1 ποτε δεν θα γινω καλυ νυφη Παρ Αυγ 10, 2012 3:55 am
ina..
Σιωπηλή δύναμη
εγω σηζουσα με τον τοτε καλο μου-νιν σηζηγο σε ενα σπιτακη,μετα απο ενα δισαρεστο σιμβαν στην οικ. του αντρα μου εκεινος αποφασισε να παει να μινει με τα πεθερικα μου για να τους στηριξει στην απολια του παιδιου τους..ετσι λιπον χορης να το πολυσκεφτο πιγα στο σπιτη τους για να μηνω σχεδον 3 χρονια..η συμπεριφορα ηταν τιπικα καλυ χωρης φασαριες και προβληματα,παρολα αυτα παντα ενιοθα οτι δεν ειχα θεση εκει και η απομακρισμενη σταση τους το επιβεβεονε..ποτε δεν θα ημουνα καλυ για τον γιο τους και αξια..μετα απο 3 χρονια η προσοπικη μας σχεση εφτασε σε αδιεξοδο διοτη στην δουλια ημασταν ολοι μαζι και τα πεθερικα και στο σπιτη παλι μαζι..ο ανδρας μου δεν ηθελε να φευγουμε μονοι μας στο δωματιο μας..το θεορουσε καπος..ετσι ομος δεν ηχαμε χρονο καθολου για εμας...μετα απο πιεση δικη μου φιγαμε σε αλο σπιτη στην ιδια περιοχη πολυ κοντα..μετα απο λιγο εμινα εγγιος,παντρευτικαμε και σημερα εχω τελιος τιπικη σχεση με την πεθερα..ο λογος? η τελιος ψηχρη σταση απεναντη μου,τα μισολογα,το ιφος δισαρεσκιας,δικεολογιες οταν θελεις καπια χαρη-ολα αυτα με κανανε να αποκοπω ..με στεναχορει το γεγονος οτι με την σταση τους με εκαναν απο συμπαθεια να νιοθω απαθεια..δεν εχω μεσα μου πραγματικο ενδιαφερον η θεληση να προσφερω..το θεμα τελικα δεν ειναι η εικονα που βγαζουμε προς την κοινονια,αλλα τι πραγματικα αστανομαστε...και να πω και μια κακιουλα-ας μην ξεχνανε η πεθερες οτι τα γεραματα δεν ειναι μακρια και καποτε θα τους χτιπισει την πορτα..τοτε θα μας χριαστουν της νυφες..μονο ευχομαι να μην ειναι αργα και βρεθουν προ απροοπτου.ας διξουν λιγη αγαπη αν θελουν να την εχουν!