις παιδιά από προηγούμενο γάμο/σχέση.

"Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο φοβούνται τη δέσμευση αλλά θέλουν να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα και τα θετικά της δέσμευσης αποποιούμενοι τα αρνητικά της αλλά τότε δεν μιλάμε για πραγματική δέσμευση ούτε για πραγματική απελευθερωμένη κοινωνία και άτομα απαλλαγμένα από τις "υπογραφές και τις δεσμεύσεις" όπως λες.Μιλάμε απλά για οπισθοδρομικό προοδευτισμό. "

: Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο, είναι η άποψή τους απλά και δεν αποτελεί απαραιτήτως ένδειξη φόβου και ανασφάλειας, εν αντιθέσει με τα άτομα που προσπαθούν να καταδικάσουν απόψεις των άλλων, που πιστεύουν ότι "απειλούν" τις μικροαστικές τους αντιλήψεις. Γιατί αυτοί είναι που φοβούνται πραγματικά την πρόοδο και την εξέλιξη. Άρα μάλλον αυτοί είναι ακόλουθοι του οπισθοδρομικού προοδευτισμού.

Σημείωση:
Δεν είμαι κατά του γάμου, είτε θρησκευτικού, είτε πολιτικού. Απλά δεν το θεωρώ απαραίτητο "συστατικό" για να πετύχει η "συνταγή". Όποιος θέλει να το κάνει, το κάνει. Όποιος δεν θέλει, δεν το κάνει. Δεν σημαίνει ότι ο πρώτος είναι καλύτερος άνθρωπος και/ή έχει καλύτερη οικογένεια από τον δεύτερο. Το είπα και παραπάνω.

Yasmina έγραψε:"Αναρωτιέμαι αν είσαι ορθόδοξη ή θρησκευόμενη γενικώς οποιοασδήποτε θρησκείας ή αν είσαι άθεη .Αυτά που λες δεν έχουν καμία βάση , γάμο κάνει κανείς για να λάβει την ευλογία του Θεού και ο γάμος γίνεται χιλιάδες χρόνια πριν.Δεν είναι μια υπογραφή όπως λες ή ένα συμβόλαιο που σε καλύπτει νομικά."

: Το ότι θεωρείς ότι αυτά που λέω δεν έχουν βάση, σε κάνουν να αναρωτιέσαι για το θρήσκευμά μου, ή το αντίστροφο;
Εν πάση περιπτώσει, αφού αναρωτιέσαι σου λέω ότι είμαι Χριστιανή Ορθόδοξη και σέβομαι τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Αλλά αυτό είναι άσχετο (το αν είμαι θρησκευόμενη ή όχι) με το θέμα. Έχω δει πολλά ζευγάρια να παντρεύτηκαν με την ευλογία του παπά, αλλά αυτό που επακολούθησε κάθε άλλο έδειχνε, παρά ότι σεβάστηκαν το ότι παντρεύτηκαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Και έχω δει και πολλά ζευγάρια που παντρεύτηκαν με πολιτικό χωρίς την ευλογία του παπά, ή ζευγάρια που δεν παντρεύτηκαν καθόλου και έχουν κάνει τις καλύτερες οικογένειες. Συνεπώς, η ουσία, όπως προ-είπα, είναι αυτό που μετράει σε μια ανθρώπινη σχέση. Το αν θα το "αποδείξεις" στην κοινωνία είναι στην απόφαση του κάθε ζευγαριού. Ο Θεός ξέρει τι έχει στην καρδιά του κάθε άνθρωπος . Δηλαδή, όσοι δεν είναι Χριστιανοί ή όσοι δεν παντρεύτηκαν, είναι ταυτόχρονα και αμαρτωλοί και καταδικαστέοι; Αυτό προσπαθείς να περάσεις;

