Ειναι η πρωτη δημοσιευση που κανω και την αφιερωνω στην πεθερά μου. Πείτε μου αν τις αξιζει να παρει την πρωτη θεση αναμεσα σε ολες τις πεθερες του κοσμου!!
Τον μαρτιο του 2011 αποφασίσαμε με τον τοτε συντροφο μου να συγκατοικησουμε και να προχωρησουμε σε προγγενητικο ελεγχο με σκοπο να κανουμε οικογενεια. Τα αποτελεσματα δραματικα. πιθανοτητα να κανω μωρο 0,01%. πριν απο 15 χρονια ειχα κανει χημιοθεραπεια και τα αποτελεσματα για μενα ηταν περιπου αναμενομενα. ωστοσο ο συντροφος μου μου απεδειξε τοτε οτι με λατρευει και λεγοντας μου τα σωστα λογια, με εκανε να νοιωσω οτι ολα μπορουμε να τα καταφερουμε. στεναχωρεθηκα πολυ αλλα μεσα σε 20 ημερες μενω εγκυος. μετα απο μια πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη (μου συνεβησαν ολα οσα θελεις να μη σου συμβουν) γεννησα το Φλεβαρη τον μπιμπικο μου. 5.120 kg με φυσιολογικο τοκετο. μια πολυ δυσκολη γεννα την οποια εχω σκοπο να σας περιγραψω καποια στιγμη. χρειαστηκε να κανω μεταγγιση με αποτελεσμα να ειμαι πολυ αδυναμη. τα ραμματα ηταν απειρα κι ο πονος που ακολουθησε της γεννας απιστευτα πολυς. επιστρεφω σπιτι και επειδη μενω κοντα με την μητερα μου, ειχα παρα πολυ βοηθεια. ερχοταν απο το πρωι και εφευγε οταν ερχοταν ο αντρας μου το απογευμα. προσεχε εμενα και το μωρο, μαγειρευε, επλενε και οτι αλλο χρειαζοταν. ηθελα να πετυχω τον αποκλειστικο θηλασμο και τα κατεφερα με την βοηθεια της κυριως. φανταστειτε οτι το μωρο μολις το εφερα σπιτι ειχε αναγκη για 750 ml γαλα. και εδω ερχεται η πεθερουλα μου. πιστευα οτι ειχα καλη σχεση μαζι της. την εμπιστευομουν και μου συμπαραστεκοταν αρκετα. επελεξε να ερχεται μια φορα την εβδομαδα σπιτι για περιπου 2 ωρες. τοσο ηθελε, τοσο εκανε. ο αντρας μου προερχεται απο μια οικ χωρισμενων με ξυλοδαρμους απο τον πατερα του προς την πεθερα μου. συτο με εκανε να την συμπονω. ωστοσο αυτη ζηλεψε παρα πολυ την δικη μου μητρικη οικ γιατι ειμαστε πολυ δεμενη και στηριζουμε ο ενας τον αλλον. ελεγε διαφορα οταν ερχοταν σπιτι τα οποια δυστυχως τα παρεβλεπα και τα οποια ειχαν αποδεκτες τους γονεις μου. μεχρι να σαραντησω ανοιξαν τα ραμματα λογω του βαρους του μωρου και ξαναμπαινω στο χειρουργειο οταν το μωρο ηταν 2 μηνων και χρειαστηκε να μεινω στην μαμα μου 2 βραδια για να με βοηθησει. επιστρεφω σπιτι μου και αρχιζω να κανονιζω τον θρησκευτικο γαμο και τη βαφτιση του μωρου. δεν εδειξε κανενα ενδιαφερων για το γεγονος λεγοντας μαλιστα οτι αυτη δεν ξερει πως γινονται οι γαμοι παρα μονο οτι δεν θα μου παρει κανενα δωρο γιατι δεν εχει λεφτα. ο γαμος θα γινοταν σε ενα νησι επειδη το επιθυμουσα εγω και ειχε συμφωνησει και ο αντρας μου. παρουσια ολων λεω οτι το σοι της νυφης θα μεινει σε αλλο απο αυτο του γαμπρου. να σημειωσω οτι η πεθερα μου πριν απο λιγε ημερες ειχε ερθει και μου ειπε οτι η κορη της δεν θελει εμενα και το μωρο (αλλη πονεμενη ιστορια) και καταλαβα οτι της δημιουργει προβλημα με το γαμο. ετσι επελεξα τη λυση με τα διαφορετικα ξενοδοχεια. θα με ρωτησετε τωρα αν ο αντρας μου ηταν ενημερος. ηταν τοσο αδιαφορος με ολα αυτα που φαινοταν να μην τον νοιαζει τιποτα. μεχρι που η μανουλα του του ειπε οτι ΄την εδιωξα απο την κλινικη, οτι δεν την καλεσα στο γαμο, οτι παντρευτηκε την πεθερα του, οτι αυτην δεν τη βοηθησε κανεις οποτε εμενα γιατι να με βοηθησει η μαμα μου και αλλα πολλα' !!!!!!!!!!!
την πιστεψε σε ολα!!!! μεσα σε 10 μερες εφυγε ο αντρας μου απο το σπιτι αφηνοντας το μωρο 2,5 μηνων και κατηγορωντας εμενα και τους γονεις μου για οτι μπορειτε να φανταστειτε. εγω ακομη δεν μπορουσα να περπατησω απο τα νεα ραματα. αυτη δεν ηρθε ουτε να με ρωτησει τιποτα. παρα μονο την επομενη που εφυγε ο γιος της απο το σπιτι, πηγε στη μαμα μου και την εβρισε. επρεπε λεει να μη με βοηθαει και αφου εκανα το γιο της να στεναχωριεται επρεπε να μου εδινε και κανενα χαστουκι!!!!!!!!!!
αυτο που τα κανει ολα δραματικα ειναι οτι ο αντρας μου στους φιλους του λεει οτι δεν της το επετρεπε αλλα σε μενα τη δικαιολογει και λεει οτι επιλεγει την μαμα του!!!
για 4 μηνες του επετρεπα να ερχεται σπιτι και να βλεπει το μωρο. η μαμα του, του ζητησε να παρει διαζυγιο για να μπορει να το βλεπει και αυτη. και φυσικα την ακουσε. εκανα πολλες προσπαθειες να τον σταματησω και του εδωσα ευκαιριες να καταλαβει το λαθος του. αυτος επισης πιστευει οτι προσπαθησε να τα ξαναβρουμε ωστοσο μου εκανε ασφαλιστικα μετρα με την αιτιολογια οτι δεν τον αφηνω να βλεπει το μωρο. εξω απο τα δικαστηρια συμφωνησε να το βλεπει 2 φορες την εβδομαδα. συνεχιζει να λεει οτι του το στερω και οτι αν θελω να γινει η βαφτιση του μωρου να υπογραψω μια κενη υπ δηλωση και να βαλει αυτος τουε ορους της επικοινωνιας και φυσικα το ονομα. ειχε επιλεξει και ειχε ανακοινωσει σε ολους οτι θελει το ονομα του μπαμπα μου (γιατι τον υπεραγαπουσε). προσπαθει να εξαγορασει την αγαπη και την προσοχη της μαμας του (η οποια παρατουσε ολα της τα παιδια οταν ειχε προβληματα, δεξια και αριστερα) με το να της εξασφαλισει να βλεπει το μωρο. ξερετε ολα ηταν τελεια στη ζωη μας. αγαπουσα τον αντρα μου οπως και αυτος εμενα. οι γονεις μου τον λατρευαν. το λαθος εγινε οταν αυτος πηγε στην μανα του και της ειπε ' μαμα βρηκα μια οικογενεια που με αγαπα και με προσεχει σαν δικος της παιδι' και αυτη σκυλιασε!!!!!!!
το χειροτερο ειναι οτι βλεπω το μωρο μου και δεν μπορω να το απολαυσω.
σας κουρασα αλλα ζοριζομαι πολυ. εχει ανατραπει ολη μου η ζωη!

