Μπου έγραψε:

Νάσια* έγραψε:

Μπου έγραψε:

Νάσια* έγραψε:

Μπου έγραψε:

Νάσια* έγραψε:

Μπου έγραψε:αχ ρε κοριτσια να μου εκαναν μια λοβοτομη να τα ξεχνουσα ολα....ακομη ακουω τον ηχο των μηχανηματων....

Μπου έγραψε:η ζωη ειναι πολυ αδικη......βασικα ειναι σκατα........

Αχχχχ σαν να ακούω τον εαυτό μου....πόσες φορές κι αν τα είπα αυτά!!!!!! Κι ακόμα τα λέω καμιά φορά.....

Θα ήθελα τόσο πολύ να υπήρχε κάτι να σου πώ που θα σε βοηθήσει κοριτσάκι μου.......

Θα ξαναγίνει πάλι όμορφη η ζωή καλή μου....

μακαρι να το πιστευα ρε κοριτσακι ειλικρινα! νιωθω σκατα!!! σκατα ! πιο σκατα δεν εχω νιωσει ποτε μου! εχω φτασει το οριο μου πιστευω πως δεν με επηρεαζει τιποτε πια!!! εχω κρεμαστει πανω απ τον αντρα μου και τους γονεις μου και τρεμω μη μου παθουν κατι κι αυτοι....με επιασαν κατι παραξενοι φοβοι μηπως εχω καρκινο η παθω κατι η πεθανει καποιος δικος μου.....ειμαι 28 χρονων και εχω κανει μια καισαρικη κι ενα μωρο προωρο που δεν τα καταφερε..ολα αυτα δε βαραινουν το ιστορικο μου;;;; το μελλον μου;;;;
και ευη μου γλυκια τι κριμα που ησουν η συμπεθερουλα μου....τι κριμα που σε αφησα ετσι...τι κριμα που το επαθα αυτο...ποσο πολυ ποναει η ψυχη μου.....τη Δευτερα θα εκλεινε ενα μηνα ζωης το κοριτσακι μου...

Κι άλλη σύμπτωση.....κι εγώ 28 ήμουν όταν έχασα το πρώτο παιδάκι μου!!!! Κι εγώ έπαθα αρρωστοφοβία (ακόμα την έχω), που να δείς πώς κάνω τώρα όταν παθαίνουν κάτι τα παιδιά μου! Κ στις δύο δεν θυμάμαι τίποτα από τον β'επιπέδου....φοβόμουν να κοιτάξω, έλεγα στον γιατρό δεν θέλω να δώ, απλά πες μου ότι όλα είναι καλά!

Σε καταλαβαίνω......σε καταλαβαίνω όσο δεν φαντάζεσαι!!!! Ο θεός θα σε ανταμείψει για τον σταυρό που κουβαλάς τώρα......

Έχεις κ τον άντρα σου να σε στηρίζει....είναι μεγάλη υπόθεση ότι δεν το περνάς ολομόναχη!!!!!!!! Είσαι τυχερή που έχεις έναν σωστό άνθρωπο δίπλα σου! Εγώ δεν στάθηκα ούτε την δεύτερη φορά τυχερή σ'αυτό.....