"Η άποψη σου είναι σεβαστή με την οποία όμως διαφωνώ.Ένα παιδί εκτός γάμου δεν είναι σίγουρα κατώτερο από τα εντός γάμου μπορεί να αναγνωριστεί αν και μόνο αν ξέρεις τον πατέρα ή αν ο πατέρας έχει τη στοιχειώδη υπευθυνότητα να κάνει πράξη αναγνώρισης αλλά αν δεν θέλει να κάνει τι κάνεις ; Αν έχει πάει κάποια με δύο, με τρεις τι γίνεται τότε ; "

:Ένα παιδί, όπως συμφωνείς κι εσύ, είτε είναι εντός γάμου, είτε εκτός, δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος. Αν ο πατέρας, δεν θέλει να το αναγνωρίσει, μπορεί να πάρει το όνομα της μητέρας του. Γιατί πιστεύεις ότι ήρθε το τέλος, αν δεν το αναγνωρίσει ο πατέρας και δεν πάρει το όνομά του; Θα είναι λιγότερο άνθρωπος από τα άλλα παιδιά; Επίσης, μπορεί η μητέρα να προβεί δικαστικώς και σε τεστ πατρότητας, ώστε να αναγνωριστεί.

"Οι καιροί δεν έχουν αλλάξει καθόλου.Αυτοί που πασχίζουν να τους αλλάξουν θα πέσουν στο λάκκο με τα φίδια οι ίδιοι.Όχι όλοι οι υπόλοιποι. "

: Όσο και να το λες, οι καιροί έχουν αλλάξει ευτυχώς και πλέον υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι σκεπτόμενοι και με ανοιχτό μυαλό. Στο λάκκο με τα φίδια να είσαι σίγουρη ότι θα πέσουν οι υποκριτές και αυτοί που προσπαθούν να ρίξουν τους άλλους στο λάκκο αυτό.

"Ο γάμος και αναφέρομαι στον θρησκευτικό έχει άλλα χαρακτηριστικά πολύ πιο βαθιά από τα επιφανειακά που ανέφερες."

: Εγώ πάλι αναφέρομαι γενικώς στο γάμο και όχι απαραιτήτως στον Θρησκευτικό.

"Οι σωστές, οι ολοκληρωμένες οικογένειες,οι οικογένειες που ξέρουν γιατί έχουν παντρευτεί με Χριστιανικό ή άλλο γάμο , οι οικογένειες των οποίων τα δύο κύρια μέλη ξέρουν γιατί παντρεύτηκαν ως αποτέλεσμα σοβαρής απόφασης και όχι ως αποτέλεσμα μιας επιπόλαιης απόφασης ή μιας αναγκαστικής αν θέλεις απόφασης εξαιτίας μιας εγκυμοσύνης ,μιας μαμάς ή ενός μπαμπά ή πεθερικών να σου πρήζουν τα.......και διάφορα άλλα , μπορούν να κρατήσουν ένα γάμο μέχρι να τελειώσουν βιολογικά και όχι να χωρίζουν ,να ξαναπαντρεύονται ,να ξαναχωρίζουν, να ξαναπαντρεύονται και πάει λέγοντας και τα παιδιά να γίνονται μπαλάκια του τένις ."

: Εδώ θα συμφωνήσω. Ο γάμος αλλά και η δέσμευση γενικότερα 2 ανθρώπων θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα σοβαρής απόφασης. Αλλά το να ξαναπαντρευτεί κάποιος, δεν το βρίσκω κακό, αρκεί να μην είναι απόφαση επιπόλαιη, ειδικά αν έχεις παιδιά από προηγούμενο γάμο/σχέση.

"Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο φοβούνται τη δέσμευση αλλά θέλουν να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα και τα θετικά της δέσμευσης αποποιούμενοι τα αρνητικά της αλλά τότε δεν μιλάμε για πραγματική δέσμευση ούτε για πραγματική απελευθερωμένη κοινωνία και άτομα απαλλαγμένα από τις "υπογραφές και τις δεσμεύσεις" όπως λες.Μιλάμε απλά για οπισθοδρομικό προοδευτισμό. "

: Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο, είναι η άποψή τους απλά και δεν αποτελεί απαραιτήτως ένδειξη φόβου και ανασφάλειας, εν αντιθέσει με τα άτομα που προσπαθούν να καταδικάσουν απόψεις των άλλων, που πιστεύουν ότι "απειλούν" τις μικροαστικές τους αντιλήψεις. Γιατί αυτοί είναι που φοβούνται πραγματικά την πρόοδο και την εξέλιξη. Άρα μάλλον αυτοί είναι ακόλουθοι του οπισθοδρομικού προοδευτισμού.

