Καλημέρα!

Στελλα ευτυχώς γιατί από οτι κατάλαβα δεν ήσουν έτοιμη για 2ο!χαχαχ

Τασουλα εγώ βρήκα 2 ειδών θερμό
της chicco που κοστίζει γύρω στα 35€-40€
http://a.scdn.gr/images/sku_main_images/003780/3780785/thpic.php
και της peer που εχω εγώ που ειναι για ενα γεύμα μόνο γύρω στα 15€-17€
http://www.babyinn.gr/v1/products/view/161
Τα φρούτα τα έδινα στο δωμάτιο, ετοίμαζα λαχανικά για 2 μέρες και τα αλεθα ζεστά κ τα έβαζα στο παραπάνω θερμό
Σ' ένα άλλο θερμό της ίδιας εταιρείας πάλι 350ml (12€) χωρητικότητα έβαζα ζεστό νεράκι για το ρυζάλευρο κ σ'ενα κυπελλάκι της avent την σκόνη

Μοσχαράκι που ξεκίνησα εχθές έκανα για 3 μέρες και τα έχω στο ψυγείο

Καλημέρα!
Kate τι ωραία που περασατε στις διακοπές, ο μικρουλης ωφελήθηκε μάλλον από την αλλαγή περιβάλλοντος! Κ μια χαρά σας βρίσκω με τις μεσημεριανές ώρες, που καθοσασταν στη σκιά, να μην στερείστε κ εσείς τη θάλασσα! Κι εμείς έτσι λέμε να κάνουμε.
Το θερμός είναι απαραίτητο λες; Εγώ σκεφτόμουν να τα αλέθω κ να τα παίρνω μαζί σε απλό ταπερακι, καμία ωριτσα μετά το αλεσμα σίγουρα αντέχει!

Στελλιτσα νωρίς μου φαίνεται κ μένα για αδελφάκι! Κάτσε να ξεπεταχτουν λίγο!

Εμείς κάναμε πρώτο μπάνιο στη θάλασσα χθες, τον έβαλα σιγά σιγά μέσα γιατί ήταν κ λίγο κρύα, κ δεν έβγαλε κιχ! Μάλιστα χτυπούσε τη θάλασσα με τα χεράκια του κ μετά τα έβαζε στο στόμα κ ξίνιζε λίγο τα μούτρα του από την αλμυρα, μετά έριξε κ έναν ωραιότατο ύπνο, τέλεια περάσαμε κ το χάρηκα πολύ που του άρεσε η θάλασσα! Άντε κ στο δεύτερο μπάνιο! Χαχαχαχα!!

καλημέρα!
Mare εάν ο δικός σου τα τρώει κρύα ή χλιαρά τα λαχανικά φυσικά και σου είναι άχρηστο το θερμό!

Εμένα τα τρώει ζεστά και η αλήθεια είναι ότι πιο νοστημο ζεστό, επίσης εγώ τα αλεθα ζεστά κατά τις 11 και τα έτρωγε στις 14.30 περίπου το πολύ 15.00

Μια χαρά με το 1 μπανακι!  Άρα σας βλέπω γρήγορα μαην βγαίνετε  από την θάλασσα!

Καλημέρα! Κατερίνα, ευχαριστούμε για τις ευχές και με το καλό και η γαμοβάφτισή σας! Υπέροχα τα νέα σας! Μπράβο για τις ωραίες διακοπούλες σας! Εμείς ούτε φέτος θα πάμε κάπου, πάμε όμως σχεδόν καθημερινά στη θάλασσα, γιατί ο μικρός ξετρελαίνεται. Νομίζω ότι μόνο ο δικός μου "ξέμεινε" να σφραγίζει ακόμα το στόμα στο φαγητό. Θηλάζει ακόμα ανεξέλεγκτα και το βράδυ εξακολουθεί να ξυπνάει ανά μία-1.30 ώρα. Δεν ξέρω τι φταίει και αν κάνω κάποιο λάθος εγώ. Έχει αρχίσει όμως να με κουράζει αυτή η κατάσταση και επιδεινώνει και τις ημικρανίες μου...

jollie δεν ξέρω..

ίσως επειδή θηλάζει ανεξέλεγκτα γι αυτό ακόμα δεν έχει στρώσει τουλάχιστον σ'ένα πλήρες γεύμα με τις στερεές;

Εμείς ένα ψιλοπρόγραμμα στο θηλασμό πάντα είχαμε...

