Και εμένα ποια η θέση μου τώρα;

ουδετερη..μιλα με τον αντρα σου..οχι για να του "βαλεις λογια"(μη παρεξηγισεις..καταλαβαινεις πως το εννοω) την αληθεια θα του πεις... δηλαδη να μη στεναχωριεται και να το δει αλλιως..οποιος δε δεχεται την οικογενεια του δε δεχεται και τον ιδιο..αυτο δωστου να καταλαβει με ομορφο τροπο..και επισης να απεχεις απο τετοιες συναντησεις..να μη ξανα επιτρεψεις να ερθει στο σπιτι σου!!

dady έγραψε:Παρακολουθω και εγω σιωπηλα αυτη την συζητηση και μου εχεις δημιουργησει καποιες αποριες.
Κατ΄αρχας ησαστε ή οχι παντρεμενοι;
Εργαζεστε καπου;
Το παιδακι που θα κανετε μπορειτε να το μεγαλωσετε μονοι σας;
Για ποιο λογω θελετε την επανεννωση με τον πατερα του φιλου σου;

Δεν είμαστε παντρεμένοι.Εγώ δεν εργάζομαι γιατί σπουδάζω ακόμα, εκείνος δουλεύει σε ενα μπαράκι. Είμαστε δύσκολα οικονομικά αλλά θα τα καταφέρουμε. Αφού μας έτυχε το μωράκι μας... Όσο για την επανένωση απλά ο άντρας μου ήθελε να προσπαθήσει να τα ξαναβρεί με τον πατέρα του. Και εξακολουθεί να τον πονάει το οτι ήταν πάντα προβληματική η σχέση τους.

elinam έγραψε:

dady έγραψε:Παρακολουθω και εγω σιωπηλα αυτη την συζητηση και μου εχεις δημιουργησει καποιες αποριες.
Κατ΄αρχας ησαστε ή οχι παντρεμενοι;
Εργαζεστε καπου;
Το παιδακι που θα κανετε μπορειτε να το μεγαλωσετε μονοι σας;
Για ποιο λογω θελετε την επανεννωση με τον πατερα του φιλου σου;

Δεν είμαστε παντρεμένοι.Εγώ δεν εργάζομαι γιατί σπουδάζω ακόμα, εκείνος δουλεύει σε ενα μπαράκι. Είμαστε δύσκολα οικονομικά αλλά θα τα καταφέρουμε. Αφού μας έτυχε το μωράκι μας... Όσο για την επανένωση απλά ο άντρας μου ήθελε να προσπαθήσει να τα ξαναβρεί με τον πατέρα του. Και εξακολουθεί να τον πονάει το οτι ήταν πάντα προβληματική η σχέση τους.

αν επιτρεπεται ελινα ποσο χρονων ειναι ο αντρας σου??η οικογενεια σου τι λεει για ολα αυτα?

Είναι σχεδόν 22. Η οικογένεια μου μας στηρίζει. Πχ μας πληρώνουν το ενοίκιο στο σπίτι και γενικά είναι μαζί μας. Απλά είναι μακριά και εκείνοι οπότε στην πόλη που μένουμε είμαστε μόνοι μας.

Καλημερα Ελίνα,,
Λοιπόν από την προσωπική μου εμπειρία θα σου έλεγα ότι εφόσων υπάρχει οποιουδήποτε τύπου οικονομική σχέση αναμεσα σε εσας και στον πεθερό σου, αυτό τον κάνει να παίρνει τόσο αέρα!!

Το δεύτερο σενάριο είναι να φοβάται ότι θα τον εκαταλείψουν όλοι και θα γεράσει μόνος του, και τον έχει πιάσει πανικός και βγάζει επιθετικότητα, και φυσικά ο κύριος αποδέκτης είσαι εσύ , αφού είσαι "η αίτία" που έχει φύγει ο γιός του από τη δική του οικογένεια και έχει δημιουργήσει μια δική του.
Καλύτερα να μην το παίρνεις προσωπικά , οποιαδήποτε και να ήταν στη θέση σου, αυτός τα ίδια θα έλεγε...

Και επειδή είναι πατέρας του άντρα σου χρησιμοποιεί ψυχολογικούς εκβιασμούς, και προσπαθεί να "τυλίξει" τον άντρα σου, καθώς λογικό είναι να ξέρει τα κουμπιά του μιας και είναι παιδί του. Φυσικά ο σύζηγός σου τον αγαπάει, αίμα του είναι, και το αποτέλεσμα είναι να στεναχωριέται γιατί είναι παγιδευμένος ανάμεσα στο φιλοτιμό του και τη λογική του.


Σκέψου μονάχα ότι αυτό δεν είναι κάτι που αφορά εσένα, αλλά το πρόβλημα του πεθερού σου, και δες τον σαν έναν άνθρωπο που αγωνιά μπροστά στο φόβο των γερατιών και της εγκατάλειψης..Αυτό θα σε βοηθήσει να ηρεμήσεις...


Όσων αφορά την κατάσταση και την εξέλιξή της, αυτό θα εφάρμοζα εγώ σε αντίστοιχη περίπτωση είναι να στείλω ένα τελεσίγραφο sms, να κόψω την επικοινωνία για λίγο καιρό, και έπειτα να επιστρέψω για μια αναγνωριστική συνάντηση, αλλά με ουδέτερη διάθεση (δηλαδή σαν να μην έχει γίνει τίποτα ποτέ μεταξύ μας).
Με λιγα λόγια να το πάρετε όλο από την αρχή.


Καλό κουράγιο, και μη στεναχωριέσαι, όλες οι οικογένειες έχουν τα δικά τους προβλήματα..