Tziz έγραψε:Εμπρός στο δρόμο που χάραξε το dinaki!
Ξύλο στους άντρες μας!
Εκείνοι όμως οι κακόμοιροι πού θα ξεσπάνε?
Πάνω μας?
ΟΟΟΟΟΧΙ!
Να πάρουμε ένα σάκο του μποξ?
εμένα έπαιζε και μποξ
α τι να σου πω, εμένα είναι αληθινός άντρας, δε βαράει γυναίκες, οπότε δε με απασχολεί το θέμα,
εγώ θα τον δέρνω στα δύσκολα...:Ρ
Tziz έγραψε: Mamma El έγραψε:Μένω αφώνη
Επίσης με αυτά που περιγράφεις φαίνεται ότι προφανώς δεν μπορούσαν να επιβληθουν σε εσάς με κάποιον άλλο τρόπο παρά μόνο με το ξύλο!!!
Οποιαδήποτε τέτοια συμπεριφορά τύπου "θα κάνεις ότι λέω εγώ" για μένα είναι απαράδεκτη. Είπες τη λέξη κλειδί τώρα και τσίτωσα.
ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Ο ΓΟΝΙΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΊ ΤΟΥ?
Τα παιδιά είναι κι αυτά άνθρωποι που απλά συμβιώνουν μαζί μας. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι μέχρι το 18ο έτος της ηλικίας τους να τα ταΐζουμε, να τους παρέχουμε στέγη και ζεστασιά και φυσικά να τα μορφώνουμε.
ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΘΑ ΕΧΩ ΠΟΤΕ πάνω στα παιδιά μου.
Ξαναλέω ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ της οικογενειακής βίας. Απλά λέω ότι καλά κάνουν μερικοί σε ειδικές περιπτώσεις και σηκώνουν χέρι. Κι εγώ παραδέχτηκα τα λάθη μου και οι γονείς μου τα δικά τους...
Ήμασταν σκατόπαιδα? Ναι πες το κι αυτό.
Μήπως μας προκαλούσαν όμως?
Ένα παιδί δε θα "το κάνεις καλά" ούτε με λόγια, ούτε με ξύλο, ούτε με "αμοιβές" ούτε με "αφαίρεση προνομίων" αν αυτό απλά ΔΕ ΘΕΛΕΙ να συνεργαστεί.
Έχω δει τέτοιες περιπτώσεις. Τι με το καλό τι με το άσχημο... δεν έπαιρνε από λόγια...
Τι το οδήγησε όμως σ' αυτή τη συμπεριφορά?
Γονίδια? Μνήμες και άσχημες εμπειρίες? Καταπίεση? Παραδοχή της ματαιότητας που υπάρχει στον κόσμο?
Τι?
Όσο πιο μεγάλος είναι κανείς τόσο πιο πολύ πονάει.
Παιδιά, μπορεί να γίνω σπαστική αλλά έχω να πω κάτι πάνω σε αυτό χωρίς να έχω εμπειρία, αλλά μόνο με τις θεωρητικές βάσεις που έχω αποκομμίσει από τις σπουδές μου και η μαμά ελ μάλλον θα συμφωνήσει λόγω κοινού προσανατολισμού.
Ένα παιδί που στα 8 του πχ δε συνεργάζεται και δεν υπακούει και δεν καταλαβαίνει με τίποτα το σωστό κοινώς, ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΟ, ΔΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΕΝΑ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ.
Μεγάλωσε έτσι, ενισχύθηκε αυτή του η συμπεριφορά και την επανέλαβε. Ίσως οι γονείς του πέρασαν λάθος πρότυπα, ίσως δεν ασχολήθηκαν αρκετά μαζί του ή ίσως δε το διαπαιδαγώγησαν σωστά.