Εφόσον του προσφέρεις απλόχερα το στήθος, δεν λέω πως ειναι κακό, κ αυτός σου λέει αφού πάντα, έχει γαλατάκι της μαμάς μετά... γιατί να ζορίζομαι..
Ο γιατρός σας τι σου λέει;

Όσο για τον ύπνο συνεχίζετε και κοιμάστε μαζί ; Κάθε φορά που ξυπνάει τον ηρεμείς στον στήθος; Αν ναι μήπως πλέον συνήθισε και ψάχνει στήθος το βράδυ κάθε λίγο κ λιγάκι για να ξανά κοιμηθεί κ πρέπει σιγά σιγά να του αλλάξεις αυτήν την συνήθεια;

Ίσως μόλις τρώει καλυτερα να κοιμάται καλυτερα...αλλά πρέπει να το βοηθήσεις κ εσύ.. άποψή μου πάντα κ μη ξεχνάμε κάθε μωράκι ειναι διαφορετικό!

Εμένα ακόμα και τώρα από συνήθεια ξυπνάει στις 1.30με 2 σίγουρα.. παίρνει πιπίλα ή τον χαϊδεύω λίγο κ ξανακοιμάται..

Κατερίνα κρύα δεν του χω δώσει ποτέ την κρεατόσουπα, συνήθως χλιαρή την τρώει.
Μεσημεριανό 14.30 περίπου του δίνεις; Μετά τι ώρα τρώτε κρέμα το απόγευμα;

jollie συμφωνώ με την Κατερίνα. Και εγώ είδα αρκετή βελτίωση στον ύπνο μετά τις τροφές. Βέβαια δεν έχει στρώσει ακόμη εντελώς, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο.
Αν αντέχεις, προσπάθησε να μην του δίνεις στήθος κάθε φορά που ξυπνάει τη νύχτα, ίσως αγκαλίτσα και κούνημα ή λίγο πιπίλα...

Και βέβαια συνέπεια της αυπνίας...η ημικρανία. Με έπιασε πάλι μετά από 10 μέρες... Δεν αντέχω πλέον και δεν ξέρω τι να κάνω... Κατερίνα, δεν ξέρω τι να σε πω. Όλα είναι πιθανά. Τώρα σκέφτομαι να ανοίξω σελ. στο φέις μπας και βρω καμιά ομοιοπαθούσα. Μια αιτία πιστεύω ότι είναι και η ζέστη, γιατί μέσα στο δωμάτιο έχουμε 30 βαθμούς και δεν τολμάμε να ανοίξουμε, γιατί περιτριγυριζόμαστε από κόπρους που ουρλιάζουν κυριολεκτικά κάθε λίγο και λιγάκι. Στον παιδίατρο έχουμε να πάμε ξανά το Σεπτέμβρη και φοβάμαι ότι αν τον πάρω τηλ. και του τα πω θα με πει να κόψω το θηλασμό και αυτό είναι κάτι που δε θέλω. (Το κεφάλι μου θα σπάσει και έχω και τρομερή ναυτία...)

Mare, ο δικός μου τρώει ελάχιστα από τις στερεές και έχω δοκιμάσει και αγκαλιά και κούνημα και παλιότερα και πιπίλα και ενευριζόταν αν δεν του έδινα στήθος και δεν ξανακοιμόταν...

Καλησπέρα και από μένα!!
Jollie ούτε εμένα έχει στρώσει με τις στέρεες...έχω παρατηρήσει ότι αν τον ταΐζει άλλος τρώει καλύτερα γιατί εμένα μάλλον με έχει συνδέσει με το θηλασμό. Δοκίμασε το αν θες. Επίσης αν νυστάζει δεν τρώει οπότε πχ αν τύχει να πρέπει να φάει λίγο πριν το μεσημεριανό του ύπνο τον θηλάζω και του δίνω το μεσημεριανό το απόγευμα.
Γενικά δεν έχω αντικαταστήσει γεύμα, μόνο αν φάει ικανοποιητική ποσότητα φρούτου δεν τον θηλάζω. Κάθε γεύμα είναι συνήθως μεγάλη μάχη...αφού λέω και εγώ ότι δεν έχω την απαιτούμενη υπομονή που προφανώς χρειάζεται ένα παιδί....
Πάντως το βράδυ δοκίμασε όπως λένε οι κοπέλες να τον κοιμίζεις χωρίς να τον βάζεις στο στήθος...τουλάχιστον όχι κάθε φορά...και εμένα ξυπνάει αρκετές φορές το βράδυ αλλά με αγκαλιά ή με χάδι ξανακοιμάται. Δοκίμασε αν θες να τον κοιμίσει ο άντρας σου γιατί εμένα πχ κοιμάται πιο εύκολα αγκαλιά στον άντρα μου τελευταία απ' ότι σε μένα (ενώ μέχρι πριν 1 μήνα ίσχυε το αντίθετο).
Δοκιμές θέλει και θα τα βρείτε!
Mare μπράβο που άρεσε η θάλασσα στο μικρό! Εμάς ακόμα δεν του αρέσει!!

