τζενη έγραψε:...οσο για το γυαλι που σπαει,ναι σιγουρα οι ρωγμες θα παραμεινουν...αλλα αυτο μπορει να γινει και μαθημα για να ΜΗΝ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ.εγω θεωρω οτι δεν μου ανηκει και δεν του ανηκω, θελουμε να ημαστε μαζι... και δεν ξεχνω λεπτο ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΝΩ ΜΑΛΑΚΙΕς ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΣΩ,γι'αυτο στο μυαλο μου και στην συμπερηφορα μου παραμενει παντα Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΜΟΥ!

Nena έγραψε:mirantini μιλάς σαν να το έχεις ζήσει..

Αυτο εννοούσα πιο πάνω στο δικό μου ποστ, δεν μπορώ να φανταστω τι είναι χειρότερο, να χωρίζεις με έναν άνθρωπο που λάτρεψες κι εξακολουθείς να λατρεύεις αλλά σε απάτησε, ή να προσπαθήσεις να τον συγχωρέσεις και να τον ξαναδεχτείς πίσω, ζώντας κάθε μέρα με την ανάμνηση της απιστίας, με τις υποψίες, με τη σκέψη ότι σε έχει προδώσει???

kaatrin έγραψε:αντε και την συγχωρεις ,που προσωπικα θα το εκανα. νομιζω ομως οτι η σχεση τελειωνει-σκοτωνεται οταν παυει να υπαρχει η εμπιστοσυνη.αρα το λεω και το ξαναλεω και να συμβει...δε θελω να το μαθω ποτε(ειδικα αν προκειται για κατι επιπολαιο)!!!!!!!!!!!!!

ToucH3D έγραψε:Καλησπέρα και από εμένα. Αυτό που λες kaatrin το λέει και η γυναίκα μου, δηλαδή να μην το μάθει αν έκανα κάτι. Όμως θα σου πω ακριβώς αυτό που λέω και στην γυναίκα μου, αν έχω φτάσει να την απατήσω (πράγμα τραγικό βέβαια) τότε δεν είναι θέμα να το μάθει ή όχι, θα έχει ήδη επηρεαστεί η σχέση μας.

Γενικότερα θεωρώ ότι όταν μιλάμε για ενήλικες, και όχι για λυκειόπαιδα, και πόσο μάλλον για ζευγάρι με παιδί δεν υπάρχει η λογική “παρασύρθηκα” ή “ήταν στιγμιαίο λάθος” ή “δεν σήμαινε τίποτα για εμένα”, είναι φθηνές, παλιακές και άκρως κινηματογραφικές π@π@ριές. Αν παρασύρθηκες καλή μου τότε είσαι ανεγκέφαλη… δεν ήταν στιγμιαίο λάθος διότι ακόμα και ένα φιλί κρατάει κάποια λεπτά… και τέλος αν δεν σήμαινε τίποτα για εσένα τότε απλά να μην το έκανες…
Όσον αφορά τις παράλληλες σχέσεις απλά με εξοργίζει η λογική του… “μωρό μου θα το τελειώσω αμέσως”… Αν ήθελε πραγματικά να το τελειώσει τότε δεν θα περίμενε να το μάθει ο άλλος και γενικότερα να ξεμπροστιαστεί, θα το έκανε εξ αρχής.

Τέλος, πραγματικά δεν ξέρω αν θα συγχωρούσα την απιστία ή όχι τώρα που έχω παιδί… απλούστατα γιατί δεν θα εμπιστευόμουν πλέον την γυναίκα μου να διαπαιδαγωγήσει μαζί μου το παιδί μας… Ένας άνθρωπος που δεν τον νοιάζει να πληγώσει εμένα και καταστρέψει έτσι απλά την οικογένεια μας, ίσως και να πλήγωνε μετέπειτα και το παιδί μου μέσω άλλων καταστάσεων, ελαφρά την καρδία… οπότε θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά για το αν θα συνέχιζε να μένει μαζί μας μετά από αυτό.

ToucH3D έγραψε:Τέλος, πραγματικά δεν ξέρω αν θα συγχωρούσα την απιστία ή όχι τώρα που έχω παιδί… απλούστατα γιατί δεν θα εμπιστευόμουν πλέον την γυναίκα μου να διαπαιδαγωγήσει μαζί μου το παιδί μας… Ένας άνθρωπος που δεν τον νοιάζει να πληγώσει εμένα και καταστρέψει έτσι απλά την οικογένεια μας, ίσως και να πλήγωνε μετέπειτα και το παιδί μου μέσω άλλων καταστάσεων, ελαφρά την καρδία… οπότε θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά για το αν θα συνέχιζε να μένει μαζί μας μετά από αυτό.