Ένα φόρουμ για μαμάδες!

Αναζήτηση
 
 

Αποτελέσματα Αναζήτησης
 


Rechercher Σύνθετη Αναζήτηση

To blog!

Πρόσφατα Θέματα

» συμτωματα εγκυμοσινης??
από freskia mama Παρ Μαρ 08, 2019 3:33 am

» μετα απο πολυ καιρο
από freskia mama Παρ Μαρ 08, 2019 12:52 am

» Εγκυουλες Οκτωβρίου-Νοεμβριου 2015
από Titino Δευ Ιουλ 09, 2018 12:37 am

» ΕΓΚΥΟΥΛΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ-ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
από trilly Δευ Νοε 20, 2017 1:13 pm

» 3o ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΛΥΚΩΝ ΝΕΡΩΝ
από maria.tst Δευ Οκτ 16, 2017 1:10 am

» Κεραλοιφή της Ελένης
από αγαπη Παρ Αυγ 04, 2017 4:33 am

» Φτιαξε μια υπεροχη σπιτικη βυσσιναδα
από howto Κυρ Ιουλ 16, 2017 8:41 am

» Φτιάξε την καλύτερη σπιτική κέτσαπ
από howto Τρι Ιουλ 11, 2017 1:18 am

» Φτιαξτε πανευκολα βορβους (Ασκορδούλακoυς
από howto Τρι Ιουλ 11, 2017 1:13 am

» Μανούλες Ιουνίου - Ιουλίου 2012
από claire_ Παρ Ιαν 27, 2017 4:51 am

» Πωλείται καρότσι Stokke Xplory V2 pushchair - ΣΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ
από Ιωάννα1971 Πεμ Ιαν 07, 2016 4:40 am

» Μανούλες Ιανουαρίου 2014 #14#
από gallida Πεμ Ιαν 07, 2016 12:59 am

» Ας μαζευτούμε εδώ όσες προσπαθούμε για μωράκι #142
από larisaia Κυρ Ιαν 03, 2016 10:37 am

» Τριτη εγκυμοσύνη,η δική μου ιστορία!
από tinag Κυρ Ιαν 03, 2016 9:54 am

» Μανούλες Δεκεμβρίου 2015
από goldangel1990 Τρι Δεκ 29, 2015 6:15 am

» αγγλικα pre junior .ποια η γνωμη σας;
από dimitra al Δευ Δεκ 28, 2015 3:08 pm

» Εγκυουλες Ιουνιου-Ιουλιου 2016!!!!!
από beboula_1982 Δευ Δεκ 28, 2015 6:40 am

» πωλούνται 2 παιδικά κρεβατάκια μαζί με 2 συρταριέρες
από mpampoulis Κυρ Δεκ 27, 2015 1:13 pm

» Μανούλες Ιανουαριου-Φεβρουαριου 2016
από NOPITSA Τετ Δεκ 23, 2015 12:18 pm

» Διασκέδαση για μωράκια-παιδάκια
από natalie123 Κυρ Δεκ 20, 2015 7:42 am

» Εγκυουλες Οκτωβρίου-Νοεμβριου 2015
από boubouka Κυρ Δεκ 20, 2015 12:03 am

» Τεστ PAPP-A
από beboula_1982 Σαβ Δεκ 19, 2015 1:33 am

» Τιμές χωριάτης;;;
από boubouka Δευ Δεκ 14, 2015 2:06 am

» ΒΡΕΦΙΚΑ ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΙ ΜΠΑΝΑΚΙ
από xrisili Παρ Δεκ 11, 2015 12:59 am

» Γλωσοφαγια...τι κάνουμε;;;
από boubouka Κυρ Δεκ 06, 2015 9:11 am

» Γλωσοφαγια...τι κάνουμε;;;
από MAMASTE Σαβ Δεκ 05, 2015 9:30 am

» σχετικα καινουρια
από marialena Σαβ Δεκ 05, 2015 3:54 am

» Τι γίνεται τελικά? Υπάρχει περίπτωση να είμαι έγκυος?
από Dimitra S. Παρ Δεκ 04, 2015 7:06 am

» ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ!
από xrisili Παρ Δεκ 04, 2015 2:11 am

» Γυναικολόγος στο Ιπποκράτειο!
από boubouka Κυρ Νοε 22, 2015 11:14 pm

» βοηθεια με ομιλια 3 χρονου κοριτσιου
από scfatsa Παρ Νοε 13, 2015 12:48 pm

» Στολισμός βάπτισης με δώρο ένα βιβλίο ευχών!
από elfoula Δευ Νοε 09, 2015 7:52 am

» Στολισμός βάπτισης με δώρο ένα βιβλίο ευχών!
από elfoula Δευ Νοε 09, 2015 7:51 am

» καποια μοδιστρα για καλυμματα επιπλων
από calpou Δευ Νοε 09, 2015 1:44 am

» Εγκυουλες Φεβρουαριου-Μαρτιου 2015!!
από roulakriti Παρ Νοε 06, 2015 11:11 am

» Βαλίτσα για μαιευτήριο!
από boubouka Παρ Νοε 06, 2015 5:12 am

» Παράπονα από το παιδί για το σχολείο.
από boubouka Πεμ Νοε 05, 2015 12:01 pm

» Μυτιλήνη!!!βοήθεια!!!!
από scfatsa Τετ Νοε 04, 2015 12:27 pm

» Εχω ζητησει διαγραφη λογαριασμου!!!!
από mhtsaina Τρι Νοε 03, 2015 12:16 pm

» καποια μοδιστρα για καλυμματα καναπε??
από calpou Τρι Νοε 03, 2015 4:05 am

Παρόντες χρήστες
77 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 77 επισκέπτες :: 2 μηχανές αναζήτησης

Κανένας

Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 3335, στις Τρι Ιαν 22, 2013 7:50 am

Μη Συνδεδεμενος Παρακαλώ συνδεθείτε ή εγγραφείτε

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Πήγαινε κάτω  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

manoulaa


Σιωπηλή δύναμη
Σιωπηλή δύναμη
ΘΑ ΄ΘΕΛΑ ΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ Η ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ.ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 4 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ 10 ΜΗΝΩΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΟΚ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΧΡΟΝΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΠΗΓΕ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ "ΦΕΥΓΕΙ" ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΩ ΑΠΟ ΠΡΙΝ.ΕΓΩ ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ!

GEODATOU

GEODATOU
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
ΕΜΕΝΑ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ Η ΜΑΡΙΑ ΗΤΑΝ 3 ΚΑΙ 4 ΜΗΝΩΝ.ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.ΟΤΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ.ΠΟΛΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΕΡΩ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΙ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΗΡΘΕ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΠΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΧΙΟΝΑΤΗ ΠΟΥ ΤΗ ΣΤΟΛΙΣΑΝ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΙΑ.

despoinag

despoinag
Είναι σε καλό δρόμο!
Είναι σε καλό δρόμο!
Αν θες την γνώμη μου εφόσον είναι σίγουρο ότι ο άνθρωπός σας θα φύγει σύντομα, καλό θα ήταν να το πεις στο παιδί.

Αν νοιώθεις ότι είναι μικρό πες του το με ένα παραμυθάκι. Μην το αφήσεις το παιδί να ζήσει την αναστάτωση ενός απρόσμενου γεγονότος εφόσον μπορείς να το προετοιμάσεις.

Θα δεχθείς πολλές ερωτήσεις και προσπάθησε να απαντήσεις όσο πιο γλυκά μπορείς και με ειλικρίνεια.

Α και δεν χρειάζετε να κρύψεις την θλίψη σου ή τον πόνο σου. Απλά αν σε δεις στεναχωρημένη να του πεις για πιο λόγο ακριβώς.