Κορίτσια, ευχαριστώ για τις συμβουλές σας! Ξέρω ότι δεν είναι ευχάριστο να αναφέρω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω, αλλά αποσκοπώ σε χρήσιμες συμβουλές από τη μεριά σας γι΄αυτό και τις μοιράζομαι μαζί σας. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε μόνοι εγώ με τον άντρα μου. Αυτό είναι επιλογή μας και βέβαια όπως κάθε επιλογή έχει και αυτή το τίμημά της. Ο άντρας μου διστάζει να ασχοληθεί με το μωρό και με παροτρύνσεις μου τον κρατάει και τον παίζει. Αλλά για άλλαγμα, μπάνιο, τάισμα... τα κάνω μόνο εγώ. Δεν τον πιέζω, γιατί έχω διαβάσει ότι τον 1ο χρόνο είναι σημαντικό το μωρό να το έχει σχεδόν εξολοκλήρου η μητέρα, για να μην έχει φοβίες. Επίσης επειδή είμαι σε άδεια, δε με πειράζει να ασχολούμαι εγώ με το μωρό, απλά κάποιες φορές (όταν έχω ημικρανίες) είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Το θέμα είναι ότι έχω αναλάβει και όλα τα εντός του σπιτιού, γιατί ο άντρας μου ασχολείται με όλα τα εκτός, που δεν είναι και λίγα. Τα τόσο συχνά ξυπνήματα λοιπόν με έχουν εξαντλήσει. Ναι, εξακολουθώ να τον έχω δίπλα μου (στο κρεβατάκι του). Όταν του δίνω το στήθος, κοιμάται γρήγορα (εκτός από κάποιες φορές που θέλει για 1-2 ώρες να κουτουρντίσει!) Επίσης για τα γεύματα δε θα με πείραζε, γιατί έχει πολύ καλό βάρος, απλά θέλω να τρώει κάποια τρόφιμα, για να ενεργείται. Βέβαια και τα γεύματα είναι μια ολόκληρη διαδικασία που επίσης γίνεται κουραστική, όταν δεν τρώει το μωρό εύκολα. Ειρήνη, προσπαθώ να κάνω δοκιμές, πχ χθες έδωσα στον άντρα μου να τον ταίσει φρούτο, το οποίο από ότι διαπίστωσα δεν το θέλει αλεσμένο, αλλά θέλει να το κόβει μόνος του και ευτυχώς έχει ξεκινήσει να τρώει μισό ακτινίδιο που τον βοηθάει. Θα δοκιμάσω να τον αφήσω να τον ξανακοιμίζει εκείνος όπως λες ή θα σκεφτούμε το ενδεχόμενο να τον πάμε στο δωμάτιό του, το οποίο δυστυχώς δεν είναι έτοιμο ακόμα, καθώς σκεφτόμουν να τον μεταφέρω στο χρόνο. Πφφφ πολλά έγραψα... Συγνώμη!

Jollie καλά κάνεις και τα λες! Δεν είναι όλα τα παιδιά το ίδιο εύκολα/δύσκολα. Και εμένα με ζορίζει πολύ το τάισμα πλέον. Με το θηλασμό (μόνο) ήταν πολύ πιο εύκολο! Ποτέ δεν είχαμε (ούτε έχουμε) πρόγραμμα με το φαγητό απλά τον θήλαζα πάντα όταν πεινούσε (δεν του πρόσφερα στήθος σε κάθε γκρίνια γιατί δεν γκρινιάζουν μόνο για φαγητό τα καμάρια μας!).
Καλά κάνετε και είστε οι δυο σας αλλά θα διαφωνήσω ως προς τη σημασία του πατέρα στη ζωή του παιδιού ακόμα και τον πρώτο χρόνο. Ο πατέρας θεωρώ είναι εξίσου σημαντικός με τη μητέρα και επειδή η μητέρα έχει ενωθεί με το μωρό μέσα από την εγκυμοσύνη και με το θηλασμό ο πατέρας πρέπει να κάνει ότι μπορεί για να παίξει το δικό του ρόλο στην οικογένεια (αλλαγή όποτε είναι εφικτό, τάισμα, κοίμισμα κτλ). Εμένα χαίρεται που τώρα έχει ευκαιρία να τον ταΐσει ο ίδιος (κάθε Κυριακή βέβαια που δεν δουλεύει) και βλέπω ότι χαίρεται και ο μικρός που ασχολείται μαζί του (ίσως γι αυτό τρώει και περισσότερο!). Και το βράδυ αν δεν κοιμηθεί στο στήθος τον κοιμίζει πλέον ο μπαμπάς του...Γνώμη μου πάντα είναι να δώσεις πιο ενεργό ρόλο στον μπαμπά...και εσύ θα χαλαρώσεις λίγο και ο μικρός θα το χαρεί πολύ (και ο μπαμπάς φαντάζομαι!)
Α και χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες από το βάπτιση!! Γρήγορα τις πήρατε! Εμείς τίποτα ακόμα!

