koukida έγραψε:εδω κολλαει η αλλαγη νοοτροπίας...
Συμφωνώ απόλυτα. Εμείς οφείλουμε να "διδάξουμε" στα παιδιά μας, να είναι πιο υπεύθυνα, αλλά και να αγαπάνε πραγματικά οτιδήποτε "ζωντανό" πάνω στον πλανήτη...
koukida έγραψε: όσο για τα παιδια με συνδρομο down καλο θα ηταν να μην τα θεωρουμε παιδια με νοητική υστερηση--γιατι απλά δεν ειναι.
με τα σωστα ερεθισματα- ΟΛΑ τα παιδιά μπορουν να εξελιχθούν ειτε με συνδρομα ειτε χωρις.
κουκίδα μου, να σου θυμίσω πως υπάρχουν και άτομα, που δεν μπορούν ούτε καν να αυτοεξυπηρετηθούν. Δε μπορούν να πιάσουν καλά καλά το κουτάλι και το πιρούνι, δε μπορούν να πάνε τουαλέτα και φοράνε πάμπερς. Κάποιος πρέπει να είναι μαζί τους 24 ώρες το 24ωρο....
Γιαυτό μη λες πως όλοι μπορούν να εξελιχθούν. Υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις....
Κι όταν ένας άνθρωπος έχει φτάσει 60-65 και το "παιδί" 30-35 ε, είναι κάπως να πρέπει να του αλλάζεις τις πάνες....
bou-boukitsa έγραψε: florentiab έγραψε:
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να γίνονται εκτρώσεις αλλά δεν τις καταδικάζω.
αυτο πρεπει να το ξεκαθαρισεις μεσα σου...οταν δεν υπαρχει αντιδραση υπαρχει συνενοχη...αυτο το θεμα δεν εχει γκρι...μονο ασπρο η μαυρο..η πιστευεις οτι η εκτρωση ειναι φονος..η οχι....δεν μπορει να ειναι φονος με προυποθεσεις!!
κατανοώ και συμπονώ το 16χρονο κοριτσάκι που έμεινε έγκυος και θέλει να κάνει έκτρωση αλλά στηρίζω και το κοριτσάκι που θα πάρει την απόφαση να το κρατήσει.
επίσης κατανοώ και τη γυναίκα που έχει ήδη 4,5,6 παιδιά και δεν θέλει/αντέχει να κάνει ένα ακόμα.
αυτο και αν ειναι τραγικο..να εχει γινει ηδη μανα 4,5,6, φορες και να αντεξει να σκοτωσει ενα παιδακι...συγνωμη αλλα σε αυτην την περιπτωση θα την ΄΄κατηγορουσα΄΄ ευθεως..θα ημουν πολυ σκληρη μαζη της...απο τη μια θα την εβλεπαμκαι θα ελεγα μπραβο που εχει τοσα παιδια...και τι να τα κανει αν εχει σκοτωσει αλλα τοσα η εστω αλλο ενα...
απλα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ(για μενα)
μπουμπουκίτσα μου, έχοντας ακούσει την καρδούλα της κόρης μου στον υπέρηχο -μόλις 7 εβδομάδων- αλλά και της αδερφής μου, θα ξαναπώ πως δεν το επιθυμώ για καμία κοπέλα αυτό, να "αναγκαστεί" δηλαδή να σκοτώσει ένα πλασματάκι.
Αλλά θα σου πω και την άλλη όψη του νομίσματος, όπου έχω άλλα δύο αδέρφια, πόσο "ωραία" μεγάλωσα...
Και ναι, δεν έχω παράπονο σε σχέση με κάποια άλλα παιδιά, αλλά με τα υπόλοιπα κάποια άλλα είχα....
Όταν δεν είχα χαρτζιλίκι να ακολουθήσω τις φίλες μου...
Όταν δε μπορούσα να πάω εκδρομή.
Όταν οι γονείς μου δεν είχαν για να πάω φροντιστήριο, κι όπως και σε άλλο θέμα έχω πει, δεν έχω σπουδάσει τίποτα, γιατί οι γονείς μου δεν είχαν να με στείλουν πουθενά...Προτίμησα να μάθω υπολογιστές, και να πιάσω δουλειά όπου μπορούσα -ευτυχώς ήμουν τυχερή σε αυτό το θέμα...
Που ήθελα να πάρω το προφίσενσι στα αγγλικά αλλά οι γονείς μου ξέρεις τότε έχτιζαν το σπίτι... Κι αδερφός μου σπούδαζε ηλεκτρονικός κι έπρεπε να αγοράσει μηχανάκι για να μπορεί να πηγαίνει στη σχολή...
Που φορούσα τα αποφόρια των αδερφών μου -καθότι πιο μικροκαμωμένη- και καινούρια ρούχα έβλεπα μόνο από δώρα θείων και παππούδων....
Και να σκεφτείς θεωρώ τον εαυτό μου τυχερή. Γιατί πάντα υπάρχουν και τα χειρότερα.
Λοιπόν όμως, τι έχεις να πεις γιαυτά τα παιδιά, που μεγαλώνουν με στερήσεις, που τρώνε "αποφάγια" και δεν έχουν ούτε να πάνε στο γιατρό?
Επειδή οι γονείς ήθελαν -με το συμπάθειο- να πηδιούνται αβέρτα, και να γεννοβολάνε????
Κι εδώ θα μου πεις για την αντισύλληψη. Εμ, σε ένα παντρεμένο ζευγάρι - ή ακόμα και όχι, η αντισύλληψη δεν είναι πάντα εφικτή.... Και στην τελική υπάρχουν και "ατυχήματα"....
Τες πα το θέμα μου είναι πως ούτε αυτή η δικαιολογία είναι βάσιμη. Δηλαδή το ότι μια γυναίκα έχει κάνει ήδη πολλά παιδιά πρέπει ντε και καλά να ξέρει και να νιώθει περισσότερα.
Επειδή ΞΕΡΕΙ αποφασίζει κιόλας. Επειδή ΞΕΡΕΙ για τις δυσκολίες, για τα ξενύχτια, για τις στερήσεις, για την ανοχή και την αντοχή που έχει κι αυτή όρια....
Αμαρτία ή όχι, ο Θεός θα το κρίνει.
Εξακολουθώ να συμφωνώ με τη Φλώρα, και παρότι δηλώνω κατά των εκτρώσεων, ειλικρινά πιστεύω πως, κάποιες φορές είναι για καλό.....