mamamatina έγραψε: Τελικά το παιδί γύρισε σώο με ένα καρούμπαλο όμως! Και λέω εγώ τώρα. Άν το είχε ανοίξει το κεφάλι του?????? Λοιπόν δεν ξανάχει με κανέναν! Έκτός κι αν είναι ο μπαμπάς μου που του έχω τυφλή εμπιστοσύνη γιατί κάνει ότι ακριβώς του λέω!

ioannouli έγραψε:Αν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, γιαγιάδες σε ηλικία και με διάθεση, περιβάλλον χωρίς κινδύνους πιστεύω ότι είναι άδικο να κλείνουμε τα παιδιά μας στους 4 τοίχους ενός σπιτιού επειδή δε θέλουμε να τα αποχωριστόυμε.

Εγώ την είχα αφήσει και πέρσι που ήταν 15 μηνών και ας πόνεσα... Έκλαιγα συνέχεια τις πρώτες μέρες... Αλλά σε αυτή τη σχέση δε μετράει το τι θέλω εγώ, αλλά το καλό τους...

litsakos έγραψε:

jojo_mama έγραψε:
έχει όμως αρχισει ο πεθερος μου να λεει οτι θα κοιμαται ο μικρος μαζι τους στο κρεβατι τους όταν θα παω να γεννησω και μετα μεχρι να ξεπεταχτει ο μπεμπης..τωρα πως του ηρθε αυτη η φαεινη ιδεα ουτε ξερω! Να διωξω το ενα μου παιδι για να μεγαλωσω το αλλο!!!

Εγω ομως που ειμαι διαολου καλτσα σε αυτα εχω ηδη ξεκαθαρισει με τον αντρα μου οτι το παιδι δεν θα βγει απο το προγραμμα του ακομα κ αν χρειαστει να βγω απο το νοσοκομειο την ιδια μερα...και ξερει οτι ειμαι αρκετα τρελη για να το κανω!

Πως του ηρθε αυτο?Το παιδι θα ειναι με τον μπαμπα του οσο εισαι στο μαιευτηριο,γιατι θεωρουν τους αντρες μας ανικανους να κρατησουν το παιδι τους δεν το εχω καταλαβει ακομα...

litsakos έγραψε:Εγω νιωθω τοσο κουρασμενη που θα τα αφηνα για λιγες μερες τα μικρα μου.Αλλα εχουμε μια γιαγια (πεθερα) η αλλη γιαγια δεν ζει,οποτε η επιλογη μου ειναι η πεθερα μου που Α)δεν τα κραταει ετσι κι αλλιως (ειναι μεγαλη ευθυνη λεει-δεν θελει να κουραστει λεω εγω) ουτε για μια ωρα αρα που να τα κραταγε για διακοπες στο εξοχικο και Β)μου την δινει η πεθερα μου!
αλλα αν ειχα καποιον να εμπιστευτω πολυ θα ηθελα να παω καπου με τον αντρα μου μονοι μας,ουτε για ενα καφε δεν εχουμε παει μονοι.Και οσο να το πεις 3 χρονια ,24 ωρες το 24ωρο ειμαι με τα παιδια...κοντευω να γινω υστερικη τελειως

MariaM έγραψε:Κοίτα και εγώ δεν είμαι υπερπροστατευτική και τον αφήνω και να πέσει και να χτυπήσει, και δεν πειράζει αν κλάψει γιατί την επόμενη φορά θα προσέχει. Δεν το αφήνω όμως να ανέβει τα σκαλιά μόνο του, ούτε να τα κατέβει. Εκεί κινδυνεύει να ανοίξει το κεφάλι του ή να σπάσει τα δόντια του. Αυτούς τους σοβαρούς κινδύνους αδυνατούν να καταλάβουν οι γονείς μου. Γι' αυτό δεν είναι άξιοι της εμπιστοσύνης μου.

