Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..?

koukida

koukida

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 4146
Ημερομηνία εγγραφής : 24/07/2010
Τόπος : Μακεδονία

άνοιξα καινουριο ποστ- (με
αφορμή το The Silent Scream .. που πόσταρε η φίλη μου η bou-boukitsa)
το εγραψα..το εσβησα... φοβηθηκα μην
πυροδοτηθει καυγας - και δεν το
θελω- αλλα τελικα το αποφασισα- θα το ποσταρω
γιατι θελω να συζητησουμε
ομορφα και χωρις παρεξηγησεις ...

κ θελω να μου πείτε τη γνωμη σας...

τελικα οταν γιορταζουμε την ανακοινωση μιας
εγκυμοσύνης -χαιρόμαστε και
πανηγυρίζουμε τον ερχομο ενος άνθρωπου στον
κόσμο- χαιρομαστε που
συνεβη το θαυμα...?...

...ή μηπως τελικά χαιρόμαστε που κάποιος θελει
και 'κρατάει' το μωρό?

γιατι τελικα διαπιστωνω οτι μαλλον χαιρόμαστε
επιλεκτικά...

τι ειναι αυτο που μας χαροποιει σε μια 'α'
περιπτωση και μας θλίβει σε μια 'β'?

αφου ζωη δημιουργείται και στις 2 περιπτωσεις.
και η ζωη αυτη εχει
δικαιωμα στην υπαρξη-
αφου ηδη εχει ξεκινησει το δυσκολο ταξιδι
της..ποιοι ειμαστε εμεις που θα το σταματησουμε
με την απόφαση μας και όχι μονο θα περιμενουμε, αλλα και θα ακουσουμε και 'μπραβο'..'δεν
ειχες άλλη επιλογη'...

δεν μπορω να καταλαβω γιατι κάποια μωρά είναι
χαρμόσυνο γεγονος και
καποια άλλα 'λάθος'....δηλαδή ποιο υπεράνω όλων
κριτήριο ειναι εκεινο που θα καθορίσει το αν αυτή η ύπαρξη είναι 'δώρο θεού' ή 'λάθος της
ώρας'...?

το μικρό αυτο 'σποράκι' για να γινει
ολοκληρωμενος ανθρωπινος οργανισμος ξεκίνησε ήδη ενα τεραστιο
ταξιδι μεσα απο τις αντιξοοτερες των συνθηκων με στόχο να επιβιωσει κ
να φτασει μεχρι εκει που εφτασε ή που θα φτάσει....

και ερχεται η αποφαση να παψει να ζει? να
εξελιχθει και να ολοκληρωθει?

μα ειναι ενα θαυμα..αυτό δεν είναι η ζωή?

επιτρεπεται να βαζουμε τελος στο θαυμα?

ποιά είναι αυτή η παράμετρος που θα το καταγράψει
στο μυαλό μας ως λάθος- θα το 'κατηγοριοποιήσει' και πολυ απλά θα το
δικαιολογήσει έτσι ώστε ο αυτόχειρας να μην έχει τύψεις τελικά ....?
γιατί τα κάναμε ρε κορίτσια έτσι....?

υπερβάλλω?

tatijana

tatijana

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 5480
Ημερομηνία εγγραφής : 25/07/2010

Καλημερα,εμενα τα πεθερικα δυστυχως θεωρησαν λαθος την στιγμη κ την εποχη που εμεινα εγκυος..
"Εμεις δε το θελαμε αλλα αφου εγινε τωρα,τι να κανουμε?"
Παλιο ξεφτιλες..Ασε τα σκεφτομαι και μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι...

GEODATOU

GEODATOU

Παίζει το forum στα δάχτυλα!

Αριθμός μηνυμάτων : 1954
Ημερομηνία εγγραφής : 04/06/2010
Ηλικία : 44
Τόπος : ΑΘΗΝΑ

ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΩΣ ΔΕ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ!!!!!!!!!!ΗΤΑΝ ΣΥΝΗΔΕΙΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. ΛΑΘΟΣ ΣΤΙΓΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΙΛΙΕΣ ΔΥΟ ΣΤΙΓΜΕΣ.ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΚΡΟΣ Ή ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ Ή ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ Ή ....Ή....Ή....Ή ΧΙΛΙΑ Ή.ΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ Ή ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΓΟΝΕΙΣ ,ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΠΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΓΙ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ. ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΑ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΓΟΝΑΚΙ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΥΡΙΟ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ!!!!!

supermom

supermom

Η ψυχή της παρέας!

Αριθμός μηνυμάτων : 640
Ημερομηνία εγγραφής : 06/11/2010
Ηλικία : 45
Τόπος : Θεσσαλονίκη

Κουκίδα είμαι σίγουρη ότι δεν θέλεις αντιπαραθέσεις αλλά κάποια θέματα από μόνα τους είναι...ευαίσθητα. Επειδή το θέτεις αρκετά φιλοσοφικά το θέμα θα σου πω την γνώμη μου. Το όλο πρόβλημα έγκειται στο ότι μια γυναίκα /ένα κορίτσι δεν ξέρει συνήθως τι σημαίνει όλο αυτό που ονομάζετε σύλληψη, εγκυμοσύνη και μητρότητα παρά μόνο αφού έχει ήδη γίνει μαμά. Για να απαντήσω σε αυτό που ρωτάς σε μια εγκυμοσύνη γιορτάζουμε συγχρόνως όταν υπάρχει και το α και το β που ανέφερες, δηλαδή γιορτάζουμε το θαύμα που ΘΕΛΟΥΜΕ. Για να μην θίξω κάποια κοπέλα θα πω το εξής. Όταν ήμουν πιο μικρή, σε διάφορες σχέσεις που είχα σε κάποια στιγμή σκεφτόμουν : αν τον άλλο μήνα έμενα έγκυος, τι θα κάνω; (να σημειώσω ότι ναι, κάποιες φορές έκανα σεξ χωρίς προφυλάξεις γιατί δεχόμουν πιέσεις και δεν ήθελα
να μαλώνω) σκεφτόμουν λοιπόν, πω, πω δεν υπάρχει
περίπτωση, θα φρικάρω, δεν θέλω κτλ. Ποτέ, μα ποτέ δεν σκεφτόμουν το παραπέρα, έμενα πάντα στην αρνητική μου διάθεση που την θεωρούσα αρκετή για να με προστατεύσει από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Η αλήθεια είναι ότι αν όντως μου τύχαινε κάτι τέτοιο τότε, δεν θα το κρατούσα πιστεύω. Όσα βίντεο και να μου έδειχναν εκ των υστέρων (αφού ήμουν ήδη εγκυος εννοώ) πιστεύω ότι δεν θα το κρατούσα γιατι θα θεωρούσα ότι δεν θα είναι κανένας μας ευτυχισμένος. Σήμερα όμως, που είμαι μαμά από τον άνθρωπο που διάλεξα εγώ συνειδητά
καταλαβαίνω τον συλλογισμό όσων είναι κατά των εκτρώσεων. Τώρα που έχω βιώσει την εγκυμοσύνη και
ενημερώνομαι πάνω στο θέμα μπορώ να καταλάβω γιατί
κάποιες γυναίκες είναι τόσο απόλυτες στο θέμα της
έκτρωσης.
Για εμένα θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερη ενημέρωση για την αντισύλληψη και γύρω από την εγκυμοσύνη στις μικρότερες ηλικίες με την ελπίδα να μειωθούν οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, γιατί ναι, υπάρχουν εγυμοσύνες τις οποίες δυστυχώς δεν μπορει να υποστηρίξει κάνεις. Όπως για όλα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή έτσι υπάρχει και η κατάλληλη στιγμή για ένα παιδί .Δεν ξέρω αν έκανα κατανοητό το συλλογισμό
μου...συγγνώμη για το σεντόνι. Θα ήθελα να δώσω κι άλλες επεξηγήσεις σε διάφορα που έγραψα αλλά ίσως να κουράσω ακόμη πιο πολύ.

