ede έγραψε:demaki μου άλλο ζηλεύω και άλλο ΣΕ ΒΡΙΖΩ .Αλλο έχω προβλήματα και άλλο σε εξεφτυλίζω. Απο το πολύ λίγο που σε βλέπω να γράφεις έδω δεν μου έχεις δώσει την εντύπωση ότι θα άφηνες να σε βρίσει άνθρωπος χωρις να ψάχνει τα δόντια του.
ντινάκι Επίσης απο τα λίγα που έχεις γραψει ο τρόπος σκέψης σου μου φάινεται.......ορθότατος . Δυναμική, πανέξυπνη με μυαλό και λόγο. Μου φαίνεται όμως κουλό να διαβάζω απο εσένα ότι θα ξεκόψεις το παιδί απο τον πατέρα απο δική σου επιλογή. Συγνώμη μια διόρθωση......απο δική του επιλογή θα ξεκοπεί αν ξεκοπει. Γονείς θα είστε πάντα. απλά δεν θα μένετε μαζί. Και μου φαίνεται ευκολότερο ψυχολογικά(διορθωσε με σαν ειδικός) να ορθοποδήσει και να είναι ευτυχισμένο έναν παιδί που η μαμά του επέλεξε να έιναι μακριά απο έναν άνθρωπο που δεν την κάνει ευτυχισμένη απο το να είναι μαζί του και να βλέπει παγομάρα, ψυχολογική βία, και 2 γονείς που απλά μένουν στο ίδιο σπίτι. Τέλος πιστεύω ότι μια μάνα δεν πρέπει ''πεθαίνει '' για το παιδί της. Εχει υποχρέωση να είναι ''ζωντανή'' γερή και ευτυχισμένη για να μπορεί να του δώσει επισης ευτυχία και τα κατάλληλα εφόδια για την ζωή του. Είμαι σίγουρη ότι η στιγμή που θα πατήσεις πολύ γερά στα πόδια σου δεν θα αργήσει και τότε θα πράξεις ότι είναι καλύτερο την ευτυχία την δική σου και του παιδιού σου.
Ουφ στενοχωριέμαι με αυτά.

ede έγραψε:Κορίτσια το ξέρετε ότι συμφωνω μα΄ζι σας αλλά κακά τα ψέμματα. Απο την μια το ντινάκι έχει ΄δικιο. Ας ορθοποδήσει λίγο και μετά. Το τομάρι σου το ζεις. το παιδί σου και αν δεν έχεις βοήθεια να σου τοκρατήσει κάποιος για να δουλέψει ς πως το ζεις. Αστα να πάνε . Ασχημες κατάστασεις. Το ντινάκι όμως δεν είπε ΄΄να φτιάξουν τα πράγματα στην σχέση΄΄ Την ζωή της θέλει να φτιάξει λίγο και θα την βρει την άκρη της.

elenisimo έγραψε:
Εσένα από την άλλή, αισθάνομαι "λίγη" να σε συμβουλεύσω, παρόλο που σε περνάω αρκετά χρόνια, η ευφυία σου με κάνει απλά να κάνω ένα βήμα πίσω και να ελπίζω ότι θα βρείς κάποια στιγμή την άκρη να ξεμπερδεύεις μια και καλή.

1. πιστεύεις πραγματικά ότι η σχέση σου με το παιδί μπορεί να δηλητηριαστεί από τα σχόλια που θα ακούει από τον πατέρα του; Δηλαδή ένα παιδί σε ποια ηλικία είναι σε θέση να φιλτράρει αυτά που ακούει και ταυτόχρονα να τα συνδυάζει με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά (συμπεριφοράς) αυτουνού που τα εκφέρει;
2. Η παρουσία και των δύο γονέων στη ζωή ενός παιδιού είναι απαραίτητη, αυτο είναι ο κανόνας, αναγνωρίζουμε όμως ότι αν ο ένας γονιός δεν το επιθυμεί και ιδιαίτερα αυτό (πχ ανησυχείς μήπως ο πατέρας του παιδιού σου δεν το βλέπει πλέον) βρισκόμαστε μπροστά στην εξαίρεση; Μήπως η παρουσία κάνει περισσότερο κακό από την απουσία;
3. Η δημιουργία ενός ψυχρού κλίματος (όχι εχθρικού) στο σπίτι μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα τόσο στην κοινωνικοποίηση, όσο και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού;

