vasoula έγραψε: Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν 2, ετοίμαζα το μεσημεριανό τραπέζι, κάποια στιγμή φώναξα τον άνδρα μου να έρθει να φάμε αλλά δεν ανταποκρινόταν στο κάλεσμα μου, πήγα στο δωμάτιο καιστάθηκα στην πόρτα με μια έφραση απορίας και έκπληξης για αυτό που αντικρυσα......
Το μωράκι μας κοιμόταν, ο μπαμπάς του είχε σταθεί δίπλα στο λίκνο, κοιτούσε το μικρό μας αγγελούδι, στο πάτωμα έσταξε ένα δάκρυ του, σήκωσα το βλέμα μου και στάθηκα στα μάτια του, ήταν κόκκινα εχοντας την αίσθηση πως έκλαιγε σαν μωρό παιδί... πήγα δίπλα του, άγγιξα το χέρι του και τον ρώτησα τι έχει...
-κοίταξε αυτό το πλασματάκι, είναι δικό μας;; δεν μπορώ να το πιστέψω, κοίταξε πόσο όμορφο είναι, είναι σαν άγγελος......
συγκινήθηκα και βούρκωσα και του είπα ναι αγάπη μου είναι δικό μας και αμέσως εγειρε το χέρι του στο προσωπο μου, μου έδωσε ένα γλυκό φίλι και είπε ¨ σε ευχαριστώ για αυτον τον άγγελο που έφερες στη ζωή μας¨ και τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα... το μεσημεριανό τραπέζι τελικά μας περίμενε για πολύ ώρα αφού ξυπνήσαμε το μωράκι μας και το χαζευαμε κοι οι δυο χωρίς να μιλάμε.
Αχ και οι μπαμπάδες τελικά δεν μπορούν να πιστέψουν πως τα αγγελούδια μας είναι ¨δικά μας¨ και οι μπαμπαδες κλαίνε τελικά όχι μόνο εμείς οι μανούλες!!!!!!

Athin@ έγραψε:Εγώ ένα σχόλιο θα κάνω: πρέπει να γράψεις βιβλίο!!!

Για τον άντρα σου δεν έχω να πω τίποτα. Έχουμε καταλάβει πόσο ερωτευμένοι είστε,τώρα καταλάβαμε πόσο ερωτευμένος είναι με τον γιό του και μετά την πρωταπριλιά καταλάβαμε και πόσο θέλει άλλο ένα.
Να είστε πάντα καλά και ευτυχησμένοι και να μην αφήσετε κανέναν να σας χαλάει τις όμορφες στιγμές.

Βρίσκω και ευκαιρία να πω για τον δικό μου που όσες μέρες είμασταν στο μαιευτήριο μου έλεγε το ίδιο πράγμα: Άντε να πάμε σπίτι μας να ξαπλώσουμε στο κρεβάτι και να την βάλουμε ανάμεσά μας να τη χαζεύουμε!
(Ε ακόμα ανάμεσά μας είναι. )



Αθηνα!και εγω τον πρωτο μου γιο μεχρι 5 χρονων τον ειχα μαζι!!ετσι ειπαμε και εμεις στην αρχη και τα απολεσματα ηταν 5 χρονακια αναμεσα μας!!

MariaM έγραψε:Βασούλα, εύχομαι όσο μεγαλώνει το θαυματάκι σας εσείς να φουσκώνεται από ευτυχία και καμάρι! Η ευτυχία κρύβεται σε αυτές ακριβώς τις μικρές καθημερινές στιγμές.

vasoula έγραψε: Σε ευχαριστώ πολύ mpougatsoula
..κι εσείς να χαίρεστε την κορούλα σας, είναι υπέροχη!!!!!!
...αναρωτιέμαι συνέχεια αυτό που λές, ενώ τα έχουμε μαζίμας, όλη μέρα, μέσα στο σπίτι υπάρχουν στιγμές που τα κοιτάμε και λέμε '' αχ δικό μου είναι αυτό το μωράκι;'' μια φίλη τις προάλλες είπε '' είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό'' ..................
κι όμως είναι αληθινό!!!!!!!!
Εύχομαι ολόψυχα σε όλα τα ζευγάρια του κόσμου που επιθυμούν παιδάκια να νιώσουν και να γνωρίσουν αυτή την Ευτυχία που ειλικρινά δεν συγκρίνεται με τίποτα!!!

Ήρια έγραψε:

vasoula έγραψε: Σε ευχαριστώ πολύ mpougatsoula
..κι εσείς να χαίρεστε την κορούλα σας, είναι υπέροχη!!!!!!
...αναρωτιέμαι συνέχεια αυτό που λές, ενώ τα έχουμε μαζίμας, όλη μέρα, μέσα στο σπίτι υπάρχουν στιγμές που τα κοιτάμε και λέμε '' αχ δικό μου είναι αυτό το μωράκι;'' μια φίλη τις προάλλες είπε '' είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό'' ..................
κι όμως είναι αληθινό!!!!!!!!
Εύχομαι ολόψυχα σε όλα τα ζευγάρια του κόσμου που επιθυμούν παιδάκια να νιώσουν και να γνωρίσουν αυτή την Ευτυχία που ειλικρινά δεν συγκρίνεται με τίποτα!!!

πόσο συμφωνω μα πόσο!! και όσο μεγαλώνουν και καταλαβαινουν τα νιωθεις ακομα περισσοτερο , νιωθεις ακομα περισσοτερο το θαυμα της ζωης .... το θαυμα να μεγαλωνεις το παιδακι σου...!!!!

Ακριβώς όπως το λές, θαύμα Ηρια μου!!

Gianna_V έγραψε:Βασουλιτσα μου, να ειστε παντα τοσο ευτυχισμενοι και αγαπημενοι. Να ειστε γεροι για να ζησετε τον ερωτα σας και να μεγαλωσετε το σουπερμανακι σας..

Σε ευχαριστώ πολύ gianna και σε εσάς εύχομαι το ίδιο!!!!!1

vasoula έγραψε: Σε ευχαριστώ Κατερίνα μου κι εσύ να χαίρεσαι το παιδάκι και με το με το καλό και το άλλο νυνάκι σου!!!!!