Καταρχην κοπελα μου λυπαμαι πολυ που εχεις περασει τοσες δυσκολιες...εγω δεν θα προσπαθησω να ερμηνευσω ουτε την συμπεριφορα της πεθερας σου,ουτε των γονιων σου,ουτε του αντρα σου...στεκομαι μονο σε αυτο που σου ειπε ο αντρας σου: ΄΄επιλεγω την μαμα μου!!!΄΄.
Απο την στιγμη λοιπον που ενας αντρας επιλεγει να εγκαταλειψει την γυναικα του και το νεογγενητο παιδι του και θελει να επιστρεψει στην μαμα του...η θεση του ειναι στην μαμα του!!

Μαζεψε τα κομματια σου,συνελθε,βρες τον εαυτο σου,τηρησε ολες τις αποφασεις του νομου που εχουν να κανουν με την επικοινωνια πατερα-παιδιου και προχωρα..
Μην περιμενεις να φτιαξει η μεταξυ σας κατασταση και μην το επιδιωξεις γιατι εφοσον ανοιξε την πορτα του σπιτιου σας με τοση ευκολια μια φορα,θα το κανει συνεχεια..
Απολαυσε την ηλικια του παιδιου σου γιατι δεν θα ξαναγυρισει,τωρα ειναι μωρο και πρεπει να γευεσαι την καθε στιγμη μαζι του..

Βαλε ενα τεραστιο Χ στο παρελθον οσο κι αν ποναει και γινε δυνατη για το παιδι σου...

Αυτη ειναι η γνωμη μου και σου ευχομαι να πανε ολα καλα στην ζωη σου...

εγω αυτο που εχω να σου ευχηθω κοπελα μου ειναι να χαιρεσε το μωρακι σου κ αυτους αστους να χαιρονται ο ενας τον αλλον καποια στιγμη θα καταλαβει τι εκανε κ θα την μισησει την μανα του αλλα θα ειναι αργα ,φυσικα κ δεν θα υπογραψεις τιποτα αυτο εννοειται δεν αξιζουν ουτε την στεναχωρια σου ουτε την σκεψη σου εσυ κοιτα το παιδακι σου που ητανε θειο δωρο για σενα κ την υγεια σου εχεις πολυ καλη οικογενεια κ θα σε στηριξουν σε ολα αρχοντας θα μεγαλωσει ο μπεμπη σου εστω κ χωρις τον πατερα του φιλια