bou-boukitsa

bou-boukitsa

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 3540
Ημερομηνία εγγραφής : 05/07/2010

κουκιδα καλημερα..
δεν ξερω γιατι ..αλλα εγω μολις διαβασα το θεμα σου...και οτι χαιρομαστε επιλεκτικα το μυαλο μου δεν πηγε στις κοπελς που ρηχνουν ενα μωρο γιατι ειναι πολυ μικρες...γιατι απλα ειχαν μια οχι τοσο σοβαρη σχεση και ΄΄ετυχε΄΄ και αυτο...γιατι απλα ειναι ΄΄σε φαση΄΄ που περνανε καλα με το συντροφο τους και δεν θελουν να χαλασουν αυτο...κλπ...κλπ...δεν πηγε εκει γιατι αυτα ολα εγω προσωπικα δεν τα θεωρω αρκετα σοβαρους λογους να ΄΄ριξεις ΄΄ ενα μωρο..και δεν αποδεχομαι την πραξη τους...ειναι απλα τελειως ανευθυνη η ολη κατασταση απο την αρχη,,

πηγε ομως το μυαλο μου στις περιπτωσεις που ενα ζευγαρι θελει να κανει μωρο..και ξεκιναει μς χαρα,....ακουμε εδω τις ανακοινωσεις..χαιρομαστε ολοι μαζι...αλλα αυτη η χαρα η αρχικη δεν σημαινει πολλα για τους γονεις...γιατι περιμενουν την αυχενικη διαφανεια...το παπ α...το β επιπεδου..ισως και μια αμνιοπαρακεντιση για να τους πει αν τελικα θα κρατησουν στα χερια τους αυτο το μωρο..αν θα του δωσουν δικαιωμα να ζησει...??!!!!
και το κλασικο που ακουμε ειναι ΄΄πωε δεν εχεις δικαιωμα να φερεις στο κοσμο ενα παιδι που θα υποφερει΄΄!...αλλα ποιος θα το κρινει αυτο??εμεις?/..θα υποφερει ισως σωματικα αυτο το παιδι...αλλα η ψυχουλα του μπορει να ειναι ευτυχισμενη..μπορει να ειναι ενας συχρονος μαρτυρας..μπορει και να αγιασει ακομη...
αλλα φοβομαστε μην ΄΄αγιασουμε΄΄ εμεις μαζι του...με ολα αυτα που θα περασουμε.[/u]..και ετσι καταληγουμε στο να σταματησουμε την εγκυμοσυνη..και με τα ΄΄ευσημα ΄΄όλων...κριμα!

nopi30

nopi30

Η ψυχή της παρέας!

Αριθμός μηνυμάτων : 755
Ημερομηνία εγγραφής : 20/09/2010

Να σου πω ποτε δεν σκεφτηκα να χαρω για μια εγκυμοσυνη επειδη καποιος το κραταει... χαιρομαι με τη δημιουργια ενος μικρου πλασματος..Ισως γιατι το θεωρω δεδομενο οτι εφοσον καποια κοπελα μενει εγκυος αυτη η εγκυμοσυνη θα προχωρησει και οτι θελει ο Θεος μετα... Δε νομιζω πως εχω το δικαιωμα να αποφασιζω εγω για το αν καποιος θα ζησει ή οχι... Για μενα υπαρχει ζωη απο τη στιγμη της συλληξης...
Δεν μπορω να κατακρινω τις κοπελες που αποφασιζουν να κανουν εκτρωση ειτε γιατι ηρθε ενα μωρο τη "λαθος στιγμη"... ειτε γιατι υπαρχει προβλημα στην εγκυμοσυνη... αλλα αυτο που θα ηθελα εγω να πω ειναι οτι κι εγω για καποιους εκανα παιδι νωρις και μαλιστα τη λαθος στιγμη... Ημουν 25 μισο οταν εμεινα εγκυος και ημουν μολις 6 μηνες υποδιευθυντρια... Θα μπορουσα να μην κανω παιδι και να συνεχισω την καριερα μου και να γινω ακομη και διευθυντρια... Θα πραγματοποιουσα το ονειρο της ζωης μου.... ηταν αυτο που παντα ηθελα να κανω επαγγελματικα... Ομως εαν τοτε εριχνα το μωρακι μου τωρα ή σε μερικα χρονια που θα αποφασιζα να κανω μωρο δεν θα μπορουσα (εχω καποιο προβλημα και το ηξερα απο τοτε)... Και θα εχανα τη μεγαλη ευκαιρεια να κανω οτι πιο σημαντικο και σπουδαιο μπορει να κανει ανθρωπος... Να φερει στον κοσμο οχι μονο ενα παιδι... αλλα και δυο και τρια και οσα μπορει...
Εγω αυτο που θα ηθελα να πω ειναι ενα μεγαλο ευγε σε ολες τις μανουλες που εχουν 1 2 3 4.... παιδια... ειμαι σιγουρη πως η ζωη τους θα ηταν αδεια χωρις τα παιδακια τους, γιατι και η δικια μου η ζωη θα ηταν αδεια αν δεν ειχα το αγορακι μου...

Και θα κλεισω με τον καημο μου: Ας στειλει σε μενα ο Θεος τα μωρακια που δε θελουν καποιες κοπελες, σε μενα και στις φιλες μου που προσπαθουν χρονια τωρα να αποκτησουν ενα μωρο...

Συγνωμη για τα πολλα "εγω" αλλα εκφραζω προσωπικη γνωμη που αφορα εμενα, τη ζωη μου και τα βιωματα μου χωρις να αναφερομαι σε αλλα προσωπα και καταστασεις...Και επαναλαμβανω δεν κατακρινω κανεναν για τις αποφασεις του... Κι εγω αυριο δεν ξερω τι θα μου ξημερωσει και τι αποφασεις θα παρω...