lidiaki έγραψε:Eμενα ο γιος μου ειναι 17 μηνων και τον κραταει η πεθερα μου και η μανα μου.Επειδη ειμαι εγκυος και δεν εχω ευκολη εγκυμοσυνη λογω διδυμων πρεπει καποιος να κραταει τον μικρο ολη μερα γιατι εγω δεν μπορω ουτε να τον κυνηγαω ουτε να τον σηκωνω καθως ειναι και πολυ ζωηρος.Το πρωι τον κραταει η πεθερα μου και το απογευμα η μανα μου στο σπιτι μας οχι στα δικα τους.Αν μου ελεγαν να τον παρουν διακοπες θα τους τον εδινα κι ας φοβομουν μην παθει κατι , στο κατω κατω κι αυτες παιδια μεγαλωσαν και μαλιστα εμας τους ιδιους ,τι δηλαδη δεν μας αναθρεψαν σωστα αν το πιστευουμε αυτο τοτε να μην μας τα κρατανε ποτε τα παιδια..να τα βλεπουν μονο σε επισκεψεις..Εγω τον λυπαμε που καθετε στην Αθηνα γιατι δε με αφηνει ο γιατρος ουτε στην παραλια να παω..αλλα δυστυχως εμενα φοβουνται απο μονες τους να τον παρουν και να πανε στο εξοχικο μας, εγω τους ειπα να τον πανε αλλα το σκεφτονται..Τελος παντων ο καθε ανθρωπος σκεφτεται διαφορετικα ..αυτα απο μενα ..Φιλια

ntina έγραψε:

MariaM έγραψε:Κοίτα και εγώ δεν είμαι υπερπροστατευτική και τον αφήνω και να πέσει και να χτυπήσει, και δεν πειράζει αν κλάψει γιατί την επόμενη φορά θα προσέχει. Δεν το αφήνω όμως να ανέβει τα σκαλιά μόνο του, ούτε να τα κατέβει. Εκεί κινδυνεύει να ανοίξει το κεφάλι του ή να σπάσει τα δόντια του. Αυτούς τους σοβαρούς κινδύνους αδυνατούν να καταλάβουν οι γονείς μου. Γι' αυτό δεν είναι άξιοι της εμπιστοσύνης μου.

ναι μαράκι μου το ξέρω και έχεις απόλυτο δίκιο τα έχουμε ξαναπεί εμείς σε άλλο θέμα και συμφωνώ μαζί σου!εμένα ασπούμε η πεθερά μου για να μην χτυπήσει το παιδί θέλει να τον εγκλωβίζει κάπου για να μην χτυπήσει μα πως να βάλεις σε ένα παιδάκι 20 μηνών όρια 1χ1 μέτρο και εκείνη να κάθεται και να κάνει το τσιγαράκι της χαλαρή και απλά να το επιβλέπει εμ δεν είναι έτσι το παιδί θελει παιχνίδι φυσικά και θα βάλεις κάποια όρια αλλά σε λογικά πλαίσια!αν δεν μπορείς και δεν έχεις κουράγιο ας μην το κρατάς!η μαμά μου ασπούμε όταν κρατάει το μικρό τα πρωινά λόγω της δουλειάς μου ασχολείται πάρα πολύ μαζί του και σε πληροφορώ τα περισσότερα πράγματα που ξερει εκείνη του τα έχει μάθει όχι εγώ μέχρι και το "ο" στις προτάσεις ξε΄ρει να ξεχωρίζει κι ας είναι μόνο 20 μηνών.νομίζω ότι είναι στον άνθρωπο σίγουρα οι παππουδες και οι γιαγιαδες αγαπούν τα εγγονάκια τους απλά κάποιοι έχουν μεγαλώσει διαφορετικά και έχουν άλλες αντιλήψεις για κάποια πράγματα.

ntina έγραψε:αχ βρε μαράκι έχεις δίκιο απόλυτο.εμένα έτσι με βλεπει η πεθερά μου και ο πεθερός μου θεωρούν ότι επειδή έχουν μεγαλώσει τα παιδιά τους τα ξέρουν όλα.....μεγάλο λάθος...δεν πρέπει να υπερκτιμούμε τις δυνάμεις μας και τις ικανότητες μας!αυτό ισχύει και για εμάς όχι μόνο για τους γονείς μας ή τα πεθερικά μας.ασπούμε εσύ λες για το σκαλάκι....εμείς ειχαμε παει στα πεθερικα μου στο εξοχικό τους το ΣΚ το περασμένο και ενώ καναμε μια χαρά το μπανάκι μας το παιδί έπρεπε να φάει και να κοιμηθεί....όμως η πεθερά μου έκρινε σωστό να πάρει το παιδί όσο εγώ μάζευα τα πράγματα μας και να το παέι μόνο με το παμπερς και χωρίς μπλόύζα ή καπέλο στις κούνιες (13:00) και επειδή ήταν ώρα για φαγητό να του πάρει κιντερ για να τον ξεγελάσει λεει και να φαει αργότερα για να κοιμηθεί πιο πολύ το μεσημέρι.................τι έχεις να πεις? άκου λογική.....ενώ αντίθετα η μαμά μου και εγώ στο θέμα σοκολάτες και γλυκά πατατάκαι κτλ κτλ έχουμε άλλη άποψη δεν λεω θα φάει το παιδί αλλα να το έχουμε φτιάξει εμείς θα φάει που θα φάει μεγαλώνοντας ένα σωρό βλακείες τουλάχιστον τώρα που είναι τόσο μικρός και δεν τα ξερει ας μην του δίνουμε τέτοια πράγματα...κάνω λάθος? είμαι παράλογη?να αυτά σκέφτομαι και που να τον αφήσω μόνο του μακάρι να είχα και εγώ μια πεθερά που θα σκεφτόταν πιο λογικά ή να έιχε η μαμα μου εξοχικό που της έχω εμπιστοσύνη και θα τον άφηνα αλλά τώρα αδύνατον...

