Tziz έγραψε:franita κατάλαβα τι λες.

Αλλά σίγουρα σε κάποιο τομέα της ζωής μας και συνήθως εκεί που νιώθουμε σιγουριά και αυτοπεποίθηση πχ στα επαγγελματικά, όλοι το έχουμε παίξει κάποια στιγμή "αλάνθαστοι"...

Tziz έγραψε:Μιλουπάκι κι εγώ συμφωνώ μαζί σου, αλλά 1)Αυτό θα φανεί σε βαααααααάθος χρόνου και όχι άμεσα, δηλαδή όσο είναι μικρό το παιδί. Σκέψου ότι στη εφηβεία κυρίως τα περισσότερα παιδιά, τα βάζουν με τους γονείς τους και όλο παράπονα έχουν και τα βρίσκουν όλα λάθος... Πολύ αργότερα καταλαβαίνουν -κρίνοντας από τον εαυτό μου πάντα- ότι τελικά οι γονείς τους έκαναν καλή δουλειά και πάντα σε σύγκριση με "άλλα παιδάκια" πχ τους φίλους, τους συναδέλφους κτλ
2)Ύστερα εσύ μιλάς για μεμονωμένα περιστατικά, που ναι, αν ας πετύχαινα στο αττικό πάρκο, σίγουρα αυτό θα σκεφτόμουν, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις παιδιών που τα έχω ζήσει, μικρότερα ξαδέρφια, παιδιά φίλων, που τα βλέπεις πως λειτουργούν σε συνεχή βάση και καταλαβαίνεις/βγάζεις συμπεράσματα πιο ολοκληρωμένα...

Σημασία έχει, όχι τι θα σκεφτείς, αλλά τι θα "τολμήσεις" να ξεστομίσεις. Δεν ξέρω αν θυμάστε που πρόσφατα έγραψα κι εγώ για μια φίλη μου... Τα παιδιά της διαόλια! Η μικρή το είχε βάλει αμέτι μωχαμέτι να μου χτυπήσει την κοιλιά γιατί ήξερε ότι "έχω μωρό μέσα εκεί" και μου έλεγε "θα το φάω το μωρό σου!"
Στη φίλη μου είχα το τακτ και την ευγένεια να δικαιολογήσω την κορούλα της και ούτε να τη μαλώσω ούτε τίποτα... Όταν όμως έφυγα, σχολιάσαμε τα πάντα με την αδερφή μου! Και λέγαμε "γιατί τα έχει μάθει έτσι τα παιδιά!?". Ειδικά το κοριτσάκι που είναι τώρα 4 χρονών, το ξέρω. Δεν την είδα πρώτη φορά! Έχω παίξει μαζί του, της διάβασα παραμύθια, φτιάξαμε παζλ και άλλα τέτοια. Κατάλαβες τι θέλω να πω?
Η κοπέλα μπορεί να είναι φίλη μου, αλλά δεν την "έθιξα" για τον τρόπο που επέλεξε να τα μεγαλώσει. Δεν της είπα καμία κακία, ούτε σχολίασα άσχημα.
Κάποιες κοπέλες το κάνουν και ίσως ο λόγος να είναι η οικειότητα που νιώθουν... Εγώ όση οικειότητα κι αν νιώθω, δεν το κάνω και σκέφτομαι πριν μιλήσω...

Σόρρυ για το μεγάλο ποστ.

Μιλουπακι έγραψε: μιλαω παντα για το τι εκαναν τα δικα μου τα παιδια

Και αυτό είναι και το σωστό/πρέπον...
Αλλά ο γραπτός λόγος διαφέρει κατά πολύ... Εδώ σου δίνεται η δυνατότητα να ξαναδιαβάσεις κάτι που δεν κατάλαβες, να το επεξεργαστείς και να ετοιμάσεις μία ωραία, ολοκληρωμένη απάντηση, με ωραίο συντακτικό και χωρίς "ορθογραφικά"...
Στον προφορικό, μπορεί να ξεφύγουν άπειρες κοτσάνες, ή ο άλλος να παρεξηγηθεί επειδή την ώρα που μιλούσες κοιτούσες το πάτωμα!
Ή το χειρότερο, έκανες μια ανεπαίσθητη γκριμάτσα! Ή τόνισες λίγο παραπάνω μια λέξη, και ακούστηκε "περίεργα" ή "επιθετικά"...

franita έγραψε:...Στην πορεια καποια που κοροιδευα τα λουστηκα

Ότι γράφει και η florentia...Έτσι είναι...

franita έγραψε:...Δεν εχω κ φιλες με παιδια, οποτε σε ποιον να μιλησω για τα κολοκυθια κ τις πανες??? θα με κραξουν....