Κουράγιο.

koukida

koukida
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
Καταρχην συλληπητήρια κορίτσι μου.
To καλυτερο νομιζω είναι να της πεις την αληθεια- απλά με όμορφο τρόπο.
ευτυχως ειναι σε ηλικία που ναι μεν θα πλήγωθει αλλα θα δεις οτι συντομα θα το ξεχασει -οταν επιστρεψετε στην καθημερινότητα σας
- καλυτερα να πω θα σοκαριστει με την καινουρια αυτη 'ιδεα' που δεν προκειται και να την κατανοησει απόλυτα-
ολα καλα θα πανε- μην φοβασαι να της το πεις

athina24

athina24
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΗΜΟΥΝ 5....ΗΤΑΝ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΑΝ ΟΤΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΨΗΛΑ!ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΝΕΚΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΣΟΚΑΡΕΙ ΤΟ ΘΕΑΜΑ.....ΤΟ ΑΠΑΙΤΗΣΑ(ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΑΝ ΤΩΡΑ)ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΜΕ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ(ΤΟΤΕ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΓΑΝ ΣΠΙΤΙ)!ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΠΩΣ ΑΚΟΜΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΙ ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ.....ΙΣΑ ΙΣΑ ΠΟΥ ΕΞΟΙΚΕΙΩΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!
ΠΡΙΝ 2 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΕΘΕΡΟΣ ΜΟΥ ΞΑΦΝΙΚΑ.....ΣΤΑ 2 ΜΙΚΡΑ ΑΝΙΨΑΚΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ....ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΗΔΕΙΑ

Ευάκι

Ευάκι
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
κι εγω τον πηρα στην κηδεια της γιαγιας μου,δε νομιζω να καταλαβε και πολλα τοτε γιατι ηταν 2,5 χρονων.αλλα πριν λιγους μηνες σε εναν γαμο ειχαμε παει και τα μνηματα ηταν διπλα στην εκκλησια και τον πηγα και του ειπα οτι οι ανθρωποι οταν μεγαλωσουν και αρρωστησουν για να μην πονανε ο Θεουλης που τους αγαπαει τους παιρνει κοντα του κι εμεις τους βαζουμε να κοιμηθουν στα μνηματα(γιατι ελεγε τα μνηματα ασπρα κρεβατια!)
γνωμη μου ειναι παντως πως θα ηταν καλο να αποχαιρετησει κιολας τον παππου(αν βεβαια η κατασταση του το επιτρεπει)ειναι πολυ συγκινητικες αυτες οι στιγμες και εντυπωνονται στη μνημα τους με τρυφεροτητα
λυπαμαι πολυ που θα χασετε τον παππου σας

faye

faye
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
εμενα οι κορες μου ειναι τωρα 3,5 χρονων σχεδον και ξεκινησα πριν απο εναμιση χρονο να τους εξηγω οτι εχουν μονο εναν παππου και μια γιαγια και οτι η αλλη γιαγια και ο αλλους παππους ειναι ψηλα στον ουρανο με τον θεουλη , στον παραδεισο και μας βλεπουν απο εκει. Φυσικα δεν τους ειχαν γνωρισει ποτε οποτε δεν τους ηταν δυσκολο. Αλλα νομιζω οτι ειναι καλυτερο να τους πεις οσο πιο απλα και κατανοητα μπορεις αυτο που προκειτε να γινει. Καλος ή κακος ακομα και ο θανατος ειναι κομματι της ζωης μας και καποια στιγμη θα πρεπει να εξοικειωθουν και με αυτο.