MariaM

MariaM

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 5162
Ημερομηνία εγγραφής : 29/08/2010
Ηλικία : 42
Τόπος : Χαλκίδα

Καταρχήν θα πω ότι δεν βιάζομαι να κατηγορήσω μία γυναίκα που έχει κάνει έκτρωση. Είναι μια απόφαση που δεν επηρεάζει την ζωή μου περισσότερο από την δική της.
Μπορώ όμως να παρουσιάσω τι σημαίνει έκτρωση μέσα στο δικό μου μυαλό. Και αυτό το τονίζω γιατί οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί και σκεφτόμαστε διαφορετικά. Δεν θα χρησιμοποιήσω απόλυτους χαρακτηρισμού όπως φόνος ή δολοφονία και τα σχετικά. Υπάρχει ειδική λέξη για αυτή την διαδικασία, η λέξη "έκτρωση" και τίποτα άλλο δεν περιγράφει καλύτερα αυτό που συμβαίνει. (Όλοι μπορούμε να αναζητήσουμε τον ορισμό).

Μετά από αυτή την εισαγωγή θα μιλήσω λοιπόν για την δική μου άποψη. Δεν μπορώ να μιλήσω για κανενός άλλου. Θα μιλήσω λοιπόν με βάση μια γενικότερη θεωρία που έχω για εμάς τις γυναίκες. Νομίζω ότι επειδή όλα συμβαίνουν μέσα στο δικό μας σώμα φέρουμε μεγαλύτερη ευθύνη από τους άντρες για την απόφασή μας. Άρα κατ' επέκταση και για την "απροσεξία" μας. Φυσικά θεωρώ έναν άντρα τουλάχιστον δειλό όταν απαλλάσει τον εαυτούλη του από τις ευθύνες αλλά δεν θα μιλήσω για αυτούς. Θα μιλήσω μόνο για εμάς τις γυναίκες που είμαστε από την φύση μας, ευλογημένες, άξιες άρα και πιο δυνατές. Συνήθως είμαστε και πιο ώριμες από τους άντρες της ίδιας ηλικίας με εμάς. Άρα εμείς θεωρώ ότι πρέπει να προσέχουμε περισσότερο γιατί εμείς "παθαίνουμε" περισσότερα. Μια απόφαση για έκτρωση μπορεί να είναι βιαστική, και επειδή μας έχει κυριεύσει πανικός (απόλυτα ανθρώπινο και κατανοητό) όπως συμβαίνει συνήθως με τις γυναίκες που ΔΕΝ είναι ήδη μάνες. Τις διαχωρίζω γιατί θεωρώ ότι αυτές δεν ξερουν την "ζημιά" που κάνουν. Αν το ψάξουμε βαθύτερα μπορούμε να βγάλουμε άλλα συμπεράσματα. Όλες είχαμε ακούσει πριν γίνουμε μάνες ότι το παιδί σου το αγαπάς όσο κανέναν άλλο. Μήπως αυτό είναι το πρόβλημα λοιπόν; Συνήθως προτείνω σε μια κοπέλα που πρόκειται να κάνει έκτρωση να γεννήσει το παιδί και της δίνω μία ιδέα... Να το γεννήσει και να το... χαρίσει! Αν υπάρχει θέληση είναι εφικτό. Μπορεί να κάνει τα ελάχιστα από τα έξοδα που απαιτούνται και να το γεννήσει σε δημόσιο νοσοκομείο με τον γιατρό που εφημερεύει. Πάνω-κάτω δεν θα δώσει περισσότερα από όσο κοστίζει μία έκτρωση στο σύνολο. Μπορεί να της πληρώσει επίσης τα έξοδα η ανάδοχη οικογένεια. Αυτό που θα θυσιάσει είναι 9 μήνες από την ζωή της αλλά αυτό είναι κάπως δίκαιο γιατί έπρεπε να προσέξει περισσότερο να μην μείνει έγκυος. Να βρει ζευγάρι για να το χαρίσει είναι πολύ εύκολο στις μέρες μας... Αυτό όμως που φοβάται η κοπέλα που κάνει έκτρωση να θυσιάσει δεν είναι ούτε τα λίγα χρήματα, ούτε οι 9 μήνες από την ζωή της. Φοβάται πως θα πονέσει περισσότερο αν δώσει το παιδί μόλις γεννηθεί. Φοβάται ότι θα το αγαπήσει μόλις το δει, θα μαγευτεί και θα θέλει να το κρατήσει. Και αν τελικά δεν το δώσει θα καταστρέψει την ζωή της. Αν πάλι το δώσει φοβάται ότι δεν θα ξεπεράσει ποτέ το ότι δεν ζει μαζί της. Τί τραγική ειρωνία; Προτιμούμε να στερήσουμε την ζωή από αυτό το πλάσμα που μεγαλώνει μέσα μας παρά να ξέρουμε ότι ζει κάπου με κάποια άλλη μαμά και δεν θα μας γνωρίσει ποτέ στην ζωή του. Έτσι, επειδή φοβόμαστε ότι θα πονέσουμε εμείς περισσότερο, του στερούμε την ζωή και δεν το αφήνουμε να γεννηθεί και να ζήσει την δική του ζωή.
Πιστεύω λοιπόν ότι φοβόμαστε να αγαπήσουμε. Φοβόμαστε τα συναισθήματα που θα γεννηθούν μέσα μας με την γέννηση ενός "ανεπιθύμητου" παιδιού. Έτσι αρνούμαστε να αγαπήσουμε. Όλο αυτό πηγάζει μόνο από το δικό μας "εγώ".

Όπως είπα για να μην γίνουν παρεξηγήσεις, δεν κατηγορώ σε καμία περίπτωση τις γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση. Η κάθε μια μας κουβαλάει τον σταυρό της και πολλές από αυτές τις γυναίκες επηρεάστηκαν αρνητικά για πολύ καιρό από αυτή τους την επιλογή. Όμως δεν είμαι σε θέση να τις κατακρίνω. Είμαστε άνθρωποι μόνο ο Θεός κρίνει και συγχωρεί. Και εγώ σαν άνθρωπος προς άνθρωπο δεν έχω κάτι να τις κατηγορήσω ή να τους συγχωρέσω. Εξήγησα με λίγα λόγια για ποιους λόγους δεν θα έκανα εγώ έκτρωση πιο πάνω. Έτσι βλέπω εγώ προσωπικά την έκτρωση. Για εμένα δεν είναι επιλογή.

Κουκίδα σε παλαιότερο ποστ, είχες αναφέρει ότι πρέπει να αλλάξει η αντιμετώπιση των ανθρώπων για την ζωή. Με αυτό συμφωνώ. Όταν πάψουν οι άνθρωποι γενικά να θεωρούν πως μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη καταστρέφει ζωές οπότε αξίζει να θυσιαστεί πράγμα που θεωρώ λάθος προοπτική, τότε θα αλλάξουν πολλά. Και αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν το μεγαλύτερο πόλεμο ενάντια σε αυτή την ζωή που δημιουργείται είναι η οικογένεια της κοπέλας που εγκυμονεί, κυρίως.