Να σου πω να μην ανησυχείς για τις απειλές περί επιμέλειας, αν θέλει να πληρώνει δικαστήρια ας τα κάνει. Είμαι σίγουρη ότι δεν μπορεί να "σταθεί" απέναντι σου ούτε καν στην ιδιωτική σας ζωή, πόσο μάλλον ενώπιον νοημόνων ανθρώπων.

Fotini77 έγραψε:Kαλημέρα.. Διάβασα με όση προσοχή μπορούσα(ένεκα παιδιού κ ξενυχτιού)την συνέχεια του θέματος της Νανας,καθώς και τις προσωπικές εμπειρίες,ιστορίες,συμβουλές και γενικότερες συζητήσεις.
Σαν γυναίκα πρόσφατα χωρισμένη-σε διάσταση-με σχετικά προβλήματα,είχα αναφερθεί και μιλήσει νωρίτερα στο θέμα της κοπέλας.
Απλά θα συμπληρώσω το ίσως μεν αυτονόητο,πως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και η βοήθεια-συμβουλή από είδικό ή φίλους εξατομικευμένη,στο κάθε ζευγάρι ή μητέρα-παιδί.
Για να μην μακρυγορώ και κουράζω,οι απόψεις μου συγκλίνουν με τις shineon και σε αρκετά σημεία με dinaki88.
Στην περίπτωση μου το μόνο που θα ανάφερω είναι πως έχω οικονομική ανεξαρτησία,και είχα την δυνατότητα να φύγω όποτε το έκρινα έγω.
Σε αυτό που κ εγω διαφωνώ κάθετα είναι τα περι καπετάνιου,φουρτούνας κτλ..Παλαιολιθικές αντιλήψεις κορίτσι μου,που σε βαζουν στο τριπάκι πως εσύ πρέπει να τα δέχεσαι όλα παθητικά κ νακάνεις τον μακάκα(σόρρυ για την έκφραση).Δυστυχισμένη μαμά,δυστυχισμένο παιδί κ τούμπαλιν..
Δεν είναι ο σκοπός μου να πυροδοτήσω καμία κατάσταση,γιατί η κάθε κοπέλα γνώριζει τι γίνεται σπιτι της..Απλά είμαι αντίθετη στην παθητικότητα κ την θυματοποίηση.Δεκτη η κατανόηση,δεκτό το άγχος,αλλά η μάνα δλδ που επωμίζεται τα περισσότερα τι έπρεπε να κάνει?Ούτε τσιτάτα και γενικότητες θέλω να πετάω νακάνω την ξύπνια..Απλά επείδή είμαι κ εγώ κατα τρόπον τινά σχετική με κάποια θέματα ψυχολόγίας(δουλεύω στον χώρο της υγειας)δίνω το στίγμα μου..
Ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει τα ζόρια μειώνοντας τον σύντροφο του,προσβάλλωντας διαρκώς την αξιοπρέπεια κ υπόσταση του,για πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να δικαιολογείται?Σε τι συμπεριφορές πρέπει να φτάσει για να πει ο άλλος αρκετά?Δύσκολα ερωτήματα και οι απαντήσεις περίπλοκες.Μακάρι για την καθεμία να έχει την αίσια κατάληξη που επιθυμεί.Νανά μου τώρα πρόσεξα ότι ζείς και εσύ Θεσσαλονίκη.Αν θελήσεις παρέα για βόλτα με τα μωράκια,κ κουβεντούλα,στείλε μου πμ.Προσωπικά πάνω από όλα βάζω το παιδί μου!Όπως όλες πιστεύω!