poivre έγραψε:nanakaboubou ζήτα αν μπορείς βοήθεια από κάποια γραμμή υποστήριξης, μια συμβουλευτική για οικογένειες . Να σου δώσουν κατευθυντήριες και να δουλέψετε από κοινού την σχέση σας. Τώρα η δικιά μου γνώμη δεν είναι ενθαρρυντική. Φαίνεται πως ο άντρας σου δεν σε σέβεται, σε υποτιμά, δεν σε στηρίζει. Το έργο το έχω ξαναδεί και μάλιστα μεγαλώνοντας. Ναι, η σχέση περνά μια "αναδιάρθρωση" με τον ερχομό ενός παιδιού, αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό. Αν θες μπορώ να ψάξω εγώ μια γραμμή υποστήριξης αν δεν μπορείς εσύ.

nanakaboubou έγραψε:μηπως κανω εγω καποιο λαθος και με συμπεριφερετε ετσι?? μηπως του παραεδειξα οτι ειμαι καλη και με παταει?? γιατι να συμβαινει αυτο?

nanakaboubou έγραψε:demaki τπ ξερω πως οχι απλα θα χαρουν παρτυ θα στησουν. ο μονος λογος που κανω υπομονη ειναι το παιδι μου που δεν φταει το καημενο σε τιποτα.. δεν υπαρχει σεβασμος και στεναχωριεμαι πολυ ... δεν σεβετε ουτε τον ευατο του γιατι ειμαι επιλογη του.. αλλαξε πολυ κοριτσια αλλα μου εταζε αλλα ονειρευομασταν το περιμεναμε πως και πως και τωρα λεω θεε μου τι αδιεξοδο ειναι αυτο>?? πριν παλι που με ρωτησε γιατι εχεις μουτρα παλι τον ειπα κουραστηκα να μαλωνω πλεον θα γινετε οτι θελησεις αλλα να ξερεις πως παιζεις με την υπομονη μου.. αλλα δεν ξερω αν εχω τα @@@ για να κανω το επομενο βημα μια μερα που ανεφερα τον χωρισμο γυρισε και μου ειπε σηκω και φυγε αλλα το παιδι δεν προκειτε να το παρεισ.. ποιος ανθρωπος λεει οτι θα παρει το παιδι απο την μανα του? και ποσο μαλιστα ο ιδιος ο πατερας.. τι να πω κοριτσια.. ειμαστε μονο τρεις μηνες μεσα στο ιδιο σπιτι... εχω την αντοχη να περιμενω μηπως αλλαξει??

καλά πες του χαιρεςτίσματα του αγοριού και το παιδί το παίρνει ή μάνα με απόφαση εισαγγελέα εκτός και αν είσαι τοξικομάνης , ψυχοπαθής κλπ. Δεν μπορώ να ακουω μ@λ@κίες νυχτιάτικα. και σιγά.....μην σκίσει κανένα καλσόν. Εδώ για 2 ώρες πετάχτηκες στον γιατρό και τα έιδε όλα θα το κρατήσει για πάντα. Σιγα τρομάξαμε

Fotini77 έγραψε:Παρότι είναι εξαιρετικά δυσάρεστο,και επώδυνο,λυπ΄μαι που θα σου πω γλυκιά μου πως είμαι συμπάσχουσα..σχεδόν σε όλα όσα ανέφερες..είναι περίπου σαν να περιέγραφες τον δικό μου άντρα..μόνο που εμένα προχώρησε και σε σωματική βία..μόνο κ που με ακούμπησε κατάλαβα [ως ήταν καιρός να φύγω..είναι δύσκολη και περίπλοκη κατάσταση..έχω κ εγώ έα αγγελούδι 7 μηνών και κάτι..που δε χρώσταγε τίποτα να ζεί όλα όσα ανέφερες..οι άνθρωποι δεν αλλάζουν κορίτσι μου..δεν σε προτρέπω προς μια κατεύθυνση ή άλλη..πχ.να χωρίσεις όπως εγώ εδώ και 1 μήνα..μπορώ όμως να σε νιώσω..είμαστε οι μάνες των παιδιών τους,που τα λατρεύουμε και τα φροντίζουμε μέρα νύχτα..αξίζουμε αν μη τι άλλο το σεβασμό,όπως και σαν άνθρωποι..αν θελήσεις να μιλήσουμε και με πμ στείλε ελεύθερα..όποτε προλαβαίνω θα απαντώ..δεν θα θέλα να αναφερθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες από εδώ..μόνο να προσέχεις το παιδί σου κ τον εαυτό σου..