Kastallia έγραψε:Δεν είμαι ούτε ενδοκρινολόγος ούτε ψυχίατρος.Εχω γνωρίσει 2 γυναικες και έναν ομοφιλόφυλο άνδρα.Δε γνωρίζονται μεταξύ τους, έχουν τελείως διαφορετικές καταβολές, αλλά ένα κοινό:έχουν από παιδια πολύ κακές σχέσεις με τον πατέρα τους. Αυτό αφορά και τον άνδρα και τις γυναίκες. Είναι περιπτώσεις που ο πατέρας εγκατέλειψε εν ψυχρώ τη μάνα να μεγαλώνει τα παιδια μονη της χωρίς ποτέ του να ενδιαφερθεί γι'αυτα.Πιστεύω λοιπόν ότι ενδόμυχα ο μεν ανδρας δεν πήρε ως θετικό το ανδρικο πρότυπο και οι γυναίκες απλά σιχαίνονται το ανδρικό φύλο που το θεωρούν κάτι που απλά προκαλεί πόνο και δυστυχία.Οι περιπτώσεις των τραβεστί σιγουρα είναι κάτι παραπάνω αν και αν το ψάξεις πολλοί πιστεύω ότι έχουν μια τετοια ιστορια να διηγηθούν. Δε σημαίνει φυσικα ότι οποια παιδια εχουν εγκαταλειφθεί από τον πατερα γινονται ομοφιλόφυλα.Απλά είναι πώς προσλαμβάνει ο καθενας τις εμπειριες του και τι αντικτυπο εχουν στον ψυχισμό του. Πάντως όσο και να κανουμε όλοι μας πλάκα το θεμα δεν ειναι αστείο.Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στα παιδια του καθενος απο μας και πρεπει να αποκτησουμε την κουλτούρα που χρειαζεται για να μπορουμε να αποδεχθούμε το παιδι μας και να το κανουμε να μην χασει ποτε την εμπιστοσυνη του σε μας.
όσον αφορά το θεμα των προτύπων διαφωνω και γω με την υπερπροβολή τους απο την τηλεόραση. όπως και με την υιοθεσια των παιδιών. Οι γυναικες πάντως που σας αναφερα δεν εχουν μητρικο ενστικτο.Ενδιαφερονται για πολλα αλλα πραγματα εκτος απο αυτο. Πιστευω οτι και οι ανδρες το ιδιο.Απλα γίνεται ντορος πιο πολυ προβάλοντας τον εγωισμό τους πιστευω κι οχι γιατι θελουν οντως να μεγαλωσουν παιδια.

litsakos έγραψε: Αυτο ειναι αποδεκτο γιατι διακομωδει την σεξουαλικη προτιμηση του αλλου, δεν μας φοβιζει αφου ξεφτιλιζεται η επιλογη του συνανθρωπου μας... Οποτε επαιξε σαν ρολος στην τηλεοραση αντιστοιχος με τον πραγματικο δεν εγινε αποδεκτο (βλ.προστιμα ΕΣΡ,"αναστατη η κοινωνια" κ.λ. αστεια).
Για το αν γεννιεται ή γινεται δεν γνωριζω,δεν μ απασχολησε αφου για μενα ειναι πραγματικοτητα.

Nena έγραψε:Πιστευω πως ειναι μια μίξη των δύο. Δηλαδη γίνεσαι εφόσον υπάρχει κάποιο βιολογικο υπόστρωμα, το οποιο ποικίλλει απο άτομο σε άτομο. Πχ μερικοι "φαίνονται" απο μικροί, ενώ μερικοί το παιρνουν χαμπάρι μετα από χρόνια.

Το όλο θέμα εχει να κάνει με τον προσδιορισμό του φύλου, και αυτόματα, με τον προσδιορισμό του φύλου που μας ελκύει. Η "φυσιολογική" κατασταση θέλει ένα αρσενικό να ελκυεται απο το θηλυκό, με σκοπό την αναπαραγωγή, αυστηρως βιολογικά μιλώντας. Όλα αυτα, είτε μας αρεσει, ειτε οχι, καθοριζονται χημικά. Ενωσεις που παράγονται και μεταφερονται στο σωμα και συνδέονται σε συγκεκριμένα σημεία και προκαλουν αίσθημα ευφορίας και ευχαρίστησης. Αν εμενα μου αρεσει καποιος, αυτο μεταφράζεται χημικά, και με κανει να θελω να ειμαι κοντα του συνεχεια. Ειναι κατι σαν το σκυλο του Παβλόφ, όπου επαναλαμβανεις την ενεργεια που σου προκαλει ευχαριστηση, ή που καλύπτει κάποια σου ανάγκη.

Όλες αυτες οι χημικές ουσίες που παράγονται, εχουν ένα γονίδιο απο πίσω. Αν λείπει το γονίδιο ή άν ειναι κατεστραμμένο/μεταλλαγμένο, δεν θα παράγω την ουσία, ή θα παράγω λιγότερη ουσία, ή θα παράγω μια διαφορετική ουσία. Τα γονίδια του προσδιορισμου του φύλου ειναι πάρα πολλά, οπότε αν υπάρχει καποια μετάλλαξη σε ένα, τα αποτελέσματα μπορει να ειναι απο κραυγαλέα (ένας άντρας πχ να εχει κάποια γυναικεια χαρακτηριστικά, πχ μαστους) μέχρι πολύ διακριτικά (ελαφρως αυξημένη τριχοφυία).