ntina έγραψε:εμ το είπες και μόνη σου είναι η μαμα σου και της τα λες έξω απτα δόντια...εμενα όμως είναι πεθερά και εντάξει ενώ της έχω μιλήσει πολλες φορές ήρεμα και ευγενικά το κάνει επίτηδες όπως ήδη το έχεις καταλάβει!την είδα, βέβαια την είδα και μάλιστα της είπα φερτον να του βάλω μπλουζάκι και καπέλο και πήγαινε τον για λιγο και φέρτον να φαει σε κάνα δεκάλεπτο της λεω για να μαζέψω εδώ και να του ετοιμάσω το φαγητό του!και με έγραψε κανονικά όπως κατάλαβες, το είπα στον άντρα μου φυσικά και πηγε και τον έφερε το μικρό και μάλιστα της είχε ήδη μιλησει στον δρόμο.το θέμα όμως είναι πως όσο και να μιλάς σε τέτοιους ανθρώπους άκρη δεν βγάζεις βάζουν τον εγωισμό τους πάνω από όλα και ενώ αγαπούν το εγγόνι τους το εκφράζουν με λάθος τρόπο.

MariaM έγραψε:
Ε, δεν πάει καλά η γυναίκα. Της μίλησες και σε έγραψε κανονικά. Εγώ μάλλον θα αντιδρούσα πολύ άσχημα. Η μαμά του είσαι όχι η νταντά του. Αλλά και ο άντρας μου είναι το ίδιο αυστηρός. Αν έκανε κάτι τέτοιο κάποιος δικός του θα είχε γίνει έξω φρενών και θα είχε αντιδράσει πολυ άσχημα.

CHRISLA2216 έγραψε:μαλλον γιατι πολλοι θεωρουν οτι "τα παιδια ειναι της μαμας".. και πιστεψε με, το εχω ακουσει απο πολλους!!!

ω ναι...παθουσα κ εγω..

ioannouli έγραψε:Εγώ πάλι έχοντας τις καλύτερες αναμνήσεις από τα καλοκαίρια στο χωριό με τη γιαγιά και τον παππού, δε θα ήθελα με τίποτα να το στερήσω αυτό από τη μικρή μου! Από τις 15 Ιουνίου είναι στο χωριό με του γονείς μου, περνάει super, είναι ξετρελαμένη με τον κήπο του παππού της, με τα προβατάκια, τα σκυλάκια, τη θάλασσα... Έχει ξεπεταχτεί αρκετά (είναι 27 μηνών), μιλάμε στο τηλέφωνο και μου λέει όλες τις σκανταλιές που έχει κάνει μέσα στην ημέρα και εμείς πάμε κάθε ΠΣΚ.

Αν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, γιαγιάδες σε ηλικία και με διάθεση, περιβάλλον χωρίς κινδύνους πιστεύω ότι είναι άδικο να κλείνουμε τα παιδιά μας στους 4 τοίχους ενός σπιτιού επειδή δε θέλουμε να τα αποχωριστόυμε.

Εγώ την είχα αφήσει και πέρσι που ήταν 15 μηνών και ας πόνεσα... Έκλαιγα συνέχεια τις πρώτες μέρες... Αλλά σε αυτή τη σχέση δε μετράει το τι θέλω εγώ, αλλά το καλό τους...

συμφωνω!

