βανια έγραψε:Αναστασία η διαφορά ηλικίας είναι πολλή μεγάλη δεν είναι 5η 10 χρόνια αλλά 27 ξέρεις πως το βλέπω εγω :σαν μια σχέση όχι ερωτική αλλά ο καθένας βρήκε σε αυτή κάτι που του έλειπε . Εσυ βρήκες σε αυτό το πατρικό πρόσωπο που δεν είχες όπως θα έπρεπε και εκέινος μια νέα όμορφη γυναίκα να την δείχνει. Δεν βλέπω έρωτα -καψούρα έσυ απο τη μεριά σου μπορεί να τον συμπονάς να τον αγαπάς σαν άνθρωπο αλλά ερωτικά ; Εκείνος απο την άλλη δεν είναι δυνατόν να έχει δίπλά του μια νέα γυναίκα που βράζει το αίμα της για έρωτα και να περνά την ώρα του με τον υπολογιστή. Σίγουρα όλα τα ζευγάρια περνάμε φάσεις αλλά βρίσκουμε κάποιον τρόπο να ξεπερνάμε την αρνητική φάση .
Σκέψου λίγο τη ζωή σου μετά απο 5 χρόνια εκείνος θα είναι κοντά στα 60 και εσυ μόλις 30 και τη θα γίνει; δεν στέκομαι στο γεγονος ότι εσυ συντηρείς το σπίτι αλλά να σου πω θα ήθελες το παιδί σου να έχεις ένα πατέρα παππού; αντί να τον πηγαίνει σε παιδικά πάρτυ και παιδότοπους να κάθετε μέσα στο σπίτι και να ασχολείτε με βαρετά πράγματα; Τα παιδιά θέλουν νέους γονείς και δημιουργικούς . Θα σου πω κάτι που το θυμάμαι έντονα :ήμουν 7 χρονών ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου με είχε πάρει στο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς και μου είχε πάρει ένα σωρό πράγματα τότε εκείνος ήταν 46 χρονών είχε γρίζα μαλλιά και ήταν ταλαιπωρημένος απο την σκληρή δουλειά έδειχνε ακόμα μεγαλύτερος τότε η γυναίκα του ζαχαροπλαστείου μου είχε πει :σε προσέχει πολύ ο παππούς !εγω θύμωσα και έβαλα μια φωνη :ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ άφησα τα πράγματα και έφυγα με κλάμματα με πείραζε που δνε είχα νέους γονείς να ασχολούνται μαζί μου με πείραξε που τη μαμά μου δνε την είδα να βάφετε όπως τη γειτόνισσα παρόλο που ήταν νέα γυναίκα με πειραζε που ο πατέρας μου συμπεριφερόταν σαν να είναι 20 χρόνια μεγαλύτερος . Τα παιδιά δεν ξεχνάνε Αναστασία και εσυ έκανες την επιλογή σου να μείνεις με έναν άνθρωπο έτσι μετά απο 10 χρόνια τη θα κάνεις ; Να κάνεις ένα παιδί και μετά τι ; να μην έχεις έναν συντροφο ; δεν ξέρω αλλά εγω αρχικά θα έβαζα τις δικές μου προτεραιότητες και θέλω μπροστά και μετά τις δικές του και επειδή τα θέλω μας δεν είναι πάντα κοινά θα προχωρούσα μόνη άλλωστε και τωρα μόνη είσαι αλλά δεν το έχεις δει . Προχώρα και σύντομα τα πράγματα θα γίνουν όπως επιθυμείς δεν φτάνει να θέλουμε απλά πρέπει να παλεύουμε και για τα θέλουμε

AnastasiaKoutsourh έγραψε:

βανια έγραψε:Αναστασία η διαφορά ηλικίας είναι πολλή μεγάλη δεν είναι 5η 10 χρόνια αλλά 27 ξέρεις πως το βλέπω εγω :σαν μια σχέση όχι ερωτική αλλά ο καθένας βρήκε σε αυτή κάτι που του έλειπε . Εσυ βρήκες σε αυτό το πατρικό πρόσωπο που δεν είχες όπως θα έπρεπε και εκέινος μια νέα όμορφη γυναίκα να την δείχνει. Δεν βλέπω έρωτα -καψούρα έσυ απο τη μεριά σου μπορεί να τον συμπονάς να τον αγαπάς σαν άνθρωπο αλλά ερωτικά ; Εκείνος απο την άλλη δεν είναι δυνατόν να έχει δίπλά του μια νέα γυναίκα που βράζει το αίμα της για έρωτα και να περνά την ώρα του με τον υπολογιστή. Σίγουρα όλα τα ζευγάρια περνάμε φάσεις αλλά βρίσκουμε κάποιον τρόπο να ξεπερνάμε την αρνητική φάση .
Σκέψου λίγο τη ζωή σου μετά απο 5 χρόνια εκείνος θα είναι κοντά στα 60 και εσυ μόλις 30 και τη θα γίνει; δεν στέκομαι στο γεγονος ότι εσυ συντηρείς το σπίτι αλλά να σου πω θα ήθελες το παιδί σου να έχεις ένα πατέρα παππού; αντί να τον πηγαίνει σε παιδικά πάρτυ και παιδότοπους να κάθετε μέσα στο σπίτι και να ασχολείτε με βαρετά πράγματα; Τα παιδιά θέλουν νέους γονείς και δημιουργικούς . Θα σου πω κάτι που το θυμάμαι έντονα :ήμουν 7 χρονών ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου με είχε πάρει στο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς και μου είχε πάρει ένα σωρό πράγματα τότε εκείνος ήταν 46 χρονών είχε γρίζα μαλλιά και ήταν ταλαιπωρημένος απο την σκληρή δουλειά έδειχνε ακόμα μεγαλύτερος τότε η γυναίκα του ζαχαροπλαστείου μου είχε πει :σε προσέχει πολύ ο παππούς !εγω θύμωσα και έβαλα μια φωνη :ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ άφησα τα πράγματα και έφυγα με κλάμματα με πείραζε που δνε είχα νέους γονείς να ασχολούνται μαζί μου με πείραξε που τη μαμά μου δνε την είδα να βάφετε όπως τη γειτόνισσα παρόλο που ήταν νέα γυναίκα με πειραζε που ο πατέρας μου συμπεριφερόταν σαν να είναι 20 χρόνια μεγαλύτερος . Τα παιδιά δεν ξεχνάνε Αναστασία και εσυ έκανες την επιλογή σου να μείνεις με έναν άνθρωπο έτσι μετά απο 10 χρόνια τη θα κάνεις ; Να κάνεις ένα παιδί και μετά τι ; να μην έχεις έναν συντροφο ; δεν ξέρω αλλά εγω αρχικά θα έβαζα τις δικές μου προτεραιότητες και θέλω μπροστά και μετά τις δικές του και επειδή τα θέλω μας δεν είναι πάντα κοινά θα προχωρούσα μόνη άλλωστε και τωρα μόνη είσαι αλλά δεν το έχεις δει . Προχώρα και σύντομα τα πράγματα θα γίνουν όπως επιθυμείς δεν φτάνει να θέλουμε απλά πρέπει να παλεύουμε και για τα θέλουμε

έχεις απόλυτο δίκιο....