Αυτο εγραφα ποση ωρα και προλαβε η Ειρηνη :*

jollie οταν λεω εγω οτι ειχαμε ψιλοπρογραμμα στον θηλασμο εννοω αυτο που ειπε Ειρηνη δεν το θηλαζα καθε φορα που γκρινιαζε.. αν γκρινιαζε πολυ νωριτερα απο την " αναμενομενη " ωρα φαγητου ψαχναμε να βρουμε εαν οντως πειναει εαν δεν ηρεμουσε με αλλους τροπους τοτε το θηλαζα..

Επισης σε βρισκω υπερβολική με το ρολο του πατερα και το ακουω πρωτη φορα οτι θα αποκτήσουν φοβιες κλπ...

Δλδ μητερες που αναγκάζονται δουλευουν στις 40 μερες ή στους 2 μηνες τι επρεπε να κανουν?
Εγω πιστευω ακριβως το αντιθετο οτι θα πρεπει να περναει αντιστοιχο χρονο και με το πατερα, κ μενα ο αντρας μου τον ταιζει το απογευματινό καθε απογευμα, τον κοιμίζει πολλες φορες, τουλάχιστον κάποιες πετυχημένα τον αλλζει και φυσικα τον κάνουμε μπανιο παντα και οι 2 μαζι!

Παντως jollie νομιζω πως το θεμα υπνου και τις τακτικες πρεπει να τις ξανασκεφτεις.. της Ειρηνης δν παιρνει πιπιλα και θηλαζει πχ κ ξυπναει μερικες φορες τα βραδια παρολαυτα προσπαθει κ δεν το θηλαζει για να ξανακοιμηθει .. φυσικα ολα τα ξυπνηματα δεν ειναι ιδια!

Αυτό που διάβασα (και σε καμία περίπτωση δεν εφαρμόζω πάντα ό,τι διαβάζω) ήταν από έγκριτο ψυχίατρο (μου το συνέστησαν το εν λόγω βιβλίο). Αναφερόταν στο αυξημένο άγχος θανάτου που έχουν τα μωρά τον πρώτο χρόνο και ότι είναι σημαντικό να ασχολείται μαζί τους κατά κύριο λόγο η μητέρα και ο πατέρας να βοηθάει με άλλους τρόπους. Και δεν αποτρέπω τον μπαμπά μας από τη συμμετοχή του στην καθημερινότητα του μωρού. Μπάνιο πχ κι εμείς κάναμε μαζί μέχρι πριν από λίγες ημέρες και στη θάλασσα πάμε κάθε μέρα μαζί και βόλτες πάμε και οι 3 και μεσημεριανό τρώμε όλοι στο τραπέζι. Απλά κάποια πράγματα στη φροντίδα του τα έχω αναλάβει αποκλειστικά. Πάντως ειλικρινά το ενδιαφέρον, η βοήθειά  σας και οι γνώμες σας είναι σημαντικές και με βοηθάνε και σας ευχαριστώ γι΄ αυτό.

Πως είστε κορίτσια??εμείς ακόμα Θεσσαλονίκη είμαστε εγώ δλδ και το μωρό γτ ο άντρας μου Αθήνα!!κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα και τρελενεται,του πήρα και ένα σωσίβιο με τέντα από πάνω και καμαρώνει!!έχει πολύ γέλιο.
16/8θα φύγουμε και θα πάμε Αθήνα και εμείς και δεν θέλω καθόλου..

jollie εφόσον σε πειράζει σωματικά η όλη κατάσταση και σου βγαίνει σε ημικρανίες, άποψή μου είναι ότι πρέπει να κάνεις κάτι.
Βρες τι τον ηρεμεί εκτός από το στήθος και επέμεινε. Σε όλα τα μωρά αρέσει η αγκαλίτσα και το κούνημα, χάδι στο κεφαλάκι ή στην κοιλίτσα, ίσως και κάποιο τραγουδάκι ή να του μιλάς ήρεμα. Βασικά πρέπει να επιμείνεις, αν θέλεις να το αλλάξεις. Θα ξενυχτήσεις πολύυυ μια βδομάδα, δύο, ένα μήνα, αλλά θα δεις βελτίωση.
Συμφωνώ με τα κορίτσια στο θέμα του πατέρα. Υποθέτω ότι το βιβλίο που διάβασες εννοεί να ασχολείται η μητέρα μαζί του, χωρίς όμως να αποκλείει και τους άλλους. Εμένα τα πρωινά συνήθως ασχολείται η μαμά μου, όταν γυρίζω από τη δουλειά εγώ, και όταν γυρίζει και ο σύζυγος, πέφτει κι αυτός με τα μούτρα στον μικρό.
Καλό είναι να ασχολούνται κι άλλοι με το μωρό, όταν θα γυρίσεις στη δουλειά τι θα γίνει; Πως θα αντέξει ο μικρός χωρίς εσένα;
Ο άντρας σου γιατί διστάζει να ασχοληθεί με το μωρό; Τι φοβάται;

