551 Απ: Μανούλες Αυγούστου - Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 2012 #3 Τρι Φεβ 05, 2013 12:23 am
kkkk
Πανταχού παρούσα!
Καλημέρα! Μ'αυτά που ακούω ρε κορίτσια θα μου πέσουν τα μαλλιά!!!!! Πόπη δεν τον έβρισες το γιατρό με όλες αυτές τις βλακείες που σου είπε για το θηλασμό;;; Καταγγελία στον ιατρικό σύλλογο θέλει κανονικά ο μαλ***ς!!! Άκου εκεί δεν προσφέρει τίποτα το μητρικό γάλα και κάνει το παιδί μαμάκια!!! Δεν είμαστε σοβαροί!!! Επιστήμονες άνθρωποι και να αραδιάζουν τέτοιες παπαριές (πώπω, έχω θυμώσει τρελά,ε;;; ). Συμβουλή μου να αλλάξεις γιατρό καλή μου! Μαλλον δεν ξέρει τι του γίνεται...μόνο να κάνουν εμβόλια ξέρουν;;; Αν το έχεις αποφασίσει από μόνη σου να αποθηλάσεις είναι άλλο θέμα και ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΕΒΑΣΤΟ!!! Αλλά ΜΟΝΟ εσύ μπορείς να πάρεις τέτοια απόφαση! Σίγουρα είναι τρελά εξοντωτικό να έχεις το παιδί στο στήθος κάθε μιά ώρα! Το έζησα τον πρώτο καιρό που προσπαθούσαμε να εγκαταστήσουμε το θηλασμό και είναι δύσκολο, ότι και να λέμε. Γιατί δεν προσπαθείς να αραιώσεις τα γεύματα του; Σίγουρα δεν πεινάει κάθε ώρα, απλά θέλει να σε αισθάνεται (αχ, τι αγκαλίτσα γιο έχεις χιχιχι!!!) και να πιπιλίζει. Όταν τον βλέπεις να θέλει στήθος απασχόλησέ τον με κάτι άλλο, παιχνίδι, βόλτα, δώστου κάτι άλλο να βάλει στο στόμα, κτλ...Σταδιακά, όχι απότομα, βάζε τον στο στήθος όλο και πιο αραιά, στην αρχή ανά 1,5 ώρα, την επόμενη μέρα ανά 2, την επόμενη ανά 2,5, ίσως και ανά 3 (εγώ τώρα τον ταϊζω ανά 4 ώρες, κάνουμε δηλαδή 5 γεύματα τη μέρα και ένα το βράδυ), θα δεις ανάλογα πόσο αντέχει. Οι πρώτες μέρες σίγουρα θα είναι δύσκολες, θα κλαίει και θα ζητάει στήθος. Προσπάθησε όμως να τον κάνεις να ξεχνιέται κάπως αλλιώς. Νομίζω ότι θα σου είναι πιο εύκολο αν αρχίσει και την κρέμα και τα φρούτα. Όλα τα παραπάνω στα λέω με απόλυτα φιλική διάθεση και μόνο μέσα από την εμπειρία μου, σε μένα λειτούργησε...δε χάνεις τίποτα να δοκιμάσεις (εντάξει θα χάσεις την ηρεμία σου για μερικές μέρες, αλλά ίσως λειτουργήσει ). Όσο για το βράδυ κι εμένα δεν κοιμάται με τίποτα από μόνος του! Κοιμάται στο στήθος και μετά τον μεταφέρω στο κρεβάτι του (τη μέρα όμως κοιμάται με πολύ λίγο κούνημα πλέον, του δίνω την πιπίλα και μέχρι να τον πάω στο κρεβάτι έχει κοιμηθεί). Δυστυχώς ξυπνάει με γοερό κλάμα μέσα σε μία ώρα από την ώρα που τον αφήνω στο κρεβάτι του, τον ξανακοιμίζω και μετά ξυπνάει στις 3-4 για να φάει και τέλος κατά τις 6.30 γιατί προφανώς έχει χορτάσει ύπνο, οπότε και τον κοιμίζω ξανά με τα χίλια ζόρια αλλά κάνει πολύ ελαφρύ ύπνο και ξυπνάει οριστικά γύρω στις 7.30-8. Έχουμε προσπαθήσει τα πάντα με τον άντρα μου για να τον κάνουμε να κοιμάται από μόνος του, αλλά δεν πιάνει ΤΙΠΟΤΑ! Μέχρι και το κλάμα δοκιμάσαμε, έκλαιγε σαν τρελός για πολύ ώρα (μέχρι 45 λεπτά άντεξα η μάνα, μετά λύγισα τον πήρα αγκαλίτσα... ) αλλά δεν ηρεμούσε με τίποτα!!! Οπότε κι εγώ το έχω πάρει απόφαση ότι το παιδί μου δεν ανήκει στην κατηγορία των παιδιών που κοιμούνται μόνα τους και εγώ δεν ανήκω στην κατηγορία των τυχερών μαμάδων...δυστυχώς! Αυτά...σας έπρηξα πρωί-πρωί,ε;;; Ξανά καλημέρα...