Σημείωση:
Δεν είμαι κατά του γάμου, είτε θρησκευτικού, είτε πολιτικού. Απλά δεν το θεωρώ απαραίτητο "συστατικό" για να πετύχει η "συνταγή". Όποιος θέλει να το κάνει, το κάνει. Όποιος δεν θέλει, δεν το κάνει. Δεν σημαίνει ότι ο πρώτος είναι καλύτερος άνθρωπος και/ή έχει καλύτερη οικογένεια από τον δεύτερο. Το είπα και παραπάνω.

Η συνταγή έχει πολλές παραμέτρους, πολλά υλικά, σωστό ψήσιμο και ένας θρησκευτικός γάμος κλείνει το πρώτο μέρος του βιβλίου.

"Η συνταγή έχει πολλές παραμέτρους, πολλά υλικά, σωστό ψήσιμο και ένας θρησκευτικός γάμος κλείνει το πρώτο μέρος του βιβλίου."

: Εγώ περίμενα να πεις ότι κλείνει το πρώτο μέρος του μαγειρέματος.   

Anyway, ο ριτουαλισμός ή αλλιώς αν θες η τυπολατρία, ποτέ δεν αποτέλεσε τρόπο ζωής για μένα, αλλά σαφώς, είναι δικαίωμά σου να το υιοθετείς εσύ αν θέλεις.

Yasmina έγραψε:"Η συνταγή έχει πολλές παραμέτρους, πολλά υλικά, σωστό ψήσιμο και ένας θρησκευτικός γάμος κλείνει το πρώτο μέρος του βιβλίου."

: Εγώ περίμενα να πεις ότι κλείνει το πρώτο μέρος του μαγειρέματος.   

Anyway, ο ριτουαλισμός ή αλλιώς αν θες η τυπολατρία, ποτέ δεν αποτέλεσε τρόπος ζωής για μένα, αλλά σαφώς, είναι δικαίωμά σου να το υιοθετείς εσύ αν θέλεις.  

Όπως το πάρει κανείς.Το τελετουργικό είναι το Μυστήριο του Γάμου και όχι αγορά ακινήτου. Σεβαστή και η δική σου άποψη , δεν την ακολουθώ για τους δικούς μου λόγους.

Stevi_tasos έγραψε:

Yasmina έγραψε:"Η συνταγή έχει πολλές παραμέτρους, πολλά υλικά, σωστό ψήσιμο και ένας θρησκευτικός γάμος κλείνει το πρώτο μέρος του βιβλίου."

: Εγώ περίμενα να πεις ότι κλείνει το πρώτο μέρος του μαγειρέματος.   

Anyway, ο ριτουαλισμός ή αλλιώς αν θες η τυπολατρία, ποτέ δεν αποτέλεσε τρόπος ζωής για μένα, αλλά σαφώς, είναι δικαίωμά σου να το υιοθετείς εσύ αν θέλεις.  

Όπως το πάρει κανείς.Το τελετουργικό είναι το Μυστήριο του Γάμου και όχι αγορά ακινήτου. Σεβαστή και η δική σου άποψη , δεν την ακολουθώ για τους δικούς μου λόγους.

Και καλά κάνεις.

Υ.Γ. Δεν ανέφερα πουθενά κάτι για "αγορές" και "ακίνητα". Καλή η ελεύθερη μετάφραση, όχι όμως και η διαστρέβλωση.