τι εννοεις καλη μου και τη δευτερη φορα; με φοβιζει πολυ η αρρωστοφοβια γιατι την ειχα ξαναπαθει οταν εχασα τη γιαγια μου και ο καλος μου τη μαμα του και ειχα παθει μεγαλη "ζημια" απ αυτη την "παθηση"!!! κοντεψα την καταθλιψη λογω αρρωστοφοβιας και τωρα φοβαμαι μην το ξαναπαθω!!! ξερετε τι παθαινω;;; φοβαμαι μην το ξαναπαθω και καμια φορα νιωθω τοση σιγουρια οτι θα το ξαναπαθω που σκεφτομαι μεχρι ποσες καισαρικες μπορω να κανω μεχρι να αποκτησω μωρο;;; λες και το επομενο να γεννηθει προωρο και να μην τα καταφερει; λες το επομενο να το αποβαλω;λες να τυλιχτει με το λωρο και να πνιγει στη γεννα; λες να εχει κατι και να το χασω στην εγκυμοσυνη; Χριστε μου θα τρελαθω μου φαινεται! ναι εχω 4 ατομα να με στηριζουν και την κολλητη μου να "κλαει" μαζι μου! εχω χαθει απο ολους και απο ολα! δεν βγαινω εξω παρα μονο σε αλλες κοντινες πολεις! μονο βολτες με το αμαξι! ουτε καν την κολλητη μου βλεπω! μονο στο τηλ μιλαω μαζι της και απ ολους μονο μαζι της(γιατι αν και στην εγκυμοσυνη μου δεν ειχα πολυ κοσμο τωρα βρεθηκαν πολλοι"φιλοι" να με παρουν χωρις βεβαια να το σηκωσω σε κανεναν)φοβαμαι την ευχη να σου ζησει απο οσους εμαθαν μονο τα ευχαριστα! φοβαμαι και σιχαινομαι τα λυπημενα βλεμματα....τα μη στενοχωριεσαι..τα εισαι πολυ νεα θα κανεις αλλο...(τι ειναι παπουτσια και θα παρω αλλα;;;εχω τοσο θυμο μεσα μου..νιωθω τοσο μεγαλη αδικια.....πιστευω πολυ στο θεο αλλα δεν μπορω να καταλαβω γιατι μου το εδωσε αν ηθελε να μου το παρει;;; και ποτε θα κανω μωρακι;;; και ηθελα παντα 3 μωρακια και τωρα;;;; σκατα!!!!!
σας ευχαριστω παρα πολυ ειλικρινα με βοηθαει απιστευτα τελικα το να μιλαω εδω μεσα...ο αντρουλης μου δεν με αφηνε να μπαινω στην αρχη αλλα μετα μου ειπε αν σε βοηθαει κανε οτι σε βοηθαει περισσοτερο...και οντως με βοηθαει...
Ευη μου δεν ξερω ποσο δυνατη τελικα ειμαι...
Δημητρουλα μου σ αγαπω πολυ!
7 μηνες τη "μεγαλωνα" και εφυγε ετσι;;;; ποση αδικια;;;;;; βλεπω εφιαλτες τα βραδια...ο καλος μου περιμενει να κοιμηθω (βλεπουμε ταινια και ο καημενουλης ενω νυστζει δεν κοιμαται...) για να κοιμηθει κι αυτος για να μην ειμαι μονη,ολη μερα ειμαστε μαζι(ακομη δεν εχει δουλεια και ουτε ψαχνει για να ειναι διπλα μου)τα ιδιαιτερα μου τα εχω στο σπιτι για να μην περπαταω μεχρι τα σπιτια τους και μενω μονη με τις σκεψεις μου..το πρωι ξυπναω απο τις 7 και επειδη με καταλαβαινει ο καλος μου με αγκαλιαζει...τα απογευματα ερχονται οι γονεις μου με την αδερφη μου και φευγουν το βραδυ....ποναει η ψυχη μου....νιωθω τοσο αδεια!!! θελω τοσο πολυ ενα μωρο! ζηλευω ολες τις εγκυους και ολες τις μανουλες...(δεν θελω να ζηλευω)λυπαμαι για μενα....

όταν λέω δεν στάθηκα τυχερή ούτε την δεύτερη φορά καλό μου εννοώ στην επιλογή συντρόφου.......στο πρώτο μου μωράκι (αυτό που έχασα) ήμουν αρραβωνιασμένη κ χώρισα γιατί εκείνος δεν το ήθελε το μωρό (κι ας είμασταν μαζί συνολικά 9 χρόνια κι ας ετοιμαζόμασταν για γάμο!) Τώρα είμαι παντρεμένη κ έχω δύο κορούλες τις οποίες λατρεύω φυσικά αλλά με τον μπαμπά τους δεν είμαστε καθόλου καλά μαζί......τελοσπάντων.....

Νομίζω ότι όλα αυτά που νιώθεις είναι απολύτως λογικά μέσα στην αναμπουμπούλα που ζείς αυτή την στιγμή......είναι το πένθος γλυκό μου κορίτσι......Το ότι μιλάς θα σε βοηθήσει, μην κλείνεσαι στον εαυτό σου, πες ότι νιώθεις....ακριβώς όπως το νιώθεις, ξέσπασε......

Είσαι ήδη πολύ δυνατή....δεν το καταλαβαίνεις τώρα αλλά αντιμετωπίζεις αυτή την κατάσταση με τεράστια γενναιότητα κι ας μην το βλέπεις ακόμα.......θα το νιώσεις στην πορεία, όταν θα περάσει λίγο ο πολύ δυνατός πόνος θα κοιτάς πίσω σου κ θα λες "μα πώς άντεξα?" Θα σου το ξαναπώ......ο Θεός δίνει δύναμη....

Σε φιλώ κ εύχομαι απόψε να κοιμηθείς λίγο καλύτερα κ να ξεκουραστείς καλό μου......

Θα είμαι εδώ κ αύριο κ κάθε μέρα να μιλάμε για όσο καιρό με χρειάζεσαι.....

ευχομαι να σαι οσο το δυνατον πιο ευτυχισμενη ειτε τα βρεις με τον αντρα σου ειτε οχι! να παιρνεις δυναμη απ τα παιδακια σου! ειλικρινα με βοηθας πολυ!!! ποτε ξαναπροσπαθησες για δευτερο;;; μου τη δινει που εχω την καισαρικη γιατι φοβαμαι την επομενη φορα και γιαυτο το λογο!!! κι αν αξαναεχω συσπασεις;;;;

Μπου έγραψε:μακαρι να αρχισουν ολα να φαινονται καλυτερα...σημερα απ το πρωι ειναι μια πολυ ασχημη μερα....