Φόρουμ
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
1
η ιστορια ενος προωρου Τρι Αυγ 31, 2010 11:13 pm
ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ
Παίζει το forum στα δάχτυλα!
ηταν 5 ιουλιου πριν 2 χρονια οταν με τον αντρα μου πηγαιναμε στον γιατρο μου για να κανουμε το ντοπλερ..ημουν 31 εβδομαδων.
στον δρομο γελια και πειραγματα μεχρι που φτασαμε στον γιατρο.
με εξεταζει και μου μετραει την πιεση.......κατι δεν παει καλα μου λεει και παγωνω..η πιεση σου ειναι πολυ υψηλη και μου την ξαναμετρα....παλι το ιδιο...ειχα 17/11
μου λεει 'αυτην την στιγμη πρεπει να γεννησεις...φευγετε για νοσοκομειο που εχει μοναδα νεογνων'
αφου περασαμε το πρωτο σοκ φυγαμε γρηγορα για το αλεξανδρας με ενα σημειωμα του γιατρου μας για αμεση εισαγωγη.
στο νοσοκομειο με ετοιμασαν και με πηγαν σε θαλαμο επικυνδυνης κυησης οπου δεν εμεινα και πολυ μιας και με ειχαν απο εκεινο το βραδυ και για 2 μερες στις αιθουσες τοκετου με τον καρδιοτοκογραφο μονιμα επανω μου.
στην αρχη το ειχα παρει λιγο χαλαρα αλλα την 2η μερα που σταματησα να ακουω τον μικρο αρχισα να τρομοκρατουμαι....τον χαναμε..
ερχεται η μαια γρηγορα και μου λεει ετοιμασου παμε να γεννησεις!!!!
με ετοιμαζουν γρηγορα και με πανε στο χειρουργιο..καναμε επισκληρηδιο γιατι ολικη με την πιεση που ειχα δεν γινοταν και ξεκινησανε...εγω να φοβαμαι και να κλαιω ωσπου μου λεει η αναισθησιολογος 'κοιτα το μωρο σου'
ανασηκωνομαι οσο μπορουσα και βλεπω ενα μακρυ,αδυνατο μωρακι να κλαιει σαν γατακι...ηταν το μωρο μου!!!!
εκλαιγα με λυγμους.. δεν το πιστευα αυτο ηταν το μωρο μου,το δικο μου μωρο
μολις 1250 και 40εκ...τον πηραν αμεσως στην θερμοκοιτιδα.
εκει εμεινε 1 μηνα,αγωνια και κλαμα για να τα καταφερει.
στον θαλαμο ημουν η μονη χωρις το μωρο της.
εβλεπα μονο μια φωτογραφια του στο κινητο μου.
το παιδακι μου τα καταφερε και στις 4 μερες πεταξε απο πανω του το οξυγονο.εγω ημουν καθε μερα εκει να του μιλαω,να τον παρηγορω οταν κλαιει
χωρις ομως να μπορω να τον παρω αγκαλια,να τον χαιδεψω
οταν μου επετρεψαν μετα απο καιρο να τον χαιδεψω ηταν απιστευτο συναισθημα και οταν τον πρωτοπηρα στην αγκαλια μου για να τον ταισω ετρεμα.
τωρα ειναι 25 μηνων υγιεστατος και μας τρελαινει με τα καμωματα του
ειναι το αγορακι μου η ζωη μου ολη
στον δρομο γελια και πειραγματα μεχρι που φτασαμε στον γιατρο.
με εξεταζει και μου μετραει την πιεση.......κατι δεν παει καλα μου λεει και παγωνω..η πιεση σου ειναι πολυ υψηλη και μου την ξαναμετρα....παλι το ιδιο...ειχα 17/11
μου λεει 'αυτην την στιγμη πρεπει να γεννησεις...φευγετε για νοσοκομειο που εχει μοναδα νεογνων'
αφου περασαμε το πρωτο σοκ φυγαμε γρηγορα για το αλεξανδρας με ενα σημειωμα του γιατρου μας για αμεση εισαγωγη.
στο νοσοκομειο με ετοιμασαν και με πηγαν σε θαλαμο επικυνδυνης κυησης οπου δεν εμεινα και πολυ μιας και με ειχαν απο εκεινο το βραδυ και για 2 μερες στις αιθουσες τοκετου με τον καρδιοτοκογραφο μονιμα επανω μου.
στην αρχη το ειχα παρει λιγο χαλαρα αλλα την 2η μερα που σταματησα να ακουω τον μικρο αρχισα να τρομοκρατουμαι....τον χαναμε..
ερχεται η μαια γρηγορα και μου λεει ετοιμασου παμε να γεννησεις!!!!
με ετοιμαζουν γρηγορα και με πανε στο χειρουργιο..καναμε επισκληρηδιο γιατι ολικη με την πιεση που ειχα δεν γινοταν και ξεκινησανε...εγω να φοβαμαι και να κλαιω ωσπου μου λεει η αναισθησιολογος 'κοιτα το μωρο σου'
ανασηκωνομαι οσο μπορουσα και βλεπω ενα μακρυ,αδυνατο μωρακι να κλαιει σαν γατακι...ηταν το μωρο μου!!!!
εκλαιγα με λυγμους.. δεν το πιστευα αυτο ηταν το μωρο μου,το δικο μου μωρο
μολις 1250 και 40εκ...τον πηραν αμεσως στην θερμοκοιτιδα.
εκει εμεινε 1 μηνα,αγωνια και κλαμα για να τα καταφερει.
στον θαλαμο ημουν η μονη χωρις το μωρο της.
εβλεπα μονο μια φωτογραφια του στο κινητο μου.
το παιδακι μου τα καταφερε και στις 4 μερες πεταξε απο πανω του το οξυγονο.εγω ημουν καθε μερα εκει να του μιλαω,να τον παρηγορω οταν κλαιει
χωρις ομως να μπορω να τον παρω αγκαλια,να τον χαιδεψω
οταν μου επετρεψαν μετα απο καιρο να τον χαιδεψω ηταν απιστευτο συναισθημα και οταν τον πρωτοπηρα στην αγκαλια μου για να τον ταισω ετρεμα.
τωρα ειναι 25 μηνων υγιεστατος και μας τρελαινει με τα καμωματα του
ειναι το αγορακι μου η ζωη μου ολη