Δεν την ακολούθησα και δεν το μετάνιωσα,έχω μια υπέροχη και μεγάλη οικογένεια.Και είκοσι ετών να ήμουν πάλι , πάλι τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσα. Όσο για το ότι η "εποχή άλλαξε",ναι άλλαξε προς το πολύ χειρότερο.Το να αλλάζει η εποχή προς το καλύτερο κανείς δεν θα έλεγε όχι.Το να αλλάζει προς το χειρότερο όμως και να βαπτίζουμε το χειρότερο ως καλύτερο επειδή βολεύει αυτούς που φοβούνται το γάμο επειδή έχουν πικρές εμπειρίες στις οικογένειες τους ή στους ίδιους ή που δεν θέλουν δεσμεύσεις ή που πιστεύουν ότι απλά ο γάμος είναι μια υπογραφή, ένα συμβόλαιο διάφορα τέτοια παρόμοια , είναι τουλάχιστον κωμικό .Μια κοινωνία σε αποσύνθεση δεν θα αλλάξει μια κοινωνία σε σύνθεση ,μια κοινωνία που πρέπει να διέπεται από αρχές ,νόμους,ηθικές αρχές.

Yasmina έγραψε:

Stevi_tasos έγραψε:

Yasmina έγραψε:"Η συνταγή έχει πολλές παραμέτρους, πολλά υλικά, σωστό ψήσιμο και ένας θρησκευτικός γάμος κλείνει το πρώτο μέρος του βιβλίου."

: Εγώ περίμενα να πεις ότι κλείνει το πρώτο μέρος του μαγειρέματος.   

Anyway, ο ριτουαλισμός ή αλλιώς αν θες η τυπολατρία, ποτέ δεν αποτέλεσε τρόπος ζωής για μένα, αλλά σαφώς, είναι δικαίωμά σου να το υιοθετείς εσύ αν θέλεις.  

Όπως το πάρει κανείς.Το τελετουργικό είναι το Μυστήριο του Γάμου και όχι αγορά ακινήτου. Σεβαστή και η δική σου άποψη , δεν την ακολουθώ για τους δικούς μου λόγους.

Και καλά κάνεις.

Υ.Γ. Δεν ανέφερα πουθενά κάτι για "αγορές" και "ακίνητα". Καλή η ελεύθερη μετάφραση, όχι όμως και η διαστρέβλωση.

Ανέφερες τον γάμο ως μια υπογραφή ή συμβόλαιο , ναι ; Κάνω λάθος ;
Αν λοιπόν το θέτεις έτσι , θέτω και εγώ ότι έμμεσα θέλεις να πεις ότι ο γάμος είναι σαν μια "αγορά ακινήτου" και μόνο,μία δέσμευση νομική,μια υπογραφή, ένα δάνειο, ένα leasing . Δεν διαστρεβλώνω κάτι, απλά μεταφέρω στη πράξη τη θεωρία της "γαμήλιας υπογραφής" ,κοίτα δεν θα σε πείσω, δεν θα με πείσεις ,έχουμε διαφορετική άποψη και ποια θα επικρατήσει στο μέλλον θα το δείξει ο χρόνος.

Stevi_tasos έγραψε:Δεν την ακολούθησα και δεν το μετάνιωσα,έχω μια υπέροχη και μεγάλη οικογένεια.Και είκοσι ετών να ήμουν πάλι , πάλι τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσα. Όσο για το ότι η "εποχή άλλαξε",ναι άλλαξε προς το πολύ χειρότερο.Το να αλλάζει η εποχή προς το καλύτερο κανείς δεν θα έλεγε όχι.Το να αλλάζει προς το χειρότερο όμως και να βαπτίζουμε το χειρότερο ως καλύτερο επειδή βολεύει αυτούς που φοβούνται το γάμο επειδή έχουν πικρές εμπειρίες στις οικογένειες τους ή στους ίδιους ή που δεν θέλουν δεσμεύσεις ή που πιστεύουν ότι απλά ο γάμος είναι μια υπογραφή, ένα συμβόλαιο διάφορα τέτοια παρόμοια , είναι τουλάχιστον κωμικό .Μια κοινωνία σε αποσύνθεση δεν θα αλλάξει μια κοινωνία σε σύνθεση ,μια κοινωνία που πρέπει να διέπεται από αρχές ,νόμους,ηθικές αρχές.