Όλα αυτά είναι πολύ γενικές σκέψεις. Υπάρχουν και πολλές ειδικές περιπτώσεις και δύσκολες, το ξέρω. Ποτέ δεν αντιμετωπίζω μια ιστορία έκτρωσης αυστηρά. Φυσικά ποτέ δεν θα πω και μπράβο, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι στην ουσία εγώ η ίδια για να βοηθήσω μια γυναίκα που έχει κάνει έκτρωση. Μπορώ όμως να μην κάνω ή πω κάτι που θα την κάνει να νιώσει χειρότερα. Είμαστε όλοι το ίδιο άνθρωποι και κάνουμε λάθη μικρά ή μεγάλα. Τα λάθη αυτά λοιπόν επηρεάζουν εμάς τους ίδιους περισσότερο από οποιονδήποτε ξένο ή γνωστό που έχει άποψη για αυτά και δεν διστάζει να την δηλώσει. Συμβουλή σε γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση: Μοιραστείτε την εμπειρία σας μόνο αν έχετε συγχωρέσει τον εαυτό σας και δεν έχετε ενοχές γιατί ο κόσμος θα σας κάνει να νιώσετε χειρότερα.

Αυτά από εμένα, με πολύ αγάπη για όσους ζουν και όσους πρόκειται να ζήσουν. Με πολύ αγάπη για την ζωή γενικά.

koukida

koukida

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 4146
Ημερομηνία εγγραφής : 24/07/2010
Τόπος : Μακεδονία

""Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο..."

MariaM

MariaM

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 5162
Ημερομηνία εγγραφής : 29/08/2010
Ηλικία : 42
Τόπος : Χαλκίδα

koukida έγραψε:""Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο..."

Όπως το πάρει κανείς. Eμένα ήταν. Είχε τον λώρο 2 φορές γυρω από τον λαιμό του...

bou-boukitsa

bou-boukitsa

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 3540
Ημερομηνία εγγραφής : 05/07/2010

koukida έγραψε:""Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο..."

το θεμα ειναι πως ζωη ειναι και ενος παιδιου που ειναι καλα και υγειες..και τρεχει ,παιζει,,φωναζει ..μεγαλωνει και κανει τους γονεις περιφανους..
ΑΛΛΑ.......
ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΠΗΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ..ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ ..ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ...ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΕ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩς ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟς ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΒΙΑΣΤΑ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙ΄΄ΧΑΖΟ΄΄....ΚΑΙ ΧΙΛΙΑ ΔΥΟ ΑΛΛΑ...

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩς ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥς ΓΟΝΕΙς ΠΕΡΙΦΑΝΟΥς ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ...ΜΑΛΙΣΤΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥς ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥς ΥΠΟΤΙΜΑ...ΤΟΝ ΚΑΗΜΕΝΟ ΛΕΝΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙ ΓΟΝΙΟ....ΚΑΙ ΤΕΛΟς ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑς...
ΑΡΑ ΑΥΤΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΩΣΗ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΙΔΙ...Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟς ΕΓΩΙΣΜΟς ΔΗΛΑΔΗ...

tatijana

tatijana

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 5480
Ημερομηνία εγγραφής : 25/07/2010

Εχω την κολλητη μου που η μανα της ειχε χωρισει με το μπαμπα της και εμενε μαζι της φυσικα...η μαμα της εκανε σχεση με καποιον αλλον,εμεινε εγκυος και της βρηκαν οτι ειχε προχωρημενο καρκινο,στο στηθος...Να το ριξεις τις λεγανε,εχεις δυο κοριτσια να μεγαλωσεις και μπορεις μετα να κανεις κι αλλα..Τελικα το κρατησε γεννησε ενα αγορακι και μετα απο μερικους μηνες πεθανε.κι αφησε τρια ορφανα.τα δυο κοριτσια ηλικιας 10 η κολλητη μου και 12 η αδερφη της πηγαν στον μπαμπα τους που ηταν μισοαναπηρος ειχε ενα ποσοστο αναπηριας χερι και ποδι.Και το αγορακι στον αλλον τον μπαμπα που μεγαλωσε με την γιαγια γιατι εκεινος δεν το ηθελε..Ακομη η κολλητη μου λεει γιατι ρε μανα το εκανες αυτο....Δεν εζησε την μανα της και καμια φορα που σκοτωνομαι εγω με την δικη μου μου λεει ας σφαζομουνα κι εγω κι ας την ειχα διπαλ μου....Τι θελω να πω με ολο αυτο?Οτι ναι γεννηθηκε ενα γερο παιδι αλλα τα αλλα δυο παιδακια στην τρυφερη ηλικια εκεινη χασανε την μητρικη αγαπη,τι λεμε τωρα??????

bou-boukitsa

bou-boukitsa

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 3540
Ημερομηνία εγγραφής : 05/07/2010

tatijana έγραψε:Εχω την κολλητη μου που η μανα της ειχε χωρισει με το μπαμπα της και εμενε μαζι της φυσικα...η μαμα της εκανε σχεση με καποιον αλλον,εμεινε εγκυος και της βρηκαν οτι ειχε προχωρημενο καρκινο,στο στηθος...Να το ριξεις τις λεγανε,εχεις δυο κοριτσια να μεγαλωσεις και μπορεις μετα να κανεις κι αλλα..Τελικα το κρατησε γεννησε ενα αγορακι και μετα απο μερικους μηνες πεθανε.κι αφησε τρια ορφανα.τα δυο κοριτσια ηλικιας 10 η κολλητη μου και 12 η αδερφη της πηγαν στον μπαμπα τους που ηταν μισοαναπηρος ειχε ενα ποσοστο αναπηριας χερι και ποδι.Και το αγορακι στον αλλον τον μπαμπα που μεγαλωσε με την γιαγια γιατι εκεινος δεν το ηθελε..Ακομη η κολλητη μου λεει γιατι ρε μανα το εκανες αυτο....Δεν εζησε την μανα της και καμια φορα που σκοτωνομαι εγω με την δικη μου μου λεει ας σφαζομουνα κι εγω κι ας την ειχα διπαλ μου....Τι θελω να πω με ολο αυτο?Οτι ναι γεννηθηκε ενα γερο παιδι αλλα τα αλλα δυο παιδακια στην τρυφερη ηλικια εκεινη χασανε την μητρικη αγαπη,τι λεμε τωρα??????

ναι βρε συ ..αλλα αυτη δεν πεθανε στη γεννα...και να μην το κρατουσε το παιδι ..παλι μπορει να πεθενε...και θα πεθενε αχοντας πρωτα σκοτωσει το παιδι της??,,χειριτερο δεν θα ηταν?

