Μπου έγραψε:Νικολετακι μου μπραβο σου για τη δυναμη και το κουραγιο και να χαιρεσαι τα παιδακια σου..τελικα οι γυναικες ειμαστε απο αλλο σκληρο υλικο φτιαγμενες.....
ηθελα να απαντησω σε ολες σας...
Γυρισαμε, περασαμε πολυ ωραια αν και επειδη νυχτωνει νωρις,νυχτωνει νωρις και στην ψυχουλα μου....χαλιεμαι με το σκοταδι...φοβαμαι..μου ρχονται μια μια ολες οι σκηνες...το ταξιδι μεχρι τη θεσσαλονικη..το εξπρες χειρουργιο...η ΜΕΝΝ..η Κυριακη που ειδα τα πιο ομορφα ματακια του κοσμου για τελευταια φορα......ο απαισιος ηχος του μηχανηματος....η μυρωδια.....ο γιατρος που ποτε δε μας εξηγεισαι τι σκ@τ@ λοιμωξη κι απο που προηλθε.....
οσο ηταν στην κοιλιτσα μου τη νανουριζα με το "κοριτσι μου κοιμαται" του Σαββιδακη το ξερετε;;; το βρισκω τοσο γλυκο τραγουδακι
(μου το αφιερωνε ο μπαμπας μου καποτε οταν ημουν μικρουλα)κι ειχαμε σκεφτει με τον καλο μου να της το βαζουμε για νανουρισμα...ημασταν ετοιμοι να της ετοιμασουμε και το πρωτο της cd με τραγουδακια για νανι....και τωρα;;; κοιμηθηκε για παντα το αγγελακι μας.....καπου διαβασα οτι ο Θεος δεν θελει το κακο και τον πονο τον ανθρωπων ουτε ειναι αυτος που προκαλει τις συμφορες απλως καμια φορα τις επιτρεπει να συμβαινουν...γιατι ομως;;;;; μου λετε;;;
αυριο θα παμε σε ενα μοναστηρι που εχει πολυ καλη γεροντισσα να μιλησουμε και εχω βρει κι εναν πολυ καλο παππουλη σε μια εκκλησια και θα παω να του μιλησω(ισως του μιλησει κι ο αντρας μου) πιστευω αρκετα στο Θεο αν και μ εχει θυμωσει καπως που μου πηρε τη μπεμπα μου αλλα ελπιζω και ειμαι σιγουρη οτι θα μου δωσει το μωρακι που μου χρωσταει.....το περιμενω πως και πως να ξανασκιρτησει μεσα στην κοιλιτσα μου και να γινουμε ενα....δεν θα την ξεχασω την κουκλιτσα μου ποτε αλλα πρεπει να προχωρησω...