nikole έγραψε:το μωρό μου δεν ξέρουμε αν είναι καλά και αν θα γίνει...δείχνει σημάδια βελτίωσης αλλά θέλει πολύ επιμονή και υπομονή..
τα στοιχεία ,μετά το τέλος όλων αυτών ,θα τα αναφέρω να είστε σίγουρες..για την ώρα μια δυσφήμιση(όπως θα την έλεγαν αυτοί)μόνο κακό θα κάνει στην όλη διαδικασία..είναι καθαρά ανθρώπινο λάθος και έχω σκοπό να το φτάσω ως το τέλος...βοήθεια δεν υπάρχει από κανέναν αλλά από πείσμα και μόνο για όσα έχει περάσει το μωρό μου αξίζει...
αυτούς τους 14μήνες έχω βιώσει πράγματα που δεν μου πέρναγαν απ το μυαλό και τελικά το συμπέρασμα είναι πως ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του..ξέρω και άλλες που έχουν τον συγκεκριμένο γιατρό και


ζήτησα βοήθεια για το δικαστήριο.η απάντηση τους


ήταν δεν θέλω να μπλέξω αφού όλα πήγαν καλά...αν


σκεφτώ και εγώ έτσι πόσες ακόμα θα κλαίνε όπως



εγώ?









κοπελα σου ευχομαι οτι καλυτερο για τομωρο σου και βαστα γερα στο γολγοθα που σε βαλαν καποιοι ανοιδεοι.λυπαμαι πολυ που υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι .και χαιρομαι που το παλευεις αλλα λυπαμαι που οταν κατι δεν μας χτυπησει την πορτα κανουμε τα στραβα ματια αλλα ολα ειναι για τους ανθρωπους και κανενας δεν ξερει ποτε θα του χτυπησει την πορτα .ευχομαι να δικαιωθεις για το παιδι σου .και καποια μερα ολα αυτα να ειναι μια κακη αναμνηση.
είμαι φορτισμένη οπότε δικαιολογίστε όποια ένταση.σας ευχαριστώ για τις ευχές.τις χρειαζόμαστε!!!

Pelio έγραψε:Κορίτσι μου, διάβασα το μήνυμά σου και πάγωσα...Καταρχάς, να σου ευχηθώ ό,τι καλύτερο για το μωράκι σου. Χρειάζεται κουράγιο, δύναμη και ψυχολογική υποστήριξη τόσο από το περιβάλλον σου όσο και από κάποιον ειδικό. Ξέρω ότι τα παρηγορητικά λόγια δεν αρκούν για να σε ανακουφίσουν, αλλά εύχομαι να σε στηρίζουν και χωρίς να σε ξέρω σου στέλνω όλη τη θετική μου ενέργεια.
Ο πατέρας μου ταλαιπωρήθηκε με την υγεία του σχεδόν 20 χρόνια. Από τα 11 μου μέχρι τα 30 μου που τον έχασα (πριν 1μιση χρόνο)ζούσαμε μέσα στα νοσοκομεία. Το τι έχουν δει τα μάτια μου και τι έχουν ακούσει τα αυτιά μου δεν μπορεί να περιγραφεί σε ένα ποστ. Τουλάχιστον 4 φορές έφτασε στο όριο η ζωή του από τραγικά ιατρικά λάθη. Τύχαινε δε πάντα και υποτροπίαζε σε περίοδο διακοπών και σε αργίες. (Πέθανε των Φώτων, μετά από ολιγοήμερη χριστουγεννιάτικη παραμονή στο Λαϊκο...)
Ούτε η μαμά μου ούτε εγώ είχαμε τη δύναμη (ψυχολογική και κυρίως οικονομικη) να κινηθούμε δικαστικά κι ούτε ο μπαμπάς μου όσο ζούσε ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο διότι φοβόταν την περαιτέρω αντιμετώπιση που θα είχε. Τα κυκλώματα είναι απίστευτα,
Αν μπορέσεις (και στο εύχομαι και σου στέλνω όλη τη θετική μου ενέργεια) ΣΚΙΣΤΟΥΣ, ΠΑΡΤΟΥΣ ΤΑ ΣΩΒΡΑΚΑ... Να αρθεί άμεσα η άδεια του κάθε μαλάκα που παίζει με τις ζωές των ασθενών.
όλη μου την αγάπη σε σένα και στο παιδάκι σου

Πελιώ