Καλημέρα! Άλλη μια μέρα ημικρανίας...Παραθέτω αυτό που διάβασα:"το βρέφος θέλει το ίδιο πρόσωπο, τον ίδιο χειρισμό. Να το σηκώνει με τον ίδιο τρόπο, να ακούει την ίδια φωνή, το ίδιο τραγουδάκι. Έτσι αποκτά ασφάλεια. Αλλιώς, πάρα πολλά νομίζουν ότι θα πεθάνουν. Σιγά σιγά θα μπουν κι οι άλλοι στη ζωή τους. Στον πρώτο χρόνο ο πατέρας μπορεί να μετέχει όχι όμως υπερβολικά." Και βέβαια όλα αυτά αφορούν σε ιδανικές συνθήκες. Το πόσο μπορεί κάποιος να τα εφαρμόσει είναι άλλο κεφάλαιο. Πάντως ωραία κουβέντα ανοίξαμε, πολύ ενδιαφέρουσα!

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την Μάρε!

Για ένα διάστημα μικρό λίγων ημερών επειδή ησύχαζε μόνο στην αγκαλιά μου για να κοιμηθώ η έρημη τον έπαιρνα μαζί μου στο καναπέ στο κρεβάτι όπου βολευόταν το μανάρι μου και ας ήμουν εγώ σαν σίγμα τελικό...
αλλά γρήγορα αλλαξα γραμμή γιατί αυτό δεν θα μας έβγαινε σε κάλο...
Ξενύχτησα βέβαια και αλλο.. Αλλά επεμενα αγκαλίτσα κούνημα γκρίνια ...μόνο εάν έκλαιγε τον τάιζα, έγινε 3φορες,μολις ηρεμουσε πριν αποκοιμηθεί καλά τον άφηνα στην κούνια του.... μπορεί να ξυπνούσε στο λεπτό μπορεί στο 5λεπτο μπορεί και στην ώρα και ξανά μάνα τα ιδια και σιγα σιγά έστρωσε αλλά εγώ είχα γίνει κουρέλι και οταν ξυπνάει πλέον (λιγοτερες αισθητα αλλά ξυπνάει !) τις περισσοτερες φορες ούτε τον σηκωνω...

Jollie τώρα που μας παρέθεσες και το κείμενο αυτούσιο διαφωνώ ακόμα περισσότερο μου φαίνεται τόσο υπερβολικό! Πρέπει Δλδ το μωρό με το ζόρι να το κάνουμε να είναι κολημμενο πάνω στην μάνα του... Δεν ξέρω αυτό μου ήρθε στο μυαλό με το που το διαβασα.. Φυσικά είναιάποψη μου και δεν σημαίνει ότι και σωστή...

Στην τελική κάθε μια κάνει ότι καλύτερο πιστεύει και μπορεί για το παιδάκι της!

jollie έγραψε:Καλημέρα! Άλλη μια μέρα ημικρανίας...Παραθέτω αυτό που διάβασα:"το βρέφος θέλει το ίδιο πρόσωπο, τον ίδιο χειρισμό. Να το σηκώνει με τον ίδιο τρόπο, να ακούει την ίδια φωνή, το ίδιο τραγουδάκι. Έτσι αποκτά ασφάλεια. Αλλιώς, πάρα πολλά νομίζουν ότι θα πεθάνουν. Σιγά σιγά θα μπουν κι οι άλλοι στη ζωή τους. Στον πρώτο χρόνο ο πατέρας μπορεί να μετέχει όχι όμως υπερβολικά." Και βέβαια όλα αυτά αφορούν σε ιδανικές συνθήκες. Το πόσο μπορεί κάποιος να τα εφαρμόσει είναι άλλο κεφάλαιο. Πάντως ωραία κουβέντα ανοίξαμε, πολύ ενδιαφέρουσα!

Καλησπέρα. Πραγματικά πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο!!!
Δεν ξέρω ποιος το έχει γράψει αλλά διαφωνώ κάθετα και μου φαίνεται τόσο μα τόσο υπερβολικό!