Πχ εσεις μπορεί να κάνατε ό,τι κάνατε ως αντίδραση στο παραχάιδεμα του αδερφού σας και την άνιση συμπεριφορά των γονέων σας προς εσάς τις δύο(εικασία με βάση κάποια πράγματα που έιπες)
Η μόνη περίπτωση που το παιδί έχει τέτοιες συμπεριφορές χωρίς να δικαιολογούνται από το περιβάλλον τους είναι σύνδρομα και ψυχοπαθολογίες(σύνδρομο υπερκινητικότητας, αυτισμός, νοητική υστέρηση κ.α.)όπου και μόνο ο ειδικός μπορεί να τα αξιολογήσει..
Είμαι κάθετη, Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΩΝ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΩΝ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ, ή απλά ό,τι δίνεις παίρνεις.
Και φυσικά με το περιβάλλον εννοώ τα πάντα με τα οποία έρχονται σε επαφή τα παιδιά από γονείς συγγενείς δασκάλους μέχρι την τηλεόραση και οποιοδήποτε άλλο μέσο.
Δηλ. αν εγώ περάσω σωστές αξίες στο παιδί, μεγαλώσει σε κλίμα αποδοχής υποστήριξης, με όρια αλλά διάλογο, κοινωνικά, με μάλωμα αλλά συζητώντας, δηλ.συμπεριφορά ανθρωπου προς άνθρωπο και ιδανικά και όλοι γύρω του έχουν την ίδια αντιμετώπιση πιστεύετε ότι γίνεται να μην επιδέχεται καμίας νουθεσίας και να γίνεται καλά μόνο με ξύλο?
Tziz έγραψε: Mamma El έγραψε:Από αυτά που έγραψα που είδες τα ψυχολογικά και πνευματικά βασανιστήρια;
Ούτε είπα να κλειδώσουμε τα παιδιά στο δωμάτιο τους για ώρες.
Γιατί πρέπει σώνει και καλά να πέσει χαστούκι, χτύπημα στον πωπό κλπ;
Δε μιλούσα για σένα. Εσύ ωραία τα λες και συμφωνώ μαζί σου (άσχετα με το αν δε φαίνεται, καθότι πνεύμα αντιλογίας...)
Απλά εκφράζω και τον αντίλογο. Την άλλη όψη του νομίσματος.
Εκφράζω αυτούς "που έχουν δοκιμάσει τα πάντα" και δεν έπιασαν.
Δικαιολογώ τους γονείς μου, τους παππούδες μου, το δάσκαλό μου, τα αδέρφια μου, τον πρώην μου και όσους γενικότερα έχουν σηκώσει χέρι πάνω μου, γιατί ναι, ήμουν σκατόπαιδο! Αλλά αν δεν το κάνω, αν δεν τους δικαιολογήσω με κάποιο τρόπο, τότε θα μουρλαθώ! Θα βγω εγώ λάδι κι αυτοί οι κακοί? Ναι έχει συμβεί να τις φάω για χάρη αλλουνού -χωρίς να φταίω- αλλά τις περισσότερες φορές πίστεψέ με κοιτώντας πίσω, και από τη θέση της μέλλουσας μαμάς, μου άξιζε...
Δικαιολογώ λοιπόν και όλους αυτούς που το κάνουν στα δικά τους τα παιδιά...
Αυτό είναι όλο...
για το αν κάποιο ανθρώπινο ον αξίζει τέτοια μεταχείριση έχει αποφασιστεί από άλλους
άρθρα της οικουμενικής διακύρηξης των ανθρωπινων δικαιωμάτων-ισχύουν από τη στιγμή που είσαι ανθρώπινο ον ό,τι ηλικία και να έχεις!..
Άρθρο 1.
Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται και ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.
Άρθρο 3.
Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.
Άρθρο 5.
Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.
Μη δικαιολογείς τέτοιες συμπεριφορές,
μην εκλογικεύεις την κακοποίηση για να χωνέψεις ό,τι συνέβη
απλά δέξου ότι ήταν απαράδεκτο, ότι δεν το άξιζες και μην το αφήσεις να ξανασυμβεί.