irinifel έγραψε:εγω ήμουν μια χαρά! γέννησα 5.25 το πρωί φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο. κατά τις 11.00 πήγα και τουαλέτα....
απλά είχα θέμα με αιμοροίδα.... κάπως δυσκολευόμουν

patience έγραψε:geia sas koritsia mou ...se ligo kairo gennaw ton allo mhna dhladh ....kai epeidh eimai poly fovitsiara 8a h8ela na sas rwthsw esas pws eiste hdh manoules pws einai h epomenh mera meta ton toketo ..?????ponas poly ,h koilitsa einai les kai eisai egyos akoma h einai xefouskwth ??egw epeidh eimai zouzouni 8elw na kinoume synexeia afou exw kanei plano apo twra na anevokatevainw tis skeles tou maieythrioy mpas kai perasei h wra ekei mesa ...peite mou kanw oneira h eisai ok meta thn genna ??milaw panta an ola pane kala kai fysiologika !!sas eyxaristw poly filakiaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Το μετά να είσαι σίγουρη πως είναι ανώδυνο. Δεν σκέφτεσαι καθόλου τον εαυτό σου, άρα και τον πόνο, γιατί πέφτεις με τα μούτρα στο μωράκι! Εγώ γέννησα φυσιολογικά και είχα λίγα ράμματα παραπάνω γιατί χρησιμοποίησε ο γιατρός εμβρυουλκό. Παρόλα αυτά μόνο την πρώτη μέρα δυσκολευόμουν να καθίσω και περπατούσα σαν πάπια. Την τέταρτη μέρα ένιωθα μόνο μια ενόχληση και τίποτε άλλο. Ακόμα και μετά τη γέννα η κοιλιά σου έχει κατάλειπα που θα τα αποβάλει μέσα στις επόμενες 40 μέρες που θα έχεις αίμα. Φαντάσου πως η κοιλιά σου θα είναι σαν στρώμα με νερό! Δεν έχει μαζέψει, είναι ξεχυλωμένη αλλά άδεια. Μετά τις 40 μέρες η κοιλιά μου είχε μαζευτεί αρκετά! Φυσικά μπορείς αν θες να κάνεις και γυμναστική. Γνωρίζω ότι υπάρχουν και ζώνες για την κοιλιά που βοηθούν να μαζευτεί.

blackrose έγραψε:δηλαδη εγω που ειμαι με +16 κιλα οταν γεννησω τι κοιλια θα εχω 6 μηνων?? χιχιχι

Tziz έγραψε:Εγώ γέννησα πριν 4 μήνες και κάτι ψιλά, φυσιολογικά με επισκληρίδιο.
Το τρέμουλο το είχα κι εγώ αλλά μονο για κάποιες ώρες.
Η κοιλίτσα μου είχε γίνει σα χλαπάτσα... Φαινόταν. Αλλά με μια φαρδιά μπλούζα όπως λες κι εσύ, δε σε νοιάζει καθόλου.
Τώρα για τον πόνο...
Εγώ πονούσα. Όχι από κάτω. Αυτό ήταν περισσότερο σαν "τσούξιμο" από τα ράμματα.
Πονούσα χαμηλά στην κοιλιά, στο εφηβαίο. Δεν ξέρω, τα κοκαλά μου είχαν ανοίξει? Κάποιος μυς τραβήχτηκε? Ακόμα και τώρα κάποιες μέρες μπορεί να πονάω όταν πηδάω, τρέχω, σκύβω, κάνω μεγάλα βήματα, ανεβαίνω σκάλες.
Και επειδή είχα και το κλασσικό προβληματάκι με τις αιμορροίδες, δεν μπορούσα να κάτσω... Εκεί να δεις τσούξιμο! Και τρελό φόβο να πάω στην τουαλέτα. Πήγα την 5η πλέον μέρα που ήμουν εδώ στο σπίτι...με την ησυχία μου, γιατι στο νοσοκομείο γινόταν κι ένας ψιλοπανικός.
Αυτά από μένα.
Αφού λες ότι περπατάς, γιατί εγώ στον 8ο πλέον δε μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, ακόμα και ο φούρνος ήταν άθλος! δε νομίζω πως θα έχεις πρόβλημα, αλλά μια βοήθεια ίσως με το μπάνιο σου την πρώτη μέρα, θα τη χρειαστείς...

blackrose έγραψε:δηλαδη εγω που ειμαι με +16 κιλα οταν γεννησω τι κοιλια θα εχω 6 μηνων?? χιχιχι

snoopy έγραψε:vre paidia kante mou mia xari!as mou milisei kapoia na dw an fenete ayto pou egrapsa!molis graftika kai den kserw polla pragmata!thanks

gennie έγραψε:

Tziz έγραψε:Τώρα για τον πόνο...
Εγώ πονούσα. Όχι από κάτω. Αυτό ήταν περισσότερο σαν "τσούξιμο" από τα ράμματα.
Πονούσα χαμηλά στην κοιλιά, στο εφηβαίο. Δεν ξέρω, τα κοκαλά μου είχαν ανοίξει? Κάποιος μυς τραβήχτηκε? Ακόμα και τώρα κάποιες μέρες μπορεί να πονάω όταν πηδάω, τρέχω, σκύβω, κάνω μεγάλα βήματα, ανεβαίνω σκάλες.

tziz, αν αισθάνεσαι ότι είχαν ανοίξει τα κόκκαλά σου...αυτό ακριβώς είχες πάθει. Αν πονούσες λίγο το είχες πάθει σε μικρό βαθμό. Αυτό που έπαθες λέγεται διάσταση ηβικής σύμφησης και αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο χόνδρος που βρίσκεται εκεί στο εφηβαίο, ανοίγει στην ένωση από την πίεση του τοκετού. Εγώ όμως είχα πάθει αρκετά μεγάλη ζημιά, δεν μπορούσα να περπατήσω για μέρες, ο πόνος έκανε κανένα χρόνο να περάσει τελείως και απαγορέυονταν οι σκάλες, τα σκυψίματα, το πολύ περπάτημα και οι απότομες κινήσεις. Η μαία του μαιευτηρίου μου είχε φτάσει το πόδι στο σβέρκο και επειδή η μαία μου (την οποία κατά τα άλλα θυμάμαι με πολλή αγάπη) δεν με είχε καθοδηγήσει πολύ σωστά ως προς τις εξωθήσεις (εξωθούσα 45 λεπτά) την πάτησα...

Αλλά patience, να με σε τρομάζουμε. Αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια περίπτωση (του γιατρού μου δεν του είχε ξανατύχει) και δεν είναι επικίνδυνη. Απλά θέλει πολλή ξεκούραση...

Με το κάλό το μωρό σας!!!

mama katerina έγραψε:

gennie έγραψε:

Tziz έγραψε:Τώρα για τον πόνο...
Εγώ πονούσα. Όχι από κάτω. Αυτό ήταν περισσότερο σαν "τσούξιμο" από τα ράμματα.
Πονούσα χαμηλά στην κοιλιά, στο εφηβαίο. Δεν ξέρω, τα κοκαλά μου είχαν ανοίξει? Κάποιος μυς τραβήχτηκε? Ακόμα και τώρα κάποιες μέρες μπορεί να πονάω όταν πηδάω, τρέχω, σκύβω, κάνω μεγάλα βήματα, ανεβαίνω σκάλες.

tziz, αν αισθάνεσαι ότι είχαν ανοίξει τα κόκκαλά σου...αυτό ακριβώς είχες πάθει. Αν πονούσες λίγο το είχες πάθει σε μικρό βαθμό. Αυτό που έπαθες λέγεται διάσταση ηβικής σύμφησης και αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο χόνδρος που βρίσκεται εκεί στο εφηβαίο, ανοίγει στην ένωση από την πίεση του τοκετού. Εγώ όμως είχα πάθει αρκετά μεγάλη ζημιά, δεν μπορούσα να περπατήσω για μέρες, ο πόνος έκανε κανένα χρόνο να περάσει τελείως και απαγορέυονταν οι σκάλες, τα σκυψίματα, το πολύ περπάτημα και οι απότομες κινήσεις. Η μαία του μαιευτηρίου μου είχε φτάσει το πόδι στο σβέρκο και επειδή η μαία μου (την οποία κατά τα άλλα θυμάμαι με πολλή αγάπη) δεν με είχε καθοδηγήσει πολύ σωστά ως προς τις εξωθήσεις (εξωθούσα 45 λεπτά) την πάτησα...

Αλλά patience, να με σε τρομάζουμε. Αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια περίπτωση (του γιατρού μου δεν του είχε ξανατύχει) και δεν είναι επικίνδυνη. Απλά θέλει πολλή ξεκούραση...

Με το κάλό το μωρό σας!!!

βρε κοριτσια αυτο το εχω παθει εγω τωρα και δεν εχω γεννησει...ακριβως αυτα που περιγραφετε.. σερνομαι μιλαμε υπαρχουν μερες που κλαιω απο τον πονο!!!!!!!

Tziz έγραψε:

mama katerina έγραψε:

gennie έγραψε:

Tziz έγραψε:Τώρα για τον πόνο...
Εγώ πονούσα. Όχι από κάτω. Αυτό ήταν περισσότερο σαν "τσούξιμο" από τα ράμματα.
Πονούσα χαμηλά στην κοιλιά, στο εφηβαίο. Δεν ξέρω, τα κοκαλά μου είχαν ανοίξει? Κάποιος μυς τραβήχτηκε? Ακόμα και τώρα κάποιες μέρες μπορεί να πονάω όταν πηδάω, τρέχω, σκύβω, κάνω μεγάλα βήματα, ανεβαίνω σκάλες.