Όπως είπε όμως και η Κατερίνα, είναι η άποψή μου και αν εσύ νιώθεις καλά με αυτή την γραμμή καλώς την ακολουθείς :-)

Jollie μου το καταλαβαίνω οτι σε σχέση με το μωρό θες να περνάνε όλα απο σένα ίσως να μην νιώθεις σιγουριά με το να τα κάνει ο μπαμπάς. Ίσως να μην τα κάνει καλά ο άνθρωπος και μπορεί να φταις εν μέρη εσύ γιατί δεν του αφήνεις τα περιθώρια ή από μόνος του δεν ασχολείται γιατί τα κάνεις εσύ και βολευεται. Όμως πρέπει να συμμετέχει ενεργά γιατί έτσι θα έρθει το δέσιμο μαζί του.
Από δική μου εμπειρία επειδή χρειάστηκε να πάω για δουλειά στους 2 1/2 μήνες και αναγκαστικά έμεινε με τον μπαμπά της, την πρώτη μέρα γυρνώντας από την δουλειά και ενώ έλεγα μέσα μου τι θα βρω, βρήκα εναν πατέρα ξετρελαμενο με την κόρη του και να μου εξιστορεί πως περάσανε οι δυο τους. Μετα απο λιγες μέρες να μου λέει τι τέλειο μωρό έχουμε κάνει και οτι τώρα που περνάει χρονο μαζί της δέθηκε ουσιαστικά και κατάλαβε οτι είναι πατέρας. Μέχρι να πάω για δουλειά και πάλι βοηθούσε αλλά όταν εγώ του το ζηταγα και εγω ξυπναγα πάντα και φρόντιζα το μωρό.
Δεν σου κρύβω οτι μέχρι να μάθει και ίσως επειδή είναι άντρας ..... και δεν το έχει την εβρισκα την μπεμπα με την πάνα στραβη, να μην έχει αλλαχθεί και να έχει ενα κιλό τσισα, να έχει μισοσκουπιστει.... και τι έγινε;; τα εκανα εγώ μετά.
Απο οτι κατάλαβα είσαι σε άδεια, δεν θα τελειώσει κάποια στιγμή; μετά τι θα κάνεις;
Ασε που είναι κρίμα να κουραζεσαι τόσο πολύ και να τρέχεις για όλα μονη σου και να υποφερεις απο τις ημικρανίες. Φαντάζομαι θα έχεις τους λόγους σου που δεν θα θες βοήθεια απο συγγενείς. Εγω έχω πολύ βοήθεια απο την μητέρα μου αναγκαστηκα αφού όπως είπα δουλεύω και όταν δουλεύει και ο άντρας μου δεν έχω άλλη επιλογή και είμαι πολύ τυχερή σε αυτό. Δεν θα μπορούσα να την αφήσω σε ξένα χέρια.
Τώρα για το θέμα του φαγητού μου κάνει εντύπωση που το παιδί σου δεν τρώει, μπορεί να φταίει όπως ειπες ο συχνός θηλασμός και ουσιαστικά το παιδί να είναι πάντα χορτατο. Και εγω θα σε συμβουλευα να αραιώσεις λίγο τους θηλασμους, εννοείται να μην τους κόψεις και να δεις μήπως φάει με περισσότερη όρεξη. Εξήγησε μας δηλαδή κάθε πόση ωρα θηλαζεις;
Δηλαδή τα μωρά έχουν την αίσθηση του θανάτου;;; αυτό δεν το ήξερα, ξέρω οτι έχουν το αίσθημα της εγκατάλειψης και μου στοίχισε πάρα πολύ που την άφησα να πάω στην δουλειά, εκλαιγα γιατί έλεγα οτι θα νομίζει οτι το εγκαταλείπω, μου μειώθηκε και το γάλα τις πρωτες μέρες στην δουλειά και μετά απο 2εβδομαδες αποθηλασαμε. Μετά το πήρα αλλιώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα, μένει με ανθρώπους που το αγαπούν με τον μπαμπά ή την γιαγιά και όταν μεγαλώσει θα καταλάβει. Υπήρχε πάντα η λύση να σταματήσω την δουλειά .......... αλλά δεν βγαίνουμε οικονομικά μόνο με έσοδα ελευθερου επαγγελματία που μην έχει δουλειά και μια δεν έχει.