Αυτό το ότι προσπαθείς να τα χωρέσεις στο δικό σου 50'ς - 60'ς (δεκαετιών) καλούπι, είναι αναχρονιστικό. Αλλά μην προσπαθείς να τα βάζεις όλα στο δικό σου καλούπι γιατί πολύ απλά δεν θα χωρέσουν.
Ο καθένας κάνει για τον εαυτό του ό,τι νομίζει καλύτερο. Γι' αυτό, ο καθένας ας κοιτάζει την καμπούρα του, όπως λένε, αν θέλεις πραγματικά να γίνει καλύτερος αυτός ο κόσμος και αυτή η κοινωνία. Και από ηθικολογίες και "κυρήγματα" έχουμε πήξει. Έκανες εσύ ό,τι νόμιζες καλύτερο για σένα; Φαντάζομαι πως ναι! Αφού εσύ τα έχεις καλά με τη συνείδησή σου, γιατί ασχολείσαι και κρίνεις και κατακρίνεις το τί κάνουν οι άλλοι; Επειδή δεν συμφωνούν με τις δικές σου θέσεις;
"Μην κρίνετε, ινά μην κριθήτε".
Και ευτυχώς, λέω και πάλι, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Η στενοκεφαλιά και οι αναχρονισμοί δεν βοήθησαν πουθενά. Ούτε καν στα θέματα ηθικής. Μόνο στην δήθεν ηθικολογία.

"Ανέφερες τον γάμο ως μια υπογραφή ή συμβόλαιο , ναι ; Κάνω λάθος ; "

: Ξαναδιάβασε αν θέλεις, πιο προσεκτικά το πώς το έχω γράψει.

Yasmina έγραψε:

Stevi_tasos έγραψε:Δεν την ακολούθησα και δεν το μετάνιωσα,έχω μια υπέροχη και μεγάλη οικογένεια.Και είκοσι ετών να ήμουν πάλι , πάλι τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσα. Όσο για το ότι η "εποχή άλλαξε",ναι άλλαξε προς το πολύ χειρότερο.Το να αλλάζει η εποχή προς το καλύτερο κανείς δεν θα έλεγε όχι.Το να αλλάζει προς το χειρότερο όμως και να βαπτίζουμε το χειρότερο ως καλύτερο επειδή βολεύει αυτούς που φοβούνται το γάμο επειδή έχουν πικρές εμπειρίες στις οικογένειες τους ή στους ίδιους ή που δεν θέλουν δεσμεύσεις ή που πιστεύουν ότι απλά ο γάμος είναι μια υπογραφή, ένα συμβόλαιο διάφορα τέτοια παρόμοια , είναι τουλάχιστον κωμικό .Μια κοινωνία σε αποσύνθεση δεν θα αλλάξει μια κοινωνία σε σύνθεση ,μια κοινωνία που πρέπει να διέπεται από αρχές ,νόμους,ηθικές αρχές.

Αυτό το ότι προσπαθείς να τα χωρέσεις στο δικό σου 50'ς - 60'ς (δεκαετιών) καλούπι, είναι αναχρονιστικό. Αλλά μην προσπαθείς να τα βάζεις όλα στο δικό σου καλούπι γιατί πολύ απλά δεν θα χωρέσουν.
Ο καθένας κάνει για τον εαυτό του ό,τι νομίζει καλύτερο. Γι' αυτό, ο καθένας ας κοιτάζει την καμπούρα του, όπως λένε, αν θέλεις πραγματικά να γίνει καλύτερος αυτός ο κόσμος και αυτή η κοινωνία. Και από ηθικολογίες και "κυρήγματα" έχουμε πήξει. Έκανες εσύ ό,τι νόμιζες καλύτερο για σένα; Φαντάζομαι πως ναι! Αφού εσύ τα έχεις καλά με τη συνείδησή σου, γιατί ασχολείσαι και κρίνεις και κατακρίνεις το τί κάνουν οι άλλοι; Επειδή δεν συμφωνούν με τις δικές σου θέσεις;
"Μην κρίνετε, ινά μην κριθήτε".  
Και ευτυχώς, λέω και πάλι, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Η στενοκεφαλιά και οι αναχρονισμοί δεν βοήθησαν πουθενά. Ούτε καν στα θέματα ηθικής. Μόνο στην δήθεν ηθικολογία.