Ομοίως και μια αλλαγη σε ένα απο τα γονιδια που σχετίζονται με την έλξη στο αντίθετο φύλο, θα έχει κάποια αποτελέσματα. Άλλες φορές τα αποτελέσματα ειναι έντονα, άλλες όχι. Είναι πολλοί που ένιωθαν ως άτομα του αντίθετου φύλου απο μικροι, και όχι μόνο σε θέματα σεξουαλικου συντρόφου, αλλά προσανατολισμου γενικότερα. Άντρες που ήθελαν να ντυνονται σαν γυναίκες, κ ένιωθαν καλύτερα με γυναικεία παρέα, που είχαν δεξιότητες συνηθισμένες σε γυναίκες, και τελικά ελκύονταν απο άντρες.

Δέχομαι την άποψη οτι πολλοί πειραματίζονται, αλλά αυτο συμβαίνει κυρίως κατά τη διάρκεια της νεότητας (δύσκολα θα πειραματιστεί κάποιος που εόναι 50 ετών) και πολλές φορές είναι απλή περιέργεια, και ναι, θέμα του τί βλέπουν στην τηλεόραση, στην κοινωνία και γενικά θέμα περιβάλλοντος. Αλλά δε νομίζω οτι κάποιος θα γίνει γκέι ΕΠΕΙΔΗ πειραματίστηκε. Αν "γίνει" γκέι μετά τον "πειραματισμό" είναι διότι αυτο τον καλύπτει περισσότερο από τη στρέιτ κατάσταση. Πάντα ήταν δηλαδη, αλλά το κατάλαβε ετσι. Πολλοί ένιωθαν οτι κάτι τους έλειπε, ή οτι κάτι ηταν διαφορετικό πάνω τους, μεχρι να προσδιορίσουν οτι είναι ομοφυλόφιλοι.

Δεν το θεωρώ ανωμαλία με την έννοια του διεστραμμένου όπως συνηθίζεται απο πολλούς, ουτε κουσούρι όπω ειπώθηκε παλιότερα, αλλά ειναι κάτι το διαφορετικό (μιλάω πάντα με βιολογικά δεδομένα).

Πάντως, έχω βρεθει σε συζητηση με γκέι για το θεμα της ομοφυλοφυλίας τους, και ομολογω οτι δεν ειναι όλοι κραγμένοι όπως παρουσιάζονται στην τηλεόραση, ότι υπάρχουν πολλοί που το φέρουν βαρέως και προσπαθουν να σε πεισουν οτι η ανωμαλία ειναι δική σου που είσαι στρέιτ (μέγα σφάλμα), και ειναι πολλοί που είναι γκέι χωρίς να έχουν καποιο προβληματικό μπακ-γκράουντ.

Τέλος, δε νομίζω ότι κάποιος θα επέλεγε μια κατάσταση η οποία θα του προκαλούσε τόσα προβλήματα (αν σκεφτούμε την κοινωνική περιθωριοποίηση που υφίστανται απο πολλούς) μόνο και μόνο για να δοκιμάσει την "άλλη φάση".

Δεν ξέρω αν το κάνω κατανοητό διότι στο μυαλό μου το είχα οργανώσει καλά

elena25 έγραψε:Δεν ήξερα ότι τα γονίδια καθορίζουν ποιο φύλο θα μας ελκύει. Πολύ ενδιαφέρον αυτό. Μου έδωσες τροφή για έρευνα Νένα!

black beauty έγραψε:!Δεν ξερω ειναι πολυ παραξενο ολο αυτο που την σημερινη εποχη εχουνε "πολλαπλασιαστει" τοσο!Μηπως φταινει τα χημικα?Μηπως φταιει κατι στην διατροφη μας?Δεν ξερω δεν βρισκω ακρη!

Nena έγραψε:Πιστευω πως ειναι μια μίξη των δύο. Δηλαδη γίνεσαι εφόσον υπάρχει κάποιο βιολογικο υπόστρωμα, το οποιο ποικίλλει απο άτομο σε άτομο. Πχ μερικοι "φαίνονται" απο μικροί, ενώ μερικοί το παιρνουν χαμπάρι μετα από χρόνια.

Το όλο θέμα εχει να κάνει με τον προσδιορισμό του φύλου, και αυτόματα, με τον προσδιορισμό του φύλου που μας ελκύει. Η "φυσιολογική" κατασταση θέλει ένα αρσενικό να ελκυεται απο το θηλυκό, με σκοπό την αναπαραγωγή, αυστηρως βιολογικά μιλώντας. Όλα αυτα, είτε μας αρεσει, ειτε οχι, καθοριζονται χημικά. Ενωσεις που παράγονται και μεταφερονται στο σωμα και συνδέονται σε συγκεκριμένα σημεία και προκαλουν αίσθημα ευφορίας και ευχαρίστησης. Αν εμενα μου αρεσει καποιος, αυτο μεταφράζεται χημικά, και με κανει να θελω να ειμαι κοντα του συνεχεια. Ειναι κατι σαν το σκυλο του Παβλόφ, όπου επαναλαμβανεις την ενεργεια που σου προκαλει ευχαριστηση, ή που καλύπτει κάποια σου ανάγκη.