α..και κατι πιο μακαβριο ισως..
ξερει καμια κοπελα που ειναι υγειης και γενναει τα παιδακια της αν του χρονου θα ειναι καλα?...ξερει κανεις μας αν θα ζει αυριο που λεει ο λογος??...οποτε τι λεμε τωρα???ετσι δεν θα καναμε καθολου παιδια μηπως και μας συμβει κατι...

tatijana

tatijana

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 5480
Ημερομηνία εγγραφής : 25/07/2010

Ναι αλλα για την συγκεκριμενη λεω εγω τωρα,ειχε δυο παιδια...Τα οποια αφησε μονα κι ενα μωρακι επισης..

koukida

koukida

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 4146
Ημερομηνία εγγραφής : 24/07/2010
Τόπος : Μακεδονία

bou boukitsa
στο κομματι που μιλας για παιδια με ιδιαιτερες αναγκες θα σταθω και θα συμφωνήσω.

πριν καιρο αποδεχόμουν την επέμβαση σε μια εγκυμοσυνη αν το μωρο εχει καποιο προβλημα υγειας
- ομως ετυχε να δω ενα βιντεο στο youtube (δεν θα το παραθέσω γιατι θα φορτιστουν ισως καποιες σε μεγαλο βαθμο) ενος πρόωρου θαυματος που εζησε μια ζωη λιγων εβδομαδων -εν γνωση των γονιών του οτι θα γεννιοταν με προβλημα κ δεν θα επιζουσε- ωστοσο το υποδεχτηκαν με ολη τους την αγάπη ... του προσφεραν μια ζωη γεματη αγαπη- κ ας γνωριζαν οτι θα κρατουσε λιγες εβδομαδες- κ ας ο πονος τους για την τυχη του παιδιου τους ηταν αφορητος-
Τους βγαζω το καπέλο-- δεν ειχα δει πιο συνειδητοποιημενη οικογενεια ...απο τοτε αναθεωρησα πολλα σε σχεση με το θεμα...

Ειμαστε πολυ σκληροι -το πιστευω και επιλεκτικα αγαπαμε κ προσφερουμε αναλογα με την διαθεση μας.
Θα συμφωνησω bou boukitsa μαζι σου - σαυτη την προεκταση του θεματος.

supermama

supermama

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 3412
Ημερομηνία εγγραφής : 07/12/2010
Ηλικία : 40
Τόπος : θεσσαλονικη

tatijana έγραψε:Ναι αλλα για την συγκεκριμενη λεω εγω τωρα,ειχε δυο παιδια...Τα οποια αφησε μονα κι ενα μωρακι επισης..

καταλαβαινω τι θεςναπεις... εχειςδικιο. ισως...ισως αν δεν ηταν εγκυος να υπηρχε κατι να παρει περισσοτερο σαν φαρμακευτηκη αγωγη. αλλα καιναταν ηδη αποφασισμενη η τυχη της, αλλο 2 παιδια και αλλο 3! κοκ. οσο σκληρο και αν ακουγετε. θεωρω περισσοτερο εγωιστικο να το κρατησεις παρα το αντιθετο. δε θεωρω καθολου εγωιστικο να το ριξεις (αν δε σου δινουν αλλη επιλογη ετσι?) θα το κανεις για τααλλα παιδια σου.. δδε βλεπω εγωισμο εκει.. ισα ισα..θυσια

MAROULOU

MAROULOU

Η ψυχή της παρέας!

Αριθμός μηνυμάτων : 576
Ημερομηνία εγγραφής : 19/02/2011
Ηλικία : 44
Τόπος : ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

θα ήθελα σε αυτό το ποστ να κάνω λίγο τον δηκηγόρο του διαβόλου. Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου είμαι κατά μιας δικής μου έκτρωσης στην παρούσα φάση της ζωής μου,δηλαδή με όλη την ωριμότητα και την ευθύνη που μπορώ να νιώσω για τη ζωή που δημιουργείται μέσα μου σε αυτήν τη ηλικία με τα 31 χρονάκια που κουβαλάω. στην παρούσα φάση μπορώ να είμαι μαμά από τη σύλληψη και να διαμορφώσω τους όρους της ζωής μου έτσι ώστε να χωρέσει και ένα μωρό.
θα ήθελα όμως να ρωτήσω εσάς ποια είναι η άποψή σας για μία εγκυμοσύνη που προκύπτει κατόπιν βιασμού έστω και ενδοοικογενειακού. μία εγκυμοσύνης μίας κοπέλας στα 14 και στα 15 χρόνια. μίας γυναίκας 20-22 χρονών που όλοι της κλείνουν την πόρτα, δεν μπορεί να εργαστεί και χρειάζεται να καταφύγει σε έναν σύλλογο για να φέρει στο κόσμο το μωρο της και κατόπιν να τα αντιμετωπίσει όλα μόνη της...
σε τέτοιες και σε πολλές άλλες περιπτώσεις που δεν μπορώ τώρα να σκεφτώ τώρα, αναρωτιέμαι ποιανου ζωή πρέπει να προστατέψουμε πρώτα του κοριτσιού ή της γυναίκας η του μωρού;
τα ψυχολογικά αποτελέσματα της έκτρωσης για τη γυναίκα τα γνωρίζουμε. για τη γυναίκα όμως που φέρνει σε αντίξοες συνθήκες το μωρό της στον κόσμο και μετά αντιμετωπίζει τα χίλια δυο προβλήματα πρακτικά και ψυχολογικά τι γίνεται; και τελικά πόσο ταλαιπωρούνται και τα παιδιά αυτά από τις μητέρες τους;
κοινώς τι γίνεται με την κάθε είδους κακοποίηση των παιδιών από γονείς που δεν τα ήθελαν ή που δεν σκέφτηκαν πριν τα κάνουν;

από φιλοσοφικής απόψεως είμαι και εγώ πολύ κατά της έκτρωσης, πρακτικά βλέπω πως η προστασία της γυναίκας που αντιμετωπίζει προβλήματα πρέπει να έρθει πρώτη.
και φυσικά θεωρώ απαράδεκτο και τελείως ανεύθυνο της έλλειψη προφύλαξεις και την έλλειψη ενημέρωσης των παιδιών από τους γονείς.
οι γονείς που δε φρόντισαν να ενημερώσουν κατάλληλα τα παιδιά τους και με λεπτομερή τρόπο επειδή σοκάρονταν να κάνουν τέτοιες συζητήσεις με τα παιδιά, αντιμετωπίζουν συχνά τη συνέπεια αυτού.
δεν είμαι υπερ της έκτρωσης τελικά, αλλά δεν μπορώ να μην ενδιαφερθώ πρώτα για τον άνθρωπο που ήδη βρίσκεται σε πληρη συνείδηση στη ζωή του και είναι σε πολύ δύσκολη θέση.