markellajohny

markellajohny
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
οταν σκοτωθηκε ο αδερφος μου η κορη μου ηταν 20 μηνων. της ειπα απο την αρχη την αληθεια, οτι ο νονος τρακαρε με το μηχανακι και χτυπησε πολυ και για να μην ποναει εφυγε και πηγε στο Θεουλη και οτι μας βλεπει απο ψηλα...μου τον ζητησε πολλες φορες, με ρωτησε αν θα ξαναρθει, της ειποα οχι, εκλαιγε γιατι ηθελε να τον δει...καποια στιγμη την πηρα μαζι μου στο κοιμητηριο, καμια σημασια στο μνημα, σα να μην την ενδιεφερε...τελικα καταλαβα οτι δεν ηθελε να κοιταει, ειχε καταλαβει οτι ειναι κατι ασχημο...τωρα πια οταν μιλαει για εκεινον λεει ο νονος ο γιαννης που ειναι στον ουρανο...δεν την αφησαμε να τον ξεχασει, πιστευω πως ουτε και η ιδια θα ηθελε να τον ξεχασει...ηταν η αδυναμια της και ηταν ολος του ο κοσμος...πιστευω οτι της αξιζε να ξερει την αληθεια...καλο θα ηταν να της εξηγησεις οτι ο παππους ηταν πολυ αρρωστος και οτι επρεπε να ''φυγει''...οτι ετσι ειναι η ζωη...οταν ειναι ηλικιωμενοι ειναι πιο ευκολο να τους εξηγησεις πως οταν γερναμε φευγουμε...οταν ειναι νεοι ανθρωποι, οπως στη δικη μας περιπτωση που ηταν μονο 24 ηταν το δυσκολο για να μην τρομαξει το παιδι συνειδητοποιωντας οτι φευγουν και οι νεοι...καλη δυναμη....οτι χρειαστεις ρωτα με...

βανια

βανια
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
ουφ ! θυμθηκα ποσο δυσκοο ηταν για μενα εκεινη η στιγμη που με ενημερωσαν αποτο νοσοκομειο οτι ο πατερας μου πεθανε .Ηταν στις 2/2/2010 ειρωνια εκεινη την μερα θα περναγαμε με το Σταυρο απο επιτροπη για να μας δωσουν για εναν ακομα χρον εγκριση γα τις λογοθεραπειες -δνε μπορουσα να μην παω ετσι πηγαινοντας εκει στην Ηπειρου και μπαινοντας ο μικροςμεσα στη λογοπεδικο πιαστηκε ο ανρας μου απο την ευκαιρια που ακριβως διπλα ειχε παιδοψυχολογο χωρις ραντεβου ρωτησαμε και εκεινη μας ειπε οτι πρεπει να του πομε την αληθεια .Ηταν 5μιση ετων ο Σταυρος μου και επρεπε να του πω μια αληθεια που ουτε εγω η δια δνε μορουσα να πιστεψω.Μου ειπε η παιδοψυχολογος οτι καλο ηταν να μην ειναι παρων στη ΚΗΔΕΙΑ επειδη το κλιμα ειναι ακαταλληλογια ενα τοσο μικρο παιδι αλλα οταν θα του το ελεγα επρεπε να τον αφησω να εκφρασει το πονο μονος του .
