Καλημερα κοπελαρες μου.Οπως παντα το ξημερωσα.Συγνωμη που σας ανησυχησα αλλα εγιναν πολλα...
Πρωτα απ'ολα ομως θελω να σας πω πως πηγα στον γιατρο και ολα ειναι μια χαρα.
Και ναι μπορω να σας πω με σιγουρια τι φυλο περιμενω.Ενα πολυ πολυ γλυκο
ΑΓΟΡΑΚΙ!!!
Αλλος ενας γαμπρος ειναι εδω κοριτσια αλλα ειναι κλεισμενος στην μικρη της της Αναστασιας...
Ηταν απιστευτη εμπειρια.Η εξεταση κρατησε 40 λεπτα αλλα πριν μας εκανε κολπα ο μικρος
οποτε περιμεναμε κανα μισαωρο..Ειναι μια σταλιτσα ακομη 410 γρ και χωρις κανενα προβλημα.
Εγω εχω προβλημα με τα 6 κιλα..Τι συναισθημα ειναι αυτο;;Δεν ειχα ξανανοιωσει ετσι αλλα μολις
τον ειδα εχασα την γη κατω απ'τα ποδια μου..
Οσο για την απουσια μου ενα εχω να σας πω..ΠΕΘΕΡΑ ..Την τεταρτη το απογευμα ειχε ερθει η πεθερα
εδω.Μιλουσα εκεινη την ωρα και με την Μπου(Αναστασια)αν το θυματε και της ειχα πει πως γινεται
ενας πολεμος.Δεν ειχα αδικο...ακουστε σκηνικο:λοιπον οπως οι περισσοτερες πεθερες θελουν να μπλεκουν
στα ποδια του γιου τους.Εκεινη την ημερα καθομουν στο pc και ημουν στο φορουμ και ηρθε για
χιλιοστη φορα σε εμας.Πηγα της εκανα καφε(οπως παντα δεν της αρεσε)συμμετιχα στην συζητηση
και συνεχισα να μιλαω στο φορουμ..Εκει που καθομασταν(παρακαλω κι ο αντρας μου μπροστα=γιος της)
αρχησε να φωναζει σαν υστερικη.Και ελεγε εγω ερχομαι εδω για να σας δω,κι εσυ(για μενα)καθεσαι
στο υπολογιστη και δεν εχεις
καθολου σεβασμο,ποσο αναγωγη εισαι και τετοια...Μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι..Δεν το καταλαβα
καλα καθε φορα που θα ερχεται θα πρεπει να αφηνω αυτο που κανω(καθε τρεις και λιγο εδω ειναι);;;;
Ερχεται προς τα εμενα φωναζοντας και ριχνει κατω το ρουτερ και σπαει...Ε αυτο ηταν σηκωνομαι
και χωρις να πω κατι παω μεσα στο δωματιο(με μισανοιχτη πορτα)και βλεπω τον δικο μου σηκωνεται
περνει ενα υφος και της λεει:αλλη φορα δεν θα ξαναερθεις εδω μεσα χωρις να σου πουμε εμεις.
εδω ειναι το δικο μου σπιτι και κανω κουμαντο εγω και η γυναικα μου.καταλαβες;;;και τωρα ΕΞΩ!
Πρωτη φορα τον ειδα τοσο νευριασμενο.Μετα ηρθε μεσα και με ηρεμησε.Ειχα ακομη και τα πονακια
μου και μπορει να ειναι ιδεα μου αλλα ενοιωθα να δυναμωνουν πολυ αλλα δεν του το ειπα απλως
εβαλα τα κλαματα..Τελος παντων απο τοτε δεν την
ζαναειδα ουτε και μας ενοχλησε...Και θελω να σας ρωτησω κατι..Μηπως ολα αυτα εγιναν απο μια
βλακεια μου;;;Μηπως επρεπε να παω με τα νερα της;;;Δεν ηθελα να θυμωσει ετσι ο αντρας μου
οτι και να κανουμε μανα του ειναι.Ρε κοριτσια δεν αντεχα ομως αλλο...Καθε φορα που ερχοταν επρεπε
να κανω οτι μου ελεγε.Εκεινη την ημερα ηθελα να κατσω να μιλησω στο φορουμ τοσο κακο ειναι;;;;;;;;;
Εσεις πεστε μου τα νεα σας γιατι απο οτι ειδα εχετε γεμισει σελιδες ολοκληρες....
Υ.Γ συγνωμη για το μεγαλο post αλλα επρεπε καπου να τα πω.επισης ακομα δεν εχουμε καλη συνδεση
οποτε μπορει να κανω μερες να σας μιλησω παλι...πολλα φιλια φιλεναδουλες μου φιλακια στις κοιλιτσες σας