Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
26
Απ: Εμπειρίες τοκετού... Κυρ Ιαν 23, 2011 12:07 am
ΑΓΓΕΛΙΚΗ-4
Σιωπηλή δύναμη
Η πρωτη γεννα μου λογω διδυμης κυησης ηταν εντελως απρογραμματιστη, ειχα παει με την πεθερα μου για ενα υπερηχο στο μαιευτηριο (ο αντρας μου στη δουλεια) και ο γιατρος φανερα προβληματισμενος ειπε: ετοιμαστε την κυρια για καισαρικη ....σοκ... γιατρε του λεω τονα ντραμου... τελοσπαντων τον ειδοποιηουμε και αφου με ετοιμασαν τον εβαλαν λιγακι μεσα να τον δω.... αγχοσ τρελο γιατι ημουν στην 32 εβδομαδα... καισαρικη με ολικη αναισθησια... η χειροτερη εμπειρια μου.. πονος απιστευτος μετα... και τα παιδια 2 μηνες στην θερμοκοιτιδα(βαρος γεννησης1750 και 1250, σαν μια φρατζολα ψωμι)... χαλια εμπειρια.... και την τριτη μερα με φωναζει ο παιδοκαρδιολογος και με ενημερωνει για καρδιολογικο προβλημα στην πιο μεγαλη μπεμπα( σε αυτην που ειχαμε ολες τις ελπιδες μας να παει γρηγορα καλα και να την παρουμε σπιτι)... χαλιααααα... μετα στο καπακι Ωνασσειο....αγγειοπλαστικη (17 μερες και εκει)... καταληξαμε απο 19 Γεναρη να βρεθουμε σπιτι μας ολοι Μεγαλη Παρασκευη (Απριλης).....
Η δευτερη γεννα... ολα καλα ειμαι 36 εβδομαδων (με καθολου αμνιακο υγρο η μπεμπα...μας κραταει ο γιατρος ενα μηνα καθε βδομαδα υπερηχο - doppler, μεχρι να παρει λιγο βαρος το μωρο) και παω στο μαιευτηριο χωριςνα τηλεφωνησω στη μαια του γιατρου (ειχαμε κανονισμενο ραντεβου για καισαρικη, και σκεφτηκα οτι αφου εδωσα στην ρεσεψιον το ονομα μου καιτο ονομα του γιατρου θατον ενημερωναν) ελα ομως που και ενωμε εχουν ετοιμασει για καισαρικη που θενα ο γιατροσ ή η μαια , ειχαν ξεχασει να τουσ φωναξουν αυτοι με επαιρνα σπιτι και δεν εβρισκαν κανενα και γενικως μπαχαλο ( εγω παλι ειχα παει με την πεθερα μου γατι τελευται στιγμη ο αντρας μου ειχε κανονισει δουλεια και...μην ανησυχεις θα ερθω στην ωρα μου..... ουτε χωρισμενη να ημουν 2η φορα μονη μου στο μαιευτηριο) με τα πολλα λιγο πριν το χειρουργειο φωναξαν και το γιατρο μου και επιτελουςμε επισκλειρηδιο ειδα το τριτο μου κοριτσακι ενα ροζ γλυκυτατο μωρουλακι (2550 βαρος)
Ο τριτος τοκετος (επιτελου πηγα με τον αντρα μου!!!!) ολα ωραια και ο γιατρος απο την αρχη παρων( τονπηρα τηλ.μολις εφτασα στην εισοδο του μαιευτηριου) μονο που η επισκλειρηδιος δεν με επιασε καλα και πονουσαααα... μου ειπαν να κανω υπομονη για να μην μου κανουν ολικη και σε λιγη ωρα φιλουσα το αγορακι μου βαρος 3270 γρ. .....ημουν ομωςπτωμα και αρρωστη με αντιβιωση και δεν το χαρηκα οποως στην τριτη κορη που πετουσααα
sorry αν σας κουρασα αλλα βλεπετ πολλα παιδια - πολλες εμπειριες και θα μπορουσα ολη μερα να μιλαω για αυτες...