tziz, αν αισθάνεσαι ότι είχαν ανοίξει τα κόκκαλά σου...αυτό ακριβώς είχες πάθει. Αν πονούσες λίγο το είχες πάθει σε μικρό βαθμό. Αυτό που έπαθες λέγεται διάσταση ηβικής σύμφησης και αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο χόνδρος που βρίσκεται εκεί στο εφηβαίο, ανοίγει στην ένωση από την πίεση του τοκετού. Εγώ όμως είχα πάθει αρκετά μεγάλη ζημιά, δεν μπορούσα να περπατήσω για μέρες, ο πόνος έκανε κανένα χρόνο να περάσει τελείως και απαγορέυονταν οι σκάλες, τα σκυψίματα, το πολύ περπάτημα και οι απότομες κινήσεις. Η μαία του μαιευτηρίου μου είχε φτάσει το πόδι στο σβέρκο και επειδή η μαία μου (την οποία κατά τα άλλα θυμάμαι με πολλή αγάπη) δεν με είχε καθοδηγήσει πολύ σωστά ως προς τις εξωθήσεις (εξωθούσα 45 λεπτά) την πάτησα...

Αλλά patience, να με σε τρομάζουμε. Αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια περίπτωση (του γιατρού μου δεν του είχε ξανατύχει) και δεν είναι επικίνδυνη. Απλά θέλει πολλή ξεκούραση...

Με το κάλό το μωρό σας!!!

βρε κοριτσια αυτο το εχω παθει εγω τωρα και δεν εχω γεννησει...ακριβως αυτα που περιγραφετε.. σερνομαι μιλαμε υπαρχουν μερες που κλαιω απο τον πονο!!!!!!!

Την απάντηση της desT την είδες???
Μήπως παίζει να είναι κι αυτό???
Έχω φοβηθεί μιλάμε...
Κι όταν το έλεγα στους δικούς μου με κορόιδευαν και μου έλεγε η μάνα μου "αμάν πια πώς κάνεις έτσι? εγώ σας είχα δίδυμα και έτσι δεν έκανα!"
Το ίδιο ακριβώς έχει και η αδερφή μου παρεπιπτόντως...
Μήπως είναι μεγάλο το μπεμπέ σου???
Αλλά δεν παίζει... γιατί της αδερφής μου ήταν μικρούλι... μόλις 2,5kg.
Άρα τι να φταίει???
Και δεν πήραμε και τα υπερβολικά τα κιλά... 16 κιλά πήραμε και εγώ κι αυτή...
Προβληματίστηκα βραδιάτικο...

barbara έγραψε:Αχ τι να πρωτο θυμηθω ηταν απλα μια υπεροχη εμπειρια η γεννα μου!!Γεννησα προγραμματισμενα με καισαρικη λογο μυωπιας.Παρολο που γενικοτερα ειμαι υστερο και πολυ ανχωδης οταν πλησιαζαν οι μερες της γεννας πεταγα απο την χαρα μου!!Εκανα επισκληριδιο,μετα απο μια ωρα αφου γεννησα τον κουκλο μου κουναγα κανονικοτατα τα ποδια μου.Πονο δεν ενιωθα αν κι στο Ιασω που γεννησα την κρατανε την επισκληριδιο και την επομενη μερα ισως γι'αυτο.Ημουν σουπερ δεν εχω λογια,σηκωθηκα κατευθειαν,θηλασα αμεσως!!!!Αχχχχ ηταν υπεροχα,νιωθω ευγνωμων που εζησα αυτην την υπεροχη εμπειρια!!Ζηστω οσο πιο ομορφα μπορεις δεν θα καταλαβεις τιποτα...μολις θα σου φερνουν το μωρακι σου και θα σε κοιτανε δυο γλυκα ματακια θα λιωνειςςςςς!!! Καλα δεν το συζητω για την καψουρα που τρως!!Γεννησα 9:50 το πρωι και στις 12 τον ειχα στην αγκαλια μου να τον χαιδευω και να τον καμαρωνω..Το μονο ασχημο ηταν οτι τις επομενες μερες ημουν χωρις τον αντρα μου γιατι ο κακομοιρης ειχε αρρωστησει και δεν μπορουσε να ερθει και εκει εφαγα λιγη φρικη κι εκλαιγα!!Αχ αυτααααα!!Σου ευχομαι καλη λευτερια και ολα θα πανε φανταστικα!!!!

thequeen86 έγραψε:εγω γεννησα φισιολογικα χωρις κανενα φαρμακο.πονεσα μονο οταν εσπασαν τα νερα αλλα και παλι δεν ηταν κατι το τραγικο(για μενα τουλαχιστον)δεν πονεσα σχεδον καθολου περα απο τα ραματα που ειχα (3 μονο) που με ψιλοτραβουσαν.το μονο που μου κακο φανηκε λιγο ηταν αυτη η αισθηση του κενο μετα οταν σηκωθηκα να πλυθω μετα την γεννα.ενιωσα ξαφνικα αδεια και μου ειχε ερθει λιγο καπως