1 Κουράστηκα με την πεθερά μου... Δευ Νοε 26, 2012 7:28 am
lilioum
Σιωπηλή δύναμη
Καλησπέρα!
Εχω πρόβλημα με την πεθερά μου.Στην αρχή ηταν πολύ καλή μαζί μου,μου ελεγε πόσο σε αγαπάω, να κάνουμε πράγματα μαζι, να με ρωτάει πως τα πάω με τον γιο της, για σεξουαλικά θέματα και γενικά έλεγα πως ευτυχώς δεν θα έχω πρόβλημα.Εκανα λάθος.Καθώς τα χρόνια περνούν γίνετε σκύλα...Από τον σεπτεβρη και μεχρι τον ιανουάριο θα πρέπει να μείνουμε σπίτι του άντρα μου.Οταν ηρθαμε είπε στον άντρα μου οτι θα πέρνουμε εμείς οτι θέλουμε να φάμε(αν δεν το τρωνε συτοι) και τα υπόλοιπα θα είναι δικά τους.Χαρηκαμε γιατι λέμε θα κάνουμε οικονομία.Μεχρι τον σεπτέβτη ολα οκ αλλά πλεον εχουμε φτασει στο σημείο να χαλάμε περισσότερα χρήματα από το σπίτι μας.10 μερες πριν βγει ο μηνας δεν έχουμ σχεδόν καθόλου λεφτά, δηλαδή δεν μπορούμε ουτε σουπερ μαρκετ να πάμε.Αυτο το ξέρουν τα πεθερικά μου.Εδώ και 10 μερες είχε αδειάσει το ψυγείο και δεν είχε ουτε τοστ.Και δεν πήγαιναν να ψωνισουν, το ψηγειο ήταν προκλητικά άδειο, πηγαίναμε κάθε βράδυ για ύπνο με άδειο στομάχι.Και σήμερα το παραέχεσε.Τσακώνοταν με τον αντρα μου για την δουλεια του και τηςκαι εγώ έλεγα κάποια πράγματα και επι μιση ώρα δεν γυρισε να με κοιτάξει και οταν το εκάνε μου είπε οτι αυτο αφορα τον αντρα σου .Και γενικά τα πρωινα μου μιλάει ασχημα, δεν με αφηνει να φάω πρωινο, κάθε μερα σκουπιζει σφουγγαριζει και απαιτει να την βοηθήσω και γενικά νοιώθω οτι με μειωνει και διεκδικεί τον άντρα μου.Αν τα ειπα μπερδεμενα συχγνωμη.Τα ξέρει ολα αυτα ο αντρας μου και αρχιζω και βλέπω οτι του εχουν δημιουργήσει πολλα προβλήματα ψυχολογικής φυσεως.Τι να κάνω?Εχει φτάσει στο σημείο μπροστά μου να απαγορευει και να ζητάει τον λόγο απο τον αντρα μου, που θέλουμε να πάμε στους γονείς μου.Τι να κάνω κουράστηκα.
Εχω πρόβλημα με την πεθερά μου.Στην αρχή ηταν πολύ καλή μαζί μου,μου ελεγε πόσο σε αγαπάω, να κάνουμε πράγματα μαζι, να με ρωτάει πως τα πάω με τον γιο της, για σεξουαλικά θέματα και γενικά έλεγα πως ευτυχώς δεν θα έχω πρόβλημα.Εκανα λάθος.Καθώς τα χρόνια περνούν γίνετε σκύλα...Από τον σεπτεβρη και μεχρι τον ιανουάριο θα πρέπει να μείνουμε σπίτι του άντρα μου.Οταν ηρθαμε είπε στον άντρα μου οτι θα πέρνουμε εμείς οτι θέλουμε να φάμε(αν δεν το τρωνε συτοι) και τα υπόλοιπα θα είναι δικά τους.Χαρηκαμε γιατι λέμε θα κάνουμε οικονομία.Μεχρι τον σεπτέβτη ολα οκ αλλά πλεον εχουμε φτασει στο σημείο να χαλάμε περισσότερα χρήματα από το σπίτι μας.10 μερες πριν βγει ο μηνας δεν έχουμ σχεδόν καθόλου λεφτά, δηλαδή δεν μπορούμε ουτε σουπερ μαρκετ να πάμε.Αυτο το ξέρουν τα πεθερικά μου.Εδώ και 10 μερες είχε αδειάσει το ψυγείο και δεν είχε ουτε τοστ.Και δεν πήγαιναν να ψωνισουν, το ψηγειο ήταν προκλητικά άδειο, πηγαίναμε κάθε βράδυ για ύπνο με άδειο στομάχι.Και σήμερα το παραέχεσε.Τσακώνοταν με τον αντρα μου για την δουλεια του και τηςκαι εγώ έλεγα κάποια πράγματα και επι μιση ώρα δεν γυρισε να με κοιτάξει και οταν το εκάνε μου είπε οτι αυτο αφορα τον αντρα σου .Και γενικά τα πρωινα μου μιλάει ασχημα, δεν με αφηνει να φάω πρωινο, κάθε μερα σκουπιζει σφουγγαριζει και απαιτει να την βοηθήσω και γενικά νοιώθω οτι με μειωνει και διεκδικεί τον άντρα μου.Αν τα ειπα μπερδεμενα συχγνωμη.Τα ξέρει ολα αυτα ο αντρας μου και αρχιζω και βλέπω οτι του εχουν δημιουργήσει πολλα προβλήματα ψυχολογικής φυσεως.Τι να κάνω?Εχει φτάσει στο σημείο μπροστά μου να απαγορευει και να ζητάει τον λόγο απο τον αντρα μου, που θέλουμε να πάμε στους γονείς μου.Τι να κάνω κουράστηκα.