MariaM έγραψε:

litsakos έγραψε:

jojo_mama έγραψε:
έχει όμως αρχισει ο πεθερος μου να λεει οτι θα κοιμαται ο μικρος μαζι τους στο κρεβατι τους όταν θα παω να γεννησω και μετα μεχρι να ξεπεταχτει ο μπεμπης..τωρα πως του ηρθε αυτη η φαεινη ιδεα ουτε ξερω! Να διωξω το ενα μου παιδι για να μεγαλωσω το αλλο!!!

Εγω ομως που ειμαι διαολου καλτσα σε αυτα εχω ηδη ξεκαθαρισει με τον αντρα μου οτι το παιδι δεν θα βγει απο το προγραμμα του ακομα κ αν χρειαστει να βγω απο το νοσοκομειο την ιδια μερα...και ξερει οτι ειμαι αρκετα τρελη για να το κανω!

Πως του ηρθε αυτο?Το παιδι θα ειναι με τον μπαμπα του οσο εισαι στο μαιευτηριο,γιατι θεωρουν τους αντρες μας ανικανους να κρατησουν το παιδι τους δεν το εχω καταλαβει ακομα...

Χαχαχα, και εμένα έτσι νομίζουν! Αλλά εμένα ο άντρας μου κάνει και για μάνα και για πατέρα μαζί, όταν είναι με το παιδί, του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη! Κάθε πράγμα στον καιρό του που λένε και ο δικος τους καιρό για παιδιά έχει περάσει. Είναι μόνο 17 μηνών και δεν μπορούν να τον φτάσουν... Αν τύχει να λείψουμε και οι δύο, μονο την πεθερά μου εμπιστεύομαι που ξέρω ότι θα ακολουθήσει το πρόγραμμα του παιδιού, δεν θα του δώσει να φάει καραμέλες, σπληνάντερο και πατσά και ξέρει να λέει και "όχι". Ενώ η μάνα μου είναι ικανή για όλα τα παραπάνω και αν αρχίσει το παιδί να της σπάει το σπίτι το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή θα γελάει και δεν θα το σταματήσει. Πεθερά ΔΑΓΚΩΤΟ, εγώ!

μια χαρα τα καταφερνουν οι μπαμπαδες οταν βλεπουν οτι τους εμπιστευομαστε. Ολες θα πουμε το μακρυ μας κ το κοντο μας στον μπαμπα "μη ετσι,θα κανεις αυτο,οχι εκεινο κτλ".Τον γιο μας οταν πηγα να γενησω την κορη τον ειχε ο μπαμπας του,αυτος τον κοιμιζε αυτος τον εκανε μπανιο,στην πεθερα μου τον αφηνε 2 ωρες το πρωι κ 3 το απογευμα για να ερθει στο μαιευτηριο.Μια χαρα τα πηγανε οι δυο τους.Γυρισα και τον βρηκα και πιο στρουμπουλο το παιδακι μου.

Ατυχηματα μπορουν να συμβουν και με μας βρε κοριτσια,λογικο ειναι οταν ειναι εξοχη τα παιδια με αυλες κ παραλιες να πεφτουν κ να χτυπουν.Αφου εχουν χωρο να τρεξουν,να εξερευνησουν..και δεν με πειραζει αν φανε κ μια αηδια μια φορα τον χρονο,ή σοκολατα παραπανω.Στο εξοχικο οταν πηγαιναμε ο πεθερος μου επαιρνε τον γιο μου κ πηγαιναν βολτα στην θαλασσα,ε καθε φορα του επαιρνε ή σοκολατα ή παγωτο (μου το καρφωνε ο μικρος ) αλλα δεν ειπα κατι,δεν χαλασε κ ο κοσμος,το παιδακι περναγε καλα,εκανε κ bonding με τον παππου (ετσιν το λεμε στο χωριο μου ) και εγω ειχα ενα 2ωρο -με την μικρη μαζι- κ τον αντρα μου να κατσουμε στην αυλη κ να μοιραζομαστε την μικρη.Αυτο εβλεπ κ σκεφτομουν πως θα ειναι αν μας τα κραταγε καποιος ΚΑΙ τα δυο!Θα αδειαζε το κεφαλι μας για λιγο,θα μιλουσαμε για μας..ειναι τυχη να εχεις προθυμους παππουδες (κ νορμαλ) για να αφησεις τα παιδια σου για λιγο.