Ουτε ξέρω αν έχουν συνοχή αυτά που γράφω τόση ώρα    

Καλημέρα! Το σημαντικό είναι ότι κάνουμε μια εποικοδομητική κουβέντα, από την οποία πιστεύω ότι όλες μαθαίνουμε ή συνειδητοποιούμε αυτά που έχουμε μέσα μας. Δεν προσβάλλομαι από τις διαφορετικές απόψεις. Αν μου άρεσε να "ακούω" μόνο τον εαυτό μου, δε θα συμμετείχα σε δημόσια κουβέντα.   Ούτε απόλυτη είμαι. Δεν ξέρω αν επιτρέπεται, αλλά αυτό που παράθεσα είναι του Ματθαίου Γιωσαφάτ. Δε θα αναφερθώ στο βιογραφικό του, θα αναφέρω μόνο ότι μεταξύ άλλων είναι ιδρυτής της Παιδοψυχιατρικής Εταιρίας Ελλάδος, της οποίας και εξελέγη ο πρώτος πρόεδρος. Και το αναφέρω για να μην υπάρξει η αίσθηση ότι το διάβασα πχ σε κάποιο περιοδικό ποικίλης ύλης. Όταν έγραψα ότι το μωρό θέλει τον πρώτο χρόνο να προσκολλάται στη μάνα, ως μάνα αναφέρει ο συγγραφέας ότι μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο, αρκεί να είναι το ίδιο άτομο αυτό που κάνει τα βασικά καθημερινά. Είναι δύσκολο σε μερικές αράδες να μεταφέρω την ουσία του βιβλίου και γι΄ αυτό ίσως υπάρχουν παρανοήσεις. Και όπως προανέφερα δεν έχω "ευνουχίσει" τον μπαμπά μας. Συμμετέχει στην καθημερινότητα του μωρού απλά κάποια πράγματα τα κάνω εγώ, όπως λες κι εσύ Τασούλα γιατί έχω το περιθώριο, λόγω του ότι είμαι σε άδεια, να τα κάνω. Επίσης ο εν λόγω συγγραφέας, για όλους αυτούς τους λόγους που αναλύει στο βιβλίο του, εισηγήθηκε να υπάρχει η άδεια ανατροφής τέκνου που υπάρχει σήμερα στο δημόσιο τομέα. Δυστυχώς, Τασούλα μου, ο ιδιωτικός τομέας υπολείπεται λες και υπάρχουν μανούλες δύο ταχυτήτων... Ελλάς το μεγαλείο σου! Με λίγα λόγια σε μεγάλο βαθμό αποδέχομαι τις συγκεκριμένες απόψεις, δε λειτουργώ σε καμία περίπτωση με "οδηγίες χρήσης" και "εκμεταλλεύομαι"  την άδεια που μου παρέχει το κράτος, για να κάνω όσο περισσότερα μπορώ για το μωρό. Απλά κάποιες φορές δυσκολεύομαι και αγχώνομαι πολύ για τα όποια λάθη μπορεί να κάνω και που αποδεικνύεται ότι ήταν λάθη εκ του αποτελέσματος. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι τέλεια ούτε απόλυτη και μου αρέσει να συζητώ και να μαθαίνω και να εφαρμόζω και το διαφορετικό. Συγνώμη για το σεντόνι!

Ξέχασα να σας πω ότι έναν μαζοχισμό τον έχω η γυναίκα!    Κατερίνα, σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι μαζί μου τις τακτικές που εφάρμοσες και σε βοήθησαν. Θα προσπαθήσω κι εγώ να τις κάνω πράξη. (Έκανα χθες το βράδυ το πρώτο βήμα, αλλά όχι και πολύ επιτυχημένα, γιατί ήμουν εξαντλημένη από την κούραση και την ημικρανία. Δε θα εγκαταλείψω όμως την προσπάθεια. Θα δοκιμάσω αυτά που προτείνατε εσύ και η Ειρήνη και τα υπολοιπα κορίτσια.)

Αχχχχ αυτή η άδεια θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική και στον ιδιωτικό τομέα. Τυχερες οσες την πηρατε. Εγώ με το ζόρι πήρα τους 2 μήνες πριν και μετά. Αποφάσισα να μην το σκέφτομαι, άλλωστε τώρα θα είχε περάσει ο καιρός και θα έπρεπε σε λίγο καιρό να επιστρέψω.
Jollie εσύ ξέρεις το μωρακι σου καλύτερα από τον καθένα και τις ανάγκες του. Εμένα η μπεμπα είναι λίγο όπου κάτσει. Να εξηγήσω τι εννοώ. Την έχω εγω όταν είμαι σπίτι, όταν λειπω την κρατάει η μάνα μου, ο άντρας μου, έχει χρειαστεί να την κρατήσει ενα πρωινό η κουμπάρα μου, το παιδί κάθεται με όλους, δεν γκρινιάζει ουτε με αναζητάει. Αφού ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν ξέρει οτι εγω είμαι η μαμά του. Είπαμε η ανασφάλεια μου που δουλεύω .......... οτι δεν καταλαβαίνει το μωρό ποια είμαι!!!!!!   

Και για το φαγητό μην αγχωνεσαι κάποια στιγμή θα φάει και αφού δεν είναι αδύνατος. Ο γιατρός σου τι σου λέει; δεν πιστεύω οτι υπάρχει γιατρός που θα έλεγε να κόψεις τον θηλασμό και ειδικα αν το μωρό πέρνει βάρος. Απλα και εσύ προσπάθησε να είναι λίγο άδειο το στομαχακι του πριν το ταισεις.
Εγω δεν θηλάζω αλλά να σου πω τι κάνω. Συνήθως η μπεμπα τρώει όλο της το φαι αλλά και να μην το φάει μετα από καμια ωρα θα της δώσω γάλα για να μην μάθει οτι αν δεν τρώει έρχεται αμέσως το μπιμπερο με το γάλα. Φαντάζομαι οτι το ίδιο θα ισχύει και για τον θηλασμό, προσπάθησε το εκτός και αν το μωρό σου είναι τόσο επίμονο που χαλάει τον κόσμο οπότε του δίνεις το γαλατάκι του.

