1 Φέρθηκα λάθος;;; Τρι Μάης 07, 2013 11:05 am
voukou
Σιωπηλή δύναμη
Γειά σας κορίτσια. Θα ήθελα τη γνώμη σας... Όπως είχα γράψει σε άλλο θέμα, ο γιός μου έχει μεγάλη προσκόλλησα στην πεθερά μου, σε σημείο που με ενοχλεί, με πληγώνει και με στενοχωρεί αφάνταστα, και νιώθω πως επηρεάζει αρνητικά τη σχέση μου με το παιδί τόσο που με ρίχνει ψυχολογικά. Η πεθερά μου, παρόλο που της το έχω δείξει κάποιες φορές με τον τρόπο μου ότι ενοχλούμαι και είμαι σίγουρη ότι το ε΄χει καταλάβει, κολακεύεται από το ότι την θέλει τόσο πολύ το παιδί, και δεν "βοηθάει" την κατάσταση, αντίθετα γίνεται όλο και πιο εκδηλωτική μαζί του, αγάπες υπερβολικές, κ.λ.π. (αν και δεν πιστεύω ότι το κάνει επίτηδες γιατί δεν είναι κακός α΄νθρωπος). Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ και όσο πάει το βλέπω να χειροτερεύει, κι η ψυχολογία μου επίσης. Το συζητήσαμε με τον άντρα μου. Η άποψη του είναι ότι με καταλαβαίνει μεν ως ένα σημείο, αλλά είμαι υπερβολική που ενοχλούμαι τόσο. Τέλοσπαντων, επειδή το όλο σκηνικό μας "ταλαιπωρεί"¨συχνά, μια και είναι μάνα του και δε γίνεται να μην την βλέπουμε, πήγε σήμερα το πρωί και συζήτησε μαζί της. Της είπε ευγενικά και ήρεμα ότι καταλαβαίνει πως έχει μεγάλη αδυναμία στα παιδιά, και πολύ περισσότερο στον εγγονό της, αλλά ότι η κατάσταση για μας είναι λίγο "κάπως" και πως ίσως να ενοχλούμαστε λίγο με όλο το σκηνικό, και της ζήτησε να 'ρίξει' λίγο τους τόνους και να χαλαρώσει με το παιδί, όταν το κρατάει να δινει χρόνο και σε άλλους που είναι στο σπίτι να ασχολούνται μαζί του (παππού,θείους κ.λ.π.) για να ισορροπήσουν λίγο τα πράγματα.
Έχω όμως στενοχωρηθεί πολύ. Πρώτον γιατί, παρόλο που ο άντρας μου για να με βοηθήσει το έκανε, τον είδα ότι ήταν λυπημένος. Δεύτερον γιατί κι αυτή σίγουρα ενοχλήθηκε (αν και δεν είπε, λέει, τίποτα, μόνο ότι δεν το έκανε επίτηδες), τρίτον γιατί νιώθω αμήχανα πώς να φερθώ όταν βρεθούμε όλοι μαζί και θα με κοιτάνε με μισό μάτι, και τέταρτον γιατί δεν ξέρω αν τελικά όλο αυτό θα βοηθήσει, εφόσον το κλίμα μεταξύ γιαγιάς εγγονού είναι ήδη διαμορφωμένο και ίσως κι αυτή να μην ξέρει τι ακριβώς να κάνει ή να μην κάνει στην πράξη.
Φέρθηκα λάθος, άσχημα, άδικα; Τι να κάνω; Είμαι πολύ πιεσμένη...
Έχω όμως στενοχωρηθεί πολύ. Πρώτον γιατί, παρόλο που ο άντρας μου για να με βοηθήσει το έκανε, τον είδα ότι ήταν λυπημένος. Δεύτερον γιατί κι αυτή σίγουρα ενοχλήθηκε (αν και δεν είπε, λέει, τίποτα, μόνο ότι δεν το έκανε επίτηδες), τρίτον γιατί νιώθω αμήχανα πώς να φερθώ όταν βρεθούμε όλοι μαζί και θα με κοιτάνε με μισό μάτι, και τέταρτον γιατί δεν ξέρω αν τελικά όλο αυτό θα βοηθήσει, εφόσον το κλίμα μεταξύ γιαγιάς εγγονού είναι ήδη διαμορφωμένο και ίσως κι αυτή να μην ξέρει τι ακριβώς να κάνει ή να μην κάνει στην πράξη.
Φέρθηκα λάθος, άσχημα, άδικα; Τι να κάνω; Είμαι πολύ πιεσμένη...