Για περιπου 7 ημερες πριν πεθανει ο πατεαρς μου εφευγα συνεχεια για το νοσοκομειο ο πατερα ςμου ηατν διασοληνωμενος δεν ειχε επαφη ο μικρος ηξερε που πα καιμε ρωταγε συνεχεια ηθελε να του μιλησει και εγ του ελεγα συνεχεια οτι κοιμαται .Το βραδυ πριν πεθανει ο πατερας μου ο Σταυρος μου ειχ θυμωσει καιελεγε θελω τον παππου εκλαιγε καιμας ελεγε να το δειτε θα πεθανει!Προαισθηση δνε ξερω .
Μετα την κηδεια (την ημερα εκεινη τον πηγα κανονικα σχολειο και μετα τον κραησε μια φιλη μου )τον πηρα κατσαμε στο καναπε και του ειπα :Σταυρο μου πρεπει να μιλησουμε για κατι και το ειπα :ξερει ο παππους ο Παντελης ηταν ολυ αρρωστος και ηταν στο νοσοκομειο οι γιατροι προσπαθησαν να το κανουν καλα του εδωσαν πολλα φαρμακα αλλα δνε καταφεραν ν τον κανουν και η καρδουλα του επειδη ειχε κουραστει σταματσηε να χτυπαει ...Με κοιταγε με βουρκωμενα ματια του λεω τι ειναι αγορι μου και εκεινη τη στιγμη ξεσπασε σε λυγμους τον πηρα αγκαλια και τον αφησα να κλαψει του ειπα οτι στο ουρανο οταν βλεπει ενα αστερι θα ξερει οτι ειναι ο παππους βλεπεςι τα παιδια εχουν την αναγκη να εχου εστω μια μικρη επικοινωνια .Βγηκε εκεινο το βραδυ στο μπαλκονι και φωναζε :ΠΑΠΠΟΥ μου σπαραζε τη καρδια για μενα ηταν τοσο δυσκολονα το δεχτω καινα εχω απο πανω και το παιδι να περναει ολο αυτο . Στα 40 τον πηγα στο μηνμα ειναι το σπιτακι του παππου μεσα ξερει οτι εχει τα πραγματα του δνε χρειαζετε να φορτωνει τη ψυχουλα του με ασχημες εικονες δνε θα τον βοηθησει σε κατι .Εχουν περασει 8 μηνες και υπαρουν στιγμες που ακομα και τωρα τον ζηταει στο ξεκαρφωτο κλαιει μου λεει οτι ενταξει εκατσε με το ΘΕΟ τωρα να κατεβει κατω να μας δει .
Ποναει πολυ αυτο αλλα προσπαθω .Ξερετε υπαρχει και ειδικο τμημα για τη διαχειρηση του πενθους ειναι στο Χαλανδρι αλλα θωρω οτι το μεγαλυτερο κομματι τοκανουν οι γονεις η τα πιο οικεια προσωπα .
Με λιγες ημερες διαφορα ενας συμμαθητηςτου εχασε τοπατερα του μολις 5 ετων και εμεινε ορφανο καποια στιγμη λεει ο Παυλακος ετσι λεγαμε το παιδακι εμενα πεθανε ο πατερας μου και εμενα ο παππους μου λεει ο δικος μου θα ειναιμαζι στον ουρανο -οι του λεειτο αλλο δεν ειναι πεθανε ....Θωρω οτι σε αυτες τις ηλιιες θελειπροσοχη την αληθεια αλλα παρουσιασμενη ετσι ωστε να μην δημουργησει μεγαλυτερο προβλημα απο το ποο που ειναι αναμφισβητητο οτι θα γινει.Αν τελικα συμβει και χασει τον ανθρωπο σου να το πεις οσο πιο φυσικα γνετε , βεπεις εμεις ακομα οταν του λεμε :Σταυρο θελουμε να σου πουμε κατι η απαντηση του ειναι:ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΝΕΙΣ ;