Η δευτερη γεννα... ολα καλα ειμαι 36 εβδομαδων (με καθολου αμνιακο υγρο η μπεμπα...μας κραταει ο γιατρος ενα μηνα καθε βδομαδα υπερηχο - doppler, μεχρι να παρει λιγο βαρος το μωρο) και παω στο μαιευτηριο χωριςνα τηλεφωνησω στη μαια του γιατρου (ειχαμε κανονισμενο ραντεβου για καισαρικη, και σκεφτηκα οτι αφου εδωσα στην ρεσεψιον το ονομα μου καιτο ονομα του γιατρου θατον ενημερωναν) ελα ομως που και ενωμε εχουν ετοιμασει για καισαρικη που θενα ο γιατροσ ή η μαια , ειχαν ξεχασει να τουσ φωναξουν αυτοι με επαιρνα σπιτι και δεν εβρισκαν κανενα και γενικως μπαχαλο ( εγω παλι ειχα παει με την πεθερα μου γατι τελευται στιγμη ο αντρας μου ειχε κανονισει δουλεια και...μην ανησυχεις θα ερθω στην ωρα μου..... ουτε χωρισμενη να ημουν 2η φορα μονη μου στο μαιευτηριο) με τα πολλα λιγο πριν το χειρουργειο φωναξαν και το γιατρο μου και επιτελουςμε επισκλειρηδιο ειδα το τριτο μου κοριτσακι ενα ροζ γλυκυτατο μωρουλακι (2550 βαρος)
Ο τριτος τοκετος (επιτελου πηγα με τον αντρα μου!!!!) ολα ωραια και ο γιατρος απο την αρχη παρων( τονπηρα τηλ.μολις εφτασα στην εισοδο του μαιευτηριου) μονο που η επισκλειρηδιος δεν με επιασε καλα και πονουσαααα... μου ειπαν να κανω υπομονη για να μην μου κανουν ολικη και σε λιγη ωρα φιλουσα το αγορακι μου βαρος 3270 γρ. .....ημουν ομωςπτωμα και αρρωστη με αντιβιωση και δεν το χαρηκα οποως στην τριτη κορη που πετουσααα
sorry αν σας κουρασα αλλα βλεπετ πολλα παιδια - πολλες εμπειριες και θα μπορουσα ολη μερα να μιλαω για αυτες...
Εν τω μεταξύ εγώ είχα συσπασεις κάθε 5 λεπτά. 8 και μισή έρχεται η μαία μου. Με εξετάζει και είχα διαστολή 5. Με ετοιμάζουν, μου παίρνουν αίμα κ ανεβαίνω στην αίθουσα τοκετών. Έρχεται κ ο γιατρός και μου λέει ή σου σπάω τώρα τα νερά και γεννάς ή περιμένουμε τις αιματολογικές για να κάνεις επισκληρίδιο. αποφάσισα να περιμένω την επισκληρίδιο. Τα αποτελέσματα όμως βγήκαν σε μια ώρα και εγώ πόναγα. Είχα φτάσει σχεδόν τελεία. Η αναισθησιολόγος όταν ήρθε μου λέει ότι δεν έχει νόημα να κανουμε πια επισκληρίδιο. Κόντεψα να την αρπάξω από το μαλλί. Της λέω κάνε μου μια μικρή δόση να ηρεμήσω τουλάχιστον για κανένα τεταρτάκι. Τελικά κάναμε την επισκληρίδιο. Βέβαια αυτό με πήγε δυο ωρίτσες πίσω αλλά δεν καταλάβαινα τίποτα. Ξέχασα αμέσους τους πόνους, κουβέντιαζα με τις μαίες, μιλούσα στο τηλέφωνο. ¨ολα καλά. Ο μικρός όμως δεν κατέβαινε. Μου λέει η μαία ότι μάλλον πρέπει να έχει τυλιχτεί κάπου. Σοκ εγώ. Νομιζα ότι θα με βάλλουν για καισαρική. Το καρδιοτοκογράφημα όμως ήταν πολύ καλό και ο μικρός δεν ζοριζόταν απλώς κάτι τον εμπόδιζε. Τελικά 12:50 γεννήθηκε ο λουκουμάς μου. Έκλαψε αμέσως και μου τον έφεραν να θηλάσω. Μοναδική στιγμή. Και από όλη τη γέννα αυτό έχω να θυμάμαι την πρώτη φορά που τον είδα και ένιωσα την καρδούλα του στο στήθος μου. 
!!! Σήμερα σκεφτομαι μόνο θετικα!!! 