litsakos έγραψε:
Ατυχηματα μπορουν να συμβουν και με μας βρε κοριτσια,λογικο ειναι οταν ειναι εξοχη τα παιδια με αυλες κ παραλιες να πεφτουν κ να χτυπουν.Αφου εχουν χωρο να τρεξουν,να εξερευνησουν..και δεν με πειραζει αν φανε κ μια αηδια μια φορα τον χρονο,ή σοκολατα παραπανω.Στο εξοχικο οταν πηγαιναμε ο πεθερος μου επαιρνε τον γιο μου κ πηγαιναν βολτα στην θαλασσα,ε καθε φορα του επαιρνε ή σοκολατα ή παγωτο (μου το καρφωνε ο μικρος ) αλλα δεν ειπα κατι,δεν χαλασε κ ο κοσμος,το παιδακι περναγε καλα,εκανε κ bonding με τον παππου (ετσιν το λεμε στο χωριο μου ) και εγω ειχα ενα 2ωρο -με την μικρη μαζι- κ τον αντρα μου να κατσουμε στην αυλη κ να μοιραζομαστε την μικρη.Αυτο εβλεπ κ σκεφτομουν πως θα ειναι αν μας τα κραταγε καποιος ΚΑΙ τα δυο!Θα αδειαζε το κεφαλι μας για λιγο,θα μιλουσαμε για μας..ειναι τυχη να εχεις προθυμους παππουδες (κ νορμαλ) για να αφησεις τα παιδια σου για λιγο.

ntina έγραψε:

litsakos έγραψε:
Ατυχηματα μπορουν να συμβουν και με μας βρε κοριτσια,λογικο ειναι οταν ειναι εξοχη τα παιδια με αυλες κ παραλιες να πεφτουν κ να χτυπουν.Αφου εχουν χωρο να τρεξουν,να εξερευνησουν..και δεν με πειραζει αν φανε κ μια αηδια μια φορα τον χρονο,ή σοκολατα παραπανω.Στο εξοχικο οταν πηγαιναμε ο πεθερος μου επαιρνε τον γιο μου κ πηγαιναν βολτα στην θαλασσα,ε καθε φορα του επαιρνε ή σοκολατα ή παγωτο (μου το καρφωνε ο μικρος ) αλλα δεν ειπα κατι,δεν χαλασε κ ο κοσμος,το παιδακι περναγε καλα,εκανε κ bonding με τον παππου (ετσιν το λεμε στο χωριο μου ) και εγω ειχα ενα 2ωρο -με την μικρη μαζι- κ τον αντρα μου να κατσουμε στην αυλη κ να μοιραζομαστε την μικρη.Αυτο εβλεπ κ σκεφτομουν πως θα ειναι αν μας τα κραταγε καποιος ΚΑΙ τα δυο!Θα αδειαζε το κεφαλι μας για λιγο,θα μιλουσαμε για μας..ειναι τυχη να εχεις προθυμους παππουδες (κ νορμαλ) για να αφησεις τα παιδια σου για λιγο.

το θέμα είναι να έχεις εμπιστοσύνη στον άλλον αυτό μετράει και αυτό το αποκτάς με τον καιρό βλεποντας το συμπεριφέρονται στα παιδιά σου.
Ήσουν και εσύ εκεί με τον άντρα σου εδώ λεμε αν θα άφηνες τα παιδιά σου για διακοπές με τον παππού και την γιαγιά όχι για κανα δυο ωρίτσες!και όσο για τα γλυκά δεν έβλαψαν κανέναν σε λογική ποσότητα αλλά δεν θεωρώ σωστό να δίνει μια γιαγιά σε ένα μωρό 20 μηνών σοκολάτα πριν το μεσημεριανό φαγητό μόνο και μόνο για να το καλοπιάσει γιατι τουλάχιστον η δικιά μου γιαυτό το κάνει...και εμείς όταν είμασταν μικροι μας έδινε κρυφά απτους γονείς μας η γιαγιά μας σοκοφρέτες αλλά μια ώρα λογική αφού έχουμε φάει το φαγητό μας.....και εμείς σαν παιδάκια το θεωρούσαμε καταπλητικό όλο αυτό και γελούσαμε και μας έχει αφήσει μια γλυκιά ανάμνηση!εξάλλου είναι και γιαυτό οι γιαγιάδες και οι παππουδες για να κανουν ότι δεν κάνουμε εμείς στα παιδιά μας όμως μέσα σε λογικά πλαίσια.
φαντάσου να ήξερες ότι θα αφήσεις το παιδί σου στην γιαγιά και στον παππού και κάθε μερα θα τρώει σκατολοίδια, όχι εγώ το θεωρώ λαθος ειδικά σε τόσο μικρή ηλικία.