litsakos

litsakos

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 6935
Ημερομηνία εγγραφής : 25/05/2010
Ηλικία : 101
Τόπος : Αθενς

supermom έγραψε:Κουκίδα είμαι σίγουρη ότι δεν θέλεις αντιπαραθέσεις αλλά κάποια θέματα από μόνα τους είναι...ευαίσθητα. Επειδή το θέτεις αρκετά φιλοσοφικά το θέμα θα σου πω την γνώμη μου. Το όλο πρόβλημα έγκειται στο ότι μια γυναίκα /ένα κορίτσι δεν ξέρει συνήθως τι σημαίνει όλο αυτό που ονομάζετε σύλληψη, εγκυμοσύνη και μητρότητα παρά μόνο αφού έχει ήδη γίνει μαμά. Για να απαντήσω σε αυτό που ρωτάς σε μια εγκυμοσύνη γιορτάζουμε συγχρόνως όταν υπάρχει και το α και το β που ανέφερες, δηλαδή γιορτάζουμε το θαύμα που ΘΕΛΟΥΜΕ. Για να μην θίξω κάποια κοπέλα θα πω το εξής. Όταν ήμουν πιο μικρή, σε διάφορες σχέσεις που είχα σε κάποια στιγμή σκεφτόμουν : αν τον άλλο μήνα έμενα έγκυος, τι θα κάνω; (να σημειώσω ότι ναι, κάποιες φορές έκανα σεξ χωρίς προφυλάξεις γιατί δεχόμουν πιέσεις και δεν ήθελα
να μαλώνω) σκεφτόμουν λοιπόν, πω, πω δεν υπάρχει
περίπτωση, θα φρικάρω, δεν θέλω κτλ. Ποτέ, μα ποτέ δεν σκεφτόμουν το παραπέρα, έμενα πάντα στην αρνητική μου διάθεση που την θεωρούσα αρκετή για να με προστατεύσει από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Η αλήθεια είναι ότι αν όντως μου τύχαινε κάτι τέτοιο τότε, δεν θα το κρατούσα πιστεύω. Όσα βίντεο και να μου έδειχναν εκ των υστέρων (αφού ήμουν ήδη εγκυος εννοώ) πιστεύω ότι δεν θα το κρατούσα γιατι θα θεωρούσα ότι δεν θα είναι κανένας μας ευτυχισμένος. Σήμερα όμως, που είμαι μαμά από τον άνθρωπο που διάλεξα εγώ συνειδητά
καταλαβαίνω τον συλλογισμό όσων είναι κατά των εκτρώσεων. Τώρα που έχω βιώσει την εγκυμοσύνη και
ενημερώνομαι πάνω στο θέμα μπορώ να καταλάβω γιατί
κάποιες γυναίκες είναι τόσο απόλυτες στο θέμα της
έκτρωσης.
Για εμένα θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερη ενημέρωση για την αντισύλληψη και γύρω από την εγκυμοσύνη στις μικρότερες ηλικίες με την ελπίδα να μειωθούν οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, γιατί ναι, υπάρχουν εγυμοσύνες τις οποίες δυστυχώς δεν μπορει να υποστηρίξει κάνεις. Όπως για όλα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή έτσι υπάρχει και η κατάλληλη στιγμή για ένα παιδί .Δεν ξέρω αν έκανα κατανοητό το συλλογισμό
μου...συγγνώμη για το σεντόνι. Θα ήθελα να δώσω κι άλλες επεξηγήσεις σε διάφορα που έγραψα αλλά ίσως να κουράσω ακόμη πιο πολύ.

με καλυψε η supermom.Ειναι πιο ουδετερη (ελπιζω να ειναι η σωστη λεξη) απαντηση στο ερωτημα σου.

ειναι το παλιο ερωτημα "το σωμα της γυναικας ειναι δικο της" ή "το σωμα της γυναικας δεν ειναι μονο δικο της". Ειμαστε στην 3η γενια του φεμινισμου,και ακομα υπαρχει αυτο το ερωτημα. (καλως κακως δεν ειμαι σιγουρη)

υγ αλλιως θα το σκεφτει να απαντησει παντως μια γυναικα που εχει ηδη παιδι.

koukida

koukida

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 4146
Ημερομηνία εγγραφής : 24/07/2010
Τόπος : Μακεδονία

δεν καταλαβαινω πως υφίσταται το θεωρητικό επίπεδο σε μια πρακτική- (όπου μπορούμε ανετα να λεμε οτι ειμαστε κατα της εκτρωσης) αλλα σε πρακτικο επίπεδο ουσιαστικα να την δικαιολογούμε (βαζουμε προυποθεσεις /παραμετρους)--- αυτος ειναι ο προβληματισμός μου- ειναι μια αντιφαση ολο αυτό -προδιδει το εγωιστικό της υπόθεσης - την ανθρωπινη αδυναμία- το συμφερον.

πιστευω οτι για οσο θα το δικαιολογουμε τοσο θα υφισταται ως πρακτική- και άλλο τοσο τα παιδια μας δεν θα περνουν τις προφυλαξεις τους---πολυ απλα γιατι θα ξερουν οτι μπορουν να αντιμετωπισουν το προβλημα οταν θα ερθει με τον γνωστο τροπο.

για εμενα μιλωντας (κ μιας πια εγω προσωπικα δεν θα μπορουσα να βρεθω σε τετοιο 'δίλημμα'- οσον αφορα την κορη μου θα μιλήσω κ ειμαι αποφασισμενη να της δειξω τι σημαινει εκτρωση οταν ερθει η ωρα- και αν ποτε μεινει εγκυος 'κατα λάθος' εγω θα ειμαι εκει για να την στηριξω, κ οχι συμβουλευοντας την να κανει αυτο που οι παλαιοτερες γενιές εστελναν τα κοριτσια τους να κανουν..

εσεις τι θα κανατε αν η δική σας κόρη ελεγε στα 16-17 της οτι ειναι εγκυος?

litsakos

litsakos

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 6935
Ημερομηνία εγγραφής : 25/05/2010
Ηλικία : 101
Τόπος : Αθενς

koukida έγραψε:
εσεις τι θα κανατε αν η δική σας κόρη ελεγε στα 16-17 της οτι ειναι εγκυος?

Θα σεβομουν την επιλογη της,οποια κι αν ηταν. Ετσι λεω.

CHRISLA2216

CHRISLA2216

Παίζει το forum στα δάχτυλα!

Αριθμός μηνυμάτων : 1563
Ημερομηνία εγγραφής : 15/03/2011
Ηλικία : 44
Τόπος : ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

koukida έγραψε:για εμενα μιλωντας (κ μιας πια εγω προσωπικα δεν θα μπορουσα να βρεθω σε τετοιο 'δίλημμα'- οσον αφορα την κορη μου θα μιλήσω κ ειμαι αποφασισμενη να της δειξω τι σημαινει εκτρωση οταν ερθει η ωρα- και αν ποτε μεινει εγκυος 'κατα λάθος' εγω θα ειμαι εκει για να την στηριξω, κ οχι συμβουλευοντας την να κανει αυτο που οι παλαιοτερες γενιές εστελναν τα κοριτσια τους να κανουν..

