βανια έγραψε:Για μένα bouboukitsa η κοπέλα αυτή ανήκει ακριβώς στην ίδια κατηγορία με το παλικάρι της κοπέλας που άνοιξε το θέμα . Εγώ δεν πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν ν αγαπήσουν κάτι περισσότερο απο τον εαυτό τους βάζουν πρώτα τον εαυτό τους και μετά τον σύντροφο ανεξάρτητα απο το φύλλο. Θεωρώ τελικά ότι μερικές φορές μένουμε σε μια τέτοια σχέση απο συνήθεια και αυτό το καταλαβαίνουμε μετά όταν φεύγομε απο εκεί. Αλήθεια πόσες απο εδώ κάναμε οικογένεια με το μεγάλο μας έρωτα αυτόν που πέφταμε στα πατώματα; Και για να επιστρέψω στο αρχικό αυτό που ρώτησε η bouboukitsa δεν πιστεύω ότι τον αγάπησε απλά την έκανε να νιώθει δυνατή; ξέρεις μωρέ τον χρησιμοποιήστε και όταν είδε ότι δνε βρήκε άλλο θύμα ξαναγύρισε . Μακάρι ο φίλος σου να είναι τυχερός στην επιλογή του τη νέα

sasanath έγραψε:

μυρτω έγραψε:κοριτσια μου θελω να σας πω την ιστορια μου γιατι να δε τα πω καπου θα σκασω!κ επισης δε με ξερετε κ μαλλον θα ειστε πιο αντικειμενικες..ελπιζω να μη με βρισετε παρα πολυ
ειχα μια σχεση 8 χρονια,απο το πρωτο ετος στο πανεπιστημιο..αυτος ηταν απο κρητη εγω απο θεσνικη.μιλαμε για μεγαλο ερωτα,για μεγαλη αγαπη.μεναμε μαζι κ καναμε τα παντα μαζι..αν υπαρχει το αλλο μισο,πιστευα πως αυτο ηταν το δικο μου..καβγαδες υπηρχαν αρκετοι,γιατι ζηλευαμε πολυ,παραλογιζομασταν πολυ,ημασταν κ μικροι..ολα αυτα.
μετα απο καποια χρονια χωρισαμε γιατι αυτος επρεπε να γυρισει στο νησι του.κλαμα,παρακαλια απ τη μερια μου,να μεινει μαζι μου,να μη μ αφησει..ημουν διατεθιμενη να αφησω τα παντα κ να παω μαζι του..ελεγε ομως πως αααν κατι παει στραβα θα μεινω μονη σε μια ξενη πολη,πως ειμαστε μαζι απο μικροι κ τον πιεζε αυτο,πως δεν ηθελε να παντρευτι,πως δε μου ειχε εμπιστοσυνη..κ εφυγε.
μιλουσαμε καθημερινα στο τηλ,ηταν σα να μην ειχαμε χωρισει.με καθε ευκαιρια ερχοταν θεσνικη ή κατεβαινα εγω κρητη.ηταν σα να ημαστε μαζι.πολυ κουραστικη κατασταση.τα βρισκαμε κ χωριζαμε συνεχεια,για χρονια.αλλα πως να κρατησει μια σχεση με αποσταση χιλια χλμ;;
την τελυταια φορα(που με ξαναχωρισε για χιλιοστη φορα)μου ειπε να μην ελπιζω,να μην περιμενω τπτ,πρεπει να προχωρησουμε,να φτιαξουμε τις ζωες μας.
εφτασα σε σημειο να μην μπορω να σηκωθω απ το κρεβατι,να μην τρωω,να μην κοιμαμαι,να μην μπορω να παω στη δουλεια..ειχα γινει σκια του εαυτου μου
μετα απο ενα εξαμηνο(χωρις καμια επικοινωνια για πρωτη φορα)γνωριζω τον αντρα μου.κ ειδα πως ειναι να ειναι ολα φυσιολογικα,απλα κ ομορφα.για πρωτη φορα στη ζωη μου ημουν ηρεμη κ ευτυχισμενη.
εμεινα εγκυος κ μετα απο λιγο καιρο παντρευτηκαμε με πολιτικο γαμο κ γεννησα την κορουλα μας.το διαστημα αυτο σκεφτομουν τον πρωην αν ειναι καλα,αν ειναι ευτυχισμενος,αν προχωρησε κ αυτος,πως θα ηταν η ζωη μας αν συνεχιζαμε..
το καλοκαιρι,ο πρωην επικοινωνησε μαζι μου..ειπε πως η ζωη του ειναι αδεια χωρις εμενα,πως οσο κ αν προσπαθησε δεν μπορει να με ξεπερασει,πως το μεγαλυτερο λαθος του ηταν που χωρισαμε..
του ειπα πως εχω αντρα κ παιδι..στεναχωρεθηκε,φωναξε,ειπε πως μπορεσα να προχωρησω τοσο γρηγορα..μ εκανε χαλια.
απο τοτε επικοινωνουμε μια στο τοσο..κ παντα με κανει να νιωθω τυψεις που προχωρησα,να στεναχωριεμαι που δεν ειναι καλα..
κλαιω που δεν ειναι καλα,κλαιω γιατι σκεφτομαι πως θα ηταν αν δεν ειχα προχωρησει κ τωρα θα ημασταν μαζι,κλαιω γιατι αυτο ειναι ανεντιμο προς τον αντρα μου που τον υπεραγαπω..κλαιω κ ειμαι σε απογνωση

Κ γω πέρασα κάτι αντίστοιχο μετά από 6 χρόνια σχέσης αρραβώνα συνολικά.Χωρίσαμε πολύ άσχημα και παρόλο που έδωσα κάποιο περιθώριο να κάνει κάποια κίνηση ποτέ δεν την έκανε αλλά έβαζε τρίτους κ με τσίτωναν περισσότερο.Ποτέ σαν άντρας δεν ήρθε κοντά μου να μου πει κάτσε να τα βάλουμε κάτω να δουμε αν μπορούμε να τα λύσουμε!Παρά μόνο ήξερε να μου λέει πως για όλα έφταιγα εγώ και εκείνος ήταν σωστός σε όλα!Δεν το μετάνιωσα που προχώρησα!Ημουν πολύ τυχερή που ηρθε στην ζωη μου ο Σταυρούκος μου!Μέσα σε 3 χρόνια έχουμε περάσει πολλά και μου έχει αποδείξει την αγάπη του πολύ περισσότερο απο οτι ο άλλος στα 6 χρόνια.Θα στειλω σε λίγο τελείωσα την δουλεια