Yasmina έγραψε:"Ανέφερες τον γάμο ως μια υπογραφή ή συμβόλαιο , ναι ; Κάνω λάθος ; "

: Ξαναδιάβασε αν θέλεις, πιο προσεκτικά το πώς το έχω γράψει.

Περισσότερο σαφής δεν μπορούσα να είμαι.
Σέβομαι την άποψη σου, δεν την συμμερίζομαι, δεν την ακολουθώ.
Με την συνείδηση μου τα έχω πολύ καλά, δεν κρίνω ,δεν κατακρίνω τι κάνουν οι άλλες.Καταθέτω τη γνώμη μου όπως εσύ τη δική σου.Το ίδιο θα μπορούσα να πω και για σένα αλλά είδες ότι δεν το έκανα.Με την ίδια λογική,εσύ γιατί ασχολείσαι,κρίνεις,κατακρίνεις τη δική μου γνώμη; Επειδή δεν συμφωνείς με τις δικές μου θέσεις;

Stevi_tasos έγραψε:

Yasmina έγραψε:

Stevi_tasos έγραψε:Δεν την ακολούθησα και δεν το μετάνιωσα,έχω μια υπέροχη και μεγάλη οικογένεια.Και είκοσι ετών να ήμουν πάλι , πάλι τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσα. Όσο για το ότι η "εποχή άλλαξε",ναι άλλαξε προς το πολύ χειρότερο.Το να αλλάζει η εποχή προς το καλύτερο κανείς δεν θα έλεγε όχι.Το να αλλάζει προς το χειρότερο όμως και να βαπτίζουμε το χειρότερο ως καλύτερο επειδή βολεύει αυτούς που φοβούνται το γάμο επειδή έχουν πικρές εμπειρίες στις οικογένειες τους ή στους ίδιους ή που δεν θέλουν δεσμεύσεις ή που πιστεύουν ότι απλά ο γάμος είναι μια υπογραφή, ένα συμβόλαιο διάφορα τέτοια παρόμοια , είναι τουλάχιστον κωμικό .Μια κοινωνία σε αποσύνθεση δεν θα αλλάξει μια κοινωνία σε σύνθεση ,μια κοινωνία που πρέπει να διέπεται από αρχές ,νόμους,ηθικές αρχές.

Αυτό το ότι προσπαθείς να τα χωρέσεις στο δικό σου 50'ς - 60'ς (δεκαετιών) καλούπι, είναι αναχρονιστικό. Αλλά μην προσπαθείς να τα βάζεις όλα στο δικό σου καλούπι γιατί πολύ απλά δεν θα χωρέσουν.
Ο καθένας κάνει για τον εαυτό του ό,τι νομίζει καλύτερο. Γι' αυτό, ο καθένας ας κοιτάζει την καμπούρα του, όπως λένε, αν θέλεις πραγματικά να γίνει καλύτερος αυτός ο κόσμος και αυτή η κοινωνία. Και από ηθικολογίες και "κυρήγματα" έχουμε πήξει. Έκανες εσύ ό,τι νόμιζες καλύτερο για σένα; Φαντάζομαι πως ναι! Αφού εσύ τα έχεις καλά με τη συνείδησή σου, γιατί ασχολείσαι και κρίνεις και κατακρίνεις το τί κάνουν οι άλλοι; Επειδή δεν συμφωνούν με τις δικές σου θέσεις;
"Μην κρίνετε, ινά μην κριθήτε".  
Και ευτυχώς, λέω και πάλι, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Η στενοκεφαλιά και οι αναχρονισμοί δεν βοήθησαν πουθενά. Ούτε καν στα θέματα ηθικής. Μόνο στην δήθεν ηθικολογία.