Καλως σας βρηκα. Ειμαι ενα νεο μελος του forum και εψαχνα απεγνωσμενα να βρω αυτο το θεμα.Η χαρα μου ειναι να λεω και να ξανα λεω αυτη την τοσο συμαντικη μερα για μας.Ειμαι η Ρενα και ζω στη Συρο.Ο γιατρος μου ειναι στην Αθηνα και επομενως λογω κακων συνθηκων στο τοπικο νοσοκομειο(ελλειψη υποδομης) αναγκαστικα να γεννησω εκει προκειμενου να αισθανομαστε πιο σιγουροι σε περιπτωση που κατι παει στραβα.Στο νησι μας αν συμβει κατι απροσδοκιτο πρεπει να ερθει ελικοπτερο να μας παρει και να μας παει Αθηνα.Στις 23 Ιουλιου του 2009 συμπληρωνω τις 36 εβδομαδες.Ο γιατρος μου με εχει μεχρι τις 24 Αυγουστου.Φευγω για Αθηνα .Εκει ζει μονιμα η αδελφουλα μου η οποια μαλιστα με φιλοξενισε.Ειναι κατακαλοκαιρο 10 Αυγουστου οταν ξυπναω μα πονακια και λιγα υγρα στο εσωρουχο μου.Ειδοποιω τον γυναικολογο μου και μου ειπε πως απο δω και μετα ειναι αναμενομενο και απολυτα φυσιολογικο να εχω πονακια ,υγρα,και μπουκωμα χαμηλα σαν πονους περιοδου.Η μερα κυλισε ηρεμα.Το απογευμα παω με την αδελφη μου βολτα στα μαγαζια οταν νιωθω μια περιεργη ''κραμπα ''στην κοιλιτσα μου.Αυτο με αναγκασε να σταθω στο ιδιο σημειο για 1-2 λεπτα γιατι πονεσα.Η αδελφουλα μου σημειωτεον γεννησε με καισαρικη μετα απο ραντεβου διοτι η μπεμπα της ηταν μπλεγμενη με τον λωρο.Επομενως δεν ηξερε τι εστι πονοι γεννας.Αφου συνηλθα λιγο εντρομη η αδελφη μου με πηρε και πηγαμε σπιτι .Ολη τη διαρκεια της νυχτας ερχονταν στο κρεβατι μου να με ρωταει αν ποναω.Η αληθεια ηταν πως πονουσα αλλα υποφερτα .Οι πονοι δεν ηταν τακτικοι και οχι της ιδιας εντασης.Ποτε ανα 3 λεπτο και ποτε δυνατοι ανα ωρα.Την 11 Αυγουστου ξυπνησα τρομερα διψασμενη και με μια τρελη συχνοουρεια.Τα πονακια πια ηταν πιο τακτικα και αρκετα πιο εντονα σε σχεση με την προηγουμενη μερα.Αποφασιζω να παω βολτα στα μαγαζια .Στο δρομο καθως περπατουσα ανα 200-300 μετρα ενιωθα μπουκωμα και πονο χαμηλα.Λογω του οτι η αδελφη μου εργαζεται και επειδη δεν γνωριζω πολυ καλα την περιοχη οπου με επιανε πονος καθομουν και προσπαθουσα να βρω σε ποια διευθυνση ημουν ετσι ωστε αν δεν μπορεσω να παω σπιτι να τηλεφωνησω στην αδελφουλα μου να ερθει να με μαζεψει.Αφου τελικα τα καταφερα και εφτασα στο σπιτι πηρα το γιατρο μου οπου μου ειπε να παω στο ιατρειο του να με δει γιατι μαλλον η ωρα πλησιαζε.Στις 4 το μεσημερι ειμαι εκει.''Ρενακι εφτασε η ωρα ,εχουμε διαστολη 3 πραγμα που σημαινει πως η μπεμπα ερχεται.Το πολυ σε 24 ωρες θα ειναι στην αγκαλιτσα σου.Καλο θα ηταν να παμε τωρα στο μαιευτηρειο αλλα καλυτερα για να μην αγχωθεις πηγαινε σπιτι σου κανε ενα μπανακι φαε κατι ελαφρι και αν σπασουν τα νερα ή νιωσεις πιο δυνατους πονους παρε με τηλεφωνο και φυγε για το Μητερα.ΟΙ γονεις μου ηταν ακομα Συρο. Τους πηρα τηλ. να παρουν το πρωτο πλοιο και να ερθουν γιατι γενναω.Ο αντρας μου τωρα θα αναρωτιεστε που ηταν?Ο καλος μου ειναι φουρναρης.Εργαζεται με τον πατερα του στο φουρνο τους.15Αυγουστο το νησι πατα με να σε πατω απ΄τους τουριστες 
.Που να φυγει ο αντρουλης μου???? 
!!.Εγω να ποναω πια πολυ,να θελω να σπρωξω σαν τρελη,ο γιατρος να μου λεει μη σπρωχνεις και ξαφνικα μες στον πανικο ανοιγει η πορτα και βλεπω τον αντρα μου ντυμενο γιατρο με ξεσκισμενα ρουχα λες και παλευε μα σκυλους.(Τα ρουχα που του εδωσαν δεν ηταν στο νουμερο του).Αυτο ηταν ....μου χαρισαν τον ουρανο !Ηταν διπλα μου ο ανθρωπος μου και εγω γεννουσα το μισο μας εαυτο..! 
....Καπου εκει δεν αντεξα αλλο και ενω ο τοκογραφος εδειχνε 180 ειπα στον γιατρουλη μου πως δεν αντεχω αλλο .Ημουν ενα πτωμα.Με πιεση 10 με 7 αποχαιρετησα τον αντρα μου και μπηκαμε χειρουργειο(καισαρικη με επισκληριδιο).6 το απογευμα μου εκαναν την δευτερη δοση επισκληριδιου και 6 μιση ακριβως ακουσα το πρωτο της κλαμα.Ενα καταλευκο ομορφο αγγελακι με μια φουσκιτσα σαλακια στο στομα βγηκε απο μεσα μου.Πριν κοψει το λωρο την ακουμπησαν πανω στο στηθος μου.Μυριζε τοσο ομορφα 