maria_86

maria_86
Είναι σε καλό δρόμο!
Είναι σε καλό δρόμο!
ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΠΕΤΕ ΕΤΩΝ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ.......ΗΜΑΣΤΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ .ΟΙ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ 7ΜΙΣΗ ΚΑΙ 6ΜΙΣΗ Η ΑΛΛΗ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ 3ΜΙΣΗ....ΚΑΙ ΤΟΤΕ - ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ 1991- ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΝΑΝ ΣΠΙΤΙ...ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΡΟΧΑ...ΤΑ ΚΕΡΙΑ..ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ...ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟ ΠΟΥ ΟΛΟ ΡΩΤΑΓΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ...ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ....ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΟΙΤΑΖΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΚΛΑΙΝΕ???...ΓΙΑΤΙ ΦΟΡΑΩ ΤΑ ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΡΟΥΧΑ???....ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΝ????........ΓΙΑΤΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΗ ΟΛΟ ΚΛΑΙΕΙ????...ΚΑΙ : ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΕΚΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ????ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΟΥ ΜΙΛΑΩ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑ????

ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΛΑ...ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΛΕΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ...ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΑΥΤΑ...ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΟΡΘΙΟ ΝΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ...

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΔΥΝΗΡΟ....ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΙΑ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟ ...
Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΕΚΕΙ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΕΚΑΝΕ????ΤΟΤΕ ΝΟΜΙΖΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΑΒΑΙΝΟΥΜΕ.... ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ...

manoulaa


Σιωπηλή δύναμη
Σιωπηλή δύναμη
ουφ!ευχαριστω παρα πολυ κοριτσια να στε καλα.πρεπει να σκεφτω πολθ καλα τι θα κανω.εδω ακομα του φερνουν σπιτι και τους ξενυχταμε και δεν ειχα σκοπο να την αφησω να δει κατι τετοιο εμαθα και για ενα βιβλιο απο μια φιλη λεγετε αντιο φρεντυ θα παρω και αυτο και θα δω πως θα κινηθω ευχαριστω παρα πολυ ειστε φοβερες και ευχομαι να μαθουμε τροπους ωστε τα ζουζουνια μας να παιρνουν πιο απαλα αυτο το πραγμα. Crying or Very sad

μανουλα


Η ψυχή της παρέας!
Η ψυχή της παρέας!
Εγω ακομη θυμαμαι κ βλεπω εφιαλτες,τον παππου μου γιατι τον ειδα οταν τον ξενυχτουσανε στο χωριο.Θα προτιμουσα να τον θυμαμαι αλλιως κ να μην ειχα τετοιες εικονες στο μυαλο μου.Μην αφησεις το μικρο σου να το ζησει αυτο.Το βιβλιο που λες ειναι καλη ιδεα.Λυπαμαι πολυ για τον πατερα σου.Μακαρι κατι να αλλαξει Sad

manoula_24xr

manoula_24xr
Πρωταγωνιστής!!
Πρωταγωνιστής!!
πριν περιπου 2χρονια εχασα τον πατριο μου ηταν πολυ δεμενος με την μικρη.μεναμε και σε διπλανες πορτες και ηταν πολυ δυσκολο ξαφνικα να της εξηγησουμε οτι ο παππους εφυγε και ενα σωρο αλλα.και τελικα της ειπαμε οτι ο παππους πηγε να μεινει με τον χριστουλη και τον θεουλη πανω στον ουρανο.και το πηρε αρκετα ηρεμα,δν ρωτησε τιποτα,δν εκανε καμια κινηση περιεργη,τιποτα.μετα απο σχεδον 2χρονια,ενα πρωινο ειχε ερθει στο κρεβατι μου,και αρχισε να κλαιει με λυγμους,σαν να ειχε χτυπησει ασχημα.φοβηθηκα την πηρα αγκαλια προσπαθωντας να την ηρεμησω,οταν ψιλοηρεμησε την ρωτησα γιατι κλαις,μου λεει θελω τον παππου μου,τωρα πες σαυτον που τον πηρε να τον φερει τωρα εδω γτ μου λειπει πολυ.τον θελω πισω και το φωναζε αυτο πολυ ωρα.οταν πια ηρεμησε κοιμηθηκε με αναστεναγμους και οταν σηκωθηκαμε ξανα,και ειδε την φωτογραφια του στολισμενη,πηγε την επιασε και τον φιλουσε και τον αγκαλιαζε,και του ελεγε,παππουλη μου μου λειπεις πολυ ελα πισω.κ τον φιλουσε.ακομα δν εχω μιλησει για το περιστατικο με παιδοψυχολογο.και τους τελευταιους 6μηνες οποτε παμε εκει στο μνημα,αυτη βαζει τα λουλουδια,και κοιταει περιεργα το μνημα,μια φορα μονο αναστεναξε και ειπε,αχ παππουλη.
θα του πεις ομορφα κι ωραια,οτι ο θεουλης τον θελει κοντα του και οτι εκει θα μενει στον ουρανο κ οτι οποτε θελει να τον δει να κοιταξει τον ουρανο κ να του μιλησει,δν μπορει να τον δει αλλα μπορει να τον ακουσει.δεν μπορεις να ξερεις την αντιδραση καποιου παιδιου.πιστευω οτι αν ητανε τωρα ισως ποναγε περισσοτερο η κορη μου.
παντως οτι κ να γινει,πες της ενα σεναριο που να ειναι αρκετα κοντα στην πραγματικοτητα.