εσεις τι θα κανατε αν η δική σας κόρη ελεγε στα 16-17 της οτι ειναι εγκυος?

οπως ειπες κουκιδα μου, αλλο στα λογια κι αλλο στην πραξη.....
το να στηριξεις το παιδι σου ειναι το πιο λογικο! ομως αυτο δεν σημαινει παντα οτι ενας γονιος θα δεχτει ενα τετοιο "περιστατικο".. και πιστευω οτι οι παλιοτερες γενιες δεχονταν περισσοτερο ενα μωρο σε μικρη ηλικια, παρα σημερα...
προσωπικα, δεν θα ηθελα να ερθουν οι γιοι μου στα 20 τους και να μου πουν οτι αφησαν εγκυο μια κοπελα 16-17 χρονων που λες.. θα ετρωγα μεγαλη φρικη!! αυτη σιγουρα θα ηταν η πρωτη μου αντιδραση- εσωτερικα παντα!! δεν θελω να το σκεφτομαι ακομα...

CHRISLA2216

CHRISLA2216

Παίζει το forum στα δάχτυλα!

Αριθμός μηνυμάτων : 1563
Ημερομηνία εγγραφής : 15/03/2011
Ηλικία : 44
Τόπος : ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

litsakos έγραψε:

koukida έγραψε:
εσεις τι θα κανατε αν η δική σας κόρη ελεγε στα 16-17 της οτι ειναι εγκυος?

Θα σεβομουν την επιλογη της,οποια κι αν ηταν. Ετσι λεω.

Μακαρι να ηταν τοσο απλο!! κακα τα ψεματα ομως, στα 16 ενα παιδι ειναι εντελως ανωριμο να παρει μια τετοια αποφαση, ποσο μαλλον να γινει γονιος

litsakos

litsakos

Πρωταγωνιστής!!

Αριθμός μηνυμάτων : 6935
Ημερομηνία εγγραφής : 25/05/2010
Ηλικία : 101
Τόπος : Αθενς

CHRISLA2216 έγραψε:

litsakos έγραψε:

koukida έγραψε:
εσεις τι θα κανατε αν η δική σας κόρη ελεγε στα 16-17 της οτι ειναι εγκυος?

Θα σεβομουν την επιλογη της,οποια κι αν ηταν. Ετσι λεω.

Μακαρι να ηταν τοσο απλο!! κακα τα ψεματα ομως, στα 16 ενα παιδι ειναι εντελως ανωριμο να παρει μια τετοια αποφαση, ποσο μαλλον να γινει γονιος

δεν το ειχα σκεφτει να σου πω,τωρα με το θεμα της koukida ας πουμε το σκεφτηκα.Μεχρι τωρα συνηθως φανταζομαι τα παιδια μου σε διαφορες φασεις,στο σχολειο,στο πανεπιστημιο,στο εξωτερικο να τα επισκεπτομαι...δεν μπορεις να ξερεις απο τωρα πως θα αντιδρουσες αν σου ανακοινωνε μια εγκυμοσυνη το παιδι σου,οτι αποψη και να εχεις.Δεν πιστευω οτι θα πηγαινα κοντρα στις επιθυμιες τους παντως.Δεν μπορω να με φανταστω να μου λεει ενα απο τα δυο κατι τετοιο και εγω να ειμαι σε υστερικη κατασταση "ριχτο το/κρατα το" ,αυτο θα τα απομακρυνε σε μια στιγμη που θα χρειαζοντουσαν στηριξη.Δεν θα θελα να το ακουσω ομως για να ειμαι ειλικρινης απο την 16χρονη κορη μου ή τον 16χρονο γιο μου...γι αυτο απο νωρις θα πρεπει να τους μιλησουμε για την αντισυλληψη ή για το τι σημαινει να εχεις ενα παιδι.

CHRISLA2216

CHRISLA2216

Παίζει το forum στα δάχτυλα!

Αριθμός μηνυμάτων : 1563
Ημερομηνία εγγραφής : 15/03/2011
Ηλικία : 44
Τόπος : ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

litsakos έγραψε:

CHRISLA2216 έγραψε:

litsakos έγραψε:

koukida έγραψε:
εσεις τι θα κανατε αν η δική σας κόρη ελεγε στα 16-17 της οτι ειναι εγκυος?

Θα σεβομουν την επιλογη της,οποια κι αν ηταν. Ετσι λεω.

Μακαρι να ηταν τοσο απλο!! κακα τα ψεματα ομως, στα 16 ενα παιδι ειναι εντελως ανωριμο να παρει μια τετοια αποφαση, ποσο μαλλον να γινει γονιος

δεν το ειχα σκεφτει να σου πω,τωρα με το θεμα της koukida ας πουμε το σκεφτηκα.Μεχρι τωρα συνηθως φανταζομαι τα παιδια μου σε διαφορες φασεις,στο σχολειο,στο πανεπιστημιο,στο εξωτερικο να τα επισκεπτομαι...δεν μπορεις να ξερεις απο τωρα πως θα αντιδρουσες αν σου ανακοινωνε μια εγκυμοσυνη το παιδι σου,οτι αποψη και να εχεις.Δεν πιστευω οτι θα πηγαινα κοντρα στις επιθυμιες τους παντως.Δεν μπορω να με φανταστω να μου λεει ενα απο τα δυο κατι τετοιο και εγω να ειμαι σε υστερικη κατασταση "ριχτο το/κρατα το" ,αυτο θα τα απομακρυνε σε μια στιγμη που θα χρειαζοντουσαν στηριξη.Δεν θα θελα να το ακουσω ομως για να ειμαι ειλικρινης απο την 16χρονη κορη μου ή τον 16χρονο γιο μου...γι αυτο απο νωρις θα πρεπει να τους μιλησουμε για την αντισυλληψη ή για το τι σημαινει να εχεις ενα παιδι.

κι εγω δεν εννοουσα να παμε κοντρα στα θελω των παιδιων μας- αν και σε μια τετοια περιπτωση δεν μπορω να πω οτι θα ηταν και κατακριτεα λαθος- για μενα τουλαχιστον..
οσο γι'αυτο που λες οτι πρεπει απο νωρις να μιλαμε στα παιδια......... δεν διαφωνω καθολου, απλα πιστευω οτι τα σημερινα πλεον παιδια δεν μας εχουν αναγκη σε αυτο το θεμα-της ενημερωσης δηλαδη. εννοω, πως τα μαθαινουν ολα αυτα ειτε απο αλλους φιλους τους, ειτε απο την τηλεοραση,ειτε απο το διαδυκτιο.. χωρις φυσικα να υποννοω οτι δεν πρεπει να τα μιλαμε κ εμεις οι γονεις. απλα πιστευω οτι, οι γονεις μιλανε στα παιδια τους για το θεμα της αντισυλληψης και, ειναι αδικο να κατηγορουμε πολλες φορες μερικους γονεις οταν μαθαινουμε οτι μια κοπελιτσα-σε οποιαδηποτε ηλικια- εμεινε εγκυος χωρις να το θελει κ το μετανιωσε κι ετσι δεν κρατησε το μωρακι.. δεν φταινε οι γονεις, αν τα μυαλα των παιδιων ειναι εξω απο το κεφαλι πολλες φορες!!

nopi30

nopi30

Η ψυχή της παρέας!