Yasmina έγραψε:"Ανέφερες τον γάμο ως μια υπογραφή ή συμβόλαιο , ναι ; Κάνω λάθος ; "

: Ξαναδιάβασε αν θέλεις, πιο προσεκτικά το πώς το έχω γράψει.

Περισσότερο σαφής δεν μπορούσα να είμαι.
Σέβομαι την άποψη σου, δεν την συμμερίζομαι, δεν την ακολουθώ.
Με την συνείδηση μου τα έχω πολύ καλά, δεν κρίνω ,δεν κατακρίνω τι κάνουν οι άλλες.Καταθέτω τη γνώμη μου όπως εσύ τη δική σου.Το ίδιο θα μπορούσα να πω και για σένα αλλά είδες ότι δεν το έκανα.Με την ίδια λογική,εσύ γιατί ασχολείσαι,κρίνεις,κατακρίνεις τη δική μου γνώμη; Επειδή δεν συμφωνείς με τις δικές μου θέσεις;

Αυτό είναι που δεν μπορείς να καταλάβεις. Αυτό που προσπαθώ να σου πω είναι ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει θρησκευτικό, πολιτικό ή και καθόλου γάμο.
Η ηθική, η σύνεση και οι γερές βάσεις για ένα σπιτικό και μια οικογένεια δεν εξαρτώνται από το τι γάμο έκανες ή δεν έκανες. Αναφέρεις κάπου ότι έχεις μια πολύ όμορφη οικογένεια και μπράβο σου. Και άλλοι όμως έχουν κάνει πολύ όμορφες οικογένειες κι ας παντρεύτηκαν με πολιτικό ή κι ας μην παντρεύτηκαν καθόλου.
Το να προσπαθείς να ενοχοποιείς αυτές τις απόψεις δηλώνουν ξεκάθαρα τάση κριτικής.
Άλλωστε, να σου υπενθυμίσω ότι εσύ ενοχλήθηκες από την άποψη που εξέφρασα στην θεματοθέτρια και ξεκίνησες τη   συζήτηση αυτή. Ξαναδιάβασε το πρώτο μήνυμα προς εμένα, να το θυμηθείς και θα καταλάβεις ποιος ξεκίνησε με διάθεση κριτικής και ενοχοποίησης.
Όσο για το λάκκο με τα φίδια (αρκετοί υπαινιγμοί σου, βλέπεις, ήταν ξεκάθαροι και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος).. ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω. Δεν με αφορούν αυτού του είδους οι "χριστιανικές απόψεις".
Αυτά.

Όπως λες την άποψη σου, λέω και εγώ τη δική μου.Αυτά !

Stevi_tasos έγραψε:Όπως λες την άποψη σου, λέω και εγώ τη δική μου.Αυτά !

..Αυτό είναι το αυτονόητο (να εκφράζεις την άποψή σου), και κανείς δεν στο απαγόρευσε.
Άλλο όμως αυτό και άλλο να κρίνεις.

Επίσης, σχετικά με την ειρωνεία που ακολουθείς, επαναλαμβάνοντας εκφράσεις που χρησιμοποίησα εγώ, και που από μέρους μου δεν ήταν ειρωνικές (δηλ. τη λέξη "Αυτά"), πρέπει να σου πω, ότι συνήθως, αυτού του είδους η τακτική, φανερώνει καμουφλαρισμένη κακότητα ή ζήλια προς τον "αντίπαλο".
Και όχι, δεν σου κάνω κριτική. Απλά σου λέω το τι βγάζεις προς τα έξω και το τι εκλαμβάνει ο συνομιλητής σου.
Καληνύχτα.