Pelio

Pelio
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
Έχασα τον μπαμπά μου τον Γενάρη, όταν ο Δημήτρης ήταν 20 μηνών. Προσπαθήσαμε να είμαστε όσο τον δυνατόν πιο ψύχραιμοι μπροστά του (ποτέ δεν μας ξέφυγε δάκρυ) και του είπαμε ότι ο παππούς πήγε στα αστεράκια. Πάντως, θυμάμαι ακόμα και με παίρνουν τα κλάματα που έμπαινε στο σπίτι των γονιών μου και τον έψαχνε και φώναζε "Παππού, παππού"... Τώρα βλέπει τις φωτογραφίες και κάθε φορά λέει "Αα, ο παππούς είναι στα αστεράκια, στον ουρανό..."
Πάντως, με την παιδοψυχολόγο του παιδικού σταθμού που είχα μιλήσει είχα διαφωνήσει κάθετα. Ήταν πολύ απόλυτη και μου είχε πει να μιλήσω ξεκάθαρα στο παιδί για το θάνατο με αρκετά σκληρά λόγια. Θεωρώ ότι ένα μωρό που δεν έχει κλείσει καν τα δύο δεν μπορεί να αντεπεξέλθει ψυχολογικά σε κάτι τόσο δυσνόητο... Ομως, παρά το γεγονός ότι πάλεψα κι εγώ και η μαμά μου να είμαστε νορμάλ μπροστά στον μικρό (όσο αυτό ήταν δυνατόν, γιατί ήταν κι ένας θάνατος μετά από 17χρονη και φοβερά επίπονη ασθένεια-κι εγώ από παιδί θυμάμαι τον μπαμπά μου να ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου) το μικρό μου σίγουρα επηρεάστηκε και για ένα διάστημα είχε πολύ περίεργη συμπεριφορά. Εισέπραξε τον πόνο και το πένθος και λυπάμαι πολύ για αυτό... Αλλά έτσι είναι η ζωή...

gennie


Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
Λυπάμαι πολύ για το μπαμπά σου...
Κάπου, αλλά δε θυμάμαι πού, είχα διαβάσει ότι δεν είναι πολύ καλή ιδέα να λέμε ότι ο Θεούλης παίρνει κοντά του αυτούς που αγαπάει, γιατί μπορεί την έκφραση "ο Θεούλης αγαπάει τα παιδάκια/το μπαμπά και τη μαμά/τους καλούς ανθρώπους" κλπ κλπ να τη συνδέσει με το θάνατο (όποιον αγαπάει ο Θεούλης τον παίρνει, άρα μπορεί να πάρει και τη μαμά, και τη φίλη, και το αδερφάκι κλπ). Είναι προτιμότερο να τους λέμε την αλήθεια, προσαρμοσμένη πάντα στα δεδομένα της ηλικίας τους. Και είναι πολύ προτιμότερο να εκφράζουμε τα αληθινά μας συναισθήματα μπροστά στα παιδιά -είμαστε άνθρωποι και ο πόνος και η στεναχώρια είναι πολύ αληθινά και ανθρώπινα συναισθήματα. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν κι αυτά να εκφράζονται. Εγώ, δυστυχώς, έκανα το λάθος να "προσποιηθώ", τον πρώτο καιρό μετά που πέθανε ο μπαμπάς μου, στον 26 μηνών τότε γιο μου, ότι ο παππούς είναι ταξίδι (γιατί τον περίμενε να γυρίσει, μεγάλη βλακεία μου...) και να προσπαθώ εναγωνίως να είμαι μια χαρούμενη μαμά, μην επιτρέποντας στον εαυτό μου να βιώσει το πένθος (επίσης μεγάλο λάθος, το πένθος δεν υπάρχει περίπτωση να το θάψεις, απλά θα μπει στην άκρη και θα βγει σε κάποια άλλη στιγμή). Δεν πειράζει να δει το παιδί ότι η μαμά είναι λυπημένη, νομίζω ότι τα ωφελεί να μας βλέπουν απλούς και ανθρώπινους... (φέτος που είναι 5 1/2 και 4 και σκοτώθηκε ένας φίλος μου και με είχε θλίψει πολύ, τους το είπα και ερχόντουσαν πολύ τρυφερά και με ρωτούσαν "Μαμα, είσαι ακόμα στενοχωρημένη?")