Δε νομίζω ότι το γεγονός ότι δεν έχουν παιδιά, σε εμποδίζει να μιλήσεις για αυτά... Ένα ανοιχτό μυαλό, ακούει τα πάντα... Και ύστερα καλύτερα. Δε θα γίνουν και "συμβουλάτορες" όπως τους λέει και η Ολίβια!




Δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω κανέναν, απλά αναφέρω και την άλλη όψη...
Πως αντιλαμβανόμαστε και αντιμετωπίζουμε εμείς αυτά που μας λένε.
Αν κάποιος έκανε ένα αρνητικό σχόλιο, αλλά τύχαινε να έχουμε καλή διάθεση εκείνη τη μέρα, θα το περνάγαμε στο ντούκου... αν πάλι όχι, θα "μυγιαζόμασταν" όπως είπα πριν, και θα λέγαμε στους εαυτούς μας "τι? δεν είμαι καλή μάνα εγώ????"

litsakos έγραψε:σκεφτηκες οτι μπορει να ζηλεψε γιατι σ αγαπαει?

ioannaki έγραψε:....Όμως είμαι σίγουρη ότι έχω κάνει σχόλια σε άλλες μανούλες με καμία διάθεση να τις υποτιμήσω και να της κάνω να αισθανθούν άσχημα...Απλώς επειδή κάτι μου κάνει εντύπωση...

Δεν είναι απαραίτητο ότι όταν σχολιάζεις κάτι, το κάνεις κακοπροέραιτα...
...Δεν το είπα με διάθεση να τη μειώσω σαν μανούλα, αλλά να τη βοηθήσω να ξεπεράσει τους φόβους της....

Μιλουπακι έγραψε:αγγελικη και στο γραπτο λογο γινονται αυτα ..... μη νομιζεις και ο γραπτος κρυβει πολλες παγιδες

Μιλουπακι έγραψε:εσυ γιατι εξοργιζεσαι καλε δικο τους θεμα ειναι, κοινως τι ζορι τραβας για τους αλλους; [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
(οχι δεν κοιμουνται στο κρεββατι μας)

ioannaki έγραψε:.... υπάρχουν πραγματικά κάποια πράγματα που με εξοργίζουν....Ακούω όμως πολύ συχνά γονείς να λένε ότι τα παιδιά τους, ηλικίας 2,5 χρονών να κοιμούνται μαζί τους και τρελαίνομαι..... Αυτό δεν έχει καμία δικαιολογία!!!!!!!!!Με εξοργίζει αφάνταστα!!!!!Και με εξοργίζει επίσης ότι οι γονείς το λένε και γελάνε......

Αχ! Κι εγώ πριν έλεγα για το πιπίλισμα του δαχτύλου! Μια από τα ίδια!
Με τσαντίζει! Γιατί πολύ απλά και τα δύο αυτά που αναφέρουμε (ύπνος+πιπίλα) είναι συνήθειες που κόβονται πολύ δύσκολα!
Η πρώην κουνιάδα μου, 24 χρονών μουλάρα εκείνη την εποχή, κοιμόταν έτσι! Την είχα πετύχει αρκετές φορές που κοιμόμουν σπίτι τους!
Μπλιαχ! Λες επειδή το κοροϊδεύω να το λουστώ?????

Tziz έγραψε:

litsakos έγραψε:σκεφτηκες οτι μπορει να ζηλεψε γιατι σ αγαπαει?

Ποιος? Το πιτσιρίκι?

Ναι. Το σκέφτηκα.
Τα ίδια έκανε και στη μαμά της όταν ήταν έγκυος στον αδερφούλη της. Ζήλευε. Έτσι λοιπόν καταλήγω στο ότι έχει συνδέσει την κοιλίτσα με τον ερχομό ενός "αντίζηλου".
Και πιθανόν να ζηλεύει που η προσοχή δε θα είναι πια πάνω της...

ναι για το μικρο λεω,αφου εχεις σχεση μαζι του ενιωσε μαλλον αυτα που λες,μωρε την αγαπη του εδειξε η ψυχουλα.ΟΚ,λιγο αγρια αλλα παρ'ολα αυτα εγω το βρισκω τρυφερο