Αριθμός μηνυμάτων : 755
Ημερομηνία εγγραφής : 20/09/2010

Αν ο γιος μου ή η κορη μου εκανε μωρο στα 16 - 17, θα τους στηριζα... Και εννοειτε οτι θα τους ελεγα να μην το ριξουν, μια γυναικα πιστευω πως οταν γινεται μανα, γινεται μανα για το καθε παιδι πανω στον κοσμο... Θα τους βοηθουσα πρακτικα να το μεγαλωσουν... μεχρι που θα αναλαμβανα την ανατροφη του μωρου για να τελειωσουν το σχολειο, να σπουδασουν, να κανουν αυτο που θελουν... Αρκει το μωρο να γεννιοταν... δε θα τους αφεινα ετσι μονο και μονο για να τους τιμωρησω για το "λαθος" που εκαναν... Θεωρω πως ως γονιος θα οφειλα να στηριξω τα παιδια μου... σε αυτη την ηλικια κανεις δεν ξερει τι ειναι σωστο και τι λαθος... Εγω ξερω πως ειναι λαθος το να σκοτωνεις μια ζωη... Περασα πολλα για να κανω το μωρο μου και ισως να μην καταφερω ποτε να κανω αλλο, δεν θα αφεινα λοιπον καμια ψυχουλα να παει χαμενη...
Και κουκιδα συμφωνω μαζι σου στο κομματι που λες οτι σκεφτομαστε εγωιστικα, κατι τετοιο δεν μας το διδασκει ουτε η θρεισκια μας... Στη ζωη τιποτα δεν ειναι ευκολο και τιποτα δεν ειναι απλο... Ο Θεος δεν εδιωξε τον Αδαμ και την Ευα απο τον Παραδεισο για να καλοπερασουν στη Γη... ηταν η "τιμωρια" τους ή αλλιως το αποτελεσμα των πραξεων τους, απλα τους αφεισε ελευθερη τη βουληση... Και εμεις το εχουμε παρακανει πια θυσιαζουμε τα παντα αρκει να περναμε καλα και να ημαστε απαλλαγμενοι απο βαρη... γενικοτερα οχι μονο μιας ανεπιθυμητης εγκυμοσυνης... Εχουμε γινει εγωιστες...

supermom

supermom

Η ψυχή της παρέας!

Αριθμός μηνυμάτων : 640
Ημερομηνία εγγραφής : 06/11/2010
Ηλικία : 45
Τόπος : Θεσσαλονίκη

CHRISLA2216 έγραψε:

litsakos έγραψε:

koukida έγραψε:
εσεις τι θα κανατε αν η δική σας κόρη ελεγε στα 16-17 της οτι ειναι εγκυος?

Θα σεβομουν την επιλογη της,οποια κι αν ηταν. Ετσι λεω.

Μακαρι να ηταν τοσο απλο!! κακα τα ψεματα ομως, στα 16 ενα παιδι ειναι εντελως ανωριμο να παρει μια τετοια αποφαση, ποσο μαλλον να γινει γονιος

Δεν ξέρω ρε κορίτσια...εγώ είμαι κατά της έκτρωσης αλλά όπως λες Κουκίδα βάζω κάποιες προϋποθέσεις. Ίσως τελικά να μην μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη παρά μόνο αν έχουμε βρεθεί σε αυτή την θέση. Γιατί και τώρα φιλοσοφική συζήτηση κάνουμε.

Εμένα πάντως αν ερχόταν η 16χρονη κόρη μου, αύριο-μεθαύριο και μου έλεγε ότι είναι έγκυος δεν θα την πίεζα να κάνει κάτι που δεν θέλει αλλά δεν θα ήμουν και υπέρ του να το κρατήσει μόνο και μόνο για να μην το ρίξει. Όταν λέτε θα στηρίξω την απόφασή της....αν η απόφασ´η της είναι να μην κρατήσει το μωρό; Τι θα κάνετε; Θα την αναγκάσετε να το κρατήσει γιατί θεωρείτε ότι η έκτρωση είναι φόνος;

Αλήθεια αναρωτιέμαι γιατί το είδα στις απαντήσεις και έτσι όπως το είδα γραμμένο κατάλαβα ότι σίγουρα η κοπέλα θα θέλει να το κρατήσει. Ξαναλέω ότι κι εγώ είμαι κατά της έκτρωσης αλλά δεν θεωρώ ότι στη ζωή υπάρχουν στεγανά και σε όλους μα όλους τους κανόνες υπάρχουν εξαιρέσεις. Έχω την αίσθηση ότι το θέμα έχει ξεφύγει λίγο από το αρχικό σου ποστ Κουκίδα και πάει προς την κατεύθυνση : ή είσαι pro life και δεν εξετάζεις τίποτα ή απλά κοιτάς το τομάρι σου.

Πρόσφατα Θέματα

1 Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Σαβ Ιουν 18, 2011 2:06 pm

koukida

2 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Σαβ Ιουν 18, 2011 6:42 pm

tatijana

3 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Σαβ Ιουν 18, 2011 9:07 pm

GEODATOU

4 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Σαβ Ιουν 18, 2011 9:58 pm

supermom

5 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Σαβ Ιουν 18, 2011 10:38 pm

bou-boukitsa

6 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Σαβ Ιουν 18, 2011 11:04 pm

nopi30

7 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 12:14 am

MariaM

8 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 1:14 am

koukida

9 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 3:26 am

MariaM

10 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 5:14 am

bou-boukitsa

11 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 5:22 am

tatijana

12 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 5:26 am

bou-boukitsa

13 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 5:35 am

tatijana

14 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 6:27 am

koukida

15 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 11:58 am

supermama

16 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 12:28 pm

MAROULOU

17 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 12:51 pm

litsakos

18 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 2:17 pm

koukida

19 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 2:32 pm

litsakos

20 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 2:34 pm

CHRISLA2216

21 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 2:37 pm

CHRISLA2216

22 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 2:44 pm

litsakos

23 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 3:27 pm

CHRISLA2216

24 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 7:46 pm

nopi30

25 Απ: Το Θαύμα της ζωής...λάθος της στιγμής..? Κυρ Ιουν 19, 2011 8:58 pm

supermom