Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
76
Απ: ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ...ΠΟΤΕ? Τρι Φεβ 07, 2012 1:25 pm
βανια
Πρωταγωνιστής!!
Ο καθένας ορίζει τη ζωή του σύμφωνα με τα δικά του θέλω και τα δικά του πρέπει .Αν ένα ζευγάρι έχει ένα καλό εισόδημα και έχουν βάλει τη ζωή τους σε ένα πρόγραμμα και να νομίζουν ότι μπορούν να έχουν μια άνετη ζωή πια είμαι εγώ που θα κρίνω ; Το θέμα για μένα δεν είναι πως περάσαμε εμείς τη ζωή μας στα παιδικά μας χρόνια αλλά πως θα είναι η ζωή των παιδιών μας μετά από 10 χρόνια 20; ξέρω πολύτεκνο ο οποίος έχει 6 παιδιά δεν τα έκανε από τύχη αλλά από αγάπη για τα παιδιά . Μέχρι πέρσι μεγάλωνε τα παιδιά του με όλα όσα εκείνος θεωρούσε σωστά με τις σπουδές τους τα αθλήματα τους όλα ..ξαφνικά με την κρίση έμεινε ο άνθρωπος απο δουλειά εργαζόταν στο χώρ της οικοδομής (δική του δουλειά ) απασχολούσε και τα 3 από τα μεγαλύτερα παιδιά του και τώρα είναι όλοι άνεργοι ζουν με ένα επίδομα που και αυτό τελειώνει , ταυτόχρονα ο ένας γιος φαντάρος και τα δύο μικρότερα πάνε γυμνάσιο . Αυτός ο άνθρωπος έχει φτάσει στα όρια της κατάθλιψης και δεν ξέρει τη να κάνει για να ταίσει τα παιδιά του όταν τα έκανε είχε μια ζωή οικονομικά καλά δομημένη και τώρα;
Το Σεπτέμβριο είχα μια καθυστέρηση 25 ημέρες είχα υπόνοιες για εγκυμοσύνη αγχώθηκα και λόγω ηλικίας και ιστορικού αλλά και λόγω οικονομικού ο άντρας μου άνεργος πως θα τα βγάζαμε πέρα; Μέσα μου αν σας πω ότι δεν το ήθελα ψέματα θα σας πω αλλά η λογική μου έλεγε ας μην είναι και η καρδιά μου έλεγε ας είναι δεν ξέρω αν καμιά έχει βρεθεί σε ανάλογη θέση , όταν τελικά αδιαθέτησα είπα ουφ!αλλά και μια απογοήτευση υπήρχε , τώρα μετά απο 7 μήνες λέω ευτυχώς που ήρθαν τα πράγματα έτσι . Τώρα όσο για τη φράση ένα παιδί ίσον με κανέναν έχω ξαναγράψει ότι είμαι αντίθετη αφήστε που το ζω αν σας δώσω το Σταύρο για 2ώρες μόνο του θα καταλάβετε ....
Το Σεπτέμβριο είχα μια καθυστέρηση 25 ημέρες είχα υπόνοιες για εγκυμοσύνη αγχώθηκα και λόγω ηλικίας και ιστορικού αλλά και λόγω οικονομικού ο άντρας μου άνεργος πως θα τα βγάζαμε πέρα; Μέσα μου αν σας πω ότι δεν το ήθελα ψέματα θα σας πω αλλά η λογική μου έλεγε ας μην είναι και η καρδιά μου έλεγε ας είναι δεν ξέρω αν καμιά έχει βρεθεί σε ανάλογη θέση , όταν τελικά αδιαθέτησα είπα ουφ!αλλά και μια απογοήτευση υπήρχε , τώρα μετά απο 7 μήνες λέω ευτυχώς που ήρθαν τα πράγματα έτσι . Τώρα όσο για τη φράση ένα παιδί ίσον με κανέναν έχω ξαναγράψει ότι είμαι αντίθετη αφήστε που το ζω αν σας δώσω το Σταύρο για 2ώρες μόνο του θα καταλάβετε ....