Pelio

Pelio
Πανταχού παρούσα!
Πανταχού παρούσα!
Gennie, δεν προσποιήθηκα ποτέ και φυσικά και βίωσα και βιώνω ακόμα το πένθος μου. Ευτυχώς, ο άντρας μου με στήριξε και με στηρίζει πολύ σε αυτό. Απλά, απέφευγα τις εξτρήμ αντιδράσεις μπροστά στο παιδί.
Συμφωνώ μαζί σου ότι ο θάνατος δεν πρέπει να ταυτίζεται με το Θεό. Αλλά διαφωνώ στο ότι ένα τόσο μικρό (20 μηνών π.χ που ήταν ο γιος μου) παιδί πρέπει να βλέπει τη μαμά του λυπημένη. Αν τύχει και με δει στενοχωρημένη (συμβαίνει καμιά φορά τώρα που είμαι έγκυος και μετά από σειρά σκληρών γεγονότων να βουρκώσω) το παιδί τρελαίνεται. Δεν μου αρέσει να με βλέπει έτσι. Δεν μπορεί ακόμα να το επεξεργαστεί....

markellajohny

markellajohny
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
εμας οταν μας βλεπει να δακρυζουμε ξερει πς ειναι για τον γιαννη...δεν πνιξαμε ποτε το πενθος μας...επρεπε δυστυχως να μαθει οτι οταν χανουμε καποιον τοσο αγαπημενο, ποναμε, κλαιμε...δεν ειναι κακο, αρκει να μην εχουμε ακραιες αντιδρασεις...

sktv

sktv
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
ενας κομπος στο λαιμο κ καποια δακρυα τρεχουν απο τα ματια μου οταν θυμαμαι τον παππου μου λιγες μερες πριν "φυγει"για ταξιδι μακρυνο!ημουν 6 χρονων το '91 οταν το μαρτιο ειχαν μαθει οτι θα ζησει το πολυ για 6μηνες,τον τρεξανε στην αθηνα εμας μας ειχαν αφησει σε συγγενεις μεχρι να επιστρεψουν οπως πηγαν ηρθαν,μεναμε στο σπιτι του παππου κ της γιαγιας η μαμα μου μοναχοκορη τον εβλεπα να φευγει σιγα-σιγα,θυμαμαι τον παππα που ηρθε σπιτι για την κοινωνια την επομενη μας πηγαν παλι σε συγγενεις θα εφευγε νωριτερα τελικα πηγαμε με τον αδερφο μου να τον χαιρετησουμε τα ματια του.......
μετα απο δυο μερες 21 μαιου '91μας πηγαν οι συγγενεις εκει η γιαγια να με εχει αγκαλια κ να κλαιει,να βλεπω ενα σωμα ξαπλωμενο σε λουλουδια,κοσμο να μπαινοβγαινει!δεν ξερω αν επρεπε να μαστε εκει!
εξηγησε του παιδιου πως εχει η κατασταση κ θα καταλαβει!αν σου ζητησει να τον δει καλυτερα για μενα να του πεις οχι ειναι προτιμοτερο να τον θυμαται ετσι οπως ητανε!
πραγματικα λυπαμαι πολυ!

manoulaa


Σιωπηλή δύναμη
Σιωπηλή δύναμη
ειναι ο παππουσ μου και οχι ο μπαμπασ μου αλλα η μικρη ειχε αρκετη επαφη μαζι του παντωσ ευχαριστω πολυ μολισ της μιλησω θα σας γραψω αντιδρασεις..

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Επιστροφή στην κορυφή  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης

 
  •  

Invision forum με ForumGreek | ©phpBB | Δωρεάν φόρουμ υποστήριξης | Αναφορά κατάχρησης | Πρόσφατες συζητήσεις