Αλήθεια γιατί χάθηκαν όλα τα κορίτσια;
Μιλάτε απο κάπου αλλού που θα μπορούσαμε να συμμετεχουμε και εμείς ή απλά χαθήκανε;

Η μικρή μου ενώ ξεκίνησε τα μπαμπαμπαμπα το έκανε για λιγες μέρες και μετά σταμάτησε εσάς λέει τίποτα; εμένα μονο κραυγουλες βγάζει!!!

Έχουμε εδώ και 20 μέρες που γυρναμε συνέχεια μα συνέχεια οπου και να είμαστε. Ακόμα και στον ύπνο μας γυρναμε μπρούμυτα και μετά κλαιμε!!!! Κολλάει την μουριτσα της στα κάγκελα και κοπαναει το κεφάλι της προσπαθώντας να βγει απο την κούνια.............. Δεν έχει επαναφορά μετά     δεν μπορεί να γυρίσει μόνη της και κλαψουριζει να την γυρίσω. Τα δικά σας γυρίζουν μόνα τους;;;

Kαλημέρα! Τασούλα, ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές. Η αλήθεια είναι ότι μάλλον δεν του αρέσουν τα αλεσμένα τρόφιμα και είμαι στη φάση που δοκιμάζω να του τα δίνω σε κομμάτια. Επίσης έχει αρχίσει και τρώει λιγάκι την απογευματινή κρέμα. Το μεσημεριανό είναι που δεν πλησιάζει με τίποτα. Μη στενοχωριέσαι κι εγώ που είμαι μαζί του όλη μέρα μερικές φορές με σπρώχνει, όταν τον έχω αγκαλιά, σαν να μη με θέλει. Στον μπαμπά του μια χαρά κάθεται ο κύριος! Ο δικός μου είναι μεγαλύτερος, σε κάποια φάση πετούσε μερικά "μαμά", αλλά τα έχει κόψει και, όπως λες κι εσύ βγάζει κραυγές και τραγουδάει. Και εμένα κουτρουβαλάει όλη την ώρα εδώ και καιρό και είμαστε σε φάση που προσπαθεί να μπουσουλήσει. Έχει πολλή πλάκα έτσι όπως τουρλώνει το κωλαράκι του και παίρνει φόρα!    Ναι, βρε κορίτσια, πού χαθήκατε όλες τώρα που ήρθαμε εμείς; Μιλάτε κάπου στο φέις που θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε;

ΓΕΙΑ ΣΑΣ κοριτσια μου τι κανετε??

χτες ετρωγα νεκταρινι και ζουζουνι μου το τραβουσε και το εβαζε στο στομα του,το έγλυφε λιγο και παλι. εχουν απίστευτη πλακα σε αυτη την ηλικια.

ξεκινησε εμενα να μπουσουλα και δεν μαζευετε..κυκλοφορει σε ολο το σπιτι και δεν θελει να μπενει στο παρκο του που ειναι περιορισμενος!!
επισης ξεκινησαμε και σουπα με βοδινο και λαχανικα..

ομως την τρωει μονο κρυα..ξερετε αν πειραζει αυτο?

Καλημέρα!
Στέλλα τι ωραία ο μικρός σου!! Αφήστε τον στο πάτωμα να εξερευνήσει, απλά πάρε τις απαραίτητες προφυλάξεις σε ντουλάπια, συρτάρια, πρίζες κλπ!
Κι μένα μπουσουλάει και πολύ γρήγορα μάλιστα, ειδικά όταν βλέπει το λάπτοπ, κινητό ή κάτι άλλο που δεν πρέπει να πιάσει! Πάρκο δεν έχω, τον αφήνω στο πάτωμα ή στο κρεβάτι του όταν θέλω να κάνω καμιά δουλειά κ δεν μπορω να χω το νου μου.
Για τη σούπα δεν νομίζω ότι πειράζει να την τρώει κρύα, γούστα είναι αυτά! Εμένα την τρώει πάντα χλιαρή προς το κρύο.
Από λογάκια δεν λέμε πολλά εκτός από τα γνωστά ακαταλαβίστικα και μερικές φορές για-για-για ή για-κα (σαμποτάζ της μαμάς μου που τον κρατάει το πρωί, του μαθαίνει να λέει γιαγιάκα    )
Όσο για το ανάσκελα-μπρούμυτα και μπρούμυτα-ανάσκελα, το χει πολύ άνετα!