Όλες αυτες οι χημικές ουσίες που παράγονται, εχουν ένα γονίδιο απο πίσω. Αν λείπει το γονίδιο ή άν ειναι κατεστραμμένο/μεταλλαγμένο, δεν θα παράγω την ουσία, ή θα παράγω λιγότερη ουσία, ή θα παράγω μια διαφορετική ουσία. Τα γονίδια του προσδιορισμου του φύλου ειναι πάρα πολλά, οπότε αν υπάρχει καποια μετάλλαξη σε ένα, τα αποτελέσματα μπορει να ειναι απο κραυγαλέα (ένας άντρας πχ να εχει κάποια γυναικεια χαρακτηριστικά, πχ μαστους) μέχρι πολύ διακριτικά (ελαφρως αυξημένη τριχοφυία).

Ομοίως και μια αλλαγη σε ένα απο τα γονιδια που σχετίζονται με την έλξη στο αντίθετο φύλο, θα έχει κάποια αποτελέσματα. Άλλες φορές τα αποτελέσματα ειναι έντονα, άλλες όχι. Είναι πολλοί που ένιωθαν ως άτομα του αντίθετου φύλου απο μικροι, και όχι μόνο σε θέματα σεξουαλικου συντρόφου, αλλά προσανατολισμου γενικότερα. Άντρες που ήθελαν να ντυνονται σαν γυναίκες, κ ένιωθαν καλύτερα με γυναικεία παρέα, που είχαν δεξιότητες συνηθισμένες σε γυναίκες, και τελικά ελκύονταν απο άντρες.

Δέχομαι την άποψη οτι πολλοί πειραματίζονται, αλλά αυτο συμβαίνει κυρίως κατά τη διάρκεια της νεότητας (δύσκολα θα πειραματιστεί κάποιος που εόναι 50 ετών) και πολλές φορές είναι απλή περιέργεια, και ναι, θέμα του τί βλέπουν στην τηλεόραση, στην κοινωνία και γενικά θέμα περιβάλλοντος. Αλλά δε νομίζω οτι κάποιος θα γίνει γκέι ΕΠΕΙΔΗ πειραματίστηκε. Αν "γίνει" γκέι μετά τον "πειραματισμό" είναι διότι αυτο τον καλύπτει περισσότερο από τη στρέιτ κατάσταση. Πάντα ήταν δηλαδη, αλλά το κατάλαβε ετσι. Πολλοί ένιωθαν οτι κάτι τους έλειπε, ή οτι κάτι ηταν διαφορετικό πάνω τους, μεχρι να προσδιορίσουν οτι είναι ομοφυλόφιλοι.

Δεν το θεωρώ ανωμαλία με την έννοια του διεστραμμένου όπως συνηθίζεται απο πολλούς, ουτε κουσούρι όπω ειπώθηκε παλιότερα, αλλά ειναι κάτι το διαφορετικό (μιλάω πάντα με βιολογικά δεδομένα).

Πάντως, έχω βρεθει σε συζητηση με γκέι για το θεμα της ομοφυλοφυλίας τους, και ομολογω οτι δεν ειναι όλοι κραγμένοι όπως παρουσιάζονται στην τηλεόραση, ότι υπάρχουν πολλοί που το φέρουν βαρέως και προσπαθουν να σε πεισουν οτι η ανωμαλία ειναι δική σου που είσαι στρέιτ (μέγα σφάλμα), και ειναι πολλοί που είναι γκέι χωρίς να έχουν καποιο προβληματικό μπακ-γκράουντ.

Τέλος, δε νομίζω ότι κάποιος θα επέλεγε μια κατάσταση η οποία θα του προκαλούσε τόσα προβλήματα (αν σκεφτούμε την κοινωνική περιθωριοποίηση που υφίστανται απο πολλούς) μόνο και μόνο για να δοκιμάσει την "άλλη φάση".

Δεν ξέρω αν το κάνω κατανοητό διότι στο μυαλό μου το είχα οργανώσει καλά

koukida έγραψε:

[/i]για οσο θα το θεωρεις 'αρρωστο' (μιας κ εισαι μελος της πλειοψηφιας που εχει αυτες τις αντιληψεις)- τοτε το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν θα κανει κανενα καλο ξεκινημα στη ζωη του.
με την σταση αυτη προκαθορίζεις το μελλον του παιδιου και την αντιμετωπιση που θα εχει στο σχολειο/στην κοινωνια.
οχι εσυ προσωπικα- αλλα ,ξαναλεω, η πλειοψηφια που συμμεριζεται αυτην την αποψη.